Home Israel Hardnekkige mythes over Israël en de Palestijnen
Israel

Hardnekkige mythes over Israël en de Palestijnen

by Maaike van Charante
by Maaike van Charante 12 minutes lezen

Photo by Craig Vodnik on Unsplash

Er gaan zoveel mythes rond over het conflict tussen Israël en de Palestijnen, dat het de moeite waard is om er eens een paar te ontmantelen. Het is onmogelijk om in één artikel volledig te zijn, maar hier is een poging. Met heel veel bronvermelding, want laat niemand denken dat dit uit de dikke duim op de lange arm komt.

De tactiek van Hamas

Momenteel zien we elke dag in het nieuws het leed in de Gazastrook, en dit laat ons niet onberoerd. Liefst willen we onmiddellijk die afschuwelijke bombardementen stoppen. Dit is een logische reactie, maar het is precies wat Hamas wil.

Nu zult u zeggen: ‘Hoe kunt u weten wat Hamas wil? Hoe kunt u stellen dat Hamas ‘het absolute kwaad’ vertegenwoordigt, en nooit genoegen zal nemen met minder dan genocide op alle Joden?’ Dat is heel eenvoudig. Ik weet dat omdat Hamasleiders dit openlijk verkondigen.

Hamas roept al decennia op tot vernietiging van Israël en genocide op de Joden, het staat in hun Handvest van 1988. Sommigen zeggen dat dit Handvest herroepen is, maar de afgelopen weken hebben Hamasleiders dit voornemen in interviews bevestigd. Luistert u vooral naar wat zij zelf zeggen.

Hamas kiest voor terreur

Hamasleider Ali Baraka verwierp de Israëlische liefde voor het leven en verheerlijkte het martelaarschap, terwijl hij uitlegde hoe Hamas de beestachtige orgie van sadistisch geweld op 7 oktober gepland heeft.

Wie denkt dat het die dag wel meeviel, raad ik aan om de beelden te kijken op www.hamas-massacre.net, en wees gewaarschuwd: ze zijn afschuwelijk. Die zwarte zaterdag zijn meer dan duizend Israëlische burgers vermoord, de meesten van hen zijn gemarteld, nog eens duizenden zijn gewond geraakt en honderden zijn ontvoerd naar de Gazastrook.

Hamas wil burgerslachtoffers

Hamas wist heel goed hoe Israël hierop zou reageren, en toch bouwde men geen schuilkelders in Gaza. Hamasleider Abu Marzouk legde uit dat de tunnels er zijn om Hamas en het wapentuig te beschermen, niet de burgers. Hamas hield burgers tegen die – na waarschuwingen van Israël – wilden vertrekken.

De terreurbeweging wil dit bloedbad, omdat men erop rekent dat het westen Israël zal stoppen uit medelijden met de kinderen van Gaza. Hamasleider Ghazi Hamad beloofde alvast dat er dan nog een 7 oktober zal volgen, en nog een, en nog een, totdat Israël vernietigd zal zijn.

Beschuldigingen tegen Israël

Wij westerlingen zoeken een logische verklaring voor dergelijke haat. Vandaar de beschuldigingen dat de Gazastrook bezet gebied zou zijn, dat Israël een Apartheidsstaat zou zijn, en dat Israël genocide zou plegen op Palestijnen.

Ten eerste: de Gazastrook is geen bezet gebied. In 2005 trok Israël zich volledig terug uit de strook, en de bevolking kreeg gulle donaties om een bloeiende economie op te bouwen. Helaas koos men in 2006 in meerderheid voor Hamas, en deze beweging wijdde zich niet aan de opbouw van Gaza, maar aan terreur.

Sinds 2006 zijn vanuit de Gazastrook tienduizenden raketten afgeschoten op Israël. Egypte en Israël besloten al snel tot strenge grensbewaking om de smokkel van wapens en onderdelen daarvoor tegen te gaan. Voor zover Gaza een ‘openluchtgevangenis’ is, is dat dus aan Hamas te wijten.

Apartheidsstaat

Ten tweede: Israël is geen Apartheidsstaat. Israëlische Arabieren – ruim 20% van de bevolking van Israël – vertellen openlijk dat zij blij zijn met Israël. Zij kiezen hun eigen vertegenwoordigers in het Israëlische parlement, zitten in het leger, en zijn artsen, professoren, ingenieurs, en zelfs lid van het hooggerechtshof.

Ten derde: er is geen genocide op Palestijnen. Genocide is opzettelijke vernietiging van een groep, en zowel van opzet als van vernietiging is hier geen sprake. De explosieve bevolkingsgroei spreekt voor zich. Ook in de huidige oorlog doet Israël veel moeite om burgerslachtoffers te voorkomen, dit in tegenstelling tot Hamas die er alles aan doet om zoveel mogelijk burgerslachtoffers te veroorzaken.

Koloniaal project

Een andere westerse verklaring voor de haat van Hamas is het verhaal dat Israël een koloniaal project zou zijn. Dit zwart-wit verhaal doet geen recht aan de realiteit. Het verdelingsplan van de VN (1947) was een compromis om een einde te maken aan een burgeroorlog die op dat moment al decennia woedde.

In die burgeroorlog was nog geen sprake van staten, ook niet van de Joodse kant. Misdadige acties van Joodse splintergroepen uit die tijd worden door sommigen aan de staat Israël toegeschreven, maar die was nog in wording. De bloedige strijd die direct na het vertrek van de Britten in 1948 ontstond, werd gevoerd door buurlanden tegen een land dat zichzelf nog moest organiseren.

Wonder boven wonder overleefde Israël en werd erkend door het merendeel van de wereld. En al was het ontstaan chaotisch, dat neemt niet weg dat Israël net zo rechtmatig gesticht is als veel andere landen destijds. Wie volhoudt dat Israël een Europees koloniaal project is, negeert bovendien dat de meeste Joodse Israëli’s van tegenwoordig afstammen van vluchtelingen uit het Midden-Oosten, Azië en Afrika.

Israël is een democratie in de knel

Degenen die Israël afschilderen als een onderdrukkend regiem, negeren daarnaast de veelkleurigheid van de Israëlische democratie. Zo zijn veel Joodse Israëli’s heel betrokken bij hun Palestijnse buren. Juist in de kibboetsen rond Gaza woonden veel vredesactivisten, zoals Vivian Silver die haar leven wijdde aan de mensen in Gaza, en op 7 oktober toch bruut vermoord werd.

Veel westerlingen negeren hoe sterk de wil tot vrede in de Israëlische samenleving is, en wijzen liever op extremistische splintergroepen onder Joodse Israëli’s. Populair zijn dan filmpjes van Joodse extremisten op de Westoever of demonstraties waarbij Joodse kinderen leuzen roepen tegen Palestijnen. Wat deze westerlingen niet beseffen – of niet willen weten – is dat deze groepen in Israël een minderheid zijn, terwijl bij de Palestijnen de extremisten aan de macht zijn, al decennia.

Wie beweert dat de huidige regering van Israël net zo extremistisch is, vergeet dat deze mensen gewoon af zullen treden na een verkiezingsnederlaag, terwijl de Palestijnen niet eens meer verkiezingen hebben. Verder kwam deze weinig vredelievende regering aan de macht na decennia van vergeefse pogingen tot vrede van de kant van Israël. Wie graag over context praat bij de pogrom van 7 oktober, zou ook eens na kunnen denken over de context waarin deze regering kon ontstaan.

Palestijnse vluchtelingen

Dit wil niet zeggen dat de Palestijnse vluchtelingen geen slachtoffer zijn, alleen is dat niet uitsluitend aan (de stichting van) Israël te wijten. In 1948 waren er wereldwijd miljoenen vluchtelingen die al lang zijn opgenomen in de landen waar zij heen gingen, maar het Palestijnse vluchtelingenprobleem is kunstmatig in stand gehouden.

Zo zijn Palestijnen het enige volk ter wereld met een erfelijke vluchtelingenstatus – wat zorgt dat er inmiddels vijf miljoen zijn – en de enige groep vluchtelingen waarvoor een aparte organisatie (UNRWA) is opgericht. Ook wordt actief voorkomen dat zij ergens integreren. In de buurlanden waar Palestijnen al generaties leven, worden zij ernstig gediscrimineerd, en soms vervolgd. Denk aan Syrië waar in 2015 duizenden Palestijnen omkwamen.

Palestijnen in Arabische landen

De vijandige houding van buurlanden komt ook voort uit angst. Palestijnen bleken vaak een gevaar voor landen die hen onderdak gaven. In Jordanië ontketende de Palestijnse bevrijdingsbeweging PLO een ware burgeroorlog totdat de beweging ten koste van veel slachtoffers het land uitgejaagd werd.

Daarna streek de PLO neer in Libanon en droeg bij aan de destabilisering van dit welvarende land. Tot op de dag van vandaag is Libanon niet hersteld van die burgeroorlog. Koeweit zette na de Golfoorlog alle Palestijnen het land uit, omdat zij tijdens de oorlog de kant van Saddam Hoessein – de bezetter – kozen.

Haat zaaien

Palestijnse kinderen krijgen onderwijs dat hen leert om Joden te haten. Hun schoolboeken zijn al decennia berucht vanwege de daarin gepredikte Jodenhaat, wat samenleven met Joden steeds onmogelijker maakt. De Palestijnen saboteren hiermee hun eigen recht op terugkeer, want Israël wil geen miljoenen doodsvijanden binnenhalen.

Wie de haat van Hamas tegen Israël blijft wijten aan onderdrukking door Israël, negeert de realiteit. Israël is niet volmaakt, maar de meeste beschuldigingen tegen het land zijn niet geloofwaardig. En luister vooral naar de Hamasleiders zelf: zij doen niet geheimzinnig over de bron van hun haat. Zij laten ons onophoudelijk weten dat zij dit allemaal doen voor Allah.

Internationaal

Veel westerlingen denken Israël te kunnen veroordelen omdat internationale organisaties dit doen. Dit is nogal naïef, want deze organisaties zijn niet neutraal. Zo is Israël sinds 2015 in de Algemene Vergadering van de VN al 140 keer veroordeeld, en alle andere landen ter wereld bij elkaar slechts 64 keer. En ook organisaties als Human Rights Watch en Amnesty International zijn schaamteloos anti-Israël.

Het is een westerse misvatting om internationale organisaties te beschouwen als democratische instellingen waarin mensenrechten centraal staan. Want hoe kunnen deze internationale organisaties democratisch zijn als de helft van de landen niet democratisch is? Daarom is het ook een misvatting om te denken dat het Internationaal Strafhof hier iets kan betekenen.

De realiteit

Zoals gezegd, het is vrijwel onmogelijk om alle mythen rond dit conflict in één artikel te ontmantelen, en aan antisemitische samenzweringstheorieën begin ik al helemaal niet. Lieden die denken dat Israël achter 9/11 zit, achter Hamas of zelfs achter 7 oktober, verkondigen in feite de oude bloedsprookjes over ‘hoe de Joden in het geheim de wereld regeren.’

Alle Joden die momenteel hun keppeltje maar liever thuislaten en hun kinderen naar zwaarbewaakte scholen brengen, kunnen u vertellen wat voor groteske nonsens dit is. Het is overigens erger dan nonsens: het is kwaadaardig. Dergelijke complottheorieën voeden de haat tegen Joden en brengen hen in gevaar. Ook in Nederland.

Maar de bizarre beweringen over ‘de bezetting van Gaza, de Apartheid, de genocide op de Palestijnen, en Israël als koloniaal project’ verdienen weerlegging. Omdat ze zelfs in de mainstream media en politiek verkondigd worden.

Toekomst

Wie medelijden heeft met de kinderen van Gaza doet er goed aan om de realiteit onder ogen te zien. En die realiteit is dat Hamas de grootste bedreiging is voor de toekomst van Gaza. Het is te hopen dat Israël Hamas volledig uitschakelt, en dat daarna een werkbare oplossing gevonden wordt voor de bevolking van Gaza.

Een grondige denazificatie van de Gazastrook – inclusief herziening van schoolboeken en screening van UNRWA-personeel – moet daar zeker deel van uitmaken. Als Israël niet veilig is, zullen de kinderen van Gaza dat ook niet zijn.

Vond je dit artikel goed? Steun Maaike van Charante via repelsteeltje.backme.org

Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Volg Maaike op Twitter.

Maaike van Charante

Artikelen van Maaike van Charante verschijnen sinds november 2021 eerst op OpinieZ.com

You may also like

Arrogant westen is blok aan het been van...

Anti-Israël media misleiden Nederland over VN-rapport

Iraanse aanval op Israël vloeit voort uit vernietigingsideologie

Gegijzeld door Hamas: interviews met familieleden

Zwarte Zaterdag

Overheid promoot dubieuze video over Israëlisch-Palestijns conflict

Twittercolumn over de video van professor Maurits Berger

De selectieve verontwaardiging van Kati Piri

Palestina activisten hebben steeds leugens nodig

Haat zaaiend UNRWA moet verdwijnen