Dit stuk is oorspronkelijk gepubliceerd als Twittercolumn. Ik heb alleen de hashtags eruit gehaald, en de linkjes in de zinnen gezet. Verder is de tekst ongewijzigd. Nadat ik deze column had geplaatst, ontdekte ik dat de overheid deze video aanbeveelt als voorlichtingsmateriaal. Daarom heb ik hem verder besproken in mijn artikel van 25 maart 2024: Overheid promoot dubieuze video over Israëlisch-Palestijns conflict.
Analyse
Iemand stuurde me een video van Maurits Berger over de geschiedenis van het conflict tussen Israël en de Palestijnen.
Berger is hoogleraar Islam en het Westen en bekleedt de Sultan van Oman Leerstoel voor Oriëntaalse Studiën, wat dus wil zeggen dat hij betaald wordt door de Sultan van Oman: autoritair heerser en telg van de grootste slavenhandelaarsdynastie van de moderne tijd.
Maar deze Maurits Berger wordt regelmatig door de media opgevoerd als expert over het Midden-Oosten, en mensen laten zich leiden door wat hij zegt. Zij denken dat hij neutrale informatie biedt. Daarom heb ik de video eens kritisch bekeken.
Wie mijn kanttekeningen wil lezen, kan misschien in een ander scherm gelijktijdig de video afspelen, dat maakt het verhaal begrijpelijker.
1914-1945
De eerste drie minuten gaat het vrij goed, al slaat Berger over dat er altijd al Joden in het gebied woonden en dat veel Arabische inwoners van 1914 (het jaar waarin hij zijn verhaal begint) ook vrij recente immigranten waren (vooral uit Egypte en Jordanië).
Ook slaat Berger het geweld van Arabieren tegen Joden in de jaren ’20 over. Berucht is de Arabische pogrom in Hebron (1929) waar tientallen Joden (die daar inheems waren) werden afgeslacht. Hij noemt ook niet dat de Joodse verzetsbeweging (die probeerde de Joodse gemeenschappen te beschermen) opkwam in reactie op de pogroms van de jaren ’20.
Vanaf 3.00 laat Berger nog een belangrijk punt weg: de Britten stonden in de jaren ’30 helemaal niet aan de kant van de Joodse immigranten. Ze stelden steeds strengere beperkingen op immigratie in, waardoor Europese Joden (op de vlucht voor de nazi’s) het gebied niet in konden. De Joodse verzetsbeweging bracht daarom illegaal Joodse vluchtelingen het land in.
Op 3.44 geeft Berger een zwaar vertekende voorstelling van het verdelingsplan van de commissie Peel (1937). Hij zegt dat de Palestijnen zo vriendelijk waren Joodse immigranten op zolder en in de kelder te laten wonen, en dat de Joden nu ook de begane grond en de eerste verdieping wilden hebben (en weer niets over Joden die er al generaties woonden, of over Arabieren die er pas kort woonden). Dat eerste verdelingsplan was hooguit een zolder, niet het hele huis zoals Berger suggereert.
Op 4.30 concludeert Berger dat ‘het geweld in deze periode (na 1945) vooral tussen Joden en Britten was’. Daarmee negeert hij al het Arabische geweld in het gebied dat op dat moment al tientallen jaren gaande was tegen zowel de Britten als de Joden.
1947-1966
Het VN-Verdelingsplan van 1947 werd inderdaad (net als dat van de commissie Peel) afgewezen door de Arabieren (die toen nog geen Palestijnen heetten). Dat de Joden na het vertrek van de Britten het hun toegewezen gebied claimden klopt, maar zijn bewering dat de Joden ‘militair heel goed waren voorbereid’ is schromelijk overdreven. Het was de wanhoop van mensen die nergens anders heen konden en dus vochten voor hun leven.
Hoe ze konden winnen? Deels omdat hun felste tegenstanders vertrokken in de verwachting dat de buurlanden de Joden zouden verdrijven. De motivatie van die strijdkrachten was niet best, en dat plan faalde. De Arabieren die gebleven waren, werden burgers van Israël.
Berger noemt 700.000 Arabische vluchtelingen uit het gebied (de Nakba), maar in het hele verhaal zal hij nergens noemen dat bijna een miljoen Joden in die tijd verdreven werden uit de islamitische wereld, en dat de meeste Israëlische Joden van deze vluchtelingen afstammen.
Hij noemt wel dat Israël in 1948 de onafhankelijkheid uitriep, maar niet dat het land door een ruime meerderheid van de ‘internationale gemeenschap’ in de VN erkend was, en dus een legitieme staat werd. Suggestie: dit is alleen iets wat de Israëli’s over zichzelf beweren, het geeft hen geen recht op een staat.
En wat voor uitspraak is dit! ‘Nadat Israël zichzelf in het leven had geroepen volgt een periode van oorlogen met de Arabische buurlanden.’ Hallo Berger, dit had je ook kunnen formuleren als: ‘Nadat Israël internationaal erkend was, werd het land voortdurend aangevallen door de Arabische buurlanden.’ Je had er ook nog bij kunnen vertellen dat de Arabieren openlijk verkondigden dat ze ‘alle Joden de zee in’ zouden drijven. Ze wilden dus genocide plegen.
Wel alle…! Hij stelt dat de Arabische landen ‘zich verantwoordelijk bleven voelen voor hun zwakkere broeders’ en DAAROM Israël aan bleven vallen!! Als ze zich ECHT verantwoordelijk hadden gevoeld, hadden ze de Palestijnen opgenomen in hun midden of hen in de (destijds door HEN bezette) Palestijnse gebieden een eigen staat gegeven, in plaats van hen in de uitzichtloze ellende van een eeuwig vluchtelingschap te dwingen.
Ooit wist Nederland heel goed dat het Palestijnse vluchtelingenprobleem gecreëerd is als wapen tegen #Israël
Al deze krantenknipsels👇 (2X Volkskrant, 1X Eindhovens, 1X Limburgs) zijn van VOOR 1967.
Zie vooral de 4e over de indoctrinatie met #Jodenhaat door #UNRWA, toen al.
>> pic.twitter.com/vYUemjVZVa— Maaike van Charante (@Repelsteeltje21) February 1, 2024
1967-1973
Hij vertelt ook niet dat Israël in 1967 met een verrassingsaanval een geplande aanval wist te voorkomen die het land waarschijnlijk vernietigd zou hebben. Zoals hij het vertelt lijkt Israël de agressor, terwijl in al die buurlanden de legers al klaar stonden, en de vliegtuigen al bijna opstegen voor bombardementen. Die vliegtuigen werden gelukkig uitgeschakeld voordat ze aan konden vallen.
Dan gaat Berger uitweiden over de in 1967 door Israël bezette gebieden en klaagt dat over de Palestijnen niet werd gesproken, maar NERGENS benoemt hij dat Egypte en Jordanië in al die jaren (1948-1967) in die gebieden GEEN Palestijnse staat hebben uitgeroepen. Blijkbaar was hun bezetting (waaronder de Palestijnen het veel slechter hadden) voor Berger geen probleem. Ter info: zie de levensverwachting en bevolkingsgroei van Palestijnen in die gebieden voor 1967 en daarna.
Maar volgens Berger gaven de Arabische landen zoveel om de Palestijnen dat zij omwille van de Palestijnen vijandig bleven tegen Israël. Hij noemt overigens NIET het 3X NEE van Khartoem waardoor Israël de gebieden niet KON inruilen voor vrede, zoals het wilde. Nee, hij gaat Israël verwijten dat ze deze gebieden bleven bezetten en vooral: dat er ook Joden in die gebieden kwamen wonen (terwijl na 1948 zo ‘netjes’ alle Joden eruit gejaagd waren…, wat hij OOK niet noemt). O ja, natuurlijk. Hij noemt nu ALLE nederzettingen op de Westbank illegaal, terwijl daar wel meer over te zeggen valt.
Berger verraadt zichzelf als het gaat over de Yom Kippoer-oorlog (1973). 7.20: ‘De Arabische landen wilden de bezette gebieden terugkrijgen.’ Inderdaad, niet voor de Palestijnen, maar voor henzelf. En WEER noemt hij NIET de agressie van de buurlanden, nee ‘dat zorgde voor een derde oorlog, en alweer kwam Israël als winnaar uit de bus.’ Rara, wie viel er aan?
Bij 1967 noemde hij Israël de aanvaller (zonder te vertellen dat dit in feite verdediging was) nu noemt hij geen aanvaller, want we moeten vooral niet gaan denken dat Israël het slachtoffer was.
PLO en Hamas
7.45: het wordt eentonig. Volgens Berger kwamen ‘geleidelijk’ ook de Palestijnen zelf in verzet tegen Israël. Waarmee hij ALLE aanslagen vanaf de jaren ’20 weer even negeert. Die zijn continu doorgegaan, aanslagen specifiek gericht op burgers, altijd. Maar volgens Berger begint het ‘Palestijnse verzet’ met de oprichting van de PLO in 1964. ‘Sommige van deze strijders maakten zich ook schuldig aan terrorisme door burgerdoelen aan te vallen.’
Zucht. Dat waren niet sommigen, dat was standaard. Verder NOEMT hij niet eens de talloze vliegtuigkapingen, bloedige bomaanslagen, de aanslag op het Israëlische Olympische team in München, etc. etc. We mogen al blij zijn dat hij überhaupt terrorisme noemt.
8.20 schakelt hij over naar de Libanon oorlog, alsof Israël zomaar aanviel. Niets over alle raketaanvallen (die ook nu weer dagelijkse kost zijn). Hij noemt ook niet dat het voorheen welvarende Libanon tegen die tijd volledig gedestabiliseerd was, o.a. door de PLO. Hij slaat alle terreur van de PLO (eerder in Jordanië, destijds in Libanon) over om snel door te stomen naar Sabra en Shatila. Want daar hebben Libanese milities een slachting aangericht onder Palestijnse vluchtelingen, en Israël had deze milities moeten stoppen. Op zich waar, maar de aandacht gaat zeer eenzijdig naar de fouten van Israël.
Op 9.20 lijkt Berger gewoonweg enthousiast over de eerste intifada. Eerst nog even aandikken dat de Palestijnen zo onderdrukt werden (al hadden ze het onder Israël vele malen beter dan onder Jordanië en Egypte) en vooral niet spreken over de talloze Israëlische burgerslachtoffers. Gek, hij laat wel plaatjes zien van de grensafscheiding, maar hij vertelt niet waarom Israël die bouwde (hint: al die aanslagen op hun burgers).
Dan vertelt hij over Hamas, maar niet over de genocidale intenties van deze club. Hij vertelt tenminste wel dat Israël een grote Arabische minderheid heeft, terwijl er geen Joden in Palestijns gebied mogen wonen (dit laatste kan je concluderen uit zijn plaatjes, niet uit zijn woorden).
Akkoorden
Tuurlijk. Hij noemt dat Israël en een aantal Arabische landen vrede hebben gesloten, maar noemt niet dat dit dankzij de Abrahamakkoorden is, en al helemaal niet dat die onder Trump gesloten zijn. Stel je even voor dat Obama dit voor elkaar had gekregen, dan raakte hij er vast niet over uitgepraat. Hij noemt ook niet dat de vrede met Egypte wel degelijk te maken had met land (de Sinaï) voor vrede, en hij noemt nergens dat een tweede ‘land-voor-vrede’ poging (Gaza) gruwelijk mislukte omdat Hamas er een terreurnest van maakte.
Nu vertelt Berger over de Oslo akkoorden (1993). Kreun. Daar komen (12.35) de misleidende kaartjes met grondverdeling weer, alsof de Palestijnen ooit een eigen staat hebben gehad. Ze hebben nog nooit zoveel zelfbestuur gehad als nu, dankzij de Oslo akkoorden. En dan noemt hij (terecht!) de sabotage door Hamas van de Oslo akkoorden, maar hallo Berger! Hamas vond niet dat de PLO ‘te weinig grondgebied’ had bedongen (12.45) ze vonden dat Israël helemaal NIETS had moeten krijgen.
Dat van die nederzettingen is wel een goed punt, daar is Israël veel te agressief in geweest. En nog steeds. Al gaat het om Judea en Galilea, je kunt niet negeren dat er sinds 2000 jaar geleden het een en ander veranderd is.
Afronding
Tot slot noemt Berger nog even dat Israël de sterkste is in dit conflict, waarbij hij negeert dat Israël te maken heeft met de islamitische wereld (denk aan Iran dat hij niet eens noemt) die talloze keren geprobeerd heeft Israël te vernietigen. Vanuit dat perspectief is Israël bepaald niet de sterkste, maar zo kijkt Berger liever niet.
Dat de Palestijnen geen kant op kunnen, dat klopt. Maar dat is niet in de eerste plaats de schuld van Israël. Het is eerder te wijten aan het beleid van de Arabische landen die het Palestijnse vluchtelingenprobleem doelbewust gecreëerd hebben als wapen tegen Israël.
Conclusie
Kortom: dit ‘neutrale’ verhaal is exact zo eenzijdig als je kunt verwachten van een hoogleraar die betaald wordt door de sultan van Oman. En een halve waarheid is vaak erger dan een hele leugen.
En het ergste is nog niet eens dat deze man absoluut niet neutraal is, welnee: lang leve de vrijheid van meningsuiting. Het ergste is zelfs niet dat een hoogleraar in Nederland gefinancierd wordt door een islamitische dictator, al is dat dubieus genoeg. Nee, het ergste is dat allerlei instituten en alle ‘kwaliteitsmedia’ van Nederland dergelijke figuren opvoeren als ‘neutrale’ experts en zo bijdragen aan de langzame vergiftiging van de Nederlandse bevolking met haat tegen Israël en tegen Joden.
De resultaten van die giftige indoctrinatie hebben we allemaal kunnen zien bij de massale demonstraties tegen Israël na 7 oktober, zelfs voordat Israël zelfs maar een voet in Gaza had gezet om Hamas aan te pakken en de onschuldige gijzelaars te bevrijden. En we konden het zien bij de opening van het Holocaustmuseum op 10 maart.
De anti-Israëlbias en Jodenhaat in Nederland komen niet uit de lucht vallen.
Vond je dit artikel goed? Steun Maaike van Charante via repelsteeltje.backme.org
Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Volg Maaike op Twitter.
