Vertaald uit het Engels, originele artikel van Jim Geraghty, National Review, 1 november ’18
Samenzweringstheorieën
Vandaag schreef de New York Times over George Soros:
‘Aan beide zijden van de Atlantische oceaan probeert een los netwerk van rechtse activisten en politieke figuren al jaren om George Soros niet slechts neer te zetten als een rijke politieke tegenstrever, maar ook als de belichaming van alles wat zij haten. Door middel van nauwelijks verhuld antisemitisme hebben zij een verwrongen beeld van hem geschapen als het meesterbrein achter een globalistische beweging, een extreemlinkse intrigant die de gevestigde orde wil ondermijnen, en iemand die een pleitbezorger is van immigratie om daardoor het blanke en christelijke karakter van hun samenlevingen te verdunnen.’
Dit is een goed moment om scheiding te maken tussen alle samenzweringstheorieën en geruchten over Soros, en de geverifieerde waarheid, die op zichzelf al erg genoeg is.
Wat is waar?
Soros is geboren in 1930. Toen de Tweede Wereldoorlog begon, was hij dus negen jaar, en aan het eind van de oorlog was hij vijftien.
Er is geen bewijs dat hij een rol speelde in de gruwelijke misdaden van het naziregiem.
Wat er wel gebeurde is dat in die verschrikkelijke omstandigheden Tivador Soros zijn zoon George een dekmantel bezorgde. Onder de naam ‘Sandor Kiss’ ging George door voor het niet-Joodse petekind van een hoge Hongaarse ambtenaar van het ministerie van landbouw – ene Baumbach – wiens taak het was om de Joodse bezittingen te inventariseren die door de Duitse bezetters in beslag waren genomen.
Toen de bezittingen van een rijke, Joodse edelman, Moric Kornfeld, geïnventariseerd moesten worden, ging George eens met Baumbach mee naar het landgoed van Kornfeld. Het wordt niet betwist dat Soros op het landgoed rondhing terwijl Baumbach zijn taak voor de nazi’s vervulde; wat wel betwist wordt, is wat Soros deed terwijl Baumbach zijn werk deed.
Wat Soros als jonge tiener toen ook gedaan heeft, het valt niet aan te merken als het omarmen van de filosofie van de nazi’s. En je kunt het moeilijk een onvergeeflijke misdaad noemen om te helpen met het inventariseren van bezittingen als dat nodig is om een niet-Joodse dekmantel in stand te houden, zeker niet vanuit een land (de VS) dat zelf aan het einde van de oorlog nazi-wetenschappers amnestie gaf in ruil voor hun kennis die nodig was om de ruimtewedloop met de Sovjet-Unie te winnen.
Wat Soros zelf zegt over de oorlog
Voor wat het waard is, Soros liet zijn rol hierin actiever klinken toen hij in 1998 geïnterviewd werd door Steve Kroft voor 60 Minutes.
Kroft: ‘Wat ik begrepen heb, is dat u meeging… dat u in feite meeging om te helpen bij het in beslag nemen van eigendom van Joden.’
Soros: ‘Ja, dat klopt. Ja.’
Kroft: ‘Ik bedoel, dat is – dat klinkt als een ervaring die voor veel mensen genoeg zou zijn om voor jaren bij de psychiater te belanden. Was het moeilijk?’
Soros: ‘Welnee, helemaal niet. Helemaal niet. Misschien dat je als kind… dat je dan gewoon het verband niet ziet. Maar het was – het zorgde niet voor problemen – helemaal niet.’
Kroft: ‘Geen schuldgevoel?’
Soros: ‘Nee.’
Kroft: ‘Bijvoorbeeld, zoiets als: ‘Ik ben Joods, en hier ben ik, ik sta toe te kijken hoe deze mensen worden afgevoerd. Ik had dat net zo goed kunnen zijn, ik had het moeten zijn.’ Niets van dat al?’
Soros: ‘Ja, natuurlijk… ik had aan de andere kant kunnen staan, ik had degene kunnen zijn wiens spullen werden weggenomen. Maar er was helemaal geen gevoel dat ik daar niet hoorde te zijn, omdat – eigenlijk, op een gekke manier, net als in de handel – als ik daar niet was geweest – als ik het niet gedaan had, maar iemand anders zou het gedaan hebben – het zou toch wel weg zijn genomen. En het was – of ik er nu bij was of niet, ik was alleen maar een toeschouwer, de spullen zouden toch weggenomen zijn. Dus daarom – ik had geen rol in het wegnemen van de eigendommen. Dus voelde ik me ook niet schuldig.’
Vader Soros over zijn zoon
Er is één klein probleempje: de vader van Soros heeft dit uitstapje van zijn zoon ook beschreven in zijn autobiografie ‘Masquerade: Dancing Around Death in Nazi Occupied Hungary’ uit 1965, alleen hij noemde Baumbach ‘Baufluss’ en liet de rol van zijn zoon actiever klinken.
‘De volgende week nam de goedhartige Baufluss – in een poging om de ongelukkige jongen op te fleuren – hem mee naar het platteland. Op dat moment werkte hij in het westelijk deel van Hongarije, ten westen van Boedapest, op het landgoed van een Joodse edelman, baron Moric Kornfeld. Daar werden Baufluss en George gefêteerd door wat er nog aan personeel achtergebleven was. George ontmoette toen ook een paar andere overheidsdienaren, die meteen sympathie opvatten voor het zogenaamde petekind van Baufluss. George hielp zelfs met de inventarisatie. In dat prettige gezelschap voelde hij zich al snel weer beter. Op zaterdag keerde hij terug naar Boedapest.’
Heeft de jonge George Soros geholpen met het inventariseren van de bezittingen die van Joden waren afgenomen? Volgens zijn vaders autobiografie wel, volgens hemzelf niet, behalve wat hij antwoordde in het interview met Steve Kroft.
Op zijn minst hing hij daar rond terwijl de bezittingen werden geïnventariseerd, en hij heeft in achtereenvolgende interviews en stukken van zijn hand gezegd dat hij ‘een ambtenaar van het ministerie van landbouw vergezelde als zijn zogenaamde petekind, terwijl deze ambtenaar de inventaris opmaakte van het Joodse landgoed.’
Overigens werd Kornfeld afgevoerd naar het beruchte concentratiekamp Mauthausen. In ruil voor het overdragen van de uitgebreide familiebezittingen aan de nazi’s werd het Kornfeld toegestaan om met zijn familie naar Portugal te vertrekken. Na de oorlog werden zijn bedrijven genationaliseerd en hij keerde nooit terug naar Hongarije.
Soros nu
Maar hoe Soros als jongen tijdens de Tweede Wereldoorlog de wereld ook zag, en wat zijn gedachten er destijds ook over waren, nu is hij een toegewijde, uitgesproken en steenrijke progressieve liberaal.
Het is niet overdreven om zijn overtuigingen te omschrijven als radicaal, zeker vergeleken met de gangbare ideeën in de VS.
Omdat Soros op het politieke toneel van de VS pas belangrijk werd toen hij meer dan 25 miljoen dollar spendeerde in een poging om president Bush te helpen verslaan in de verkiezingen van 2004, zien de meeste journalisten hem slechts als ‘gewoon weer’ een linkse miljonair – een Tom Steyer of Michael Bloomberg met een ander accent. Maar voor gematigde Amerikanen zijn zijn overtuigingen behoorlijk schokkend.
Uitspraken van Soros over de VS
Soros was vierkant tegen de ‘War on Terror’ na de aanslagen van 11 september, en hij vond dat het antwoord van de VS op Al Qaida moreel gelijk was aan de aanslagen:
‘We verafschuwen terroristen omdat ze onschuldige mensen doden vanwege hun politieke doelen. Maar met de war on terror doen wij precies hetzelfde.’
In 2006 zei Soros:
‘De grootste hindernis op de weg naar een stabiele en rechtvaardige wereld zijn de VS.’
Dus de grootste hindernis was niet Iran, niet Rusland, niet China, niet de islamitische terreurorganisaties, niet de internationale misdaad… maar de VS.
In 2010 verklaarde hij dat China een ‘beter functionerende overheid had dan de VS’.
Soros over Israël en Joden
Hij heeft gul gegeven aan groeperingen die over de hele wereld regeringen oproepen om hun diplomatieke banden met Israël te verbreken of te beperken, en hij roept op tot het boycotten, desinvesteren en sanctioneren (BDS) van Israël.
Hij heeft verscheidene uitspraken gedaan die volgens sommigen klinken alsof hij Joden de schuld geeft van antisemitisme, zoals:
‘Ik denk niet dat je antisemitisme ooit kunt overwinnen als je je gedraagt als een stam… de enige manier waarop je het kunt overwinnen is als je dat stammengedrag opgeeft.’
Hij schreef in 2007:
‘Ik geloof echt dat de houding tegenover Israël wordt beïnvloed door de politiek van Israël, en dat de houding tegenover Joodse gemeenschappen wordt beïnvloed door het succes van de pro-Israël-lobby in het onderdrukken van afwijkende meningen.’
Deze uitspraken van Soros dragen opzettelijk of onopzettelijk bij aan de gedachte dat er sprake zou zijn van een Joodse controle over de Amerikaanse politiek:
‘De pro-Israël-lobby is opmerkelijk succesvol geweest in het onderdrukken van kritiek. Het is voor politici een riskante zaak om dit aan te kaarten, gezien de macht van de lobby om steun voor de politiek te beïnvloeden… Wetenschappers zagen hun vorderingen geblokkeerd worden, en leden van denktanks zagen hun financiering teruggetrokken worden als ze buiten hun boekje gingen. Wie het waagt om een andere mening te hebben, wordt blootgesteld aan een lastercampagne… Sommige leiders van de Democratische partij hebben een koerswijziging beloofd, maar ze kunnen hun belofte pas waarmaken als ze de instructies van AIPAC kunnen weigeren.’
Hij betoogde dat het terugtrekken van de VS uit de Iran-deal feitelijk de trans-Atlantische betrekkingen verwoestte.
Soros over Orban
Soros is geen fan van nationale grenzen en grensbewaking. In 2017 bekritiseerde hij de Hongaarse premier Viktor Orban.
‘Orbans plan ziet de bescherming van de nationale grenzen als het doel en de vluchtelingen als het obstakel. Ons plan ziet de bescherming van de vluchtelingen als het doel, en de nationale grenzen als obstakel.’
In vele interviews heeft Soros nationalisme en nationale identiteit als een bedreiging bestempeld.
Er is dus reden om Soros te wantrouwen
Geen van de bovenstaande citaten komt uit het geruchtencircuit of van ‘geheime’ opnames of van ‘horen zeggen’. Soros komt openlijk voor zijn mening uit in interviews, toespraken en artikelen. Zijn gezichtspunten zijn niet geheim.
En het is dus volkomen begrijpelijk dat er mensen zijn die Soros zien als een kwaadaardige macht in de politiek van de VS en van de hele wereld. Dat zijn namelijk die mensen die geloven in militaire vergelding van terreuraanvallen, in veilige grenzen, in het steunen van Israël, die tegen de Irandeal zijn of die argwanend zijn over de bewering dat de Chinese overheid ‘beter functioneert’ dan de Amerikaanse.
Het is ironisch dat de verdenkingen van ‘rechts’ over Soros niet zo veel verschillen van de verdenkingen van ‘links’ over de gebroeders Koch, en voor die tijd Richard Mellon Scaife. De achterban van elke partij heeft gewoontegetrouw een grondige hekel aan de grootste donoren van de andere kant, en ziet hen als duister en boosaardig.
Natuurlijk is voor het demoniseren van de gebroeders Koch altijd wat gesjoemel met hun eigenlijke overtuigingen nodig – ze zijn eigenlijk eerder constructieve vrijdenkers dan traditionele conservatieven.
De waarheid is sterker dan de leugen
De onjuiste ‘Soros-was-een-nazi’-beschuldiging helpt Soros, omdat het een absurde aanval is die zijn critici eruit laat zien als paranoïde gekken.
De waarheid over de George Soros van nu – en de agenda die hij heeft – is al erg genoeg.
