Precies 24 uur nadat bekend is geworden dat Sigrid Kaag minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking gaat worden in het kabinet Rutte III, krijgt de door aan extreem rechts Israël gelieerde of daarmee sympathiserende opiniemakers en tweeps aangezwengelde hetze tegen Kaag vlak voor het weekend een ware kickstart. De belangrijkste stok om mee te slaan is het door ex CIDI medewerker Cnaan Lihpshitz bewust verkeerd vertaalde citaat van Kaag uit het programma Buitenhof uit 1996 op basis waarvan Kaag beschuldigd kan worden de huidige premier Netanyahu een racist genoemd te hebben. Gebaseerd op Lihpshitz’ persbericht voor JTA, komen vrijdagavond en zaterdag verschillende Israëlische media met artikelen met het verdraaide citaat dat wellicht nog problemen op kan leveren voor de officiële benoeming van Kaag de week erna.
Bij deze specifieke hetze tegen Kaag wordt ook de groeiende invloed van extreem rechts Israëlisch gedachtegoed met betrekking tot het Israelisch-Palestijns conflict, op de populistische ‘nieuw rechtse’ tegenelite in de politiek en media (PVV,FvD, Geenstijl, TPO, DDS) duidelijk zichtbaar. Zij zijn immers fellow travelers en vinden en helpen elkaar in hun gedeelde activisme tegen de elite, tegen de islam en tegen links. Geenstijl plaatste zonder bruikbare informatie op vrijdagmiddag al een lasterlijk stuk over ‘Palestijnenpijper’ Kaag, Geert Wilders twitterde over later ‘Palestijnenlover’ en om 18.30u is het de beurt aan Wierd Duk. Duk (> 38.000 volgers) is een van de voormannen van de nieuw rechtse mediale tegenbeweging en ging niet geheel toevallig dit jaar mee met de door het CIDI georganiseerde jaarlijkse journalistenreis.
Duk weet op dit moment nog niet dat hij zogenaamd ‘fake news’ verspreidt maar op zaterdag wordt bij oplettende nieuwsvolgers, waaronder ondergetekende, al duidelijk dat de artikelen uit de Israëlische media gebaseerd zijn op verkeerde vertalingen van Kaags woorden in het programma buitenhof uit 1996. Als Duk daarop gewezen wordt, reageert hij met een omtrek beweging en laat zijn tweet staan.
Het stuk van de Times of Israel is immers geen interpretatie van de krant maar een op een het persbericht van Cnaan Lihpshitz dat alleen in een andere volgorde is weergegeven. In dat persbericht gaat Lihpshitz ook in op een incident over de schoonvader van Kaag. Kaag verteld in de Buitenhof uitzending dat haar schoonvader in Jerusalem neergestoken werd door een Joodse man met een Keffiyeh op. Lihpshitz schrijft daarover : ‘a claim that was later contested by critics who said Israeli police records show no record of such an incident that year.’ Wie die critici zijn die zeggen dat het incident nooit heeft plaatsgevonden, wordt niet vermeldt. In de uitzending van buitenhof beweert de opponent van Kaag, de in west Jerusalem woonachtige orthodox Joodse mevr. de Lange, dat dat steek incident nooit plaats heeft gevonden. Kaag op haar beurt reageert dan dat ‘het incident in de krant heeft gestaan.’ Of dit laatste daadwerkelijk zo is, moet eenvoudig uit te zoeken zijn. Wat hier van belang is, is dat de insinuatie van Lihpshitz in het persbericht, de mogelijkheid biedt om de laster richting Kaag nog een beetje op te rekken.
Sleutelfiguur binnen de hetze, de in Israël woonachtige, Joop Soesan maakt van de vragen rondom het waarheidsgehalte van het steekincident de beschuldiging dat Sigrid Kaag in 1996 ‘valse aangifte’ (?!) heeft gedaan en mentioned daarbij president Mark Rutte in een klaarblijkelijke poging de benoeming van Kaag alsnog tegen te houden. Hoewel het goed mogelijk is dat Joop als insider volledig op de hoogte is van het vanuit Nederland via de Israëlische media gespeelde lasterspel, wordt ook hij op twitter er op gewezen dat het persbericht van JTA ‘fake news’ is. Ook Joop gaat daar net als Wierd Duk niet op in en reageert dat Sigrid Kaag ‘een arrogante vrouw is’. Ook de dagen daarna zal hij op basis van het lasterlijke persbericht de hetze tegen Kaag op gang houden.
Bij de rechtse online media is inmiddels wel bekend dat er een luchtje zit aan de ‘Netanyahu is een racist’ laster die Kaag toegeschoven wordt. Dat blijkt die zondag bij de wekelijkse column ‘Bassiehof’ van adjunct hoofdredacteur van The Post Online Bas Paternotte op Geenstijl. Van Bas Paternotte is alom bekend dat hij in het onvoorwaardelijke pro-Israël kamp zit. In die hoedanigheid verricht hij zelfs hand en spandiensten voor Likoed Nederland, de ‘zusterorganisatie’ (waarover in deel 3 meer) van Netanyahu’s regeringspartij in Israël. Paternotte rept met geen woord over het ‘Netanyahu is een racist citaat’ iets dat hij anders zeker in zijn ‘Kaag is de zwakste schakel’ column gebruikt zou hebben. Nee, in zijn column zien we de nieuwe tactiek om Kaag te beschadigen vorm krijgen.
Die tactiek wordt tweeledig: De Palestijnse echtgenoot van Kaag heeft voor Yasser Arafat gewerkt. Hoewel dit na de zogenaamde Oslo-akkoorden was en tijdens ‘het vredesproces’, blijft Arafat vanwege zijn terroristische verleden, ten alle tijden een ‘PLO-terrorist’. Bovendien was Arafats bewind in de Palestijnse gebieden na 1993, zoals gebruikelijk in de Arabische wereld, corrupt tot op het bot. Ook al beaamt en bekritiseert Kaag dit in de Buitenhof uitzending van 1996, Arafat biedt de mogelijkheid om de echtgenoot van Kaag en daarmee Kaag zelf af te schilderen als corrupte terroristen vrienden.
Een tweede manier om Kaag te beschadigen, is om te insinueren dat zij een voorstander is van de BDS beweging, zoals Paternotte opzichtig met een voorzetje in zijn column doet. BDS is een Palestijnse en internationale beweging die streeft naar een volledige economische en culturele boycot van Israël om op die manier Israël te dwingen zich aan het internationale recht en universele mensenrechten te houden. Door extreem rechts Israël en pro-Israël lobby’s wordt beweerd dat BDS uit is op de vernietiging van de staat Israël en daarmee dus antisemitisch zou zijn.
Het is niet erg aannemelijk dat Kaag als hoge VN-functionaris BDS steunt en uitspraken of citaten die dit beamen, zijn na anderhalve week hetze nog niet boven tafel gekomen. Dat doet er ook niet toe. Zoals we zullen zien biedt de insinuatie van BDS in combinatie met de werkzaamheden van haar Palestijnse man voor Arafat voldoende mogelijkheden de hetze tegen Kaag nog dagen voort te zetten.
(wordt vervolgd)
