Behoorlijk nieuws zo op de zondagochtend. Niemand minder dan Annabel Nanninga wordt de lijsttrekker van het FvD voor de aanstaande gemeenteraadsverkiezing van Amsterdam.
Persoonlijk vind ik het top dat zij niet alleen langs de zijlijn blijft roeptoeteren maar dat ze nu aan het echte werk wil beginnen. Iets waar wij, burgers, haar op kunnen afrekenen net zoals wij dat doen met andere politici. Let wel, ik ben het vaak met haar oneens en dat mag gelukkig en is helemaal prima.
Wat ik hoop is dat zij het FvD niet gaat zien als een GeenStijl, Jalta, Powned, TPO en ga zo verder. Oftewel een opstap naar meer bottomline centjes, want als we gaan kijken naar wat zij nou eigenlijk maatschappelijk heeft bijgedragen is het vooral het schrijven van korte stukjes die meer vragen doen rijzen dan antwoorden bieden.
Als ze dan komt met antwoorden of oplossingen dan is dat van het niveau: “gemiddelde Duindorper“. Zij noemt zichzelf een mediaschnabbelaar of zelfs nederislamcriticus en dat laatste? Dat is vooral bedoeld om het gevoel van mensen te bevestigen: “kijk zij hep gelijk!” en dat verkoopt nou eenmaal beter. Het argument “ik ben niet politiek correct” gaat straks ook niet meer zo gemakkelijk op. Je bent meer dan enkel een opiniemaker. Je vertegenwoordigt kiezers. Wil je succesvol zijn? Dan moet je samenwerken met partijen, politici en mensen waar je jaren, soms buiten proportie, tegen hebt geschopt. Los van het feit dat anti-politieke correctheid steeds vaker gebruikt wordt om openlijke discriminatie te rechtvaardigen waarbij, regelmatig, de fatsoensnormen ver te zoeken zijn.
Desalniettemin wens ik je echt en oprecht succes toe. Ik hoop dat met jouw bijdrage mensen gaan zien dat noch links noch rechts instaat zal blijken om problemen op te lossen. En dat als we echt vooruit willen als samenleving, moeten wij burgers het doen. Waarbij wij niet op beroepspolitici of opiniemakers die politicus worden hoeven te rekenen.