Wat een WK, mensen! We zijn op dit moment 4 wedstrijden voor het einde van het toernooi en ik durf nu al te stellen dat dit één van de leukste WK’s ooit is.
Voor wie het de afgelopen weken niet gevolgd heeft, hetzij omdat u voetbal Stom vindt, hetzij omdat u het Stom vindt dat Nederland zich niet geplaatst heeft: op dit moment nadert het WK voetbal in Rusland haar ontknoping, en het staat bol van het spektakel. De redenen waarom dit een fantastisch WK is zijn, onder andere:
- Duitsland, Spanje, Argentinië, Brazilië, Portugal en Uruguay reiken geen van allen tot de laatste vier.
- Neymar wordt geen wereldkampioen met Brazilië.
- Dankzij de VAR gaan er geen ploegen meer onterecht door dankzij arbitrale missers. Er zijn nog nooit zo weinig controverses en discussies geweest rond een WK (op sportief gebied in ieder geval).
- Er is het hele toernooi nog maar één wedstrijd in 0-0 geëindigd.
- Er zijn het hele toernooi nog maar vier rode kaarten uitgedeeld, waarvan geen één voor een doodschop.
- Neymar wordt geen wereldkampioen met Brazilië.
- De knockout-wedstrijden blijven aantrekkelijk, in tegenstelling tot veel andere recente toernooien, die later in het toernooi vaak uitblonken in 0-0’s en 1-0’s.
- De vier halvefinalisten hebben gezamenlijk slechts twee eerdere wereldtitels op zak (Frankrijk in 1998, Engeland in 1966). 18 van de 20 voorgaande toernooien werden gewonnen door landen die er nu niet meer inzitten.
- De knockout-wedstrijden zijn vaak verrassend en spectaculair.
- Neymar wordt geen wereldkampioen met Brazilië.
En de kwartfinales zijn afgelopen, dus we hebben van de originele 32 landen nog vier ploegen over. Dus hierbij een beknopte analyse van de halvefinalisten:
Frankrijk
Anderhalve week geleden, toen ik de officiële Saltmines-voetbalprijzen uitreikte voor dit toernooi, was Frankrijk de gelukkige winnaar van de Snurkbokaal.
Dit was omdat de Fransen slaapverwekkend, geestdodend saai voetbal speelden in hun wedstrijden tegen Peru en Denemarken, waarbij elf luie voetbalmiljonairs over het veld sjokten en de bal rondspeelden in een tempo waarbij continentale plaattektoniek in vergelijking een jachtige bedoening leek.
Maar omdat ik natuurlijk ook de kwaadste niet ben, zal ik niet blijven hangen in mijn aanvankelijke beoordeling van het Franse team. Want de Fransen beterden tegen Argentinië hun leven en hoe: een 4-3 zege in één van de vermakelijkste wedstrijden van het toernooi, waarbij met name het 19-jarige supertalent Kylian Mbappé een fantastische, onvergetelijke wedstrijd speelde. Frankrijk liet tegen Argentinië zien van absoluut wereldniveau te zijn.
Frankrijk bereikte vervolgens de halve finale door ook het sterke Uruguay relatief eenvoudig met 2-0 opzij te zetten. Best een prestatie, aangezien datzelfde Uruguay eerder nog knap met 2-1 won van het Portugal van Cristiano Ronaldo en met name defensief een onverslaanbare indruk achterliet. Maar tegen Frankrijk speelde Uruguay eigenlijk heel weinig klaar, en Frankrijk had een verrassend eenvoudige middag.
Al met al is Frankrijk en ploeg die het verdient om in de halve finale te staan. En misschien zelfs om het toernooi te winnen.
België
Ah ja, België. Onze dappere zuiderburen, die eigenlijk voor het eerst van hun bestaan echt zicht lijken te hebben op WK-succes. Natuurlijk, in 1986 zijn ze vierde geworden, maar in Belgistan is men nuchter genoeg om te beseffen dat de Rode Duivels destijds nooit echt een kans maakten tegen de drie andere halvefinalisten: Frankrijk, Duitsland en Argentinië.
Maar nu is het anders. We weten al een tijdje dat België een fantastisch team heeft en op alle fronten wereldspelers heeft. De Belgen lieten het alleen nog niet zien.
Wat voorafgaand aan dit toernooi ontbrak, waren grootste, memorabele prestaties. Natuurlijk, de Belgen deden het goed in de kwalificatierondes, maar op grote toernooien was het altijd teleurstellend. De kleinere ploegen konden vaak nog wel worden verslagen, maar nog nooit had de gouden generatie van België op een toernooi van een groot voetballand gewonnen. Kijk maar naar de voorgaande twee toernooien:
WK 2014:
België – Algerije 2 – 1
België – Rusland 1 – 0
België – Zuid Korea 1 – 0
België – VS 2 – 1
België – Argentinië 0 – 1
EK 2016:
België – Italië 0 – 2
België – Ierland 3 – 0
België – Zweden 1 – 0
België – Hongarije 4 – 0
België – Wales 1 – 3
Er zitten best een paar leuke resultaten tussen, maar echt geen wedstrijden waarover je aan je kleinkinderen vertelt. De Belgische generatie De Bruyne/Hazard/Lukaku ontmoette de afgelopen toernooien qua ‘grote landen’ alleen Italië en Argentinië, en verloor beide wedstrijden.
Geen spectaculaire successen zoals wij Nederlanders bijvoorbeeld meemaakten met de generatie Sneijder/Robben/Van Persie. Die generatie won uiteindelijk dan misschien niets, maar de 3-0 tegen Italië in 2008, de 2-1 tegen Brazilië in 2010, en de 5-1 tegen Spanje in 2014, daar hebben we het nog vijftig jaar over. En niet alleen wij. De hele wereld blijft zich deze wedstrijden herinneren.
Maar nu heeft België eindelijk ook een dergelijk succes te pakken, door in de beste wedstrijd van het toernooi het favoriet geachte Brazilië met 2-1 te verslaan (na een spectaculaire comeback in de achtste finale tegen Japan).
Dit was, ook voor de neutrale toeschouwer, een prachtige wedstrijd, waarin België een sublieme eerste helft speelde, waarin het overwicht had op de verraste Brazilianen en een verdiende voorsprong nam. Hierop nam Brazilië in de tweede helft het heft in handen en liet haar beste voetbal van het toernooi zien, waarbij de ene na de andere perfecte aanval afvloog op het doel van Courtois. Maar de Belgen hielden knap stand, met het nodige geluk zo hier en daar, en staan nu verdiend in de halve finale. Het was een episch duel, met spektakel van de eerste tot de laatste seconde.
En het allermooiste is natuurlijk dat de rollende, kermende Neymar niet wordt beloond voor zijn onsportieve gedrag, dat een smet vormde op een verder sportief en aantrekkelijk voetbalfeest. Neymar en zijn arrogante mede-Brazilianen zijn weer thuis en we zullen hem vooral herinneren van de vele schitterende Neymar-memes op Twitter. Of de Neymar-challenge, ook al zo’n leuke vinding:
Intussen is België in één klap is gepromoveerd van gevaarlijke outsider tot serieuze kanshebber voor de wereldtitel. En dat is ook grappig, want je merkt dat we in Nederland gemengde gevoelens hebben over België. Enerzijds vinden we ze wel sympathiek en gunnen we ze hun succesjes. Maar anderzijds moeten heel veel Nederlanders er toch niet aan denken dat de Belgen straks misschien wél met de wereldbeker in handen staan, terwijl wij na drie verloren finales nog altijd op onze eerste titel wachten.
Mij maakt dat weinig uit, ik gun het die Belgen wel. En met het trio Romelu Lukaku, Eden Hazard en Kevin de Bruyne hebben ze met afstand de sterkste voorhoede van het WK. Dus het kan zomaar gebeuren.
Kroatië
Dan Kroatië. Nog meer dan België is Kroatië een absolute outsider, ook al hebben de Kroaten een uitstekend team met topspelers Mario Mandzukic, Dejan Lovren, Ivan Rakitic, Ivan Perisic, Mateo Kovacic en natuurlijk, de grote Luka Modric.
Kroatië maakte eerder in het toernooi indruk door het Argentinië van Lionel Messi met 3-0 opzij te zetten, maar heeft het in de knockout-fase moeilijker. Tegen Denemarken en Rusland werd achtereenvolgens twee keer gelijkgespeeld en gaven strafschoppen de doorslag voor de Kroaten. Desondanks geef ik de Kroaten een goede kans op succes, want hoewel de vermoeidheid parten kan gaan spelen, hebben ze in die wedstrijden wel een hoop wilskracht getoond.
Kroatië is een vechtploeg, maar dan één met een aantal topvoetballers in de selectie. Een ploeg die niet bezwijkt onder druk en zich zelfs na zware tegenslagen terug kan vechten.
Immers, tegen Denemarken miste Luka Modric vlak voor het verstrijken van de verlenging een penalty, terwijl de Kroaten tegen Rusland op hetzelfde moment in de wedstrijd een tegentreffer incasseerden.
Dat zijn geweldige psychologische dreunen die je als ploeg incasseert, zo vlak voor de strafschoppenserie. Maar Kroatië vermande zich en won beide series. Dat getuigt van een mentale sterkte die maar heel weinig ploegen hebben. Sterker nog, Kroatië werd zelf nog door zo’n tegenslag genekt in 2008 tegen Turkije, met de toen nog jonge en onervaren talenten Modric en Rakitic. Maar nu is dat anders.
Dat is een geweldige kracht, en dat kan de Kroaten zomaar richting de eerste Oost-Europese wereldtitel stuwen.
Kroatië blijft een beetje een outsider voor de wereldtitel, maar eigenlijk kun je van outsiders nauwelijks spreken als je al in de halve finale staat. Dan ben je gewoon kanshebber.
Engeland
Tenslotte hebben we Engeland.
De Engelse nationale ploeg wordt, sinds het gewonnen WK in eigen land in 1966, gekenmerkt door hoge verwachtingen en bittere teleurstellingen. In Engeland spreekt men over de “Years of Hurt“, de jaren van pijn, waarin de vele getalenteerde Engelse ploegen het telkens maar niet waarmaakten.
En de resultaten in de periode 1966-2016 zijn ook ontegenzeggelijk bedroevend: in deze 50 jaar wist Engeland slechts één keer de halve finale van het WK te halen (1990) en de halve finale van het EK werd twee keer bereikt (1968 en 1996). In al deze tijd speelde Engeland nooit zelfs maar een finale.
Ter vergelijking, in deze periode bereikte Oranje op het WK drie keer de finale (1974, 1978, 2010) en nog twee keer de halve finale (1998, 2014). Op het EK werd Oranje één keer kampioen (1988) en eindigden we vier keer bij de laatste vier (1976, 1992, 2000, 2004).
Dat geeft wel aan hoe beroerd het Engelse team doorgaans presteert, als je bedenkt dat de Engelsen de sport hebben uitgevonden en in het clubvoetbal nog altijd één van de toplanden zijn.
Nu hebben de Engelsen dan toch eindelijk weer eens de halve finale bereikt, en men durft in Engeland eindelijk weer te zeggen: “Football is coming home.”
Op zich gun ik het de Engelsen van harte. In dat land heeft men nog altijd een fantastische liefde voor de sport, mooi voetbal wordt daar op waarde geschat. En ik gun het ze dat ze dat minderwaardigheidscomplex eens van zich kunnen afschudden, opgebouwd gedurende al die toernooien waarin Engeland snel na de groepsfase al naar huis ging, en de Engelse fans knarsetandend moesten aanzien hoe Duitsland, Brazilië, Argentinië, Spanje, Italië, Frankrijk en Nederland wél tot het einde toe meededen.
En op het moment dat EU-bureaucraten enthousiast gaan roepen dat “er alleen nog maar EU-landen meedoen”, dan gun ik het de Engelsen natuurlijk sowieso, vanwege Brexit. Lazer op met je eurofiele politisering van deze mooie sport.
Maar ik heb er een hard hoofd in. Hoe lyrisch de Engelsen ook zijn over hun team op dit moment, het is toch echt het enige team dat ik nog niet heb zien heersen dit WK. Frankrijk toonde haar kwaliteit tegen Argentinië en Uruguay, België deed het tegen Brazilië, en Kroatië in de groepsfase tegen Argentinië.
Engeland bereikte daarentegen de halve finale door in de groepsfase te winnen van Tunesië en Panama, wat geen sensationele tegenstanders zijn. In de knockout-fase versloegen de Engelsen vervolgens een teleurstellende Colombiaanse ploeg na strafschoppen, waarna een matig Zweden eenvoudig met 2-0 naar huis werd gestuurd, in de kwartfinale die veruit het slechtst was van alle kwartfinales. De route naar de halve finale lag voor de Engelsen eigenlijk open na de (bewuste?) 1-0 nederlaag in de laatste groepswedstrijd tegen België, en dat ze hier staan voelt niet echt als een prestatie, eerder als een formaliteit.
Natuurlijk hebben ze met Harry Kane een wereldspits in huis, en Marcus Rashford blijft een groot talent, maar verder steekt er niemand echt bovenuit bij de Engelsen. Als Engeland serieus een gooi wil doen naar de titel, dan zal het tegen Kroatië haar beste wedstrijd tot dusverre moeten spelen. Het kan echt wel voor de Engelsen, maar dan moet er nog een grote stap gemaakt worden.
Voorspellingen
Goed, dat zijn de vier halvefinalisten. Nu mijn voorspellingen voor de afloop van dit toernooi. De halve finales:
Frankrijk – België 1 – 1
België wint na strafschoppen
Als het gaat om Frankrijk en België, heb ik écht geen idee wie er nou meer kans maakt. De ploegen lijken mij volmaakt in evenwicht, op alle linies hebben beide ploegen wereldspelers. Dus een gelijkspel lijkt me het meest waarschijnlijk, waarop de Belgen in de strafschoppenserie het pleit zullen beslechten omdat ze, zoals bleek in de wedstrijd tegen Brazilië, net iets beter presteren onder druk dan de Fransen.
Kroatië – Engeland 3 – 1
Modric, Perisic en Rakitic gaan hun draai vinden tegen de Engelsen. Tegen de Engelsen zal het initiatief niet langer bij de Kroaten liggen, en hun creatieve middenvelders zullen meer ruimte krijgen om te excelleren. Jammer voor de Engelsen, maar Kroatië heeft meer kwaliteit en een beter team, en gaat de finale spelen tegen België.
Tot zover mijn voorspellingen. Ik denk stiekem dat de sluwe Kroaten de finale nipt, na verlenging, gaan winnen van de Belgen en zo voor een sensationele stunt zullen zorgen, waarmee ze het eerste Oost-Europese land worden dat de wereldbeker wint, op het eerste WK in Oost-Europa. Maar laten we, voor ik mijn voorspelling voor de finale hier neerplemp, eerst even afwachten wat er gebeurt in de halve finales. Dan kunt u mij eerst hartelijk uitlachen omdat ik er natuurlijk weer helemaal naast zat, waarna ik een voorspelling doe voor de finale die daadwerkelijk gespeeld gaat worden.
Intussen kunt u hier nog, zolang de poll loopt, uw eigen mening kwijt over wie er dit jaar wereldkampioen gaat worden:
https://twitter.com/teapot_russells/status/1015710582748655616
