Dat in Nederland geboren Marokkanen voor het Marokkaanse voetbalelftal kiezen is vrij normaal. Tenminste dat ze die keuze maken. Ik vind het absurd. Je bent hier geboren en getogen. Je leeft hier, de maatschappij heeft in je geïnvesteerd, de voetbalclubs hebben je hier opgeleid en om dan te kiezen voor het land waar je opa is geboren is niets anders dan een middelvinger naar ons land. Dat het grote talent Mohamed Ihattaren nu die trend doorbreekt is niet zomaar wat. Natuurlijk kan je in Oranje veel meer bereiken op het wereldtoneel, dan met Marokko. Alleen dit is niet alleen sportieve keuze of keuze voor een carrière. Ihattaren wijst ons land niet af. En dat is voor Marokkanen uniek. Ik vind dit echt een opsteker voor de integratie, wat zeg ik het is het begin van een revolutie.
Nav de publicatie: “Ihattaren kiest voor Oranje” in de Telegraaf
