Trans Rights Protest London, April 2022 Unsplash.com
Vrouwenrechtenactiviste Caroline Franssen kwam in aanvaring met fanatieke transactivisten. Zij waagde het namelijk om te waarschuwen dat vrouwenrechten in de knel kunnen komen door de uitbreiding van transrechten. Helaas voor Franssen is transactivisme tegenwoordig behoorlijk militant, en haar mening was niet gewenst. Wat zich vervolgens afspeelde, was schokkend.
In onze moderne maatschappij lijkt feminisme een vanzelfsprekendheid; vrouwenrechten worden zo belangrijk gevonden dat we zelfs quota hebben om in bepaalde beroepen meer vrouwen aan de top te krijgen. Toch is niet elke strijd voor vrouwenrechten even welkom.
Opinie in Trouw
In januari 2020 publiceerde Trouw een opiniestuk van Caroline Franssen waarin zij betoogde dat de voorgestelde wijziging van de transgenderwet de veiligheid van vrouwen in gevaar kon brengen. De nieuwe wet zou het eenvoudiger maken om het wettelijke geslacht te wijzigen van man naar vrouw (of omgekeerd).
Caroline schreef dat er goede redenen zijn ‘om mensen met mannenlijven (en XY-chromosomen) toegang te weigeren tot vrouwentoiletten, vrouwenkleedkamers, vrouwenopvang, vrouwengevangenissen en vrouwensport.’ Hierna werd Trouw naar eigen zeggen overstroomd met woedende reacties van ‘mensen die transgender zijn of hen een warm hart toedragen’.
De hoofdredacteur schreef een stuk waarin hij verdedigde dat deze opinie geplaatst was. De volgende dag publiceerde Trouw als tegengeluid een opiniestuk van tien belangenorganisaties, en twee weken later verscheen een stuk van de chef opinie om nogmaals te verdedigen dat de ‘transfobe retoriek’ van Caroline geplaatst was.
Echt? Serieus @trouw ? Op uw eigen website vind ik; …’door een onderscheid te maken tussen gevoelens en de feiten’ Wmb ook als het gaat om zgn opinie. #verantwoordelijkheid https://t.co/yMUyV4xNqZ
— Wieke Paulusma (@wiepau) January 28, 2020
Was het zo ‘onverantwoordelijk’ van Trouw om dit te plaatsen, zoals D66-Kamerlid Wieke Paulusma suggereerde? Was dat opiniestuk van Franssen zo discriminerend en schadelijk?
Wie het artikel leest ziet een keurig stuk met veel argumenten en zonder persoonlijke aanvallen. Wie de repliek van de boze organisaties leest, ziet geen weerlegging van de argumenten van Caroline: het is een opsomming van de eigen dogma’s.
Geen debat
Dat deze organisaties niet ingingen op de argumenten van Franssen bleek standaard. In een reactie in de Gaykrant die week stond zelfs letterlijk: ‘laat (sic) we proberen bij de inhoud weg te blijven. (…) Laten we proberen te focussen op Caroline zelf.’ Inmiddels weet Franssen dat dit de gebruikelijke aanpak is van veel transactivisten.
Deze mensen willen geen inhoudelijk debat, zij willen hun visie opleggen aan de rest van de maatschappij. Ze spelen in op de natuurlijke empathie die mensen voelen voor onderdrukten, maar tonen zelf geen enkele empathie voor mensen die in de knel komen door hun eisen. En wie hen tegenspreekt of zelfs maar milde kritiek uit, krijgt te maken met intimidatiecampagnes.
Wakkerlands
Dit ondervond ook columnist Jan Kuitenbrouwer. Hij had een vaste column in de Volkskrant – Wakkerlands – waarin hij taalontwikkelingen besprak die door Woke in omloop kwamen. Het woke transactivisme kwam in Wakkerlands ruim aan bod, wat niet gewaardeerd werd door de transbeweging. Uiteindelijk bezweek de Volkskrant onder de druk, en Kuitenbrouwer werd gecanceld.
Oké. Mijn #Wakkerlands van afgelopen dinsdag komt definitief niet in de Volkskrant, dus hier is – ie. Wie alle redactionele struikelblokken kan aanwijzen ontvangt een Volkskrant-wekker. pic.twitter.com/ChII50HtpP
— Jan Kuitenbrouwer (@kuitenbrouwer) May 27, 2022
Nu zult u wellicht zeggen: Ach… die Wakkerlandscolumns waren misschien ook wel erg kwetsend voor transgenders. En we kunnen in opiniestukken toch een beetje rekening met elkaar houden? Maar besef dan wel dat de empathie volledig van één kant moet komen, en dat elk inhoudelijk debat in deze situatie voortijdig gesmoord wordt.
Stichting Voorzij
De argumenten uit het opiniestuk van Franssen waren niet bij toverslag verdwenen omdat ze niet welkom waren. En dus bleef Caroline actievoeren om aandacht te vragen voor de veiligheid van vrouwen en meisjes. Ze richtte de stichting Voorzij op die opkwam voor vrouwenrechten en aandacht vroeg voor misstanden in de zorg voor kinderen met vermeende genderdysforie.
Intimidatiecampagne
Intussen voerden de transactivisten actie tegen haar, en met succes. Onder druk van de activisten zegde Bunq de bankrekening van Voorzij op, de stichting werd van GoFundMe en van PayPal verwijderd, en Caroline raakte haar twitteraccount anderhalf jaar lang kwijt.
O, nog even wat informatie over de manier waarop wij de afgelopen jaren zijn tegengewerkt om voor de belangen van vrouwen op te komen. Naast dat ik anderhalf jaar van Twitter ben gegooid en onze @voorzij webwinkel met merchandise is gecanceld door transactivisten. https://t.co/rD5ugGlOAH
— Caroline (@CoachCaroline) May 16, 2023
En het bleef niet bij druk op media en financiële dienstverleners. De stichting Voorzij was keurig ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, en activisten konden eenvoudig het adres van Caroline opzoeken. Er kwamen dreigementen binnen, en sommige waren akelig specifiek.
Toen gedreigd werd met brandstichting, nam de politie bereidwillig haar aangifte op, maar zei verder weinig te kunnen doen. Ook bij haar kantoor ging het mis. Op een dag zaten er tientallen transstickers op de ramen van de benedenbuurvrouw. Na verwijdering verschenen er nieuwe stickers, elke nacht opnieuw.
Franssen hing een camera op en toen ze de stickerplakkers op beeld had, deed ze weer aangifte. Na een maand van dagelijkse stickers vond de politie de activisten en hield een foeigesprek met hen. Dat was het. Ze hoefden Caroline niet eens excuses aan te bieden.
Haar huisbaas dreigde de huur op te zeggen als het adres niet van internet verdween. Dat lukte uiteindelijk wel: na overleg kon het adres in het KVK-register vervangen worden door een postbusadres.
Transgenderdebat
Intussen ging het activisme van de transbeweging ook door in de politiek. D66-Kamerlid Lisa van Ginneken – zelf transgender – profileerde zich als de grote voorvechter van de wijziging in de transgenderwet.
Steeds meer mensen vroegen zich af wat dit voor gevolgen zou hebben voor de privacy en veiligheid van vrouwen, en tegen de tijd dat de wijziging in de Tweede Kamer behandeld zou worden, was er een echt publiek debat ontstaan. Maar alle protesten – hoe beleefd en empathisch ook – waren aan dovemansoren gericht. Op de open brief van Marieke Hoogwout kwam ook geen antwoord.
De steen die van mijn hart moest: een open brief aan @D66-Kamerlid @LisaGinneken.
Over mijn grote zorgen om vrouwenrechten die, zoals zó vaak in de geschiedenis, alweer ondergeschikt worden gemaakt aan de behoeften van anderen (voor @vrijlinks)— Marieke Hoogwout (@mariekehoogwout) July 26, 2022
Juist de progressieve partijen die ooit vooraan stonden in de strijd voor vrouwenrechten, wilden niet eens meer over vrouwen praten. Toen op 27 september 2022 de wet besproken werd in de Tweede Kamer, waren progressieven verbijsterd en verontwaardigd dat er ineens sprake was van een echt debat. Ze hadden blijkbaar gedacht dat het tegengeluid de Kamer niet zou bereiken, en waren geschokt toen de wijziging er niet door kwam.
Mediastorm
De starre weigering van de transbeweging om in debat te gaan, vindt weerklank bij de media. In oktober 2022 was er een bizarre aflevering van Mediastorm (Human) waarin presentatrice Roos Abelman sprak met journalisten Valentijn De Hingh en Menno Sedee, en de chef opinie van Trouw: Monic Slingerland.
Het onderwerp van gesprek was de berichtgeving over de transgenderwet en hoe die het debat had beïnvloed. Al in de aankondiging zei Abelman dat de wijziging in de transgenderwet een hamerstuk had moeten zijn – geen debat! – en De Hingh (zelf transgender) en Sedee waren het duidelijk met haar eens. De hele uitzending ademde de sfeer dat er een schuldige voor deze mislukking moest worden gevonden.
Op het matje
Slingerland werd ter verantwoording geroepen over het feit dat zij destijds besloten had het opiniestuk van Franssen te plaatsen. Toen zij – terecht! – stelde dat na argumenten van verschillende kanten kan blijken dat een zaak toch complexer is dan hij eerst leek, kreeg zij een antwoord van Abelman dat de moeite van het volledig citeren waard is:
‘Maar wat je ook ziet, Monic, is dat tegenstanders van de wetswijziging in de Kamer de argumenten overnemen die bijvoorbeeld in dat opiniestuk van Trouw voorbij komen. Voel jij je daar verantwoordelijk voor? Ben je je bewust van de impact, kortom, van de stukken die jij plaatst?’
Dit was dus een vermaning aan het adres van de chef opinie van een landelijke krant omdat zij een afwijkende mening had gepubliceerd. De toon was zo aanvallend dat Slingerland zich ging verdedigen: ze had niet beseft wat de impact van dat stuk zou zijn… Alsof het een schande voor een krant zou zijn om impact te hebben!
Even later kwam Menno Sedee – NRC-journalist! – met de verbijsterende uitspraak: ‘Ik denk, wat je hierbij zag, is dat opiniestukken uitermate ongeschikt zijn, eigenlijk, voor zo’n onderwerp.’ Hij schrok van zichzelf en herstelde haastig dat ‘natuurlijk’ een debat gevoerd moest worden, maar het was duidelijk: hij bedoelde een debat waarin alleen de ‘juiste’ meningen aan bod komen.
Agressie
En de echte boosdoener was natuurlijk de schrijfster van dat vermaledijde opiniestuk. Caroline wordt zowel op Twitter als op (extreem)linkse sites uitgescholden en gekoppeld aan nazisme en antisemitisme. Dit valt volgens Francisco van Jole (Joop-BNNVARA) onder de vrijheid van meningsuiting, maar dat Caroline transvrouwen inmiddels mannen noemt wordt als halsmisdaad beschouwd.
In september 2023 organiseerde Franssen een evenement – Let women speak – dat verstoord werd door agressieve transactivisten die haar ironisch genoeg beschuldigden van fascisme. Het is alweer de tegenstelling tussen de woorden van deze lieden en hun (fascistische) tactiek om tegenstanders door intimidatie het zwijgen op te leggen.
VRIJHEID VAN MENINGSUITING IN NEDERLAND
Dit was de tegendemonstratie die burgemeester @sharon_dijksma bij ons op hetzelfde veld had gelaten.
Bij deze herrie en met dit getreiter en dreigend geweld hebben wij onze eerste #LetWomenSpeak gehouden in Utrecht. 1/ pic.twitter.com/MXFZ48XiBT— Caroline (@CoachCaroline) September 10, 2023
Backme
En ook elders ging de intimidatie door. Nadat Caroline van GoFundMe en Paypal was afgegooid, was zij naar Backme gegaan, een idealistisch donatieplatform waar mensen niet gecanceld worden om hun mening. Vorige maand publiceerde de Volkskrant een groot stuk waarin Backme werd afgeschilderd als platform voor extreemrechts, en waarin Caroline zo negatief mogelijk geportretteerd werd.
Bovendien nam de Volkskrantjournalist contact op met betalingsservices Mollie en Paypal – waar Backme gebruik van maakt – om hen te waarschuwen wie ze ‘faciliteerden…’ Dat schijnt tegenwoordig de taak van journalisten van ‘kwaliteitskranten’ te zijn: druk uitoefenen om andersdenkenden gecanceld te krijgen. Caroline stuurde een reactie naar de Volkskrant, maar kreeg geen antwoord. De brief werd niet geplaatst.
Hoge prijs
Afgelopen week heeft zij weer aangifte moeten doen, dit keer vanwege smaad en laster die haar bedrijfsmatig schade toebrengt. Het bewijsmateriaal dat ze met de aangifte meestuurde was overvloedig. Ze gaf mij wel inzage maar vroeg om er alsjeblieft niets van te publiceren. Het zou mensen maar weer op ideeën brengen…
Bent u inmiddels moe van de opsomming van ellende? Stel u dan even voor hoe moe Caroline inmiddels is. Het enige wat zij wil is opkomen voor de rechten van vrouwen en kinderen die in de verdrukking komen. Maar in Nederland moet je tegenwoordig een hoge prijs betalen als je tegen het heersende narratief ingaat.
Dit moet stoppen
Het is een grof schandaal dat in Nederland een andersdenkende vervolgd wordt om haar mening. De transactivisten die beweren op te komen voor een kwetsbare minderheid zijn te laf om een inhoudelijk debat aan te gaan. Hun grootschalige intimidatiecampagne om Caroline het zwijgen op te leggen, getuigt van een fascistische mentaliteit.
Nu steeds duidelijker wordt hoeveel schade het (door de transbeweging afgedwongen) gebrek aan debat doet, zou deze intimidatie breed afgekeurd moeten worden. De Kamerleden die volgende week weer gaan stemmen over de transgenderwet, horen dat goed geïnformeerd en zonder angst te kunnen doen, zodat meer schade voorkomen wordt.
Juist dissidente stemmen zijn van cruciaal belang om misstanden te voorkomen.
U kunt Maaike van Charante steunen via repelsteeltje.backme.org
Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Volg Maaike op Twitter.
