Samenvatting
Van de meeste auto’s weet ik wel aardig wat ik kan verwachten maar van de Mini Electric had ik werkelijk geen flauw idee. Totdat ik ergens één dag van tevoren las dat de Mini Electric veel van zijn techniek deelt met de BMW i3s. Toen wist ik genoeg want de BMW i3s is een fantastisch leuke elektrische auto die ook nog eens belachelijk snel is. Dat zou dus een hele leuke testweek gaan worden, ha, ha. Omdat deze Mini Electric nogal wat verschillende rijmodi heeft die van invloed zijn op de actieradius besloot ik in alle vier de rijmodi een zuinigheidsrit en een snelwegzuinigheidsrit te maken. Het was een hoop werk maar dat had ik er wel voor over. Tot mijn verrassing kwam ik veel verder op een acculading dan ik verwacht had, de T-vormige Li-ion accu is tenslotte maar 32,6 kWh maar het gekke is dan dat Mini het in de online brochure heeft over een Bruto/Netto capaciteit van 32,6/28,9 kWh. Als ik dan van de Netto-capaciteit uitga vind ik mijn actieradius in de rijmodus GREEN+ van 275 km binnendoor en 188,6 km op de snelweg helemaal niet zo verkeerd. En dat is dan nog niet eens gecorrigeerd voor de winterbanden en de lage buitentemperatuur van vaak maar net boven het vriespunt. Het werd een leuke testweek maar het verliep totaal anders dan ik gedacht had net als het schrijven van dit testverslag. Ik vind deze Mini Electric een stuk leuker dan de brandstof-Mini’s en dat komt door het direct beschikbare koppel/vermogen. In de rijmodus Sport spuit je er echt vandoor dat is gewoon hilarisch en het is zelfs zo erg dat dit de eerste testauto sinds lange tijd is die serieus last heeft van torque-steer. Ik las helaas een hoop onzin over deze Mini Electric in de vele testverslagen. Geloof ze niet maar ga zelf proefrijden zou ik zeggen! Het interieur is typisch Mini maar dan toch net even leuker, waarom weet ik ook niet maar dat zal wel door de elektrische uitvoering komen, andere meters, mooiere versnellingspook het was gewoon allemaal net wat mooier. De achterbank is nog steeds alleen geschikt voor chimpansees maar de kleine kofferbak viel mij dan weer mee. Als je de oplaadspullen achter de voorstoelen legt en de verwijderbare laadbodem weghaalt is de kofferbak zelf ruim voor een Mini. De remmen van deze Mini Electric gebruik je zeer zelden omdat deze Mini Electric zo krachtig op de motor afremt of beter gezegd kan afremmen want je hebt lage en hoge recuperatie. Het one-pedal driving (= hoge recuperatie) wordt in deze Mini echt tot een ware kunst verheven, maak dit aub. standaard in elektrische alle auto’s want eenmaal gewend wil je absoluut niet anders meer. De vering/demping set-up was ik aan de ene kant wel en aan de andere kant niet tevreden over en dat kwam vooral door de stick-slip. Ik kwam erg gewoon niet uit, het voelde op zich goed aan alleen in het grensbereik was ik ‘m tweemaal bijna kwijt en dat wil je gewoon niet. Andere banden (die Dunlop SP Winter Sport 3D DSST vond ik zeer onvoorspelbaar qua grip) zal zeker helpen maar ik zou zelf rondom vier andere schokbrekers – bijvoorbeeld Bilstein – laten monteren bij een veringspecialist.
Plus: Acceleratie in de rijmodus Sport – Interieur – One-pedal driving – Oplaadsnelheid
Min: Dunlop SP Winter Sport 3D DSST banden – Stick-slip – Vering/demping
Testverslag
Na een supersnelle motorrit binnendoor op mijn Honda MSX 125 van Amsterdam naar Rijswijk arriveerde ik in Rijswijk om de Mini ja wat eigenlijk (Mini Cooper SE?, Mini Cooper S Electric? of is het gewoon Mini Electric) op te halen. Mini’s zijn altijd leuk en zodra het woord elektrisch erin voorkomt stijgt de FUN-factor wat mij betreft ongezien met 200 procent. Achteraf was ik blij dat ik de Mini Electric met mijn Honda MSX 125 was gaan ophalen want voor mijn Renault Twizy was geen plek binnen geweest omdat de demo-loods afgeladen vol stond. Voor zo’n kleine motor is altijd plek en inderdaad was er nog precies één motor-parkeerplekje vrij voor mijn motor. Na me omgekleed te hebben moest ik nog even tekenen en kon ik er vandoor. Ik besloot binnendoor terug te rijden dat is veel leuker dan de snelweg. Schrik niet als je in een Mini stapt want de hoeveelheid knopjes is giga! Maar na jarenlange ervaring als autojournalist en Mini-liefhebber mag ik mij professor in de Knopjeswetenschap noemen. Zelfs het goed verstopte verstelmenu van het Head-Up Display had ik binnen no-time gevonden. Na het oversteken van de grote kruising reed ik slingerend omlaag naar het Vlietkanaal. Dat is een heerlijke slingerbocht en ik voelde meteen dat deze Mini zich fantastisch laat sturen. Mini’s zijn altijd leuk maar deze elektrische Mini heeft een net wat mooiere gewichtsverdeling en natuurlijk ook een laag zwaartepunt. Maar er is nog iets anders aan de hand want ten opzichte van de gewone driedeurs staat de Mini Electric ongeveer 18 millimeter hoger op zijn poten. Noodgedwongen, want alleen zo kon de hoogvoltage-accu in de bodem worden geplaatst. En dan sta je toch gek te kijken dat het zwaartepunt van de Mini Electric 30 millimeter lager ligt dan dat van de Mini Cooper S. Kortom dit is de ultieme Mini als het gaat om karten in een gewone auto. De eerste verkeersdrempels langs het Vlietkanaal voelden lekker aan, de vering/demping is niet sportief maar lekker comfortabel zonder dat het onderstel meteen gaat dweilen. Het is tenslotte ook geen sportief model laten we wel zijn. Alhoewel een Mini Cooper Electric Works helemaal niet verkeerd zou zijn. Het rijden ging lekker en op de lange rechte weg richting Leidschendam kon ik mooi even door het Menu heen scrollen en mijn USB-stick met MP3-songs aanslingeren en meteen de Treble en Bass instellen. Het stuur, de bestuurdersstoel en de zijspiegels had ik meteen na vertrek al afgesteld. De bestuurdersstoel is altijd weer even zoeken, je hebt namelijk twee hendels aan de zijkant van de leuning. De één is voor de leuning en zit nogal verstopt want klein en de andere grote is voor de zithoogte. Het stuur kan in hoogte en diepte worden versteld wat wel zo fijn is.
Bij Leidschendam aangekomen besloot ik rechtsaf te slaan richting de N14 zodat ik bij Wassenaar aangekomen over de N44 naar huis kon rijden. Door de tunnels heen rijdend kon ik af en toe even stevig gas geven en ik moet zeggen dat de Mini Electric lekker van kiet gaat. Ik had nog geen tijd gehad om naar het knopje van de rijmodi te zoeken maar ik ga er blind vanuit dat ook deze elektrische Mini meer dan één rijmodus heeft. Na de laatste tunnel sloeg ik rechtsaf richting de N44 en er reed zowaar een Tesla Model 3 voor mij. Nadat de vrachtwagen die voor ons stond bij het stoplicht stond de rechter rijstrook opreed vloog de Tesla er vandoor over de linker rijstrook. Ik gaf ook meteen plankgas en bleef met groot gemak achter de Tesla hangen. Dus bij het volgende stoplicht rechtsaf naar de N44 ging ik heel brutaal links naar de Tesla staan. Dat hield in dat ik hoe dan ook voor de Tesla langs moest kruisen in of na de bocht om als eerste de N44 op te kunnen rijden. Bij groen gaf ik plankgas en spoot er vandoor maar hield het gas er ook op in de bocht en dat is met een voorwielaangedreven elektrische auto makkelijker dan met een achterwielaangedreven elektrische auto. Ik bleef de Tesla – die veel meer vermogen heeft – net aan voor had dus hele dikke pret achter het stuur. Er is niets leukers in een testauto dan een Tesla klop geven. En dat nota bene niet eens in de rijmodus Sport want toen ik bijna thuis het knopje voor de vier rijmodi ontdekte bleek de Mini Electric in de rijmodus Sport nog veel sneller te zijn dan in de rijmodus MID. De Mini Electric heeft vier rijmodi: GREEN+/GREEN/MID/SPORT. Aan het einde van de N44 schakelde ik de rijmodus Sport in en gaf na de stoplichten op de A44 plankgas om de topsnelheid op te meten. Die bleek 153 km/u op de snelheidsmeter te zijn waarna ik ook nog even naar het Valkenburgse Meer ben gereden om te kijken wat de maximum snelheid achteruit is. Die was uiteraard 40 km/u zoals bij elke elektrische auto. Onzin om te testen eigenlijk maar wie weet rij ik net in die ene auto waar de begrenzer niet werkt en kan ik 153 km/u achteruit rijden, ha, ha. Het opladen van de verbruikte 30 procent duurde 1,5 uur dat is dus een half uur per 10 procent wat een prima waarde is.
Magnetische wisselvelden
Hoe we erop kwamen weet ik niet meer maar ik heb samen met Bouwbioloog Pieter Hennipman van Eco-wise de magnetische wisselveld-waarden gemeten in de Mini Electric. Magnetische wisselvelden zijn in het verleden negatief in het nieuws gekomen omdat de magnetische wisselvelden van hoogspanningsleidingen (380.000 Volt en 1.300 Ampère) een verhoogde kans op leukemie bij kinderen geven. De waarde van die magnetische wisselvelden wordt uitgedrukt in micro- dan wel nanoTesla dus µT en nT. De waarden van de magnetische wisselvelden onder een hoogspanningsleiding variëren tussen de 0,2 – 0,5 µT. Omdat Pieter een afspraak had in Delft donderdagochtend en aan het begin van de middag langs Leiden zou rijden op weg naar Amsterdam is hij bij mijn thuis langs gereden. We hebben drie metingen gedaan, één bij het hoofd, één ter hoogte van de heup (die noem ik romp) en één bij de voeten. Je voeten zitten het dichtst bij de onderdelen die magnetische wisselvelden produceren, onder andere de elektromotor maar ook de banden met hun stalen gordels want ook die veroorzaken magnetische wisselvelden. De waarde bij mijn hoofd was verrassend laag namelijk 114 nT en die bij mijn romp 277 nT en bij mijn voeten 2.760 nT. Bij die laatste moet ik wel melden dat dit was tijdens vol accelereren in rijmodus Sport. Bij een constante snelheid van 50 km/u zakte de waarde bij mijn voeten naar rond de 400 nT.
De WHO (= World Health Organization) beschouwt maximaal 400 nT op een werkplek gedurende een 8-urige werk dag als veilig. Verder vertelde Pieter mij over een elektrische auto die hij had gemeten die zijn meter niet kon weergeven omdat zijn meter maximaal 20.000 nT kan meten. Die elektrische auto (als ik vertel welk automerk het is dan lig ik volgende week ‘Dood in de sloot’) bleek maar liefst een waarde van 40.000 nT = 0,4 µT te hebben in het interieur. Dat is dus vergelijkbaar met de nT-waarde direct onder een hoogspanningsleiding die gevaarlijk is voor kinderen vanwege een verhoogde kans op leukemie (ik heb ooit als medisch analist in de kinderkanker – leukemie/lymfoom/etc. – gewerkt van 1984-1986 op de Kinderkliniek van het LUMC). Ik schrok daar best wel van en daarna vertelde Pieter mij ook nog eens dat je hartspier bij een dergelijk hoge nT-waarde constant wordt getriggerd dus ook als je hartspier op dat moment even heel erg kort in rust zou moeten zijn. Later die week vertelde ik het verhaal ook aan een bevriende boer wiens schapen onder de hoogspanningsleidingen lopen die zijn weiland doorkruisen. Hij vertelde toen dat hij met enige regelmaat een dood schaap dood vindt direct onder die hoogspanningsleidingen. Ik kan mij wel herinneren dat iemand mij ooit heeft verteld dat ze met enige regelmaat hogere spanningen (normaal = 380.000 Volt/1.300 Ampère) door de hoogspanningsleidingen jagen dus op zo’n moment moet je er helemaal niet bij in de buurt staan. Feit is dat die 40.000 nT in die elektrische auto niet goed voor een mens kan zijn. Ik ga hier dan ook zeker mee door en volgende week gaan we de Honda e dus ook meten. Ik kwam nog wel deze interessante zin ergens tegen: Wel weten we nog weinig over de langetermijneffecten van elektromagnetische straling in auto’s, schreven vier Spaanse wetenschappers in 2016. Tot het zover is, geven ze bestuurders vast een tip mee: rijd rustig. Een agressieve rijstijl veroorzaakt meer straling. En dat laatste klopt ook want bij vol accelereren in de rijmodus Sport schiet de nT-waarde hard omhoog.
Eco-wise – http://www.eco-wise.eu – het bedrijf van Bouwbioloog Pieter Hennipman. Ik heb Pieter leren kennen toen hij bij mijn toenmalige Stichting GTI (= Global Travel Information) voor wereldreizigers aanklopte omdat hij met een vriend samen naar Rusland wilde op de motor. Dat was in de vorige eeuw erg lastig – en toen ik er in 1989/1990 naartoe ben geweest zelfs verboden – maar ik wist met mijn slimme trukendoos precies hoe hij Rusland op een makkelijke en vooral erg goedkope manier binnen kon komen. En het leuke is dat we altijd contact hebben gehouden en zie hier wat het resultaat is.
Snelwegzuinigheidsrit 1 – GREEN+
Normaal gesproken doe ik nooit op de dag van het ophalen al een snelwegzuinigheidsrit maar met vier verschillende had ik natuurlijk nog meerdere snelwegzuinigheidsritten voor de boeg. Na het avondeten ben ik nog snel even wat gaan typen en na de avondspits ben ik in de Mini Electric gestapt. Het was lekker rustig op weg naar de snelweg en ook op de A44 was het niet druk. Ik kon lekker 100 km/u aanhouden en moest dat zelf doen want in de rijmodus GREEN+ werkt de Cruise Control namelijk niet, net als de verwarming en de stoelverwarming want ook die doen het niet. Gelukkig werkt de 12V-aansluiting wel en dus kon ik mezelf warm houden met mijn exo2-bodywarmer en een paar leren motorhandschoenen. Ondertussen zag ik al snel 1 van de 8 blokjes (een 100 procent volle Li-ion accu = 8 blokjes) verdwijnen en dacht meteen: “Verdorie dat is snel maar van andere elektrische auto’s met een niet geconditioneerde Li-ion accu weet ik dat het eerste blokje altijd sneller verdwijnt dan alle daaropvolgende blokjes.” De Mini Electric rijdt heerlijk op de snelweg dus ik was echt verbijsterd toen ik op DagelijksAuto.nl dit las: “Zo wendbaar als dat hij in de stad is, zo nerveus reageert hij op de snelweg. Dat vonden wij althans in de rechtuit stand. We kregen het gevoel van een boot op het water die je telkens iets naar links en rechts moet corrigeren.” Wat een bullshit zeg waar halen die mafkezen deze totale onzin vandaan? Ondertussen irriteerde ik mij aan een net-niet-bumperklever die de hele tijd maar achter mij bleef rijden. Op een gegeven moment was de snelweg achter en voor ons leeg en haalde hij me in om vervolgens mij toch maar niet in te halen en weer achter mij te gaan rijden. Huh? Bij de A4 aangekomen zag ik dat ik toch al meer kilometers op de tripmeter had staan dan ik gedacht had. Het ging dus eigenlijk best wel goed ondanks de buitentemperatuur van slechts 1 graad Celsius. Gelukkig besloegen de voorruit/zijruiten/achterruit niet dus kon ik mijn snelwegzuinigheidsrit geheel in de rijmodus GREEN+ afmaken. Bij Hoofddorp aangekomen verliet ik de snelweg en nam de mooie S-afritbocht met 100 km/u en dat deed de Mini Electric werkelijk fantastisch. Vooral het 2de deel van de slinger ging fantastisch. De terugweg verliep net zo vlekkeloos als de heenweg dus daar kon niet anders dan een mooie waarde uitkomen. Die kwam er ook uit en omgerekend naar zomerse temperaturen en zomerbanden met lage rolweerstand kwam ik op bijna 250 kilometer uit en dat is helemaal niet verkeerd.
Donderdag 14 januari
Buitentemperatuur: 1 graad Celsius
Rijmodus: GREEN+
Aan: Exo2 bodywarmer regelaar en 12V aansluiting + leren motorhandschoenen
Uit: Cruise Control/Stoelverwarming/Verwarming
V: 100 procent
A: 71 procent
Verbruik: 29 procent accu-energie
Tripmeter: 54,7 km
Winterbanden: -10 procent actieradius
Lage buitentemperatuur: -20 procent actieradius
Totale correctie: +30 procent actieradius
Omgerekend naar 100 procent = 188,6 km + correctie banden/lage buitentemperatuur = + 56,58 km = 245,2 km
Zuinigheidsrit 1 – GREEN+
Na de snelwegzuinigheidsrit was het vrijdagochtend meteen tijd voor de gewone zuinigheidsrit. Dus weer mijn exo2 bodywarmer aan en de rijmodus GREEN+ ingeschakeld na het starten.Toch heeft het wel iets om lekker warm op de bestuurdersstoel te zitten in een verder volledig koude auto. Ik vind het persoonlijk eigenlijk lekkerder dan in een warme auto zitten zonder exo2 bodywarmer maar ja ik ben dan ook kou gewend als motorrijder. Ik was heel erg benieuwd hoe ver ik dit keer zou komen op zo weinig mogelijk accu-energie. Ik begon heerlijk rustig aan mijn zuinigheidsrit maar na een paar kilometer begon er iets te knagen. Ik zat met de vering/demping in mijn maag want ik had het gevoel dat het ik het toch niet helemaal goed beoordeeld had. Het was de ene keer zus en de andere keer zo dus de ene keer voelde het comfortabel aan maar de andere keer toch weer sportief. Als dat aan de hand is dan weet ik eigenlijk al hoe laat het is…… juist stick-slip. En inderdaad leek het wel alsof de auto totaal niet inveerde op de lage korte snelheidsbrekers. Reed ik er met iets meer snelheid overheen dan was dat gevoel weg, inderdaad heeft deze Mini Electric dus stick-slip en dat had ik niet verwacht. Ik was heel blij dat het niet zo druk was op de weg als van de week. Thuis werken wasda??? Daardoor kon ik minimale snelheden aanhouden want je hey wat boeit het nou of ik een kwartier later op mijn werk ben. Ik mag tussen 07.00u en 08.00u beginnen dus dat is best wel lekker. Door zo rustig en constant te rijden daalt het verbruik met grote sprongen dat weet ik van mijn Renault Twizy met zijn nog veel kortere bereik (winter/50 km – zomer/90 km) maar al te goed.
Vrijdag 15 januari
Zuinigheidsrit
Buitentemperatuur: 0,5-2,5 graden Celsius
Rijmodus: GREEN+
Aan: Exo2 bodywarmer regelaar en 12V aansluiting + leren motorhandschoenen
Uit: Cruise Control/Stoelverwarming/Verwarming
V: 100 procent
A: 80 procent
Verbruik: 20 procent accu-energie
Tripmeter: 55,0 km
Winterbanden: -10 procent actieradius
Temperatuurcorrectie: -20 procent actieradius
Totale correctie: +30 procent actieradius
Omgerekend naar 100 procent = 275 km + correctie banden/lage buitentemperatuur = + 82,5 km = 357,5 km
Snelwegzuinigheidsrit 2 – GREEN
Nou dat was een snelwegzuinigheidsrit om nooit meer te vergeten maar daarover later meer! Op weg naar de snelweg had ik al dikke pret met een leipo in een bestelauto die reed als een achterlijke. Hij kwam zo hard aan van achter dat ik even dacht dat hij bij mij naar binnen zou rijden. Na de begraafplaats splitst de weg zich in vieren en op weg naar de A44 vloog hij mij voorbij maar voor het volgende stoplicht stond hij weer gewoon naast mij. Dus ik geef gas bij groen en vlieg direct na het verkeerslicht superstrak door de haakse linkerbocht heen. Doei leipo! De toerit naar de A44 is nogal lastig sinds de wegwerkzaamheden en een Mini laat zich hier heel wat makkelijker tussen de tijdelijke stalen vangrails door manoeuvreren. Gas gevend op de toerit lag hij bij het oprijden van de snelweg ruim achter want ja een bestelbus is echt geen partij voor een elektrisch Mini. Zelfs niet in de rijmodus GREEN. Daarna merkte ik dat de Cruise Control het in de rijmodus GREEN het ook nog steeds niet doet. Verdorie daar had ik nou niet op gerekend. Maar ach de stoelverwarming en de verwarming doen het gelukkig wel in de rijmodus GREEN. De warmte is afkomstig van een warmtepomp die onder andere gebruik maakt van de restwarmte van de elektromotor. Een warmtepomp is 75 procent zuiniger dan een conventioneel elektrisch verwarmingssysteem dus dat scheelt gigantisch. Lees het testverslag van de MG ZS EV maar dan schrik je hoeveel de conventionele elektrische verwarming van die elektrische auto aan actieradius opslokt. Het rijden ging lekker en ik hoefde maar één langzaam (90 km/u) rijdende auto in te halen en eenmaal op de A4 was ik al snel bij de afslag Hoofddorp. Ik dook samen met een lange zwarte Mercedes-taxi de S-bocht in en dat ging perfect alleen toen ik hard naar links stuurde in het tweede deel van de S begon de Mini Electric met een snelheid van 100 km/u over vier wielen te glijden en heel even leek hij om zijn as te gaan draaien maar het gaspedaal ingetrapt blijven houden (gas los laten = altijd uitbreken = NOOIT doen dus!) en tegensturen voorkwamen dat ik ‘m kwijt raakte. Gisteren had ik tijdens de fotoshoot met mijn neefje ook al zo’n moment dus ik vrees dat die Dunlop SP Winter Sport 3D DSST (maat 175/60-R16) het gewoon niet trekken en op een bepaald moment hun grip kwijt zijn. Het meest bizarre vond ik nog dat ik totaal geen adrenaline-shot voelde, dat komt vast nog steeds door mijn motorrit op en neer naar Kazachstan. Dat was zo’n bizarre monsterrit dat ga ik nooit van mijn leven meer doen. Dit jaar wordt het een rondje Leiden/Nederland -> Nordkapp/Noorwegen -> Zweden -> Finland -> Estland -> Letland -> Litouwen -> Polen -> Duitsland -> Leiden/Nederland.
Vrijdagavond 15 januari
Snelwegzuinigheidsrit
Buitentemperatuur: 2-2,5 graden Celsius
Rijmodus: GREEN
Aan: Stoelverwarming/Verwarming
Uit: Cruise Control
V: 100 procent
A: 68 procent
Verbruik: 32 procent accu-energie
Tripmeter: 54,0 km
Winterbanden: -10 procent actieradius
Temperatuurcorrectie: -20 procent actieradius
Totale correctie: +30 procent actieradius
Omgerekend naar 100 procent = 168,8 km + correctie banden/lage buitentemperatuur = + 50,6 km = 219,4 km
Zuinigheidsrit 2 – GREEN
Door na contact uit/aan – na een bezoek aan de bakker – vergeten de rijmodus weer op GREEN te zetten kon ik mijn zuinigheidsrit van zaterdagochtend direct na thuiskomst weggooien. Nou ja de Mini Electric laadt erg snel op en dus ben ik de middag naar ZERO Motorcycles in Alphen a/d Rijn gereden en laat dat nou toevallig ook een perfecte route voor een zuinigheidsrit zijn. Wat deze Mini Electric trouwens zo’n ontzettend fijn auto maakt voor zuinigheidsritten is het one-pedal driving die je kunt instellen op hoge/lage recuperatie. Ik had ‘m uiteraard permanent op hoge recuperatie staan want daardoor hoefde ik het rempedaal hooguit 1-2 maal per dag aan te raken. Je moet er even aan wennen als je nog nooit in een auto met one-pedal driving hebt gereden maar daar ben je zo aan gewend. Althans dat is mijn mening maar ik test natuurlijk wekelijks auto’s dus ik wen daarom erg snel aan dit soort dingen. Op weg naar Koudekerk a/d Rijn probeerde ik zoveel mogelijk de meest rustige weggetjes te rijden. Gelukkig ken ik zelfs de kleinste achterafweggetjes dus dat maakt het een stuk makkelijker voor mij. Hoe snel deze Mini Electric accelereert merk je pas als je naast een snellere sedan staat zoals een Audi A5, BMW 5-serie of Mercedes C-klasse. Zelfs in de rijmodus Green trok ik ze er met groot gemak uit tijdens een stoplichtsprintje. Ik hoefde geen eens plankgas te geven dus ik reed nog steeds ‘groen’. Niet zo verbazingwekkend want deze Mini Electric deelt veel van zijn techniek met de zeer snelle BMW i3s. In mijn testverslag van de BMW i3s staat een grappige alinea van een Amerikaanse autojournalist Tom Moloughney: “The instant power in the 10 mph to 50 mph range is amazing and feels quicker than my Porsche Boxster did when accelerating at those speeds. This is indeed a fun car to drive, and drives so much better than anyone would expect just from looking at it.” Het gewicht van deze Mini Electric vind ik ook één van de grote pluspunten. De Mini Electric is maar 95 kilogram zwaarder dan de Mini One benzine en dat is heel erg netjes.
Gewicht Mini One – 1.270 kg
Gewicht Mini Cooper Electric – 1.365 kg
Tijdens het rijden bedacht ik me dat ik dolgraag een keer in de elektrische uitvoering van de oer-Mini zou willen rijden. Ik heb daar nog een foto van in de fotogalerij gezet. [quote] Het in de Engelse stad Swindon gevestigde Swindon Powertrain heeft zojuist de Swind E Classic Mini aan de wereld voorgesteld. Het ‘E’-tje in de naam geeft het wellicht al weg: deze Mini is volledig elektrisch. Swindon Powertrain laat weten volledig elektrische Mini’s te gaan bouwen op basis van het modelletje zoals dat tot 2000 van de band liep. Het bedrijf restaureert de Mini’s ‘Classic’ en hangt er een in eigen huis ontwikkelde elektrische aandrijflijn in. De Swind E Classic Mini heeft een 24 kWh groot accupakket dat stroom levert aan een 109 pk sterke elektromotor. Daarmee moet de kleine EV zo’n 200 kilometer ver kunnen komen. Wie die actieradius niet belangrijk vindt en de Swind E Classic Mini graag op zijn falie geeft, moet hem in 9,2 tellen op een snelheid van 100 km/u kunnen krijgen. De topsnelheid ligt op 130 km/u. Het wagengewicht ligt na de ombouw op 720 kilogram en daarmee bedraagt de gewichtstoename door de komst van het accupakket zo’n 80 kilo. [/quote]
Ondertussen was ik op de weg langs De Rijn beland waar alle plaatsten op Rijn of Rijndijk eindigen; Zoeterwoude-Rijndijk – Groenendijk – Koudekerk aan den Rijn – Hazerswoude-Rijndijk – Alphen aan den Rijn – Etc. In mijn herinnering mocht je hier 80 km/u maar dat is nu dus over de gehele lengte waar het 80 km/u was nu dus 60 km/u. Fijn voor mij want ik wilde zo zuinig mogelijk rijden en tot nu toe ging dat uitstekend. Bij ZERO Motorcycles (store-in-store bij De Jong Alphen) aangekomen zag ik dat de showroom dicht was maar via de werkplaats kon ik toch naar binnen en Rick Sassen spreken. Hij vertelde mij dat je op een ZERO motorfiets geen zorgen hoeft te maken over teveel nanoTesla’s aan magnetische wisselvelden. ZERO maakt in plaats van ‘high-voltage’ gebruik van ‘low-voltage’. Kijk dat wist ik niet en zo word ik elke keer WEER iets wijzer. Deze rit heeft mij dus toch weer interessante informatie opgeleverd naast die nT-metingen met Pieter Hennipman. Eenmaal thuis kwam ik omgerekend uit op 195,8 km actieradius en plus correcties op 254,5 km.
Zaterdag 16 januari
Zuinigheidsrit
Buitentemperatuur: 1-2 graden Celsius
Rijmodus: GREEN
Aan: Stoelverwarming/Verwarming
Uit: Cruise Control
V: 100 procent
A: 76 procent
Verbruik: 24 procent accu-energie
Tripmeter: 47,0 km
Winterbanden: -10 procent actieradius
Temperatuurcorrectie: -20 procent actieradius
Totale correctie: +30 procent actieradius
Omgerekend naar 100 procent = 195,8 km + correctie banden/lage buitentemperatuur = + 58,7 km = 254,5 km
Zondag 17 januari
Snelwegzuinigheidsrit
Buitentemperatuur: 2,5-5 graden Celsius
Rijmodus: MID
Aan: Cruise Control/Stoelverwarming/Verwarming
V: 100 procent
A: 68 procent
Verbruik: 32 procent accu-energie
Tripmeter: 54,0 km
Winterbanden: -10 procent actieradius
Temperatuurcorrectie: -20 procent actieradius
Totale correctie: +30 procent actieradius
Omgerekend naar 100 procent = 168,8 km + correctie banden/lage buitentemperatuur = + 50,6 km = 219,4 km
Snelwegzuinigheidsrit
Buitentemperatuur: 6,5 graden Celsius
Rijmodus: SPORT
Aan: Cruise Control/Stoelverwarming/Verwarming
V: 100 procent
A: 69 procent
Verbruik: 31 procent accu-energie
Tripmeter: 54,0 km
Winterbanden: -10 procent actieradius
Temperatuurcorrectie: -15 procent actieradius
Totale correctie: +25 procent actieradius
Omgerekend naar 100 procent = 174,2 km + correctie banden/lage buitentemperatuur = + 43,6 km = 217,8 km
Cruise Control
Minimum snelheid: 30 km/u
Opplussen: licht indrukken +/- knopje = +/-1 km/u en diep indrukken +/-10 km/u
Werkt niet in rijmodus GREEN en GREEN+
De vier rijmodi op een rijtje met wat er uit/aan staat
GREEN+: Stoelverwarming permanent uit – Verwarming permanent uit – Cruise Control gedeactiveerd
GREEN: Cruise Control gedeactiveerd
MID: Alles werkt
SPORT: Alles werkt
Actieradius (snelweg)zuinigheidsrit per rijmodus
Het feit dat ik in de rijmodus Sport net iets verder kom dan in de rijmodus MID wijd ik aan de constant iets hogere buitentemperatuur. Een niet-geconditioneerde Li-ion accu zoals van deze Mini Electric kan makkelijk net die ene procent meer of minder verbruiken. De rijmodus Sport zal vooral een kortere actieradius laten zien bij steeds op en van het gas gaan. Bij een constante snelheid, zoals hier het geval is, op ook nog eens exact dezelfde route maakt die rijmodus dus onderling niet zo heel veel verschil. Duidelijk minder dan tijdens een gewone zuinigheidsrit binnendoor waar ik met constant wisselende snelheden rijd. Ik geef binnendoor steeds gas, rem af, geef gas etc. etc. en dat zorgt voor een hoger verschil in stroomverbruik per rijmodus.
Rijmodus – Buitentemp – Zr/Szr
GREEN+ – 0,5-2,5/1 – Zr: 275 km/357,5 km – Szr: 188,6 km/245,2 km
GREEN – 1-2/2-2,5 – Zr: 195,8 km/254,5 km – Szr: 168,8 km/219,4 km
MID – 6,5/2,5-5 – Zr: 209,2 km/261,5 km – Szr: 168,8 km/219,4 km
SPORT – 6,5-8/6,5 – Zr: 195,8 km/244,8 km – Szr: 174,2 km/217,8 km
Zr=Zuinigheidsrit – Szr=Snelwegzuinigheidsrit – niet/wel gecorrigeerd km
Rotondecircus + Space Business Park
Zondagmiddag moest ik nog even snel de Samsonite kofferset fotograferen zonder de verwijderbare bodemplaat want dat was ik dus totaal vergeten met mijn stomme kop. Na het maken van de foto’s besloot ik meteen maar een rondje rotondecircus te doen met aansluitend een rondje Space Business Park. Het leek me wel leuk om die twee direct na elkaar te vergelijken. Vanaf mijn garage zit ik zo op de A4 en ben ik snel bij de afslag Hoogmade/Leiderdorp waar het rotondecircus direct aan het eind van de afslag begint. Ik was heel erg benieuwd naar hoe de Mini Electric zich zou houden op beide testtrajecten. Op de A4 zette ik nog ruim voor de afslag het ESP en DSC uit en ik zag dat de Cruise Control dan gewoon blijft werken. Op de ovale rotonde aangekomen reed er helaas een auto voor mij die dezelfde kant op moest maar aan de oostkant van de ovale rotonde pakte die auto gelukkig de buitenring. Ik kon dus meteen vol op het gas over de hoge rotonderand heen rijdend naar binnen snijden. Ik vloog met vol doorspinnende voorwielen richting de andere kant van de ovale rotonde waar ik ook weer over de hoge rotonderand heen reed op het asfalt landde en plankgas gaf. Ik voelde het onderstel met 60-70-80 km/u van links naar rechts zoekend over het asfalt gaan met vol doorspinnende voorwielen. Heerlijk dit wil je nou graag in een Mini! Aan de andere kant van de A4 aangekomen gaf ik weer stevig gas maar net even teveel zodat ik bijna zijdelings van de binnen- naar de buitenring gleed. Daarna was het weer vol plankend rechtdoor heen en weer zoekend over het rechte stuk asfalt. Op de grote rotonde kon ik heel mooi op het gas al voorwieldriftend sturend de rotonde op- en afrijden. Maar het verraderlijke vond ik dat het wel heel erg makkelijk ging, ik hoefde totaal geen moeite te doen zoals soms het geval is. Het gekke is dat die slechte 16-inch Dunlop SP Winter Sport 3D DSST banden nu wel goed tot hun recht komen. De mindere grip op het vochtige wegdek kwam mij nu juist prima uit maar toch was er nog steeds genoeg grip om niet alle kanten op te glijden zoals ik ook wel eens meegemaakt heb. Ik vloog ook nu weer heel erg mooi en werkelijk perfect gecontroleerd de grote rotonde voorwieldriftend op en af. De kleine rotonde even verderop is wat lastiger omdat de radius een stuk kleine is waardoor je bij iets teveel gas geven de kans loopt eraf te vliegen. Ik besloot nog een rondje te doen gewoon omdat het zo ontzettend leuk is in deze auto.
Daarna reed ik de A4 weer op en ging er bij Leiden weer af om via de N206 naar Katwijk aan Zee te rijden. Ik was razend benieuwd of ik het Space Business Park leuker zou vinden dan het rotondecircus. Bij de afslag Klei-Oost aangekomen kon ik meteen doorrijden vanwege de veranderde verkeerssituatie, ik heb nu namelijk voorrang op de rest van het verkeer, ha, ha (totdat er iemand tegen mij aanrijdt die hier een tijd niet op het het industrieterrein Klei-Oost of ‘t Heen geweest is…). Aan de andere kant van de N206 aangekomen ben ik nog maar een extra rondje over de rotonde gereden want het was er net op dat moment even druk. Na het extra rondje over de mini-rotonde ging ik er vol in, plankgas door de haakse rechterbocht en daarna vol er tegenaan in de lange flauwe linkerbocht. Wat denk je? EITJE! Het ging zo ongelofelijk makkelijk dat sloeg gewoon nergens op. Maar ja ik snap het wel want slechte banden zijn vaak perfecte driftbanden heb ik ooit geleerd en ondervonden tijdens een peperdure driftcursus op een circuit in den lande. Bij de vrachtwagenparkeerplaats aangekomen stuurde ik iets naar naar buiten en heel laat naar binnen en gaf daarna plankgas. Ik vloog werkelijk perfect richting de uitgang heel mooi op het gas sturend. De rechts-links combinatie ging ook perfect het werd gewoon saai verdorie. Mama mia wat is deze auto goed met het ESP/DSC uit kan ik ‘m perfect laten doen wat ik maar wil. Op het rechte stuk accelereerde ik plankgas en tot dik 80 km/u voelde ik de voorwielen nog steeds doorspinnen terwijl ik de Mini Electric lichtjes van links naar rechts voelde glijden. Bij de haakse rechterbocht met verkeersdrempel ervoor stuurde ik expres wat naar links zodat ik ‘m nog harder scherp naar binnen kon hoeken. Ik verwachtte dat ie uit zou breken maar dat deed de Mini Electric dus juist niet. Hij gleed heel mooi gecontroleerd naar links weg waarna ik plankgas met vol doorspinnende voorwielen van links naar rechts glijdend vooruit vloog. Man, man wat heerlijk dit is echt 100 maal leuker dan die op papier veel heftiger Mini John Cooper Works 7AT. Zo zie je maar weer dat sommige auto’s absoluut niet zijn wat ze lijken op papier. De hoge verkeersdrempel ging perfect en de allerhoogste verkeersdrempel idem dito waarna ik plankgas voorwieldriftend de rotonde op en af vloog de blinde rechterbocht in. YES wat lekker! Maar nou komt het want toen ik plankgas de N206 opreed brak de Mini Electric aan het einde van de oprit weer uit. Daarna ben ik nog even door de oprit bij ‘t Heen gereden en dat deed ie weer perfectementi. Ik vloog werkelijk perfect bijna tegen het gras aan door de opritbocht heen en nee dit keer was er gelukkig geen sprake van onverwachts uitbreken. Heerlijk!
Samsonite kofferset
Met verwijderbare bodemplaat
Met hoedenplank: 2×33-liter + 2×13-liter
Zonder hoedenplank: 3×33-liter + 13-liter
Zonder verwijderbare bodemplaat
Met hoedenplank: 2×33-liter + 5×13-liter
Zonder hoedenplank: 50-liter + 2×33-liter + 3×13-liter
Maandag 18 januari – Zuinigheidsrit
Buitentemperatuur: 6,5 graden Celsius
Rijmodus: MID
Aan: Cruise Control/Stoelverwarming/Verwarming
V: 100 procent
A: 76 procent
Verbruik: 24 procent accu-energie
Tripmeter: 50,2 km
Winterbanden: -10 procent actieradius
Temperatuurcorrectie: -15 procent actieradius
Totale correctie: +25 procent actieradius
Omgerekend naar 100 procent = 209,2 km + correctie banden/lage buitentemperatuur = + 62,8 km = 261,5 km
Dinsdag 19 januari – Zuinigheidsrit
Buitentemperatuur: 6,5-8,5 graden Celsius
Rijmodus: SPORT
Aan: Cruise Control/Stoelverwarming/Verwarming
V: 100 procent
A: 76 procent
Verbruik: 24 procent accu-energie
Tripmeter: 47,0 km
Winterbanden: -10 procent actieradius
Temperatuurcorrectie: -15 procent actieradius
Totale correctie: +25 procent actieradius
Omgerekend naar 100 procent = 195,8 km + correctie banden/lage buitentemperatuur = + 48,95 km = 244,8 km
Accu snel leegrijden
Woensdag 20 januari heb ik op en neer naar werk de accu sneller dan snel leeg gereden. De acceleratie is zo lekker bruut dat is gewoon elke keer weer genieten en lachen geblazen. In de totaal lege Hubertustunnel heb ik nog even plankgas gegeven en haalde ik op het dalende gedeelte 154 km/u. Weer uit de Hubertustunnel ging ik direct van het gas af en niet veel later had ik een bumperklevende Audi Q5 achter mij rijden. Vanwege het feit dat ik haast had om de accu zo snel mogelijk leeg te rijden nam ik dit keer niet de afslag Duindigt maar de afslag naar de N44. Deze mooie flauwe S-bocht is nogal listig dus op de grens rijden was er niet bij maar dat hoefde geen eens want zelfs zonder het gaspedaal vol in te trappen was het al hele dikke doei Audi en dat deed Au bij di(e) bestuurder Audi-rijders kennende. Een vroegere vriendin van mij gaf dit soort bestuurders altijd een bewegend pinkje, ha, ha.
Woensdag 20 januari
Buitentemperatuur: 4-9 graden Celsius
Rijmodus: SPORT
Aan: Cruise Control/Stoelverwarming/Verwarming
V: 100 procent
A: 63 procent
Verbruik: 37 procent accu-energie
Tripmeter: 55,0 km
Winterbanden: -10 procent actieradius
Temperatuurcorrectie: -15 procent actieradius
Totale correctie: +25 procent actieradius
Omgerekend naar 100 procent = 148,6 km + correctie banden/lage buitentemperatuur = + 37,2 km = 185,8 km
Leuk weetje
Omdat elektrische auto’s verplicht geluid moeten maken, maakt ook de Mini Electric geluid. Het merk voorziet het model standaard van akoestische voetgangersbescherming. Via een speakersysteem klinkt een opvallend geluid dat speciaal voor deze auto is ontwikkeld.
