Woord vooraf:
Echt leuke en vooral gewone autotests zonder fratsen zijn wij bij Saltmines helemaal voorstander van.
Daarom wekelijks op de zondagmiddag een stuk van Daan van der Keur (Trouw, Doorbraak.be en tegenwoordig van Autotesten.nl)
Mazda 3-
Samenvatting
Na amper een middag rijden in de nieuwe Mazda 3 vroeg ik mezelf verbijsterd af: “Wat is er in hemelsnaam aan de hand met Mazda???” De huidige generatie auto’s wordt zo vol gepropt met elektronica (lees: vooral veiligheidssystemen) waardoor er van alles misgaat waar ik als bestuurder dus ABSOLUUT NIET op zit te wachten. Al deze elektronische veiligheidssystemen zijn nota bene nog niet eens verplicht en je kunt ze bovendien uitzetten. Echter vanaf 2022 wil de EU maar liefst dertig veiligheidssystemen verplichten in nieuwe auto’s met als doel het aantal ongevallen sterk omlaag te brengen. Tja maar als die verslaafde automobilist niet van zijn/haar smartphone af kan blijven achter het stuur wat is dan in hemelsnaam het nut van die tientallen veiligheidssystemen. Stel dat ik tijdens deze test met een smartphone (ik heb geen smartphone en die komt er ook nooit) achter het stuur had gezeten dan had ik waarschijnlijk een fietser aangereden. Toen ik met een ingeschakelde Adaptive Cruise Control in een 30-zone reed in Woerden en er in de verte een fietser voor mij opdook pluste ik bij de fietser aangekomen de snelheid op naar 40 km/u om te kijken of de Adaptive Cruise Control de fietser zou zien en dus automatisch zou afremmen. Helaas reed de Mazda 3 gewoon door en remde niet af op de Adaptive Cruise Control maar ook niet op het Smart City Brake Support dus als ik niet zelf had geremd dan had ik die fietser aangereden. Maar het wordt nog veel gekker wan tijdens het optrekken voor een groen stoplicht greep het Smart City Brake Support wel in maar liefst drie keer en waarom snap ik ook nu nog steeds helemaal niets van. Qua sturen, wegligging, zit en noem het allemaal maar op is deze Mazda 3 een fantastische auto waar ik geen enkele kritiek op kan hebben. Maar ja de overdaad aan elektronica in/op/aan/van deze Mazda 3 gooit zoveel roet in het eten dat het rijplezier compleet vergald werd. En let wel dit is niet alleen bij Mazda het geval maar ook bij auto’s van BMW (330 iA) en Ford (de laatste Focus) kwam ik het al tegen. Let wel dat zijn 3 nieuwe modellen van 3 automerken in slechts 1 jaar tijd waar ik dit vroeger nooit tegenkwam; de software bugs even daar gelaten want dat is een verhaal apart. Ik denk dat de politici in Brussel en de autofabrikanten zich eens serieus af moeten gaan vragen waar ze in hemelsnaam mee bezig zijn. Als je er heilig van overtuigd bent dat die elektronische veiligheidssystemen het aantal doden omlaag gaan brengen dan ben je in mijn ogen ongelofelijk naïef! Doe mij maar een Mazda 3- oftewel een Mazda 3min en dat min staat voor minder van al die totaal overbodige elektronica.
Plus: Fantastische auto
Min: Heel erg jammer van die elektronische manco’s
Testverslag
Zelden is een test zo vreemd begonnen als deze en het begon al met – hoe kon het ook anders – het OV. De trein van Arriva die nooit Arriveert op de plaats van bestemming = Alphen a/d Rijn -> Boskoop -> Waddinxveen -> Gouda. Hoe kun je in hemelsnaam op zo’n spuugafstandje zo’n wanprestatie leveren dus het is dan ook maar heel goed dat ze dat bedrijf geen Arrival hebben genoemd. Op het perron van Boskoop liep ik met een aantal andere treinreizigers naar de klaar staande bus (jippie toch iets goeds!) die ons van Boskoop naar Waddinxveen en/of Gouda zou brengen. Uiteraard gingen al die andere treinreizigers net als ik nooit met het OV dus die ene keer dat ze wel gingen reed de trein weer eens niet. Eén van de treinreizigers vertelde zelfs dat zijn kinderen waren verhuisd vanwege deze nooit ‘Arriverende’ trein waardoor ze altijd te laat op het HBO of de Universiteit arriveerden en als je te vaak teveel lessen mist of te laat voor een tentamen of examen ben je daar heel snel heel erg klaar mee. Een andere treinreiziger had tegen zijn vriendin gezegd pak jij de auto maar en had zichzelf vervolgens buiten gesloten maar gelukkig had zijn buurman nog een huissleutel. Tja wat een dag wat een dag… Vanaf de bushalte ben ik langs het Gouwekanaal naar de Kouwe Hoek gelopen. Ik werd binnen gelaten door een net vertrekkende Mazda-medewerkster die toch voor de zekerheid nog even op de bel drukte zodat er iemand naar beneden zou komen. Na het ondertekenen weet ik nog dat ik tegen de PR-medewerker zei: “Ik heb nog nooit een probleem gehad met een Mazda testauto.” Als je zoiets zegt dan weet je dat het daarna altijd fout gaat en dat… afijn lees maar. Ik moest om 13.00u bij mijn tandarts zijn in Hoevelaken maar omdat het nog vroeg was besloot ik binnendoor naar de A12 bij Harmelen te rijden. Een heerlijk ritje waarbij ik rustig rijdend even de auto kon leren kennen want helemaal hetzelfde als het vorige model is deze nieuwe Mazda 3 niet zag ik al meteen na het instappen aan het grotere display (8,8 inch in plaats van 7-inch) en het fraaiere lekker minimalistische dashboard.
Op de rustige provinciale weg N198 zette ik de Adaptive Cruise Control* vrij gedachteloos aan waarna even later het stuur uit zichzelf begon te bewegen in mijn handen. Aha deze Mazda heeft ook stuurhulp in navolging van andere automerken. Na een iets te harde stuurbeweging die de auto een kant op wilde sturen die ik liever niet wilde was ik er snel klaar mee. Ik heb meteen in “Instellingen” de veiligheidsfuncties opgezocht en alles wat ik maar uit kon zetten uitgezet. En toen hoorde ik ineens een hele luide brom in de auto, het leek wel of er een Hercules C-130 vlak boven me vloog. Uiteindelijk kon ik niet anders dan concluderen dat de luide brom toch echt door de Mazda 3 werd geproduceerd en heb ik de auto in parkeerhaven stil gezet. Daarna heb ik het contact uit/aan gedaan en toen was het luide bromgeluid verdwenen (2 dagen later hoorde ik het nog een keer maar dan minder luid), heel erg vreemd dit en ik heb werkelijk geen idee wat het geweest kan zijn. Wat had ik vanochtend ook alweer gezegd? Ondertussen had ik ontdekt dat er twee ACC-knopjes op het stuur zitten, één ACC-knopje met en één ACC-knopje zonder stuurhulp. Eenmaal op de A28 zat ik wat te spelen met de afstand (4 streepjes) tot de voorligger en merkte ik dat als het ACC automatisch afremde of optrok er duidelijk voelbare schokken transmissie optraden. Op de terugweg werd het nog gekker want toen vloog de toerentellernaald ineens als een idioot omhoog omdat de Mazda 3 spontaan een veel te lage versnelling koos. Softwareprobleempje? En en net toen ik bijna thuis gekomen dacht alles gehad te hebben remde de Mazda 3 keihard zelfstandig af = Smart City Brake Support = afgekort SCBS. Prima dat dit systeem erop zit hoor maar als ik optrek voor een groen stoplicht en mijn voorligger maakt geen vaart en ik zit er heel even te dicht op wens ik niet afgestraft te worden met een ingreep van het SCBS-systeem. Ik heb dit ook nog nooit eerder meegemaakt in een testauto in een dergelijke situatie tenzij ik het expres zelf opzocht door heel erg laat te remmen. Daarna overkwam het mij nog twee keer dus ik was eerlijk gezegd na amper een halve dag al klaar met deze nieuwe Mazda 3. Dit is zo verschrikkelijk niet des Mazda’s!
*Als je op de Adaptive Cruise Control versnelt kun je niet de rijmodus Sport inschakelen en als je in de rijmodus Sport rijdt en het ACC aanzet wordt de rijmodus Sport automatisch uitgeschakeld.
Feestje
Zaterdag was één van mijn vele neefjes jarig en dus mocht ik taxi spelen voor mezelf, mijn moeder en mijn zus. Het was niet zo heel ver rijden iets van 20 kilometer dus een mooi testritje met passagiers in de auto. Het instappen van de passagiers ging niet zo makkelijk als ik gedacht had, ik moest mijn stoel een serieus stuk naar voren schuiven om mijn zus achter in te kunnen laten stappen. Na het weer naar achteren schuiven van de bestuurdersstoel zat ze goed maar de zitruimte vind ik persoonlijk, zeker gezien de lengte van deze auto, aan de krappe kant. Mijn moeder zat naast mij maar om goed in te stappen voorin moest ik de voorstoel een aardig eindje omhoog doen. Na het wegrijden schakelde ik de Adaptive Cruise Control in en toen de Mazda 3 op de Churchilllaan af moest remmen en weer optrekken op de ACC voelde ik ook nu weer schokken in de aandrijflijn. Mijn moeder en zus kunnen daar absoluut niet tegen en zeiden tegen mij dat ze daar misselijk van worden. Ik heb het ACC dus maar weer uitgezet want ik wilde niet dat mijn nichtje door misselijk verjaardagsbezoek met al dat gebak zou blijven zitten. In de buurt van het voor mij nog onbekende adres (ze wonen er pas) aangekomen heb ik de NavSat aangezet en daarna werd ik perfect door een ongelofelijk wirwar van straatjes naar het juiste adres geloodst. Het enige vreemde aan deze NavSat is dat deze totaal onlogisch in elkaar steekt. Normaal gesproken typ je altijd eerst de plaatsnaam in en vervolgens het adres + nummer in maar in deze NavSat dus niet. Ik kon wel de straatnaam intypen en dan verscheen er een lijst met plaatsen met die straatnaam maar als ik de juiste selecteerde kon ik geen nummer meer intypen. Ergens in de zijkant van het Menu stond wel de mogelijkheid plaatsnaam/adres maar het kwam op mij volslagen onlogisch over. Weer een minpunt dus! Ik heb het daarna zonder iets hierover te vertellen ook door mijn neef en zwager laten proberen en ook die vonden het volkomen onlogisch oftewel waardeloos. Aangekomen op de plaats van bestemming wilde ik voor de toegangspoort tot de straat parkeren want van een afstand leek het net of je daar niet doorheen kan rijden. Maar toen ik een auto de straat in zag rijden ben ik er maar achteraan gereden maar mama mia waarom maken ze dat zo smal tegenwoordig? Het lijkt wel of elke centimeter extra er één teveel is bij het bouwen van nieuwe woonwijken. Dat zie je ook aan de parkeerplekken want die zijn vaak zo smal en kort dat je er met een grote auto amper kan parkeren. Sommige dingen zijn dus geen feestje…
Rondje SBP in de regen
Woensdag was een echte regendag en toen mijn jongste zus mij op werk belde of ik haar en twee kinderen naar de voetbal wilde brengen (ze waren al tweemaal nat geregend en haar man had de auto mee naar werk) hoefde ik niet lang na te denken. Katwijk aan Zee = SBP + Regen = Dikke Pret! Deze Mazda 3 automaat heeft met het stuur meedraaiende flippers dus alleen om die reden wist ik al dat het inderdaad dikke pret zou worden. De enige onvoorspelbare factor waren de banden want ik had niet bepaald goede ervaringen met Toyo-banden in de stromende regen. De Toyo Proxes R39-banden van de Mazda 2 vond ik levensgevaarlijk in de stromende regen en niet alleen ik. Op deze Mazda 3 zaten ook Toyo banden maar dan van een ander type – Toyo Proxes R51A – waar ik nog nooit mee had gereden dus ik was benieuwd wat er zou gebeuren in het grensbereik op kletsnat asfalt. Om alvast een beetje voorbereid te zijn voor een ritje over het Space Business Park met het ESP uit heb ik op weg naar Katwijk aan Zee alvast wat de grens opgezocht met het ESP aan. In de regen is de Mazda 3 al net zo’n fantastische auto als op droog asfalt, ik blijf het zo verschrikkelijk jammer vinden van die te gevoelig/slecht afgestelde elektronica en die vreemde storing die verantwoordelijk was voor die luide brom. Op de rotonde de wijk uit gleed de Mazda 3 al heerlijk een stuk opzij maar dat komt omdat die nieuwe rotonderanden in mijn woonwijk van een gladde steensoort zijn gemaakt die nat extreem glad is. Richting Valkenburg rijdend doe ik normaal gesproken altijd rustig aan maar omdat het zo stil was op de weg kon ik in de haakse bochten even stevig gas geven in de 2de versnelling. De Mazda 3 gleed even opzij maar omdat het ESP ingreep hield dat vrijwel meteen weer op. Eigenlijk was het wel lekker om even zo te wennen met het ESP aan. Op de rotonde vanuit Katwijk aan Zee komend naar het SBP zette ik met één korte druk op de knop het ESP en TRC tegelijk uit. Het is tegenwoordig wel een allegaartje aan soorten ESP/TRC; Geen van beiden kunnen uitgezet worden (vb. Renault) – Beiden kunnen tegelijkertijd uitgezet worden (vb. Mazda) – TRC moet eerst uitgezet worden en daarna pas het ESP (vb. Hyundai).
Om er een écht rondje SBP van te maken ben ik eerst even zonder gekke fratsen naar het begin gereden bij de rotonde naar de noordelijke oprit van de N206. In de haakse rechterbocht gaf ik terug flipperend naar de 2de versnelling stevig gas en vloog met doorspinnende voorwielen heel mooi door de bocht heen. In de flauwe linkerbocht flipperde ik met de handen aan het stuur houdend (net als een Formule 1-coureur dus niet overpakken!) naar de 3de versnelling. Door de hoge snelheid gleed ik lichtjes naar rechts op het natte asfalt. Daarna flipperde ik snel terug naar de 2de versnelling en hoekte de Mazda 3 zo hard mogelijk naar links de vrachtwagenparkeerplaats op. Met een zeer fraaie zijdelingse voorwieldrift vloog ik naar de andere kant van de vrachtwagenparkeerplaats. Daarna volgde de snelle rechts-links-combinatie en die ging zo verschrikkelijk lekker dankzij de met het stuur meedraaiende schakelflippers. De haakse rechterbocht met verkeersdrempel nam ik extra hard omdat de vering/demping zo goed is. En inderdaad ‘stuiterde’ de Mazda 3 perfect door de bocht en accelereerde ik met doorspinnende voorwielen richting de hoge + hoogste verkeersdrempel. De hoge verkeersdrempel ging lekker maar voor de hoogste verkeersdrempel remde ik toch even kort heel hard af. De jump ging lekker en ik reed in de 2de versnelling plankgas geven de rotonde op en af al voorwieldriftend de blinde rechterbocht door. Wat bouwt Mazda toch goede auto’s! De rest van het rondje SBP reed ik werkelijk strak met twee vingers in de neus. En toen reed ik de noordelijke oprit naar de N206 op en besloot ik in de scherpe knik aan het begin van de oprit plankgas te geven in de 2de versnelling en niet op te schakelen naar 3. De Mazda 3 begon nu serieus naar links te glijden maar niet ongecontroleerd zoals met die Toyo Proxes R39-banden op die Mazda 2. Deze Toyo Proxes R51A zijn in de stromende regen veel beter en geven mij dat lekkere spannende gevoel dat zorgt voor een heerlijk adrenalineshot. In de opritbocht bij ‘t Heen en in de S-bocht na de rotonde bij voormalig MarineVliegkamp Valkenburg kon ik heel mooi gecontroleerd door de bochten heen glijden op het natte asfalt. Kortom een fantastische auto met dramatisch afgeregelde elektronica, jammer, jammer, jammer en niet te begrijpen van een autofabrikant als Mazda. Had ik nou maar niets gezegd tijdens het ophalen van deze Mazda 3….
Binnenkant
Uiteraard ben ik tijdens de testweek nog even bij Bas van Autobeklederij v/d Werf langs gereden ondanks dat zowel ik als hij krap in zijn tijd zat. De bovenkant van de achterkant deed hem denken aan een ouder type Seat Leon en toen hij een foto opzocht op zijn smartphone moest ik hem gelijk geven. De binnenkant had Bas niets op aan te merken, gewoon mooi en strak verzorgd met goede en mooie materialen. Ook de grille vond Bas erg fraai net als de kleur van deze auto. Toen ik Bas dan ook vertelde over de vreemde en irritante elektronische perikelen was Bas net als ik ook zeer verbaasd. “Dat is helemaal niets voor Mazda!”, zei hij tegen mij. De NavSat mocht dan tegenvallen maar de audio van Bose beviel mij uitstekend. In de Luxury-versie zaten zelfs 12 in plaats van 8 luidsprekers dus aan ‘herrie’ had ik niet te klagen. Ik had net de hardrockversie “The Sound of Silence” van Disturbed door operazanger Henk Poort horen zingen en niet normaal wat kan die vent zingen. Zit daar gewoon rustig op zijn krukje uit te halen en met ook nog eens een heerlijk portie ‘distortion’ die hij net daarvoor voor het eerst in zijn zangcarrière even 4 uurtjes had geoefend, ha, ha. Wat een elastische stem en wat een ongelofelijk bereik heeft die man niet normaal gewoon. Heerlijk om die cover even knoerdhard af te spelen in de Mazda 3 Hatchback Skyactiv G-122 Luxury 6AT. Als je dan zo verschrikkelijk zit te genieten is het des te verschrikkelijker om in je achterhoofd dat stemmetje te horen dat (geheel terecht overigens!) zit te zaniken over die elektronica. Als Mazda-liefhebber doet dat ontzettend pijn maar ja ik ben niet de autojournalist die dit soort dingen verzwijgt want dan zou ik maar beter voor een damesblad zoals Linda, dat van de eerste tot de laatste pagina vol staat met leugens, kunnen gaan werken. Het is dus geen lang testverslag geworden maar kort en bondig. Oh na Bas ben ik even snel naar mijn garage gereden want ik zou bijna vergeten te kijken om te kijken hoeveel koffers erin passen. Genoeg bleek en in plaats van de standaard hatchback kofferset paste er één 50-liter koffer in plaats van een 33-liter koffer in. Dus in plaats van 3×50-liter + 3x33liter pasten er 4×50-liter + 2×33-liter in.
Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×50-liter
Zonder hoedenplank: 4×50-liter + 2×33-liter + 13-liter
Wil je plaatjes van dit stuk? Die kun je direct vinden op via deze link: autotesten.nl
