Soms is informatie zó geredpilled, dat je er eigenlijk niets aan hoeft toe te voegen. Sterk vergelijkbaar met deze brief aan de gemeenteraad van Amsterdam over het naderende einde van de rechtstaat.
Premoderne eercultuur
Gisteravond sprak ik een jongedame op een netwerkborrel. Ze liet mij geschokt haar telefoon zien, dat was een bericht over een 71-jarige man die is neergestoken. In haar ogen was verbazing en shock te zien. Ik haalde mijn schouders op en zei, je kunt niet een woestijncultuur importeren en dan verwachten dat dit niet gebeurt. Dit is nu dagelijkse kost. Wel een eye-opener, ook voor mensen die nu nog vitaal en gelukkig zijn en nergens bang voor: zo kun je eindigen in dit land als je straks oud en kwetsbaar bent.
Enfin, lees het bericht hieronder van de geredpillde man. Lang verhaal kort: de politie weet van de hang-Marokkanen maar doet niets. Omdat de man een sterk postuur heeft en met zelfvertrouwen overkomt, gaat de Marokkaan voor hem aan de kant. Zo gaat dat in een strijderscultuur: je moet altijd overkomen met kracht, zwakte wordt direct afgestraft. Vandaar dat het cultuurmarxisme onze ondergang inluidt.
Het zoontje van de geredpillde man wordt op school gepest, ze noemen hem “Kaaskop”. Het gezin voelt zich een minderheid in eigen land. Het zal weinig mensen verbazen als dat zoontje later bij Erkenbrand of Identitair Verzet ofzo terechtkomt. Als je overal ziet hoe andere etnische groepen hun identiteit opeisen binnen de publieke ruimte, kun je niet verwachten dat de blanke oorspronkelijke inwoner dit ook niet gaat doen. Is geen kwestie van goedkeuren of niet, is een kwestie van onvermijdelijkheid; van overeind blijven binnen een situatie waar intimidatie op straat door andere groepen die wél saamhorig zijn, dagelijkse kost is. Die je gewoon neersteken, pardon, doodsteken, als je met de ogen knippert.
Nogmaals en ten overvloede: ik spreek hier dus niet in termen van ‘goedkeuren’, maar in termen van een botsing tussen onvermijdelijke grootheden met als inzet de menselijke drang tot groepsvorming.
Identiteitspolitiek
Kunnen we wel roepen met z’n allen dat we die ‘identiteitspolitiek’ niet moeten willen, maar het is daarvoor te laat: the die is cast. We leven in een tijdperk dat we eigenlijk niet meer kunnen praten over ‘integreren’. Vooruit, ergens in een monoblank dorp in de Achterhoek waar drie Marokkanen wonen, één Surinamer en een Afghaan. Daar kunnen we nog praten over integratie. Maar in sommige stadsblokken is er geen oorspronkelijke Europeaan meer te vinden. Daar heeft het geen zin meer om met een programma aan te komen over ‘integratie’. Daar kun je alleen nog kiezen tussen de politieke lijn ‘er openlijk voor uitkomen dat je mensen wil wegsturen‘, of de lijn ‘we kijken de andere kant op omdat we handhaven niet praktisch uitvoerbaar, en wegsturen niet juridisch haalbaar achten‘.
Vergeet ook niet dat de ‘parelkettinkjes’ deze rauwe kost niet kunnen verteren: ze slaan al groen uit bij de gedachte als ‘nazi’ aangemerkt te worden…
Dit uiteraard niet ten nadele van alle goede Marokkanen. Maar ja. Had hierover eergisteren nog een gesprek met een VVD’er in Brussel. Ik vertelde dat iemand in mijn familie ooit is gekopschopt door een allochtoon (geen Marokkaan), omdat hij een meisje een drankje aanbood dat bij hun groep hoorde. Uiteraard was er vroeger ook geweld in de tijd van de verzuiling, bijvoorbeeld tussen katholieke en socialistische jongeren. Maar omdat iedereen toch wortels had in de Germaanse cultuur, was er een soort consensus dat als iemand eenmaal op de grond ligt, dat je dan stopt met aanvallen.
Natuurtoestand
In de Arabische cultuur is dit anders; als je verschillende vechtculturen in één land samenbrengt, weet niemand waar hij/zij aan toe is, wat leidt tot escalerend geweld waarbij iedereen zichzelf uiteindelijk moet bewapenen. Precies dus de ‘state of nature‘ oftewel natuurtoestand die Thomas Hobbes beschreef in de Leviathan. Daarom was die brief aan de Amsterdamse raad ook zo geniaal.
Enfin, genoeg allochtonen betalen belasting en doen goed werk in Europa. Daar waren de VVD’er en ikzelf het over eens. Maar, als zo’n jongen wordt gekopschopt voor zo’n shoarmazaak, zelfs al betaalt de eigenaar keurig zijn afdrachten, en de politie komt verhaal halen. Zou de eigenaar van dat tentje dan de geweldpleger aanwijzen? Daar had de VVD’er ook geen antwoord op… Uiteindelijk hebben we hier te maken met eerculturen waarin solidariteit extreem belangrijk is. Voor elkaar opstaan en elkaar niet verraden.
Enfin, lees hieronder (klik op de afbeelding om het leesbare formaat te zien), dr. Sid out.
Help mij tegen de stroom te roeien! Steun mijn werk tegen de gure wind van de politieke correctheid! Incidentele donaties zijn prachtig, maar maak dit werk toekomstbestendig via BackMe!
En kom naar het event van Sid op vrijdag 27 september in Sint-Niklaas:
