Linksradicalen bekladden gistermorgen het huis van Thierry Baudet, een aanval die door velen vergeleken wordt met de “taartactie” tegen Pim Fortuyn in 2002. Die vergelijking is correct; we bevinden ons in een politiek klimaat dat op zeer herkenbare wijze is gepolariseerd en geradicaliseerd door “gerenommeerde” journalisten van “kwaliteitskranten” en publieke omroepen, die dagelijks fictieve reportages verzorgen uit NooitGebeurdLand waar Adolf Hitler onlangs is wedergeboren, voor de zóveelste keer. Ditmaal in de persoon van Baudet.
We hebben weinig geleerd blijkbaar. Waar komt deze waanzin vandaan, en hoe lossen we het op? Hierbij mijn diagnose, vergezeld van wat suggesties om onze arme linksradicale medemens weer een beetje tot bedaren te brengen.
Amerikaanse Hype
Zoals wel vaker bij trends en hypes die nagevolgd worden door conformistische Grunbergoïde booshipsters die zichzelf kritische denkers wanen, ligt de oorsprong aan de andere kant van de oceaan.
Tja. Amerika. Het is er wel eens gezelliger geweest.
Zoals onder President Obama, toen journalisten, academici en celebrities eensgezind in een kritiekloze juichstemming verkeerden over hun President, terwijl een kleine minderheid van rechtse boosmensen op basis van rancuneuze verzinsels betoogde dat deze President afgezet moest worden.
Nu zijn de rollen omgedraaid. Nu is het deze minderheid van rechtse boosmensen (beduidend minder boos sinds 11/8) die eensgezind in een kritiekloze juichstemming verkeert over hun President, terwijl het de journalisten, academici en celebrities zijn die op basis van rancuneuze verzinsels betogen dat hun President afgezet moet worden. En als bijna alle gevestigde media hun krachten bundelen om activistisch campagne te voeren tegen hun President (die daar op zijn beurt gretig in meegaat), dan blijkt dat mensen wel eens een pietsje willen doorslaan.
Dit heeft geleid tot het Trump Derangement Syndrome (TDS), een psychologische staat waarin de patient niet langer onderscheid kan maken tussen de echte wereld enerzijds en zijn eigen angstwanen anderszijds en de President niet langer bekritiseert op wat hij daadwerkelijk zegt en doet (waar op zich genoeg op aan te merken valt), maar als een losgeslagen Don Quichotte op niet-bestaande fantoomdreigingen afraast in de volle overtuiging dat hij de wereld aan het redden is van, nou, Hitler dus. And dan bedoelen we letterlijk Hitler. (NB: in de figuurlijke zin van het woord “letterlijk.”)
Baudet Derangement Syndrome
En uiteraard, we zouden Nederland niet zijn als we niet, een paar maanden later, de Amerikanen zouden na-apen met onze eigen versie van deze hype. We zijn een beetje uitgestaard op Geert Wilders inmiddels, we weten nu wel wat we hebben aan die man, maar gelukkig is daar een nieuw doelwit: Thierry Baudet. Misschien is deze politiek filosoof met zijn lange, legalistische verhandelingen over soevereiniteit en democratie (los van alles, een absolute aanrader) op het eerste gezicht niet echt vergelijkbaar met de bombastische TV-persoonlijkheid uit Amerika, maar als je goed kijkt dan zie je de overeenkomsten wel. Ze hebben allebei in het verleden dingen gezegd danwel geschreven waarmee ze met slachtofferschap geobsedeerde feministen hebben getriggerd eigenhandig de Verkrachtingscultuur in stand hebben gehouden, ze ontkennen allebei het feit dat Vladimir Poetin de Eerste Ruiter van de Apocalyps is en het zijn allebei witte mannen. Daarnaast besteden de fans van beide heren hun vrije tijd aan het tekenen van zelfvoldaan grijnzende kikkers, dus wat wil je nog meer? Case closed.
Dus hebben we Baudet gebombardeerd tot de Nederlandse Trump, voor onze opheffeministen en diversiteitsinquisiteurs een prachtige gelegenheid om weer lekker weg te zakken de veilige, vertrouwde staat van permanente schuimbekkende razernij, waarin je lekker ongebonden moreel verontwaardigd kunt razen tegen Het Kwaad, zonder je te hoeven bekommeren om vervelende witpatriarchale constructen als rede, logica, feiten, argumenten en nuance. Baudet Derangement Syndrome (BDS) is geboren en met grote gretigheid bestijgen de lijders aan deze aandoening hun fiere rossen om, onder de uitdagend wapperende banieren van het feminisme en de diversiteit, hun charges uit te voeren tegen de oprukkende cohorten van de nieuwe Nederlandse fascisten.
Acute gevallen van BDS
Zo is daar Generaal Van Muiswinkel, die de strategie van de totale oorlog voorstelde tegen de “BaudetJugend,” een door Baudet gehersenspoelde fascistische padvindersclub. Of zoiets. Weet ik veel.
Of bijvoorbeeld Joke Kaviaar. Ook zij lijdt aan een ernstig geval van BDS (tevens aan de ongerelateerde, maar net zo pathologische “Kauft nicht bei Juden”-variant van BDS, maar dat terzijde), waardoor zij, geplaagd door tamelijk verontrustende fantasieën over “sterk sperma” en Baudet die met zijn geslachtsdeel zijn piano bespeelt, als een heks uit een sprookjesboek met maandstondebloed magische taarten staat te bakken. Taarten die, op een of andere manier, de imminente dreiging van het extreem-rechtse seksisme in Nederland gaan keren. Ga maar na, is er ooit een strijd van ideeën beslist zonder dat er met taarten werd gegooid? Nou dan!
Nog een typisch geval van klinische BDS zien we in Trouw-columnist Stevo Akkerman. Stevo legt de volslagen logische en uiterst genuanceerde link tussen Thierry Baudet en een extreemrechtse haatnazi die in Charlottesville op een groep tegendemonstranten inreed en zo een vrouw vermoordde. Want als je een opmerking plaatst over “homeopatische verdunning” van de Nederlandse cultuur, dan heb je dezelfde boodschap als een racistische puntmutstokkie die Amerika wil zuiveren van negers en Mexicanen, zo luidt de weloverwogen en bedachtzame analyse van Stevo. (NB: als je aan BDS leidt mag je het woord “cultuur” arbitrair vervangen door “ras” als je andermans denkbeelden schetst. Lijders aan BDS hebben namelijk telepathische giften die hen in staat stellen te onderscheiden wat Baudet en zijn aanhangers écht bedoelen, ook als ze expliciet ontkennen dat ze dat bedoelen.)
En dit zijn dan nog de mildere gevallen. Bij ernstiger gevallen van BDS zien we dat hallucinaties volledig de overhand krijgen, zoals bij een zekere Sander Philipse, die op het links-intellectuele, feitelijk doorwrochte VARA-weblog Joop.nl even uiteenzet hoe Baudet een nazi is (net als Stevo kan Sander gedachten lezen en weet ook hij wat Baudet écht bedoelt als hij “cultuur” zegt), hoe iedereen in zijn politieke partij moslims haat, hoe Baudet éigenlijk alle niet-witte mensen het land uit wil werken, hoe Baudet het éigenlijk over genetische rassenverschillen zou willen hebben, dat Baudet éigenlijk gelooft dat islam een onveranderbare raciale eigenschap is van De Moslim (u merkt wel, Sander heeft een zwarte band in gedachtenlezen) en dat Baudet éigenlijk een 19e eeuwse rassenleer aanhangt, want kijk maar wat voor boek er in zijn boekenkast staat! (ik heb een Koran, een Bijbel en The God Delusion van Richard Dawkins in mijn boekenkast staan. Ik moet dus wel een islamitisch, atheistisch gristengekkie zijn, volgens de waterdichte logica van Sander. Ben ik even op heterdaad betrapt).
En als dat niet genoeg is, zo merkt Sander scherp op, dan Baudet is dus ook gewoon een aanhanger van beruchte racisten als Voltaire, Kant en Linnaeus. En hij houdt van pianomuziek! Wat voor bewijs heeft een weldenkend mens nog meer nodig?
De gevaren van BDS
We kunnen lang doorgaan, maar deze voorbeelden geven redelijk goed aan door wat voor wanen het bewustzijn van de lijder aan BDS wordt aangetast. Echter, het is op het eerste gezicht misschien grappig om te zien hoe deze mensen hysterisch om zich heen slaan in hun strijd tegen een niet-bestaande, cartoonesk kwaadaardige Hollywoodschurk, het wordt minder grappig als deze mensen met hun haat en paranoia zichzelf en anderen motiveren in actie te komen.
Dit zien we in de aanslag op Baudets huis, de aanleiding voor dit stuk. Deze actie is opgeëisd door het “Radicaal Anarchistisch Feministisch Front,” vermoedelijk mensen dus die vóór vrouwenrechten en tégen de staat zijn (vrouwenrechten doen het per slot van rekening altijd fantastisch in samenlevingen zonder wet of ordehandhaving waar het recht van de sterkste geldt).
Deze mensen hebben de suggestie van Generaal van Muiswinkel ter harte genomen: “val de BaudetJugend aan waar je maar kan.” Als we hun verklaring lezen, valt niet alleen op dat die naadloos aansluit bij de retoriek van de eerder geciteerde BDS-patienten, maar ook dat hun ideeën zeker niet minder extreem, irrationeel of hatelijk zijn dan deze eerdere uitingen van Baudethaat vanuit rabiaatlinkse, politiek correcte, intersectioneel feministische deugkringen. Zo gaat de oproep van Joke Kaviaar bijvoorbeeld nog veel verder het geklieder van deze gefrustreerde linkskobolden: Joke wil haar taarten direct in het gezicht smijten van Baudet. Deze aanslag is niet los te zien van de retoriek van de Van Muiswinkels, de Kaviaars, de Akkermannen en de Philipses die het publieke debat vergiftigen.
Natuurlijk, mensen kun je niet verantwoordelijk houden voor geweld als ze daar niet toe oproepen. Als we dat zouden doen kunnen de de vrijheid van meningsuiting beter gelijk afschaffen.
Maar je kunt je misschien wel afvragen, al vind je jezelf nog zo’n Deugend Goed Mens, wat dat nu eigenlijk bijdraagt, het frustreren van het debat door iedereen die je niet bevalt te vergelijken met de grootste misdadigers uit de geschiedenis. Gewoon ter overweging. Gelukkig lijkt de ernst van de zaak na deze gebeurtenis ook bij veel van Baudets tegenstanders door te dringen na deze actie, dat geeft hoop.
Hoe komt u af van uw BDS?
Anyway. We hebben het probleem van Baudet Derangement Syndrome vastgesteld. Nu de oplossing nog. Ik heb alvast een opzetje gemaakt voor een behandeling. Dus bij deze:
Haat u Thierry Baudet? Voelt u zich bedreigd door zijn toxische masculiniteit? Is zijn huidskleur te licht om recht van spreken te hebben? Bent u van plan een spoorbrug op te blazen om de treinen naar het oosten tegen te houden? Ik raad aan het volgende te doen:
- Rustig inademen.
- Rustig uitademen.
- Stap 1 en 2 herhalen tot de hartslag daalt naar een niveau tussen de 80 en 100 slagen per minuut.
- Uzelf verdiepen in wat fascisme eigenlijk is.
- Uzelf afvragen in hoeverre kenmerk 1, het verwerpen van democratie, aansluit bij het radicale referendumstandpunt van het Forum.
- Dezelfde vraag stellen over kenmerk 5 (geweldsverheerlijking), kenmerk 3 (antikapitalisme) en kenmerk 2 (wettelijke ongelijkheid van burgers) en waar u dat in de FvD-standpunten kunt teruglezen.
- Uw Volkskrant/Trouw/NRC-abonnement opzeggen. Geloof me, het helpt. Fictie schrijven moet je overlaten aan deskundige auteurs, niet aan journalisten. Bovendien vreet het wegsijpelende zuur gaten in uw papiercontainer en dat kost alleen maar geld.
- Deze lijst uit uw hoofd leren, en vervolgens analyseren op basis van welke data, logica en argumenten u heeft geconcludeerd dat Baudet niet-witte mensen in concentratiekampen wil proppen.
- Indien u jong bent: een echte studie uitkiezen. Zoveel mogelijk getallen en feiten, zo min mogelijk idealen en Amsterdam. Zo ontloopt u de brandhaarden van BDS. En u krijgt een baan. Win-win.
- Zelf nadenken.
Misschien bent u het na afloop nog steeds oneens met Baudet over de EU of immigratiepolitiek. Dat kan heel goed. Maar hopelijk beseft u hierna wél dat het uiten van een mening die tegengesteld is aan de uwe niet per sé hoeft te betekenen dat uw gesprekspartner een genocidale nazi is.
Ik hoop dat dit een begin kan zijn. Aanvullende suggesties zijn welkom!
