Elk jaar. Je kunt er op wachten. Een explosie van uitingen van politici die onze mannen en vrouwen eren met mooie woorden.
Alleen woorden.
Meer niet. Of het gaat om de “huidige toekomstige” veteranen zonder ammunitie, kleding of blootgesteld worden aan onnodige gevaren en risico’s het werk moeten doen. Wat later plat gerelativeerd wordt in de nasleep van een debat.
Of de veteranen persoonlijk naar Den Haag komen om voor hun pensioen te knokken.
Terwijl zij met lede ogen moeten toezien dat er met geld wordt gesmeten om te dure hobbies te bekostigen.
Laten we de mensen eren die onze vrijheden verdedigen en de mensen eren die ons elke dag veilig houden en beschermen wanneer dat nodig is.
Niet de bestuurders op een podium, maar de man en vrouw op straat of in een conflict gebied.
Sta stil bij het al het nare waar zij zich aan hebben blootgesteld. Dag in dag uit.
Vanuit mij, dank en respect.
