1 
0 Elk jaar. Je kunt er op wachten. Een explosie van uitingen van politici die onze mannen en vrouwen eren met mooie woorden.
Alleen woorden.
Meer niet. Of het gaat om de “huidige toekomstige” veteranen zonder ammunitie, kleding of blootgesteld worden aan onnodige gevaren en risico’s het werk moeten doen. Wat later plat gerelativeerd wordt in de nasleep van een debat.
Of de veteranen persoonlijk naar Den Haag komen om voor hun pensioen te knokken.
Terwijl zij met lede ogen moeten toezien dat er met geld wordt gesmeten om te dure hobbies te bekostigen.
Laten we de mensen eren die onze vrijheden verdedigen en de mensen eren die ons elke dag veilig houden en beschermen wanneer dat nodig is.
Niet de bestuurders op een podium, maar de man en vrouw op straat of in een conflict gebied.
Sta stil bij het al het nare waar zij zich aan hebben blootgesteld. Dag in dag uit.
Vanuit mij, dank en respect.Vond je dit artikel goed? Steun de auteur via Backme
Ik vergeet nooit de dag dat veteranen hun medailles inleverden ivm het gestunt met de pensioenen van de oudgedienden
Als nukebu (Nutteloze kutburger) schaam je je toch diep dat de overheid zo met veteranen en zei die nu dienen omgaat.
En dan heb ik het nog niet eens over het gebrek aan (goed ) materieel waarmee onze jongens en meiden de missies wat de “hoge” heren verzonnen hebben, geacht worden te voltooien.
[…] Mijn advies aan dhr. Marcouch zou vooral zijn om terug te gaan naar de Politie. Die hebben op zoveel vlakken hulp nodig en daar bent u van meerwaarde. En dat zijn over het algemeen echte banen. […]
[…] holt dan ook achteruit op alle vlakken, behalve op straat. Wij burgers zijn blij met de mannen en vrouwen die ervoor zorgen dat we veilig zijn en […]
[…] Mijn advies aan dhr. Marcouch zou vooral zijn om terug te gaan naar de Politie. Die hebben op zoveel vlakken hulp nodig en daar is hij van meerwaarde. En dat zijn over het algemeen echte banen. […]