De Amerikaanse presidentsverkiezingen zijn helemaal 2020: het drama spat ervan af.
Van tevoren was voorspeld dat Biden met ruime voorsprong zou winnen, maar het bleek een nek-aan-nekrace te worden. Inmiddels hebben Trump en Biden allebei geclaimd dat ze hebben gewonnen en zijn de eerste rechtszaken en hertellingen gestart.
Biden lijkt de beste papieren te hebben, maar het verschil is zo klein dat hertellingen wel degelijk invloed kunnen hebben op de resultaten, en als er sprake zou zijn van fraude, kan dat nog meer uitmaken.
De rivaliteit tussen de Democraten en de Republikeinen kan nauwelijks een verrassing zijn na vier jaar haat en nijd. De snelheid waarmee het wereldwijde establishment – inclusief premier Rutte – partij heeft gekozen is toch weer verbluffend.
Normaal gesproken is het meestal duidelijk wie gewonnen heeft waarna de verliezer zijn verlies erkent en de winnaar feliciteert. Daarna stromen de felicitaties van leiders wereldwijd binnen. Nu zeggen beide kandidaten dat ze gewonnen hebben, en hebben de media en veel wereldleiders zelf maar besloten wie er gelijk heeft. Interessante vraag: sinds wanneer bepalen Amerikaanse media en buitenlandse politici wie de volgende president van de VS wordt?
Voor wie niet op de hoogte is: als beide kandidaten de winst claimen, is er nog helemaal geen president-elect en zijn alle felicitaties voorbarig. 14 december gaan de kiesmannen hun stem uitbrengen, en dan pas wordt duidelijk wie de volgende president wordt, tenzij één van de twee eerder zijn verlies erkent.
Alle berichtgeving en felicitaties vertellen vooral hoe mateloos gefrustreerd het establishment is over de afgelopen vier jaar.
De indringer moet eruit
Trump is natuurlijk geen doorsnee politicus, hij is president geworden door eerst de Republikeinse partij te kapen en vervolgens tegen alle verwachtingen in Hillary te verslaan. Hij is een outsider, een doorn in het oog van het establishment. En het ergste is: toen hij eenmaal president was, heeft hij zich niet aangepast. Hij maakte de halve wereld gek met zijn tweets, verzon nog steeds vulgaire scheldnamen voor mensen waar hij ruzie mee had en banjerde als een olifant door de porseleinkast van de internationale politiek.
Wat hebben al die ‘beschaafde’ leiders zich groen en geel geërgerd dat ze met Trump op de foto moesten, toespraken van hem aan moesten horen en zich zijn kritiek moesten laten welgevallen. Sommigen konden maar nauwelijks hun afkeer verbergen. Deze botte New Yorker was zo helemaal niet ‘ons soort mensen’. Wat dacht hij wel niet? Dacht hij soms dat hij nu hun gelijke was?
Trump verstoorde het knusse feestje van gelijkgezinde elites. Hij was onberekenbaar en zijn grootste zonde was nog wel dat hij de hypocrisie van de regerende klasse bloot legde. Men was zo gewend om af en toe mooie woorden te spreken en het daar vervolgens bij te laten. Trump eiste dat Europese landen eindelijk eens hun afgesproken bijdrage voor de Navo gingen betalen. Hij stelde de hypocrisie van de VN mensenrechtenraad aan de kaak en trok de VS eruit terug. Hij verweet de WHO terecht dat men loog om China te sparen en besloot om ook deze organisatie te verlaten.
Daarnaast pakte Trump China en Iran hard aan, tot vreugde van veel andere landen in deze regio’s. Hij viel voor de verandering eens geen landen binnen – en begon ook niet met opgeheven vingertje over democratie die de VS ‘wel eens even’ zouden brengen – maar hij sloot vredesverdragen. Hij doorbrak de impasse in het Midden Oosten en verplaatste de ambassade naar Jeruzalem: een decennia oude belofte van de VS. Hij doorbrak allerlei oude patronen en verstoorde ongetwijfeld heel wat voordelige dealtjes van gevestigde machten.
De elites hebben reikhalzend uitgezien naar het einde van vier jaar Trump en nu de overwinning van Biden vrijwel zeker lijkt te zijn, willen ze deze overwinning graag tot een voldongen feit maken. De geruchten over fraude serieus nemen? Geen haar op hun hoofd die daaraan denkt. Natuurlijk kon de complottheorie van Russian Collusion wel jarenlang zonder enig bewijs serieus genomen worden, maar dat was iets heel anders. Dat was namelijk tegen Trump, en niet voor Trump.
Zuiveringen
Ook binnen de VS nemen de Trumphaters alvast een voorschot op de overwinning. Dat Biden-fans op straat hun agressie botvieren in haatrituelen is nog niet zo’n verrassing; de verbeten hetze van vooraanstaande Amerikanen valt toch weer tegen.
Beschaving? Dat is voor anderen, niet als het om tegenstanders gaat. Ooit sprak Michelle Obama over ‘when they go low, we go high’, maar dat is al lang vergeten. Men zal hooguit de zaken omdraaien en haat voor liefde aanzien – Love trumps hate! – maar in de praktijk viert de haat hoogtij. In een ware orgie van wraakzucht laten opiniemakers van zich horen.
Reza Aslan – voormalig CNN-commentator, 294.3K volgers op Twitter – liet weten dat de ‘nationale nachtmerrie’ nog niet voorbij was. Nu Trump verslagen was, moest ook het Trumpisme verslagen worden. Dezelfde ideeën hebben als Trump is volgens Aslan een ‘kanker in het hart van Amerika’ en deze kanker moet weggesneden worden. Nog los van zijn voorbarige conclusie over het verlies van Trump geeft Aslan hier blijk van een totalitaire gedachtegang. Mogen mensen er nog een andere mening op na houden? Blijkbaar niet.
Dat het hier om establishment gaat en niet om links of rechts, wordt duidelijk door de wraakzuchtige reacties van de never-Trumpers: Republikeinen die Trump nooit vergeven hebben dat hij hun partij overnam. Jennifer Rubin – columnist voor de Washington Post, 524.9K volgers op Twitter – vindt dat iedere Republikein die verkiezingsfraude wil onderzoeken nooit meer ergens aan de bak mag komen. ‘We have a list,’ schreef ze dreigend. In een tv-optreden ging ze nog verder. De Republikeinse partij – haar eigen partij – moest platgebrand worden, met de grond gelijk gemaakt. Er mochten geen overlevenden zijn. ‘Because if there are survivors… they will do it again.’
Rubin is niet de enige die graag lijsten maakt. De veelgeroemde Democratische politica Alexandria Ocasio-Cortez vroeg zich in een tweet hoopvol af of iemand bijhield wie Trump gesteund hadden door tweets, artikelen of foto’s. Ze zag al met leedvermaak voor zich hoe mensen uit angst hun vroegere steun aan Trump zouden proberen te verbergen… Intimidatie? Welnee. Volgens AOC ging dit alleen maar over ‘verantwoordelijkheid afleggen’. Natuurlijk.
Sommigen gingen nog verder. Een vertegenwoordiger van ‘Black Lives Matter’ – 223.6K volgers op Twitter – verlustigde zich in de pijn die het verlies van Trump bij zijn aanhangers teweeg zou brengen. Hij hoopte dat hun pijn excruciating – ondraaglijk – zou zijn. Hij schreef dat Trumpfans alle pijn verdienden, zelfs nog meer dan dat.
Ook never-Trumper Rick Wilson – lid van de dubieuze groep ‘the Lincoln Project’, 1.2M volgers op Twitter – schreef genietend over ‘pijn als enige leraar’ voor degenen die Trump nog steunden.
Overigens: wie denkt dat Twitter deze haatzaaiers zal censureren komt bedrogen uit. Censuur is gereserveerd voor berichten over eventuele corruptie van Joe Biden, niet voor oproepen om aanhangers van Trump te ontmenselijken. Zo kon Monét X Change – een drag queen met 281.4K volgers op Twitter – triomfantelijk laten weten dat Twitter geen enkel bezwaar had tegen een tweet waarin ze stelde dat mensen moesten stoppen met Trump supporters als mensen te behandelen. Trump supporters zijn volgens dit figuur namelijk geen mensen, maar ‘fucking monsters’.
Het is opvallend trouwens dat ondanks deze hetze van Biden-fans er geen berichten zijn van gewelddadige demonstraties van Trumpsupporters. Herinnert u zich nog de reactie van de Hillary-fans in 2016? Het is weer eens duidelijk aan welke kant de haat zit.
Fraude
Het establishment wil het vooral niet hebben over de vraag of er misschien toch sprake is geweest van verkiezingsfraude. Stel je voor, alleen al de mogelijkheid bespreken zou de kans vergroten dat Trump nog vier jaar president blijft… Maar ook hier gaan media en buitenlandse politici niet over.
Als bewezen kan worden dat fraude een beslissende rol gespeeld heeft, wint Trump, of men dit nu leuk vindt of niet.
Hoe waarschijnlijk is dat eigenlijk?
De BBC schreef vier jaar geleden over signalen van verkiezingsfraude en dit is een leerzaam artikel als we kijken naar sommige zaken in de VS. Interessant zijn opmerkingen van statistici over vreemde afwijkingen in sommige uitslagen; eerder zijn dit soort analyses gebruikt om verkiezingsfraude op te sporen in Iran en Rusland. Overigens moet bij al deze zaken direct vermeld worden dat dergelijke signalen nog geen bewijs zijn van fraude, het zijn aanwijzingen dat er misschien iets mis is.
Overigens is er zoveel mis met het Amerikaanse systeem dat het bijna vraagt om fraude. Registratie van kiezers is vaak een chaos; soms staan veel meer kiezers geregistreerd dan er kunnen zijn. Sommige kiezers ontvangen meerdere stembiljetten. Overleden kiezers worden vaak niet uitgeschreven en er zijn veel geruchten over doden die stemmen. De stembiljetten die per post bezorgd moesten worden, werden soms zo vertraagd dat ze te laat aankwamen. Dan zijn er verhalen – soms met bewijs – over vernietiging van stembiljetten.
Dit zijn maar een paar van de verhalen die ik kreeg toegestuurd. Vaak gaat het om kleine zaken en de meeste mensen zullen (hopelijk) geen misbruik maken van deze gaten in het systeem, maar die gaten zijn er wel. In 2018 werd in Florida vermoedelijk wel misbruik gemaakt van dergelijke mogelijkheden en wie zal zeggen of dit nu weer gebeurd is?
Belangrijk is of bewezen kan worden of er inderdaad gefraudeerd is en of dit zoveel invloed heeft gehad dat Biden onterecht op voorsprong kwam. Volgens Rudy Giuliani – die namens Trump het onderzoek hiernaar leidt – is substantiële fraude gepleegd in Arizona, Michigan, Pennsylvania, Georgia, Wisconsin en Nevada. Al deze staten zijn nu blauw en de voorsprong van Biden is soms heel klein. Even het verschil per staat: Arizona 18.610 stemmen, Michigan 146.137 stemmen, Pennsylvania 37.314 stemmen, Georgia 10.196 stemmen, Wisconsin 20.558 stemmen, Nevada 27.530 stemmen.
Deze staten hebben bij elkaar 79 electoral votes, ruim voldoende om de uitslag te bepalen. Van de aanhoudende geruchtenstroom zijn veel verhalen alweer ontkracht. Maar niet alles is ontkracht, sommige verhalen lijken waar te zijn. En heeft Giuliani nog meer? Voor we overhaaste conclusies trekken, is het wel handig om even te kijken wat hij te zeggen heeft, en vooral: wat de rechter daarover zegt.
Conclusie
Iedereen die feest loopt te vieren omdat Biden gewonnen heeft, kan zijn feestmuts misschien beter nog even aan de kapstok hangen totdat duidelijk is of hij werkelijk gewonnen heeft. Mocht Trump toch winnen, dan hebben alle overhaaste claims schade toegebracht aan de Amerikaanse democratie en – wat betreft Nederland – aan onze relatie met president Trump.
En stel dat Trump er geheel onverwacht toch nog met de winst vandoor gaat, gaan we dan vier jaar krijgen ‘Trump heeft de verkiezingen gestolen’? Alsjeblieft zeg, alsof vier jaar Russiagate en Oekraïnegate nog niet genoeg waren…
Overigens, voor de Trumpfans onder mijn lezers: ik denk dat het bijzonder onwaarschijnlijk is dat Trump alsnog wint. Waarschijnlijk waren vier jaar tegenwerking door het Amerikaanse establishment, de media en BigTech helaas genoeg om de indringer eruit te werken.
Dat neemt niet weg dat het establishment niet het fatsoen heeft om netjes op de definitieve uitslag te wachten, en zich daarmee behoorlijk in de kaart laat kijken.
Wat je ook van Trump vindt, hij heeft een geweldige prestatie neergezet door president te worden. Daarnaast heeft hij absoluut niet de waardering gekregen die hij verdiende voor wat hij als president voor elkaar kreeg. Ergens is het wel zuur dat zijn belangrijkste verdienste misschien wel is dat hij een enorme beerput zichtbaar heeft gemaakt: de arrogante hypocrisie van het wereldwijde establishment.
Vond je dit artikel goed? Steun Maaike van Charante via repelsteeltje.backme.org
Voor meer artikelen, zie deze link.
Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Volg Maaike (Repel) op Twitter.
.
