Er komen verkiezingen aan, en de coalitie staat op verlies.
Reken maar dat de politieke strategen zich daar al lang het hoofd over gebroken hebben, en eind vorig jaar stond al in de kranten wat onze nobele regering bedacht had.
De meest betrouwbare minister die we ooit gehad hebben – Kajsa ‘kritisch rapport AIVD uitstellen tot na sleepwetreferendum’ Ollongren – maakte zich zorgen of onze verkiezingen wel vrij en eerlijk zullen verlopen.
Desinformatie moest bestreden worden!
Met desinformatie werd vanzelfsprekend alles bedoeld wat tegen het narratief van de regering in gaat: misleiding die de ‘betrouwbare’ informatie van het kabinet ondermijnt.
En dit zei een regering die sindsdien weer meerdere keren op heterdaad betrapt is:
- De energiekosten zouden gemiddeld €108,- stijgen, dit bleek een weloverwogen leugen: het werd €334,-
- Het klimaatakkoord zou betaalbaar en effectief zijn: de kosten blijken gigantisch, de effecten zijn niet eens meetbaar
Dat waren wel even een paar dreunen voor de geloofwaardigheid van de regering, maar gelukkig was er dus al een campagne in voorbereiding om die geloofwaardigheid weer op te vijzelen.
Het vreemde is alleen: waar is die campagne?
Half december stond in alle kranten dat de landelijke campagne tegen nepnieuws in februari van start zou gaan, maar heeft u grootse aankondigingen gezien?
De campagne zou met name op de sociale media gevoerd worden, en ‘de burger’ zou mediawijs gemaakt worden. Dit zou ons helpen betrouwbare berichtgeving te onderscheiden van desinformatie in aanloop naar de provinciale en Europese verkiezingen.
Maar het enige wat op internet te vinden is, is een onopvallende pagina van InfoNu.nl die op 15 januari bijgewerkt is.
Beseffen de spindoctors dat een dergelijke campagne na de blunders van de afgelopen tijd op hoongelach zou stuiten?
Hebben ze ervan af gezien?
Het lijkt erop dat de campagne wel degelijk begonnen is, maar zonder er ruchtbaarheid aan te geven.
En de ‘betere’ kranten en de – van publiek geld betaalde – NPO zijn het establishment vanzelfsprekend gewillig van dienst.
Zij zijn immers deel van dat establishment.
Aanwijzingen hiervoor?
Er verschenen afgelopen week een paar vreemde berichten in de MSM, berichten die er speciaal op gericht lijken om ons klaar te stomen voor de verkiezingen. Om ons op te voeden tot brave burgers die de overheid vanzelfsprekend geloven, en informatie van elders wantrouwen.
Om te beginnen dit bizarre artikel in de Volkskrant waarin geprobeerd wordt om de informatie van de overheid weer boven elke twijfel te verheffen en kritiek verdacht te maken.
Volkskrant: kritiek op planbureaus is propaganda
Propaganda?
Kritiek op planbureaus is propaganda?
Wacht even: we hebben het hier dus over het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) dat behoorlijk in opspraak is, omdat:
- De cijfers van dit planbureau steeds weer uitvallen in het voordeel van klimaatactivisten
- Er aantoonbaar gesjoemeld is met – bijvoorbeeld – de cijfers over biodiversiteit
- Er externe partners gebruikt worden die ook al onbetrouwbare sjoemelaars blijken te zijn
Maar kritiek op dit frauduleuze geknoei is propaganda.
Ja hoor.
En met welke feiten onderbouwt Volkskrantredacteur economie Yvonne Hofs deze stelling?
Heel simpel: als iemand zegt dat de feiten niet kloppen en deze criticus is toevallig belanghebbende, dan is deze persoon DUS niet geloofwaardig.
Is het raar dat bij niet kloppende feiten degene die schade lijdt als eerste klaagt?
Nee, dat is zelfs heel logisch.
En dan is ‘ja maar, hij is belanghebbende’ geen sterk verweer.
Een sterker verweer zou zijn om de FEITEN voor zich te laten spreken, want als deze belanghebbende ongelijk heeft, dan zal dat toch uit de feiten blijken?
In het geval van het PBL zijn daar blijkbaar eerst WOB-verzoeken voor nodig, waarna de feiten toch heel anders blijken te liggen dan het PBL beweerde.
Je zou zeggen: als het PBL meerdere keren flink de mist in gaat en ook verder dubieuze dingen doet, dan is kritiek daarop geen propaganda, dan is kritiek zonder meer gerechtvaardigd.
Maar dat is niet hoe wij – kiezers – volgens de gevestigde orde behoren te denken.
We moeten allemaal even naar de juiste mening toe gemasseerd worden, vooral omdat een week voor de Provinciale Statenverkiezingen de doorrekening van het klimaatakkoord bekend gemaakt gaat worden door ditzelfde planbureau.
Als die doorrekening heel andere – en positievere – resultaten oplevert dan de berekeningen die tot nu toe in de media zijn verschenen, dan moeten de kiezers wel vertrouwen in de uitkomsten hebben.
Elke kritische kanttekening moet alvast het etiket ‘propaganda’ opgeplakt krijgen, zodat eventuele onwelgevallige FEITEN over de verkiezingen heen getild kunnen worden.
En na de verkiezingen kan de regering dan wel weer het boetekleed aantrekken en – in geval van nood – een bewindsman of -vrouw offeren.
Wat moeten we hiervan denken, Volkskrant?
Zijn jullie zo stom dat jullie zelf geloven dat kritiek op het PBL ‘propaganda’ is?
Of weten jullie heel goed dat dit verhaal op leugenachtig drijfzand is gebouwd, maar voelen jullie je genoodzaakt om de overheid in bescherming te nemen?
Zo ja, waarom?
Bang dat het land ‘onregeerbaar’ wordt?
Dat is het nu al met een niet functionerende Tweede Kamer en het geknoei van dit kabinet.
Of is het nog erger en krijgen jullie hiervoor betaald?
Dat is niet te hopen, want dan hebben jullie je journalistieke ziel verkocht.
En met dit belachelijke verhaal in de Volkskrant houdt de manipulatie niet op.
Er moet natuurlijk ook iets gedaan worden aan de critici zelf; hun kritiek is helaas maar al te goed onderbouwd…
De oplossing ligt voor de hand: de critici zijn de werkelijke leugenaars!
En zo belanden we bij het NRC.
De critici verdraaien de feiten
Een politicus die steeds met onwelgevallige feiten aankomt, dat kunnen we natuurlijk niet hebben, en dus wordt Baudet keer op keer gefactcheckt.
NRC en Volkskrant wisten niet hoe snel ze zijn claim onderuit moesten halen toen de FvD-voorman stelde dat het klimaatakkoord 1000 miljard euro zou gaan kosten.
Twitter vermaakte zich kostelijk met de resultaten van de ‘factchecks’, want ook de twee kranten kwamen op honderden miljarden, en welke vaste regel voor overheidsprojecten kennen we allemaal?
De kostenramingen worden ALTIJD overschreden vanwege incompetentie en foute inschattingen bij de overheid.
We mogen blij zijn als het klimaatakkoord ‘maar’ 1000 miljard gaat kosten.
Ook ‘klimaatsceptici’ als Marcel Crok worden onderworpen aan factchecks, wat soms tot hilarische kronkels leidt.
Zo werd een factcheck losgelaten op zijn claim dat de voorgenomen CO2-reductie van 49 procent (van het klimaatakkoord) naar schatting een afkoeling bereikt van 0,0003 graden.
De geraadpleegde wetenschappers concludeerden dat het nog erger was dan Crok gezegd had, zij kwamen op een nog kleiner effect.
Je zou dus zeggen: Crok had gelijk, hij was zelfs nog aan de voorzichtige kant gebleven.
Het oordeel van NRC checkt?
Grotendeels waar.
‘Waar’ kon er niet af, dat zou de critici van het establishment teveel gelijk geven.
Het zou er zelfs voor kunnen zorgen dat argeloze lezers meer vertrouwen in de critici zouden krijgen dan in de informatie van de overheid.
Stel je voor dat ze het etiketje ‘nep’ op de verkeerde informatie zouden plakken…
We zouden erom kunnen lachen als het niet om te huilen was.
Maar de ‘nepnieuwsbestrijders’ van de gevestigde orde hebben nog meer foefjes in hun trukendoos.
Het internet moet gewantrouwd worden
Het NRC laat een deskundige aan het woord die ‘gespecialiseerd is in desinformatie en de bestrijding daarvan’, Anne Applebaum.
Applebaum heeft aan de universiteit van Yale gestudeerd (geschiedenis en literatuur) en promoveerde in Londen op internationale relaties. Ze schrijft voor de Washington Post en won een hele reeks prijzen.
We hebben hier dus te maken met een zeer geacht lid van de globalistische elite.
Maakt dat haar betrouwbaar op het gebied van desinformatie?
Deze Anne Applebaum is al jaren fanatiek de Trump-Russia-collusion aan het promoten en daarbij lijken feiten haar niet in de weg te zitten.
Zo bleek de beïnvloeding van de presidentsverkiezingen door Russische bots zwaar overdreven, maar Applebaum presenteert dit nog steeds als een vaststaand feit, ook in het NRC-artikel.
Is dat geen desinformatie?
En ‘de Russen’ moeten sowieso de boeman zijn die elke actie tegen ‘nepnieuws’ rechtvaardigen.
De interviewster draagt het eigen ‘onderzoek’ van het NRC aan waarin – schrik niet – geconcludeerd werd dat er in 2016 en 2017 wel 940 Nederlandse tweets door Russische trollen waren verstuurd!
Niet bepaald indrukwekkend als je bedenkt dat in die twee jaar zo’n 134 miljoen Nederlandse tweets verstuurd zijn: een zee van tweets waarin die 940 druppels niet erg zullen zijn opgevallen.
Deze ‘lawine’ van tweets door Russische trollen is voor Anne Applebaum natuurlijk gefundenes Fressen, en ze borduurt er gretig op voort.
Het past allemaal in de strategie van Poetin!
In het artikel haalt ze ook Oekraïne erbij, en ze geeft een zwaar vertekend pro-EU beeld van wat daar de laatste jaren is voorgevallen.
Het is hier nuttig om te weten dat haar echtgenoot, Radosław Sikorski, initiatiefnemer was van het ‘Oostelijk partnerschap’, een initiatief van de EU om o.a. de Oekraïne in de EU-invloedssfeer te trekken.
Dankzij het gestook van deze beweging werd Oekraïne na twintig jaar vrede gedwongen om te kiezen tussen Rusland en de EU, wat resulteerde in een bloedige revolutie en in nog steeds voortdurende onrust.
En deze ‘onpartijdige’ deskundige heeft vervolgens aanbevelingen voor Nederland.
- Burgers moeten – aldus Applebaum – vertrouwen op democratische instituten, universiteiten en de wetenschap.
Dat zijn dus onze regering – die ons voorliegt over zo ongeveer alles – en wat betreft universiteiten en wetenschappers natuurlijk de juiste universiteiten en wetenschappers, namelijk diegenen die de regering naar de mond praten.
Vooral niet van die dwarsliggers als Marcel Crok. - Haar tweede aanbeveling is om anonimiteit op internet onmogelijk te maken, want – aldus onze expert – ‘de Russen’ verspreiden met bots allerlei fakenieuws en desinformatie. En al die anonieme accounts, dat zouden dus best wel eens Russische bots kunnen zijn.
Ze eindigt met de suggestie dat er toch geen andere reden kan zijn waarom mensen op internet anoniem zouden willen zijn.
Geweldig hoor, NRC, wat een objectieve expert laten jullie aan het woord.
En blijkbaar kwam niemand op de gedachte om haar banden met de EU-elite even toe te lichten.
Kwam niemand op de gedachte?
Dat veronderstelt nog naïviteit bij het NRC, maar we moeten vrezen dat zij maar al te goed wisten wie ze in huis haalden.
NRC = establishment, en het is niet in het belang van het establishment om de lezers in te lichten over de belangenverstrengeling van hun ‘expert’.
En zo komen we aan het – voorlopig – laatste punt van de nepnieuwscampagne van de gevestigde orde: de tegenstanders die verslagen moeten worden.
De populisten willen Nederland en Europa overnemen
De berichtgeving over de ‘populistische’ politici is altijd al negatief.
Alleen al het etiket ‘populist’.
Vreemd genoeg krijgt Frans Timmermans met zijn vuistje en zijn sentimentele toespraken nooit het etiket ‘populistisch’ opgeplakt, terwijl hij het zelden over feiten heeft en meestal over (onderbuik)gevoel.
Ook Mark Rutte met zijn stoere uitspraken zodra er verkiezingen aan de horizon verschijnen – Pleur op! Ik had ze graag zelf in elkaar geslagen! Wij zijn hier de baas! – wordt maar zelden populistisch genoemd.
Wie zijn er dan wel populistisch?
Geert Wilders natuurlijk, en Thierry Baudet!
En om het GEVAAR goed duidelijk te maken, worden ook buitenlandse ‘populisten’ ons met regelmaat onder de neus gewreven.
Kijk maar eens naar de toonzetting van deze krantenberichten:
Als Rutte de verkiezingen wil winnen, wordt er nooit gezegd dat hij ‘aast op een monsterzege’ of dat hij ‘attack politics’ gebruikt.
Die ‘attack politics’ waar dit artikel over gaat, zijn overigens gewoon verkiezingsposters waarop Jean-Claude Juncker en George Soros staan. Eronder de tekst ‘U heeft het recht om te weten wat Brussel bekokstooft’, en de klacht dat Brussel Hongarije migratiequota oplegt; migrantenvisa wil om immigratie te vergemakkelijken; en Hongarije verbiedt om grenzen te bewaken.
Verder wordt de term ‘attack politics’ gerechtvaardigd aan de hand van een artikel van Buzzfeed, een politiek activistische mediasite, waarin gesteld wordt dat de verwijten van Orban aan het adres van Soros antisemitisch zouden zijn.
Dat George Soros zelf zich overal mee bemoeit – hij heeft ook voor de komende EU-verkiezingen weer een stemadvies uitgebracht – dat doet er niet toe.
Waarom verschijnen er in de Nederlandse pers met grote regelmaat waarschuwende artikelen over politici als Orban en Salvini?
Omdat zij zoveel slechter zijn dan andere politici?
Nee, zij zijn niet slechter (of beter) dan de rest, maar ons moet ingeprent worden dat zij gevaarlijk zijn, omdat zij een bedreiging zijn voor de gevestigde orde.
Steeds wordt ons het beeld opgedrongen dat tegenstanders van de regering eigenlijk fascisten zijn, en door ook andere EU-kritische politici zo te framen, wordt de dreiging nog groter gemaakt.
Wilders en Baudet worden zo deel van een Europees probleem, en zodra één van hen iets zegt waarop hij gepakt kan worden klapt de val dicht.
Kijk! Wilders/Baudet is net als die gevaarlijke Orban/Salvini/de AfD/Marine LePen!
Of wie er ook maar van pas komt om het frame te voltooien.
Nu zijn de MSM en de gevestigde politiek sowieso al dikke maatjes, dus veel hoeven de MSM niet aan te passen in hun berichtgeving om de overheid van dienst te zijn met het framen van ‘foute’ politici en het reclame maken voor het juiste narratief.
Ze hoeven alleen maar de retoriek tegen de ‘populisten’ wat verder op te voeren, en nog wat minder ruchtbaarheid te geven aan de blunders van de gevestigde partijen.
Er zullen vast nog meer konijnen uit de hoge hoed getoverd worden voor 20 maart, maar de grote vraag is natuurlijk: zal het genoeg zijn?
Zal het lukken de kiezers de ‘goede’ kant op te krijgen?
Zal het lukken om genoeg kiezers naar de gevestigde orde te manoeuvreren?
Zullen de ‘juiste’ partijen hiermee een meerderheid in de Eerste Kamer kunnen behouden?
En die ‘juiste’ partijen zijn natuurlijk niet alleen de coalitiepartijen.
Reken maar dat partijen als de PvdA en GroenLinks de komende weken met zijden handschoentjes zullen worden aangepakt in de media.
Of heeft iemand ergens in de MSM kritische berichten gezien over de steun van GroenLinks aan BDS?
Na de afgang van het klimaatakkoord en de ophef over het GroenLinks-voorstel om medische hulp aan bejaarden wat kritischer te bekijken, vond men blijkbaar dat er nu even gas teruggenomen moest worden: tenslotte staat GroenLinks er net zo lekker voor in de peilingen.
GroenLinks en de PvdA zullen na de verkiezingen – als de coalitie ongetwijfeld geen meerderheid meer heeft in de Eerste Kamer – van harte bereid zijn om ‘zaken’ te doen met de coalitiepartijen.
Met hun steun kan het kabinet straks weer onbekommerd en ongecontroleerd verder regeren.
En zo is de desinformatiecampagne in volle gang.
Niet te openlijk, want dat zal de burger even niet slikken; nee, alles onder het mom van bezorgdheid om onze democratie en een oprechte zoektocht naar betrouwbare informatie.
En intussen de retoriek een tandje opvoeren:
- Critici van de regering zijn verdacht
- Kritiek is propaganda
- Geheimzinnige machten – Rusland – willen ons beïnvloeden
- Alleen de overheid is echt betrouwbaar en zorgt voor ons…
Voor veel mensen is dit een geruststellend liedje om bij in slaap te vallen.
Wees maar niet bang voor de boze buitenwereld: Vadertje Staat zorgt voor je, en alles komt goed.
Laat dit verhaaltje ons niet in de verleiding brengen om van pure schrik toch weer op de ‘veilige’ partijen te stemmen, en laten we ook in onze omgeving mensen waarschuwen om niet in die val te lopen.
Laten we op 20 maart de samenstelling van de Eerste Kamer drastisch wijzigen.
Stem ze weg!
Vond je dit artikel goed? Steun Repelsteeltje via repelsteeltje.backme.org
