Geachte heer Pechtold,
Ik wilde u aanvankelijk helemaal niet lastigvallen. Laat staan dat ik in deze feestelijke tijden van klimaatakkoorden en Duitse uitschakeling (wat vlogen ze er lekker uit he?) weer over dat hele penthouse-gedoe wilde beginnen. Ik dacht, die arme Alexander (in gedachte tutoyeer ik u) zal er wel strontziek van zijn, dat het hem maar blijft achtervolgen.
Maar hoewel uw gezicht anders deed vermoeden, zei u vanavond (ik schrijf dit 28 juni, maar rond het waarschijnlijk pas later af i.v.m. een minivakantie) bij Jinek zo ongeveer dat u het nergens liever over heeft.
Prima, want ik heb hier nog wel wat over te zeggen. Kan ik meteen uitleggen waarom ik mijn lidmaatschap destijds heb opgezegd. Dat zal wel als een flinke klap zijn aangekomen. Of heeft u niet wakker gelegen van hoe u mij voor de partij heeft verloren?
Nou ja, even goede vrienden (namelijk geen), het kan sowieso geen kwaad mijn frustratie hierover eens van me af te schrijven.
Wat was het gisteravond een aandoenlijk optreden van uw collega Segers, hè? Hoe die goedzak daar staat te vertellen dat de sanctie op het niet naleven van het klimaatakkoord ‘het moeten leven met morele schaamte’ is. Ik kan me voorstellen dat de vragen van Jinek over de gevolgen van het niet naleven sowieso vervelend waren.
U en ik, wij snappen dat wetgeving zonder consequenties van regelgeving ‘vage aanbevelingen’ maakt. Van ‘u moet’ naar ‘we zouden het fijn vinden als je tijd hebt om een keer actie in die richtingen te ondernemen’.
Maar ja, daar op nationale t.v. voor uit moeten komen is wat anders. Als je dan net hebt lopen verkondigen dat, met deze wetgeving, de tijd van vrijblijvendheid voorbij is, wordt het wel een beetje gênant. En dan ook nog het flatje erbij gehaald, omdat het ook de EU is opgevallen. Dat is helemaal balen.
Al met al niet uw finest hour, maar ach, there is no such thing as bad publicity.
Die hele penthouse-affaire was voor mij dus de spreekwoordelijke druppel die me deed besluiten mijn lidmaatschap op te zeggen. Best jammer, want na de masterclass had ik best zin in om me voor ‘onze partij’ in te zetten.
Ik weet echt wel, dat de affaire zelf een storm in een glas water is en uw stem niet te koop is (Mocht dit wel zo zijn, heb ik nog wel wat voorstellen die ik door de Tweede Kamer wil loodsen in ruil voor een Chocomel en een roze koek). Wat ik u verwijt, is de onwil om de zaken gewoon te benoemen zoals ze zijn. We hebben het over een woning die door een ex-diplomaat geschonken is ten tijde van de CETA-onderhandelingen. Als de fractievoorzitter van je partij -die zijn mond vol heeft over transparantie- weigert te erkennen dat dit dubieus over zou kunnen komen, ben je eigenlijk wel uitgepraat.
Nou ja, niet helemaal. U kunt wel zeggen dat u qua regels en wetgeving niets te verwijten valt, maar daar is niet alles mee gezegd. Zelfs niet als u daar aan toevoegt dat het prima is als deze casus voor nieuwe regelgeving zorgt. Wat ik mis, is de erkenning van een zekere morele verantwoordelijkheid. Ook iemand die zich aan de letter van de wet houdt, kan onjuist handelen. Beseft u wel dat u als Tweede Kamerlid het voorrecht heeft het land te mogen besturen? Een wijs man -was het spiderman of toch Voltaire?- zei ooit: ‘with great powers, there must also come great responsibility.’
Vindt u niet dat u als landsbestuurder de morele plicht heeft om het goede voorbeeld te geven?
Terug naar uw optreden bij Jinek. We hebben al gezien dat het klimaatakkoord feitelijk niet meer is dan een soort aanbeveling (want geen consequenties).
Maar niet getreurd. Onze bestuurders zijn immers wijze mannen en vrouwen, van wie je erop kunt vertrouwen dat ze dit soort richtlijnen volgen. Toch, meneer Pechtold? Zeg maar het soort richtlijnen die bijvoorbeeld vereisen dat politici netjes giften opgeven in het geschenkenregister. En als er dan een keer een schoorsteentje teveel rookt of een boekenbon niet wordt opgegeven, kan dat gebeuren. Maar bij giften van boven een ton van ex-diplomaten….
Wat is het nou, meneer Pechtold? Gaan we links- of rechtsom?
Linksom, waar we de confetti kunnen ontsteken (Misschien wel het meest gênante fragment in de hele uitzending)? Waar we erop vertrouwen dat het klimaatakkoord er echt voor gaat zorgen dat we een gezonde aarde aan toekomstige generaties overdragen?
Of gaan we toch rechtsom, waar richtlijnen geen klap voorstellen? Om Rowan Atkinson te citeren: as useful as a one legged man in an arse kicking competition.
De tijd van draaikonterij, waar linksom wordt gepraat en rechtsom gehandeld, is wat mij betreft voorbij. Het is namelijk dit soort gedrag, dat symptomatisch voor mijn wantrouwen is en ervoor zorgt dat ik er geen deel van wil uitmaken.
U moet begrijpen dat ik een idealist ben. Ik ben destijds lid geworden omdat Koning van Katoren van Jan Terlouw al van jongs af aan mijn lievelingsboek is. Dat boek wordt toch niet voor niets gezien als het principeprogramma van D66? Was u er ook zo pissig over toen de film uitkwam? Hoe kan uit zo een mooie basis, zulke bagger zijn gekomen? Dezelfde vraag gaat ook op voor de stand van zaken van D66!
Tenenkrommend heb ik aangezien hoe u bij twee referenda de wil van het volk naast u neerlegde, om vervolgens het paradepaardje van de partij definitief de nek om te draaien.
Dat inlegvelletje bij het associatieverdrag was wel de grootste grap. Wees dan een vent en erken dat je je kroonjuwelen hebt ingeruild voor andere zaken. Welke zaken dat dan zijn, mag Joost weten.
Ik kan werkelijk niets bedenken in het regeerakkoord waarvan je zegt ‘dat hebben ze toch maar mooi uitonderhandeld bij D66.’ Was het machtsgeilheid van de partij, of heeft u zich door Rutte laten piepelen? Had de premier u misschien wijs gemaakt, dat de ChristenUnie er anders voor zou zorgen dat alle LGBTQI-ers op de brandstapel zouden belanden (Uiteraard niet op zondag)?
Hoe dan ook, ik -en volgens mij velen met mij- ben wars van die verschrikkelijke politieke spelletjes, waar wat recht is, krom wordt gepraat. Het probleem is namelijk dat het helemaal geen spelletjes zijn. Volgens mij ben je verdomd slecht bezig als je het land besturen met een potje scrabble verwart. Het lijkt me toch dat bij beslissingen over oorlogen, ouderenzorg en onderwijs, verstandig handelen belangrijker is dan er mooi over kunnen praten?
Ik ga afsluiten. Hopelijk snapt u waarom ik het intussen wel een beetje gehad heb met ‘de politiek’, ‘uw partij” en eigenlijk ook wel met u. Zou het niet schitterend zijn geweest, als Koot en Bie niet besloten hadden Jacobse en van Es om te brengen?
Ziet u het voor u? U, of een collega (Rutte is hier de absolute meester in), is weer bezig om, via onnavolgbare taalkundige capriolen, goed te praten wat helemaal niet goed te praten valt, als Tedje van Es naar de microfoon stapt: Mevrouw de voorzitter, wat de geachte afgevaardigde daar zegt is natuurlijk gelul van een dronken aardbei. Waarop de rest van de fractie als één man ‘Mogen wij even overgeven?!‘ roept.
Wie weet komt er een moment dat mijn vertrouwen hersteld kan worden, maar momenteel vrees ik het ergste. Misschien zou het helpen als u Koning van Katoren (nog) eens leest? Terwijl u vanaf uw balkonnetje uitkijkt op de Scheveningse zee, leest u dan over de tovenaar van Ekilibrie (Ik wil niet teveel verklappen maar het heeft iets te maken persoonlijke offers om het algemeen belang te dienen).
Met vriendelijke groet,
Dan Einhorn
