Premier Rutte hield gisteren een praatje op televisie. Hij deed het aardig. Een verhaaltje voorlezen van de autocue en rustig in de camera kijken. Maar meer dan dat was het ook niet. Een paar open deuren, een paar keer oproepen tot eenheid en weggemoffeld het idee om een tienduizenden mensen te laten sterven opdat de rest kan blijven leven. Alleen al daar een kritische noot over plaatsen was reeds heiligschennis. Want Rutte is opeens een held van Churchilliaanse omvang. De vader des vaderlands werd groepen over de kinderloze man die de afgelopen weken alleen maar achter de feiten aanhobbelde en het RIVM citeerde, dat ook telkens maar wat riep wat niet waar bleek te zijn.
De BN’ertjes stonden alweer in de rij om hun handjes blauw te klappen. Want oh oh oh, wat doet onze Mark het toch goed. En dat Mark over twee dagen alsnog een lockdown gaat aankondigen zal weer een reden voor hen zijn om te applaudisseren. Terwijl hij zijn ongeloofwaardige ‘scholen blijven open’ praatje ook binnen 48 uur bij het grofvuil kon plaatsen. Is er dan een betere politiek leider die deze rol beter kan vervullen? Ik weet het niet en het deert me niet. Alleen dat overdreven vieren van een zwakke premier doet wat pathetisch aan. Het zijn van die Engelse schaapshonden die, als hun baasje dat vraagt, over een drukke snelweg rennen. Mark Rutte zegt dat we met z’n allen niet in lockdown hoeven want Mark Rutte wil een experiment doen. In vrijwel geen enkel ander land doen ze dat. Maar Mark Rutte zegt dat we het toch wel krijgen en minimaal 50.000 doden dan maar op de koop toe moeten nemen. Applaus, wat een leider! Wat een held!
De ergste van allemaal, Claudia de Breij, noemde het praatje van de premier ‘koninklijk’. Naast deze belachelijk term legde de VARA-deuggleuf nummero uno wel iets bloot. Waar is de koning namelijk? Nou, lieve landgenoten. Die zit op zijn eiland in Mozambique. In die villa die hij van Mark Rutte moest weg doen. Hij gaf het zogenaamd weg en mag er nu levenslang gebruik van maken. Het koninklijk huis dat in crisistijd op een eiland ver weg van ons land gaat bivakkeren. Dat doet toch wel denken aan de vorige crisis, toen ze vijf jaar sherry zaten te drinken in Engeland. En als ze toch een keer de edele moed hebben om terug te keren naar hun “onderdanen” staat Claudia de Breij in alle blijheid ‘Oranje Boven’ te zingen. Wat men ook deed toen Wilhelmina en haar gevolg uit het vliegtuig stapten na de oorlog.
Steun Jans 12-uurtjes via janroos.backme.org x
