Je kon niet wachten om op voetbal te gaan. Volgens de regels van de club was je echt nog te jong. Toen je eindelijk samen met je tweelingbroer bij de kabouters mocht beginnen brak er een nieuw tijdperk aan. Jullie wilden van alle andere sporten af en hadden nog maar een echte grote passie: elke dag voetbal. Als jullie niet aan het spelen waren zaten jullie samen voor de televisie wedstrijden te kijken. Weetjes over de tweede divisie in Engeland zijn geen probleem. Samen met papa naar onze grote liefde Ajax. Alles meezingen op de tribune met een pet op en een sjaal om van jouw club.
Tegenwoordig train je drie keer per week en speel je op zaterdag wedstrijden in de hoofdklasse. Je koos, terwijl je topscorer van het team was, op een dag voor de, in mijn ogen, lastigste positie: keeper. Je kan het namelijk nooit echt goed doen. Als je de bal tegenhoudt doe je gewoon je werk, laat je hem door laat ben je een zakkenwasser. Je deed het goed. Wilde extra keeperstraining op de maandagavond. Door weer en wind alleen op je fietsje naar de club. Je werd beter en beter. Vorig jaar werd je zelfs Speler van het Seizoen door in een penaltyreeks tegen een aardvijand uit Alkmaar er drie te stoppen.
Gisteren kwam er een mailtje binnen. Je bent gescout door Ajax. Je mag komen meetrainen met de club waar je zo verschrikkelijk veel van houdt. Een jongensdroom komt uit. En als ik heel eerlijk ben een vadersdroom ook. Succes kereltje, ik ben trots op je.
Steun Jans 12-uurtjes via janroos.backme.org x
