‘de gevaren van het hedendaagse feminisme zijn reëel en de grootste slachtoffer daarvan is de Nederlandse moslima’
–
Eva’s speech voor het vierde FvD-congres was voor mij als moslima een verademing. De rechtsfilosofe benoemde haarscherp, punt voor punt, de problemen van het hedendaagse feminisme. Het grootste probleem: het hedendaagse feminisme komt niet meer op voor de belangen van Nederlandse vrouw.
Het hedendaagse feminisme dwarboomt de emancipatie van de Nederlandse moslima
De grootste slachtoffer van het hedendaagse feminisme is de Nederlandse moslima. Als avant-garde vrouwelijke imam probeer ik nu al jaren om de belangen van de moslimvrouw op de agenda te zetten. Tot mijn verbazing heb ik echter gemerkt dat ik net als andere mede-moslimfeministes als Shirin Musa en Fidan Ekiz juist door de hedendaagse feministen wordt tegengewerkt. Tot mijn verbazing moet ik zeggen, want ik verwachtte dat ze allemaal op mij zaten te wachten: de eerste vrouwelijke imam van Nederland die opkomt voor de belangen van de moslimvrouw en voor de Verlichte islam. Waarom ze mij negeren en/of bevechten ? Het zal waarschijnlijk te maken hebben met politiek: ik draag niet de juiste roze shirt, ik hoor niet bij het juiste vrouwennetwerk of ik ben te uitgesproken en te vrijgevochten, want dat mag natuurlijk niet van het hedendaagse feminisme.
Eerste vrouwelijke Theoloog des Vaderlands vijandig naar vrouwelijke Imam
Zo was er een zekere Janneke Stegeman: feministe en de eerste vrouwelijke Theologe des Vaderlands die mij uit het niets aanviel op Twitter. Ik keek mijn ogen uit. Zo weinig solidariteit had ik niet van een mede-feministe verwacht. Ook van ‘feministe’ Tinkebell, een collega-kunstenares, kon ik op weinig solidariteit rekenen. Een email waarin ik haar vroeg om een eventuele dialoog en bondgenootschap bleef onbeantwoord. Vervolgens zag ik dat ze mij op Twitter had geblokt. Zo heb ik een heleboel andere voorbeelden waarin prominente feministen zich negatief en zelfs vijandig gedroegen tegenover mij, een feministe met een moslimachtergrond.
Ik moet van deze feministen vooral voldoen aan het karikaturale beeld van de moslima. Het liefst zien ze me in een boerka of hoofddoek zodat ik bij ze kan uithuilen over hoe erg de blanke man mij wel niet onderdrukt. Na al deze ervaringen durf ik met zekerheid te zeggen: niet alleen Eva is er klaar mee, wij moslimfeministen zijn er ook klaar mee: met het hedendaagse ‘feminisme’.
Volkskrant framed Eva als ‘radicaal rechts’, maar geeft geen argumenten
In een artikel in de Volkskrant van de hand van Hassan Bahara en Karolien Knols werd Eva’s speech in een radicaal rechts hokje weggezet door met chocoladeletters ernaast te koppen: ‘radicaal rechts’. Naast deze kop zwijgt het artikel waarom Eva radicaal-rechts zou zijn. Dat is niet toevallig: er zijn namelijk geen argumenten. Voor mij als feministe met een islamitische achtergrond zijn ‘old school’ feministen als Eva een verademing. Zij komt wel voor de moslimvrouw op. Dat doet ze door het feminisme terug te brengen naar de bron: de vrouw.
We moeten de vrouw weer op de agenda zetten, ongeacht haar religie of afkomst. Het is namelijk niet OK dat er nu Nederlandse vrouwen zijn die als tweederangsburgers worden behandeld in Marokko, omdat daar het islamitische recht bepaalt dat vrouwen maar de helft mogen erven als een man.
Eva benoemde terecht het paradoxale van de ‘refugees welcome’ door feministen die de massale toestroom van mannen uit zeer patriarchale samenlevingen toejuichen. Wat de huidige feministen vergeten aan te kaarten is dat er hierdoor parallelle samenlevingen ontstaan in Europa. Nederlandse meisjes met een Somalische achtergrond worden in hun landen van herkomst nog steeds massaal besneden en een groot aantal meisjes van islamitische komaf worden van kinds af aan door hun ouders gedwongen om een hoofddoek te dragen en belemmerd in hun vrijheden.
Ik spreek als avant-garde imam continu met islamitische meisjes die onderdrukt worden door hun families en hun gemeenschappen. Voor de Nederlandse feministen zijn hun problemen geen prioriteit. Liever hebben ze het over de rechten van pedofielen (zie het artikel van Linda Duits in het Parool). De emancipatie van de Nederlandse moslimvrouw is voor hen geen prioriteit, omdat het hedendaagse feminisme niet meer om de vrouw gaat. Daarom ben ik blij met het jonge en frisse geluid van Eva Vlaardingerbroek. Zij zet de vrouw weer op de feministische agenda en als de vrouw op de agenda komt dan zal de moslimvrouw volgen.
