Samenvatting
Soms test je een auto die net even anders is dan zijn neefjes en nichtjes die er toch echt veel op lijken. Het EMP2-platform van de PSA Groupe heeft deze Citroën C5 Aircross gemeen met SUV’s/Crossovers van DS, Peugeot en Opel. Dat sommige autojournalisten daar over lopen te zeiken vind ik behoorlijk lachwekkend want in de motorwereld is het heel normaal verschillende motoren te maken met exact hetzelfde frame als basis. Die motoren rijden toch echt heel verschillend en dat komt natuurlijk door de andere lengte/wielbasis, het lagere/hogere gewicht en helemaal door de verschillen in vering/demping. Bij auto’s speelt dat nog veel meer want daar zijn zaken als elektronische, hydropneumatische en magnetische demping heel gewoon. Citroën doet het weer net even anders met mechanische demping met hydraulische ‘bump stops’ (Citroën noemt ze Progressive Hydraulic Cushions). Fantastisch want als selectief elektronica-hater (want = defecten – software bugs etc.) zeg ik altijd ‘keep it simple’ en dan bedoel ik laat al die onnodige of beter gezegd totaal overbodige elektronica zoals die afschuwelijk irritante LDW of PA maar weg. Het totaal idiote van die heerlijke mechanisch/hydraulische demping is dat de auto uitermate comfortabel aanvoelt maar sportief rijdend gek genoeg zijn mannetje staat. Zelfs een zeer heftige elandtest met een veel hogere snelheid (77-79 km/u in plaats van de standaard 65 km/u) dan gebruikelijk doorstond de Citroën C5 Aircross zonder enig probleem. Gelukkig maar dat er een filmpje van is want anders gelooft niemand mij dat je met deze auto heerlijk sportief kunt rijden. Zelfs toen ik op de grens rijdend plankgas gaf in een flauwe bocht bleef de Citroën C5 Aircross de weg volgen terwijl de voorwielen dwars doorspinnend op de carrosserie stonden. Alleen wel weer erg jammer dat die stuurflippers aan de stuurkolom vastzitten. Qua bagage- en zitruimte is de Citroën C5 Aircross ook uitstekend en het interieur en het dashboard zijn ook mooi en verzorgd. Alleen uh graag een Focal audiosysteem net als in de Peugeot 508 die ik getest heb. Wat zal ik verder zeggen? Dit is gewoon een hele mooie en vooral lekkere SUV die vooral anders is dan de rest. Houe zo Citroën! Op de voorlaatste dag werd ik tijdens de OV-staking verrast door de waar-iedereen-stilstaat-rijdt-deze-auto-verder-kwaliteiten. Man, man wat heb ik gelachen je kunt echt heerlijk raggen (zo heet dat echt in vakjargon) met deze auto. Oh en wat ik ook opvallend vind is dat de remmen echt heerlijk bijterig zijn iets dat mijn zwager ook direct opviel tijdens het wegrijden voor de fotoshoot. Mijn zwager vind de Citroën C5 Aircross overigens te licht sturen terwijl ik ‘m juist weer heel lekker vind sturen.
Plus: Comfort – Motor – Versnellingsbak – Vliegend tapijtjes gevoel – Wegligging
Min: Ik moest ‘m 1 dag eerder inleveren vanwege Hemelvaartsdag (= in het Arabisch Vliegende-tapijtendag)
Testverslag
Tja wat kon ik verwachten van een auto met de typenaam Aircross? Bij het woordje “Air” in Aircross moest ik meteen weer denken aan Hybrid Air Maar dat heeft hier dus helemaal NIETS mee te maken. In dit geval slaat de Air op het heerlijke vliegende tapijtgevoel dat je krijgt tijdens het rijden in deze Citroën C5 Aircross. Nou heb ik het geluk dat ik met werkelijk alle soorten van vering/demping heb gereden en dat zijn er nogal wat.
Veren: lineaire veren – progressieve veren
Demping: gewone demping – elektronische demping – magnetische demping
Veren + demping in één: hydropneumatische schokdempers
En daar komt vandaag dus de hydraulische schokdemper van deze Citroën C5 Aircross bij. Je snapt dus wel dat ik erg benieuwd was naar het rijcomfort van deze auto maar nog meer of het rijcomfort zou lijden onder de wegligging. Die twee gaan namelijk in principe niet echt samen want meer comfort betekent namelijk een grotere kans op nadeinen. Je kunt dan letterlijk een bocht uit dansen dan wel na een hoge verkeersdrempel al dweilend landen. Het begon in ieder geval goed want het design is lekker anders en dat mag ik wel. Natuurlijk weet ik ook wel dat Citroën/DS/Peugeot/Opel het EMP2-platform delen maar dat betekent niet dat die auto’s hetzelfde zijn. Veel autofielen zeggen vaak tegen mij: “Ach kom op joh wees nou eerlijk die Opel Grandland X lijkt heel erg op de Peugeot 3008 en die DS7 Crossback lijkt op…. en die…..” Geen idee of die mensen in al die auto’s gereden hebben maar ik dus wel en ik kan niet anders dan heel eerlijk zeggen dat ze absoluut niet op elkaar lijken zowel qua design niet als qua rijden/wegligging niet. Tuurlijk zijn er designelementen die hetzelfde zijn maar kom op die zijn er ook tussen de verschillende automerken onderling. Er stond voor de deur een uitermate sjieke grijze Citroën C5 Aircross op mij te wachten. Ik was meteen weg van het design dat ik mooier vind dan het design van de Peugeot 3008 en de Opel Grandland X. De Citroën C5 Aircross heeft et wat meer rondingen en daar hou ik wel van. Op het moment dat ik ‘m startte wist ik alleen dat ik een diesel mee zou krijgen voor een week en oh ja dat er nog winterbanden (Michelin Alpin 5 – 205/55-R19) om de velgen liggen. Aan de ene kant was ik daar wel blij mee want de benzineprijzen rijzen werkelijk de pan uit, dat gaat werkelijk helemaal nergens over in dit achterlijk Rutte-Zwaar-Kutte-land. Sorry hoor maar de gewone burger wordt keer op keer zwaar genaaid door Mark ‘Pinokkio’ Rutte. Bovendien moet ik zaterdag 25 mei naar Keulen om een Russisch visum aan te vragen voor mijn motorvakantie en dan bespaar ik me 560-600 km op en neer toch een leuk bedrag op een volle tank.
Na het instappen heb ik voor het uitgangshek even de bestuurdersstoel handmatig goed gezet en daarna het stuur en de spiegels waarvan de laatste uiteraard elektrisch verstelbaar zijn. Op het uitleenformulier zag ik dat ik de uitvoering Shine mee had gekregen en zowaar eentje met 177 Pk en 400 Nm. Kijk dat is nou leuk zo’n lekker vet koppel daar hou ik wel van, dan maakt het ook niet zoveel uit dat het ESP en TRC niet uitgezet kunnen worden. In de eerste de beste bocht gleed de Citroën C5 Aircross al licht weg maar ik ga er maar vanuit dat die winterbanden daar schuldig aan zijn. Op weg naar de Arena was het gelukkig niet druk en stond ik vooraan bij het stoplicht naar de 180-gradenbocht. Ik had geen idee wat er zou gebeuren als ik stevig gas zou geven gezien de comfortabel aanvoelende(!) vering/demping. De eerste bocht viel mee en in de tweede bocht gaf ik nog meer gas maar zelfs toen gleed ik niet de bocht uit. Dat viel mij dan weer heel erg mee dus dat beloofde een leuke testweek te worden. Op naar de A2/A9 en gelukkig stonden dit keer eens alle stoplichten op groen. Ik had behoorlijk wat vaart toen ik de oprit opreed maar de haakse rechterbocht ging lekker net als de lange opritbocht naar de A2. Ik voerde snelheid steeds verder op en tot mijn verbazing bleek ik een behoorlijk hoge bochtensnelheid te kunnen aanhouden. Daarna reed er eerst een wazig figuur voor mij heel langzaam en vervolgens een Tesla dus ik was blij dat ze allebei op het juiste moment opzij gingen. De bocht van de A2 naar de A9 is namelijk zo’n heerlijke listige snelwegbocht met twee lullige bochten erin die je op snelheid niet moet onderschatten. Vooral de tweede zeer flauwe bocht is tricky als je ‘m te laat ziet aankomen. Ik kon er lekker snel doorheen maar niet zo snel als ik had gewild, maar ja dat is maar beter ook want ik ken deze auto nog helemaal niet. Bij de afslag naar Aalsmeer aangekomen besloot ik die te nemen en via Schiphol-Rijk naar Rijsenhout en zo verder te rijden helemaal binnendoor naar Leiden. Richting Schiphol-Rijk reed er de hele tijd een wit bestelbusje met mij op die dacht dat hij in een sportauto reed. Nou is de Citroën C5 Aircross geen sportauto maar de wegligging van een wit busje komt zelfs bij lange na niet in de buurt van de wegligging van een Citroën C5 Aircross. Bij Schiphol-Rijk aangekomen reden we samen door de lastige bocht naar de N201. Ik dacht nog even en dan ligt-ie op z’n kant net als die vele elektrische PicNic autootjes.
Huh?
Bij Rijsenhout aangekomen was ik benieuwd naar het al dan niet horen van de “boink” bij het opvoeren van de snelheid over de vele verkeersdrempels. En toen gebeurde er iets geks want als ik normaal gesproken de snelheid opvoer in een auto met conventionele vering/demping (= alles mechanisch) van 60 -> 70 -> 80 km/u dan hoor ik rond de 70 km/u die “boink” maar in de Citroën C5 Aircross hoorde ik ‘m zelfs bij 80 km/u niet. En ik moet zeggen dat het comfort tot nu toe werkelijk fantastisch is. En dat terwijl de wegligging tot nu toe uitstekend lijkt te zijn onder normale omstandigheden dus hoe zal de Citroën C5 Aircross zich houden in de rijmodus Sport op het Space Business Park met die 400 Nm koppel? De rest van de rit was vrij saai alleen bij de koeienrotonde werd het weer leuk. Op de eerst dubbelbaans mini-rotonde pakte ik de buitenring en bleef de BMW op de binnenring met gemak voor die uiteraard vervolgens ging zitten pushen en op de volgende dubbelbaans mini-rotonde (=de koeienrotonde) precies het omgekeerde gebeurde. Ik vloog met 50 km/u op de ACC perfect glijdend over de rotonderand en ik moest echt even lachen om het verbaasde gezicht van die BMW-bestuurder in mijn achteruitkijkspiegel. Jep beste man da’s nou een vliegend tapijtje en dat hebben die Duitsers niet ha, ha. Daarna sloeg ik op de grote kruising bij de LOI linksaf om eindelijk-eindelijk-eindelijk na 2 maanden de kentekenplaat van mijn nieuwe motor op te halen bij Ab Motoren. Wat een PyongYang people’s daar bij de RDW echt ongelofelijk, twee maanden (=60 dagen) moest ik wachten waar dat normaal iets van 10 dagen duurt. Snel naar huis eten en daarna ben ik een mooie motorrit langs de Noordzeekust gaan maken op mijn nieuwe motor en bij terugkomst heb ik de de Samsonite kofferset uit de garage gepakt om die te fotograferen. Dat bleek langer te duren dan ik dacht want er zit een verstelbare laadvloer in de Citroën C5 Aircross. Ja en wat toen te doen? Ik zwem niet meer in Aquamar en kom daardoor dus minder in Katwijk aan Zee dus ik besloot om er maar meteen een ritje over het Space Business Park aan vast te plakken. En dat werd een verrassend leuke testrondje die ik totaal niet zo had voorzien in mijn hoofd. Je bedenkt van alles voordat je zo’n rit gaat maken maar nee zo leuk als dit had ik nooit durven dromen. Het was misschien wel één van de leukste SBP-ritjes van de afgelopen jaren. Veel auto’s vallen op het Space Business Park namelijk nogal eens tegen en dat kan verschillende redenen hebben. Het te hard ingrijpen van niet uitschakelbaar ESP/TRC dan wel een verkeerde balans dan wel slechte vering/demping.
Op weg naar het Space Business Park heb ik de Citroën C5 Aircross op de N206 in de rijmodus Sport gezet want ik had heel veel zin om even te knallen met deze Citroën C5 Aircross. Op de afrit naar Klei-Oost had ik verwacht dat deze Citroën C5 Aircross het moeilijk zou krijgen, want ja het blijft toch een SUV ja toch niet dan. Maar net als met de andere auto’s op dit EMP2-platform – de Peugeot 3008 en de Opel Grandland X – verraste ook deze Citroën C 5 Aircross mij met een uitstekende wegligging. Ik dook met een veel hogere snelheid dan goed was voor deze SUV (dat dacht ik althans) de afritbocht in maar gek genoeg hield ik met groot gemak de controle over de Citroën C5 Aircross. Bij het Space Business Park aangekomen gaf ik in de rechterbocht plankgas in de D-stand want de stuurflippers zitten namelijk vast aan de stuurkolom dus dan heeft schakelen in de M-stand totaal geen zin. Niet dat het wat uitmaakt want ook in de D-stand in de rijmodus Sport reageert het sterke 2-liter diesel motorblok snel en krachtig op elke beweging van het gaspedaal. Ik vloog heel mooi en zonder dat er ingegrepen werd door het ESP of TRC door de bocht heen. Daarna gaf ik stevig gas in de flauwe linkerbocht en toen spoot ik er echt zo hard vandoor dat ik zoiets had van oké dat is veel beter dan ik verwacht had. Ik had tot dan toe nog niet in de rijmodus Sport gereden dus ik wist dan ook totaal niet wat ik kon verwachten. De vrachtwagenparkeerplaats ging niet helemaal lekker omdat er precies op de ideale lijn een vrachtwagen geparkeerd stond. SHIT heb ik weer hoor! De rechts-links combinatie ging perfect op het gas sturend want dat kan met deze Citroën C5 Aircross werkelijk heel erg goed. Ik had het gevoel dat ik steeds meer op stoom aan het komen was en het na elke bocht lekkerder ging. De verkeersdrempel met daarna de haakse rechterbocht ging perfect en op de hoge en hoogste verkeersdrempel afrijdend besloot ik er met de hoogst mogelijke snelheid overheen te ‘vliegen’. Ook dat bleek een eitje voor de deze fantastische SUV te zijn. Daarna gaf ik plankgas de rotonde op en afsturend de blinde rechterbocht in. En wat er toen gebeurde had ik totaal niet verwacht. Ik vloog met zwaar doorspinnende voorwielen heel mooi op de ideale lijn door de blinde rechterbocht heen. Vind je het gek met 400 Nm koppel, ha, ha en he ESP/TRC grepen gelukkig niet in, althans niet voelbaar in ieder geval. De rotonde en haakse rechter- en linkerbocht daarna waren ook leuk maar niet zo leuk als de lange flauwe linkerbocht naar het startpunt van het rondje SBP. Ik gaf nog stevig gas bij op een punt in de flauwe linkerbocht waar ik dat eigenlijk nooit doe. De voorwielen stonden daarbij dwars op de auto terwijl ik met zwaar doorspinnende voorwielen strak door die flauwe linkerbocht heen vloog. Daarna moest ik hard in de remmen en die zijn echt fantastisch want lekker bijterig iets dat ik als motorrijder erg kan waarderen.
Samsonite kofferset
Uitneembare laadvloer in de hoogste stand
Met hoedenplank: 4×50-liter
Zonder hoedenplank: 4×50-liter + 3×33-liter + 6×13-liter
Uitneembare laadvloer in de laagste stand
Met hoedenplank: 4×70-liter
Zonder hoedenplank: 4×70-liter + 2×50-liter + 2×13-liter
Nach Köln
Zaterdag had ik besloten even op en neer naar Duitsland te rijden naar Keulen om precies te zijn. Ik moest een ‘double-entry’ visum hebben voor Rusland en in Nederland duurt dat zo ontzettend lang dat ik op de terugkomstdatum van mijn motorreis misschien pas mijn visum zou krijgen. Besch Reisen in Keulen is gespecialiseerd in visa van Rusland en kunnen die binnen een paar weken regelen. Omdat het een lange snelwegrit zou worden heb ik er uiteraard meteen heen maar een geen-zuinige-snelwegrit en terug een snelweg-wel-zuinigheidsrit van gemaakt. Heen ben ik via de N11/A12 NL -> D A3/A4 en terug via de A57 D-> NL A77/A73/A50/A12/N11 gereden. Uiteraard in de rijmodus Eco en geloof me als ik zeg dat me dat weinig moeite kost. Ik snap die ongelofelijke haast van veel automobilisten echt niet. Je bent ergens 10 minuten tot 30 minuten eerder maar verbruikt véél meer brandstof zeker in een benzineauto. En waarvoor? Als je echt snel wilt zijn dan moet je gewoon motor gaan rijden dan loop je namelijk veel minder tijdverlies op bij files en wegwerkzaamheden en win je dus echt serieus tijd zonder dat het verbruik extreem stijgt. Heen zijn we lekker vroeg vertrokken maar na lekker te zijn doorgereden met 120-130 km/u stokte het even behoorlijk tussen Veenendaal en Ede/Wageningen. Uiteraard vanwege inhalende vrachtwagen wat anders? Bij de Duitse grens aangekomen kon het gas er dan echt op en ben ik met gemiddeld 140-160 km/u (en even kort 180-190 km/u) richting Oberhausen gereden. Vooral op hogere snelheid valt de rust in het onderstel op, waar andere auto’s op hoge snelheid toch het nodige doorgeven aan onrust en rijgeluiden daar is deze auto de rust zelve. De zit achter het stuur is vooral op de langere afstanden zoals vandaag het geval is heerlijk relaxt. De 283,2 km heb ik echt zonder pijn in mijn kont of andere lichaamsdelen gereden. In Keulen aangekomen heb ik de Citroën C5 Aircross meteen afgetankt en kwam ik uit op 1:14,1 wat ik gezien de hoge snelheden helemaal niet verkeerd vind. Ik was dan ook erg benieuwd wat de rit terug met 100 km/u op zou leveren qua verbruik. Na het wegbrengen van mijn paspoort zijn we even lekker langs de over van de Rijn gewandeld die hier veel harder stroomt dan in Nederland. Daarna heb ik nog wat fraaie sfeerfoto’s gemaakt en zijn we aan de terugreis begonnen. En die terugreis verliep net even iets probleemlozer dan de heenreis ondanks dat ik de hele weg 100 km/u heb moeten rijden van mezelf. Eenmaal thuis bleek ik 1:19 te hebben gereden en dat is een verbruikswaarde die er mag zijn want dat was wel op winterbanden. Dus heen heb ik 1:14,1 + 10 procent/1,41 = 1:15,51 verbruikt en terug 1:19 + 10 procent/1,90 = 1:20,9. Al met al heb ik ruim 6 uur en een beetje achter het stuur doorgebracht en stapte ik terug in Leiden weer fris en fruitig uit. Klasse!
Heen: Vertrek 07.32u – Aankomst 10.10u – Tripmeter: 283,2 km – Verbruik 1:14,1
Terug: Vertrek 13.00u – Aankomst 17.15u (waarvan half uur eetpauze) – Tripmeter: 319,2 km – Verbruik 1:19
Vliegende-tapijten-test
Maandag was het zulk mooi weer dat ik besloot om op mijn mini-motor naar school te gaan. Ik had zaterdag en zondag samen meer dan 700 km in de Citroën C5 Aircross doorgebracht dus dat was wel even genoeg. Bovendien zou dinsdag het OV staken en was er regen voorspeld dus dan kon ik dinsdag mooi met de auto naar werk. Uit werk vandaan ben ik na het eten meteen in de Citroën C5 Aircross gesprongen op weg naar het buitenzwembad om er daarna nog een leuke rit aan vast te knopen over mijn testtraject Stompwijk -> Leidschendam -> Wassenaar -> Leiden. Om snel en probleemloos naar het buitenzwembad te rijden rij ik tegenwoordig via het smalle bustunneltje (één stadsbus breed) onder het spoor door. Mag wel niet maar de verkeersluizen bij Voorschoten zijn gewoon het complete Wilde Westen qua verkeersmentaliteit. Laatst schoot er een auto half over het fietspad en half over de weg door de verkeerssluis omdat-ie niet netjes wilde wachten totdat ik gepasseerd was. Gevolg was dat hij de punt van de uitrit-stoeprand raakte en zijn rechter voorband in amper een seconde lek en leeg was. Daar kan ik dus heel erg hard om lachen! Maar op een gegeven moment ben je dit soort fratsen gewoon spuugzat vandaar mijn illegale passage door het bustunneltje. De weg er naartoe is rustig net als de weg na het bustunneltje en ik was dan ook zo bij het buitenzwembad. Na een snelle zwem van 1 km ben ik weer in de Citroën C5 Aircross gesprongen en via de A4/N11 binnendoor naar buurtschap Zuidbuurt gereden en van daaruit via Zoeterwoude-Dorp naar Stompwijk. Een zeer fraaie landweg die eindigt in een heel smal boerenweggetje brengt je op deze route naar Stompwijk. De weg naar de A4/N11 was zoals altijd weer ‘vechten’ om in te kunnen voegen maar daarna rij je gelukkig zo door naar de snelweg. Bij de A4 aangekomen kon ik gelukkig de late korte invoegstrook pakken en zo lekker door de opritbocht knallen in de rijmodus Sport die ik had aangezet. Daarna heb ik stevig gas gegeven om goed uit te komen bij de afrit naar de N11.
Omdat ik op de linkerbaan moest blijven rijden kon ik niet naar binnen snijden en zouden de g-krachten in de bocht hoger zijn. Ik was dan ook erg benieuwd hoe de Citroën C5 Aircross zich zou houden qua balans/stabiliteit/wegligging. Mijn voorgevoel was dat-ie het niet zou trekken en ik van het gas af moest middenin de bocht. Dit soort auto’s zijn het lastigst in te schatten van allemaal want je weet van tevoren absoluut niet wat er staat te gebeuren. Deze auto blijkt veel beter te zijn dan ik verwacht had maar dat heb ik vaker meegemaakt met testauto’s en daar was dan ineens het moment dat een auto mij totaal verraste. Doodeng en je gaat dan vanzelf anders rijden alhoewel dat bij een software bug (bv. stuur vast) dan weer totaal geen nut heeft daar moet je domweg mazzel hebben dat je het overleefd. Maar goed ik hield de vaart erin en dook met een behoorlijke snelheid de S-bocht in. Het eerste deel van de S is het makkelijkst en die ging erg lekker maar toen het tweede deel van de S waar er serieuze druk op de banden komt te staan door de hoge g-krachten. En juist daar verraste de Citroën mij wel en niet. Wel in zeer positieve zin en niet in negatieve zin door iets geks te doen dat ik niet verwacht had. KLASSE!!! Kijk dit is nou een auto die dingen doet die ik niet voor mogelijk had gehouden van een dergelijk type auto. Het is tenslotte geen peperdure Range Rover Sport Supercharged met dure luchtvering maar wel minstens zo goed presteren vanwege die uitstekende mechanische vering/demping die het altijd doet en niet afhankelijk is van elektronica of lucht. Na een relaxte rit door de polder reed ik vlakbij Stompwijk over een weggetje met aan het einde een haakse rechterbocht en een behoorlijke verzakking middenin de bocht. Ik ging er vol gas gevend in D2 overheen en wat er toen gebeurde… nou niets dus. Na de rotonde reed ik de klinkerweg op richting de weg langs de Stompwijksche Vaart.
Het was lekker rustig en dus kon ik heerlijk doorrijden en ik koos er uiteraard voor om zo rechts mogelijk te rijden over de verhogingen van de brugopgangen van de vele bruggetjes naar de huizen aan de overkant van de Stompwijksche Vaart. Dat is wel zo’n rare gewaarwording als de rechterkant van de auto elke keer een eind omhoog ‘getild’ wordt. Bij Leidschendam aangekomen kon ik zoals alle afgelopen keren direct doorrijden want ik hoefde het centrum niet in. Bij de stoplichten naar de A4/N14 aangekomen stond ik links vooraan wel zo lekker als je iets wilt testen. Ik gaf stevig gas en bij de verzakking aangekomen stuurde ik zo laat mogelijk naar links. De Citroën C5 Aircross danste heerlijk over de verzakking waarna ik vol in de ABS remmend tot stilstand kwam. Het ABS wordt trouwens eerder geactiveerd doordat de Citroën C5 Aircross dan weer wel en dan weer geen grip heeft omdat de wielen om en om in- en uitveren en soms heel even loskomen van het asfalt. Voor het rode stoplicht drukte ik op het knopje Sport waarna ik plankgas ga de mooie linkerbocht in. Het is wel zo heerlijk om lekker vol stampend met vol doorspinnende voorwielen door een mooie bocht heen te knallen met deze 180 Pk diesel die meer dan 5.000 toeren mag draaien. Wel vervelend dat je hier bij de volgende stoplichten linksaf niet om mag draaien en dus helemaal het industrieterrein op moet rijden. Maar goed dan heb ik daarna weer een mooie linkerbocht terug naar de N14. Bij de afrit naar Leidschendam aangekomen stond ik helaas niet vooraan maar bij groen kon ik gelukkig direct naar binnen snijden. Ik gaf plankgas en vloog heftig heen en weer dansend over de verzakking heen. Voor een grote SUV deed de Citroën C5 Aircross het werkelijk fantastisch. Geen spoortje nadeinen of de bocht uit dweilen, wat een auto! Thuis aangekomen liggen er om de hoek van die geniepige= zeer vervelende snelheidsbrekers. Zoals de Citroën C5 Aircross daarover heen reed kan geen enkele auto aan tippen. Het is dat ik weet dat die snelheidsbrekers er liggen anders zou je er niets van merken.
Elandtest Citroën C5 Aircross
Raggende Daan
Dinsdagochtend was ik vanwege de landelijke staking van het OV voor 07.00u vertrokken richting Kijkduin waar ik vlak om de hoek werk. Het was een volledig probleemloze rit dus ik ging er vanuit dat het ‘s avonds naar huis weer idem dito zou zijn. Nou NEE dus!!! Net op een derde van de rit naar huis zag ik ter hoogte van Madurodam een file beginnen en in de verte zag ik een rood kruis richting de Hubertustunnel en een witte pijl dat alle auto’s eraf moesten richting Den Haag Centrum. Nou mooi NIET dus! Ik bedacht me geen moment en omdat ik al op de linkerbaan reed stuurde ik meteen over de hoge stoeprand de stenen middenberm op en toen er even geen auto’s aankwamen reed ik de weg op terug richting de kruising waar ik linksaf sloeg een wijk in die ik redelijk goed ken. Na een tijdje kwam ik op de S100 uit die ik overstak waarna ik richting het hoofdkantoor van de ANWB reed. Daar kwam ik na slalommen door allemaal smalle straatjes op een ventweg naast de N44 uit. Vanaf de ventweg de N44 richting Den Haag oprijden betekende aansluiten in een lange file voordat ik eindelijk bij de stoplichten weer om kon draaien richting Leiden. En dus ben ik over dwars over de stenen berm heen gereden dwars over de N44 heen en daarna over de hoge stenen middenberm naar de andere kant van de N44 richting Leiden. Héél errug handig zo’n Citroën C5 Aircross met veel grondspeling en fantastische schokbrekers met kussentjes. Maar ja uiteraard liep de altijd drukke en vandaag nog veel drukkere N44 na De Bijhorst weer vast en dus ben ik maar door het Wassenaarse Bos gereden. De heerlijke Schouwweg met zijn vele hoge snelheidsbrekers waar je heel toepasselijk even kort het luchtruim kunt kiezen kunt met deze Citroën C5 Aircross. Ergens halverwege reed een auto die bijna tot stilstand afremde bij elke snelheidsbreker maar mij er heel opzichtig (=teveel naar links rijdend) absoluut niet langs wilde laten. Tja dan ben je bij mij dus aan het verkeerde adres. Op een gegeven moment zag ik even verderop links naast het asfalt een stuk graskant zonder bomen. Ik heb snel het knopje voor de rijmodus Sport ingedrukt en precies ter hoogte van het stuk graskant zonder bomen heb ik stevig gas gegeven – het is niet voor niets een SUV – en dat was precies genoeg om de verbouwereerde automobilist in te halen. In Wassenaar reed ik via de mooie sluipweggetjes mij uiteraard weer vast op de Lange Kerkdam maar ook daar is een oplossing voor in geval van nood. Aan de andere kant ligt een kruip-sluipweggetje dat naast de N44/A44 uitkomt en blijkbaar kent niemand het want anders zou het hier veel drukker zijn. Ik moest daarvoor wel even kort tegen het verkeer inrijden want de file naar de N44 was dit keer wel heel erg lang. Maar omdat de rijbaan voor het tegemoetkomende verkeer helemaal vrij was tot aan de N44 kon dat makkelijk. In tegenstelling tot eerder die week besloot ik nu zonder af te remmen over de zeer hoge snelheidsbrekers heen te rijden en dat ging tot mijn verbazing uitstekend. Naast de N44/A44 rijdend zag ik alle kanten op horror-files staan dus Daan keek heel vrolijk dat mag duidelijk zijn. Ondanks de zéér lange files overal (die ik kon zien op de actuele verkeersinformatie van de TomTom NavSat) was ik uiteindelijk slechts 10 minuten later thuis dan gepland. Heel fijn zo’n Franse SUV met kussentjes, kusje voor de Citroën C5 Aircross dus bij deze.
Welke snelheid in welke M-versnelling?
Na het eten ben ik nog even naar Katwijk aan Zee gereden om op een stille N-weg de snelheden in de Manuele versnellingen van M1 t/m M8 te noteren.
M1 -> M2: 15 km/u
M2 -> M3: 25 km/u
M3 -> M4: 35 km/u
M4 -> M5: 40 km/u
M5 -> M6: 50 km/u
M6 -> M7: 62 km/u
M7 -> M8: 74 km/u
Tijdens dat ritje deed ik nog een erg grappige ontdekking. Na net stilzetten van de auto in de ACC in de D-stand (dat kan door de SET-knop in te drukken) drukte ik het M-knopje op de versnellingspook in. Terwijl de auto stil bleef staan kon ik met de rechter stuurflipper opschakelen van M1 naar M3 en daarna in M3 wegrijden. Is dat grappig of wat?
