Iets wat je mogelijk hebt gemist is een stemming in de Knesset, het Israëlische parlement die de Armeense genocide zou moeten gaan erkennen. Ingebracht door Yair Lapid, voorzitter van de politieke partij Yesh Atid (Er is toekomst), die best weleens, gezien de peilingen, de volgende premier zou kunnen worden in het land. Zijn mening:
“There is no reason that the Knesset, which represents a nation that went through the Holocaust, shouldn’t recognize the Armenian Genocide and have a remembrance day for it”.
Je zou dus kunnen denken dat het even heeft geduurd voor dat zij over is gegaan naar erkenning van deze genocide. Immers het volk dat het hardst heeft geleden onder de holocaust zou ideologisch gezien de eerste moeten zijn om op te staan voor anderen die ook werden vervolgd vanwege religie en afkomst.
Helaas werkt de politiek niet zo en werd het voorstel door de regerende partijen onder leiding van Likud, de partij van Benjamin Netanyahu, weggestemd. Vice-minister van Buitenlandse Zaken Tzipi Hotovely stelde daarover het volgende:” in light of its complexity and diplomatic repercussions, and because it has a clear political connection.”
Niet omdat het dus niet waar is maar om diplomatieke redenen *kuch kuch Erdogan* heeft men maar dit voorstel niet gesteund. Nou weet u wie daar ook precies zo over denkt? Onze eigen Israel-hatende (Link: Lubach over Denk en Israel) DENKERS met voorop Kuzu en Ozturk. Bovendien zijn onze schijnheilige politici ook geen haar beter. Een motie, ingebracht door de Roon, om de Armeense genocide te erkennen is ook bij ons in het parlement gesneuveld. Nota bene Christelijke partijen als het CDA en Christen Unie stemden tot verbijstering van de eigen achterban ook tegen.
Tegelijkertijd moest er ook aan de wens voldaan worden om iemand namens de regering naar Yerevan (Armenie) te sturen om de herdenking bij te wonen. Dat… Dat ging niet zonder slag of stoot. Immers ga je dus naar een genocide herdenking die je niet erkent want, wederom, *kuch kuch Erdogan kuch* en je moet je daarover verantwoording afleggen in de Tweede Kamer… Minister Kaag moest dan ook in het debat ontzettend zitten kronkelen om het maar geen genocide te noemen. Trouw heeft daar het volgende over geschreven:
“Kaag moest zich tijdens het debat soms in bochten wringen om de moordpartijen niet als genocide te omschrijven, maar vast te houden aan de gebruikelijke formulering ‘kwestie van de Armeense genocide’. Zo vertelde ze dat het onderwerp haar persoonlijk raakt. “Ik ken zelf veel Armeniërs wiens voorvaderen vermoord zijn in deze kwestie.”
Kortom wat zijn we toch lekker pragmatisch bezig met z’n allen. Wat nou idealen, principes, en rechtvaardigheid. Zo staat DENK te boek als partij voor de huilebalken en Erdoganesque adepten maar doen andere “tegenstanders” (red. huichelaars) in binnen- en buitenland net zo hard mee met de nieuwste Europese dictator.
– UPDATE 11.30 – Turkije slaat terug: “De vijf Turken die het moederland hebben verraden”
