Hanina Ajarai kan ik op de hoop gooien van volstrekt irrelevante personen die maatschappelijk eerder ontwrichtend werken dan dat zij mensen bij elkaar brengen of bijdragen aan een oplossing. Waarbij het ‘aandachthoererij’ (nominatie woord van 2017) boven alles wordt gesteld. Wordt er niet vaak op je column geklikt? Heeft men het minder over je? Zie je je likes of retweets teruglopen? Dan is het tijd om niet alleen iets doms maar vooral ook moreel verwerpelijk te gaan schrijven of roepen.
Het is deze keer Hanina. Hanina die een ontzettend domme en kwetsende column schreef in het Algemeen Dagblad. Die laatste is in mijn ogen net zo schuldig, zo niet meer schuldig, dan de columniste. De krant biedt niet alleen een platform aan dit soort volk maar vond de column ook publicatie waardig. Vervolgens komen zij beiden later met lauwe excuses. Niet omdat zij hebben ingezien dat ze met zulk soort walgelijkheid vooral mensen die dierbaren hebben verloren kwetsen. Neeee… De reden is de #ophef die het heeft veroorzaakt. Zwak.
De eerder genoemde hoop bevat daarom veel van de hedendaagse opiniemakers en columnisten. Los van religie, afkomst, seksuele geaardheid of politieke-voorkeur zijn er mensen die eerder fungeren als olie op een vuur dan het bluswater waar we maatschappelijk aan toe zijn. Maar mensen blijven ze lezen… Waarom?
Wat ik hoop is dat wij, normale mensen, inzien dat de media vooral dan ook schrijft voor doelgroepen. Je bepaalt immers eerst je doelgroep en dan ga je ze naar de mond schrijven. Doe je dat dan wek je bij de ene groep positieve emoties op en bij de tegen groep negatieve. Het een voedt daarom het ander. Of je er achter staat of niet, dit is hoe het werkt. Wijk je daarvan af? Nou dan ben je nergens welkom.
Mijn hoop is dat we met elkaar uiteindelijk inzien dat het niet zo verder kan. Dat jij en ik niet behoren tot een enkele ‘doelgroep’ die liever in zijn gevoel bevestigd willen worden dan dat er wordt bijgedragen aan oplossingen voor maatschappelijke en sociale problemen waar we mee kampen. Dit is dan ook de primaire reden waarom ik dit blog ben begonnen en de reden dat dit blogje na 2 maanden al aan het uitgroeien is.
