Lodewijk Asscher, de gewone arbeidersmeneer. De meneer die eerst samen met het gezin wil ontbijten en de kinderen naar school brengt voordat hij zich richting het ministerie begeeft. Iets waar doodnormale ouders niet meer dan van kunnen dromen.
We gaan dan ook niet flauw doen over zijn echtgenote die, aldus Asscher zelf, bij De Nederlandsche Bank een doodnormale functie bekleed als toezichthouder. Gelukkig gaat dat toezicht natuurlijk altijd goed (DSB, SNS, ABN AMRO & etc.). Allemaal doodnormale zaken voor een PvdA-voorman die de afgelopen vier jaar tevens vicepremier was onder dit (nog steeds zittende) Wegkijk- en Doorschuif-Kabinet.
In plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor het beleid, zijn éigen beleid, steekt Lodewijk even de dolk van PvdA-falen in de rug van die kale lijsttrekker van de vorige verkiezingen. Hij wil dan ook leiderschap “gebaseerd zijn op waarden en principes”. Als dit het begin is van zulk soort waarden en principes, dan weet ik niet of Nederland zit te wachten op meer PvdAsscher.
En wat blijkt, een historisch verlies van 29 naar 9 zetels.
Zullen we het even opsommen?
Grote beloften op thema’s waar hij geen enkel plan voor heeft, noch enige kennis, zo blijkt maar weer. De ervaring leert ons dat onze hele gewone rijtjeshuis-Lodewijk goed is in het veroorzaken van een pestbende, om daarna een beetje te gaan navelstaren of boos doen tot de volgende verkiezingen.
En dan in campagnetijd een beetje populistisch roeptoeteren: ‘VVD gaat straks gewoon bij de PVV op schoot zitten‘, is het echt? Zoals de PvdA de afgelopen 4 jaar heeft gedaan, bedoelt u dat?
Waarom is het dat elke partij die maar iets probeert te veranderen, direct beticht wordt van afbraak of van de Grondwet of zelfs van de democratie en de rechtstaat?
De tijd van opportunisten die het met zulke grote gaten in hun beleid nog niet zou lukken om in de grote mensen wereld een filiaal van de Vomar overeind te houden, is over. Onze samenleving, onze welvaart en ons vrije land zijn me te belangrijk om over te laten aan dezelfde egotrippende superprutsers die er nu zo’n puinhoop van hebben gemaakt en daarbij keer op keer een beetje schaapachtig naar elkaar staan te wijzen als het mis gaat – al dan niet met de andere hand boven elkanders hoofd.
De burger aan het denken – en aan het doen
Afsluitend begin ik me steeds meer te realiseren waarom 1 op de 3 Kamerleden voortijdig het Parlement verlaat. Dat zou een normaal burger aan het denken moeten zetten.
Aangevuld zoals gepubliceerd op GeenPeil.nl op 23 januari 2017
