De laatste tijd krijg ik steeds vaker de vraag waarom ik een pseudoniem gebruik.
De term ‘open vizier’ valt regelmatig en er zijn ook mensen die een schuilnaam ‘laf’ noemen.
Voor de grap heb ik eens door mijn volgers zitten scrollen, en ik denk dat zeker de helft ‘anoniem’ op Twitter zit. Vaak met geweldige pseudoniemen trouwens, ik heb een hoop creatieve volgers.
Waarom al die mensen anoniem zijn, daar kan ik alleen maar naar raden.
Maar ik kan wel vertellen waarom ik anoniem ben.
Even een paar jaar terug in de tijd.
Het Oekraïnereferendum
De allereerste keer dat ik politiek actief werd, was begin 2016 voor GeenPeil.
Het Oekraïnereferendum vond ik een prachtig democratisch initiatief, zeker gezien de ondemocratische koers van de EU.
Er is wel eens beweerd dat er van alles mankeerde aan dat referendum, maar kijk eens wat er gebeurde: er werd uiteindelijk een nationaal debat gevoerd over de wenselijkheid van het associatieverdrag met Oekraïne.
De veelbesproken kloof tussen burgers en politiek werd zomaar gedicht.
Ondanks alle klachten over ‘populisme’, ‘matrozenpetje’ en natuurlijk ‘de Russen!’ werd het debat wel degelijk op inhoud gevoerd:
- Hoezo was dit ‘alleen maar een handelsverdrag’?
- Hoe zat dat met die plofkippen?
- Was het niet toch een opmaat naar lidmaatschap?
- Hoe corrupt was ChocoPrins Porosjenko eigenlijk?
En dus liep ik te flyeren en sprak met talloze mensen over democratie en de zin van een referendum.
Ik versleet een paar schoenen en een tas, en voelde me persoonlijk overwinnaar toen in MIJN stad de opkomstdrempel gehaald werd en een ruime meerderheid TEGEN stemde.
Wat mij betreft was dit een feest van de democratie.
Maar er waren ook minpunten die ik absoluut niet verwacht had.
Er waren vage kennissen die woedend tegen mij tekeer gingen – in gezelschap – en riepen dat een referendum – en zeker een referendum met medewerking van dat afschuwelijke GeenStijl – ondemocratisch en populistisch was.
We hadden toch politici gekozen om voor ons na te denken?
Dit was ondermijning van onze democratie!
De eerste keer was ik te verbijsterd om te reageren, daarna werd ik vaak weerhouden door beleefdheid. Een beleefdheid die deze mensen omgekeerd blijkbaar niet nodig vonden.
Nog lastiger vond ik de complicaties met mijn werk.
Ik moest uitleggen dat ik heus mijn werk en privé-activiteiten strikt gescheiden zou houden, en dat ik echt niets illegaals deed door… te flyeren voor een referendum.
Het werd me duidelijk dat heel veel mensen domweg geloofden wat er in de MSM over het referendum geschreven werd, en dat ik door mijn betrokkenheid hierbij voor velen een verdacht figuur werd.
In de jaren daarna hield ik vaak mijn mond over wat ik dacht, maar ik bleef het nieuws volgen en wond me regelmatig op over de hypocrisie in onze maatschappij.
En toen zette Russells Teapot een oproep op zijn Twitteraccount: wie wilde er artikelen schrijven voor Saltmines?
Repelsteeltje
Eigenlijk was dat precies wat ik wilde.
Eindelijk kunnen vertellen hoe ik echt over de dingen denk, eindelijk al die hypocrisie en dubbele maatstaven eens grondig aan de kaak stellen.
Eindelijk eens iets kunnen doen aan de afbraak van onze democratie door antidemocratische politici in Nederland en de EU.
Maar onder mijn eigen naam?
Dit zou nog veel erger zijn dan flyeren voor een referendum.
En dus koos ik het eerste pseudoniem dat in me opkwam: Repelsteeltje.
Het pseudoniem aller pseudoniemen, want het hele verhaal van Repelsteeltje draait om zijn ware naam. Op het moment dat zijn ware naam ontdekt wordt, betekent dat zijn einde.
Overigens, voordat iedereen begint te roepen dat Repelsteeltje de schurk van het verhaal is: dat is niet waar!
Het verhaal zit vol minderwaardige huichelaars, en Repelsteeltje is de enige die nog een beetje morele integriteit heeft.
- De molenaar is een leugenaar die tegen de koning loopt op te scheppen dat zijn mooie dochter goud kan spinnen uit stro.
- De koning is een hebzuchtige tiran die het meisje meeneemt en haar dwingt om goud voor hem te maken.
- Het meisje is een dom wicht dat alleen maar aan zichzelf denkt en zelfs haar toekomstige kind opoffert voor haar eigen gewin.
- Repelsteeltje heeft medelijden en helpt, en het koningskind had waarschijnlijk bij hem een betere opvoeding gekregen dan bij dat walgelijke koningspaar.
Dus laat je niet bedotten door het FakeNews dat de koningin later over haar weldoener heeft lopen verspreiden: Repelsteeltje is de held!
Maar even serieus: ik wilde niet onder een valse naam schrijven, maar onder een pseudoniem dat onmiddellijk duidelijk maakt dat ik niet onder mijn eigen naam schrijf.
En zo zocht ik contact met Russells Teapot en ging schrijven voor Saltmines onder de strikte voorwaarde dat Teapot en Ahmed mijn identiteit geheim zouden houden.
Onderhand heb ik meer dan vijftig artikelen op Saltmines staan en op aandringen van Russells Teapot ben ik zelfs op Twitter gegaan, natuurlijk onder mijn schuilnaam.
En inmiddels heb ik al heel wat commentaar gehad op mijn pseudoniem.
Hoe heet jij eigenlijk echt?
Je bent een laf anoniempje!
Je strijdt niet met open vizier!
Mensen eisen het recht op om mijn eigen naam te mogen weten, en er wordt vaak gedaan alsof een pseudoniem een misdaad is.
Maar stel je voor dat ik in mijn omgeving er openlijk voor uit zou komen dat ik op Forum voor Democratie heb gestemd.
Dat ik vind dat niet alle immigranten welkom zijn, en dat de islam gevaarlijke kanten heeft.
Dat volgens mij Nederland geregeerd wordt door een nepotistische kliek en dat de MSM liegen over heel veel zaken.
Er zijn gelukkig mensen waar ik open tegen kan zijn, maar zomaar tegen iedereen?
Ik moet er niet aan denken.
Vrijheid van meningsuiting
Links Nederland stond de afgelopen week op de achterste benen wegens het meldpunt van FvD voor linkse indoctrinatie in het onderwijs.
Neem van mij aan: die indoctrinatie is er niet alleen in het onderwijs, die is er in onze hele maatschappij.
Het is eigenlijk niet zozeer links, het is establishment onder de vlag van links.
Er zijn goedgekeurde meningen en verwerpelijke meningen, en als je een verwerpelijke mening hebt, dan wordt je uitgestoten.
Al die anonieme volgers van mij, wat zou er in hun persoonlijk leven gebeuren als ze morgen zouden besluiten om onder hun eigen naam op internet hun mening te geven?
Zouden ze problemen krijgen in hun wijk, met hun studie, op hun werk, met hun familie?
Al die mensen die vinden dat je ‘met open vizier’ op internet moet zijn, hebben die zich weleens afgevraagd waarom vooral politici van de oppositie bedreigd worden?
Stenen door hun ruit krijgen?
Graffiti op hun huis gekalkt krijgen?
Je kunt het nog zo oneens zijn met de PVV, maar bedenk eens wat die mensen moeten doorstaan zodra ze voor de PVV op de kieslijst komen.
Ze worden sociale paria’s.
Veel mensen bedanken voor de eer omdat ze dit hun familie niet aan willen doen.
Daar zou elke PVV-basher zich eens rekenschap van moeten geven.
En met FvD gaan we weer dezelfde kant op.
Al die deugers die besloten hebben dat Baudet een fascist is, hebben alweer een huizenhoge dam opgeworpen voor iedereen die het waagt om ervoor uit te komen dat hij lid is geworden of zelfs maar FvD gestemd heeft.
Honderdduizenden Nederlanders moeten bang zijn om hun mening te uiten.
Is dat vrijheid en tolerantie?
Waarom mogen we geen open discussie hebben over de wenselijkheid van immigratie?
Over het klimaatbeleid, of over de totalitaire neigingen van de EU?
Waarom wordt elke kritiek hierop meteen racisme of fascisme genoemd?
Onze samenleving zal nog bezwijken onder de wereldvreemde politiek van het huidige establishment, en niemand mag er iets van zeggen.
Dat is geen gezond debat.
De rol van de overheid en de MSM
Dit klimaat van repressie wordt willens en wetens geschapen door de gevestigde orde.
Vooraanstaande politici ‘waarschuwen’ voor racisme en fascisme en trekken er een vroom gezicht bij. Maar wat ze feitelijk doen, is hun politieke tegenstanders en al hun aanhangers afschilderen als mensen die zo slecht zijn, dat ze eigenlijk geen rechten zouden moeten hebben.
En zeker niet het recht om zomaar te zeggen wat ze vinden.
En de MSM dragen hun steentje bij door voortdurend jaknikkers aan het woord te laten en ontkenningen van de ‘foute’ politici te bagatelliseren of aan te vechten.
Ik ben de tel kwijt van het aantal keren dat Wilders heeft uitgelegd dat hij niets tegen moslims heeft, maar alleen tegen de islam. En van alle keren dat Baudet uit heeft moeten leggen dat hij geen racist is.
Daarmee wil ik niet zeggen dat zij nooit bedenkelijke uitspraken hebben gedaan, maar het is zonder meer waar dat elke misstap gretig wordt aangegrepen om hen zo zwart – of beter gezegd bruin – mogelijk af te schilderen.
Zij moeten fascisten zijn en niets van wat zij zeggen, kan dat uitsluiten.
En zo wordt elke echte oppositie in de kiem gesmoord door het demoniseren van tegenstanders van de gevestigde orde en het onder druk zetten van de vrijheid van meningsuiting van hun aanhangers.
Alleen de brave ‘staatsdragende’ oppositiepartijen mogen hun keurige kritiek leveren, en daarmee is dan weer bewezen dat we toch echt in een democratisch land leven.
Dit wereldbeeld mag natuurlijk niet in gevaar komen door dissidente geluiden.
Met afgrijzen heb ik gekeken naar de uitzending van Jinek van 4 maart j.l. toen minister Ollongren haar nepnieuwscampagne kwam promoten waarbij ze welwillend werd geassisteerd door de zogenaamde journalisten van de NPO.
De campagne van Ollongren is samen te vatten in één zinnetje:
Wantrouw het internet, vertrouw de MSM.
En geen wonder.
De MSM worden grotendeels bevolkt door de eerder genoemde jaknikkers, maar op dat door Ollongren gehate internet kan iedereen zijn stem laten horen.
Mensen die iets interessants te melden hebben, kunnen via datzelfde internet vlug populair worden. Kijk maar eens hoe snel Jordan Peterson een enorme fanbase heeft opgebouwd.
En het ergste is, dit geldt niet alleen voor zo’n dwarse professor: elke gewone burger met een mening kan die op internet uiten en met andere gewone burgers contact maken.
Zomaar vrijheid van meningsuiting!
Zonder controle!
En als die burgers nu tenminste nog verplicht waren om met naam en toenaam bekend te zijn, dan zouden ze misschien wat voorzichtiger zijn, maar talloze gewone mensen geven nu zomaar hun ongecensureerde mening onder dekking van anonimiteit!
Minister Ollongren zat bij Jinek bezorgd te doen over nepaccounts, zoals zij anonieme accounts betitelt. Zij zou graag zien dat deze accounts verwijderd worden omdat ze – in haar ogen – nepnieuws verspreiden.
Maar eigenlijk zouden Ollongren en haar medestanders zich diep moeten schamen dat die accounts zo populair zijn. Dat er in het Nederland van 2019 zo veel mensen zijn die liever anoniem hun mening uiten. Mensen die niemand bedreigen, maar die gewoon vrijuit over allerlei zaken willen kunnen praten.
Die mensen houden elders hun mond, dankzij politici als Ollongren en journalisten als Eva Jinek. En Jinek is natuurlijk niet de enige die bij de macht op schoot kruipt.
De uitzending van DWDD van 19 maart is inmiddels bijna legendarisch geworden vanwege alle haat die toen over de ‘foute’ Nederlanders werd uitgestort.
In de veilige anonimiteit van het stemhokje kwam de reactie. Honderdduizenden Nederlanders stemden op de ‘verkeerde’ partijen.
De ‘foute’ Nederlanders
Waar zijn die Nederlanders?
Wie van hen hebben hun buren, vrienden en collega’s durven vertellen wat ze gestemd hadden?
In het dagelijks verkeer gaat hun mening vaak ondergronds, maar op internet, onder dekking van een schuilnaam, daar kunnen ze zich uiten. Daar kunnen ze zeggen wat ze echt denken.
En is Twitter daardoor dan een ‘riool van haat’?
Eerlijk gezegd ben ik aangenaam verrast door de overgrote meerderheid van mijn medetwitteraars.
Met vrijwel iedereen valt een redelijk gesprek te voeren, al kom je ook op Twitter mensen tegen die perse willen dat jij een hater bent.
Maar oproepen tot geweld? Doodsbedreigingen?
Ik heb ze gezien, maar het zijn uitzonderingen. En ze lijken eerder van de ‘goede’ kant te komen dan van de ‘foute’ kant.
Na dit artikel zal er vast wel iemand op zoek gaan naar bedreigingen door PVV’ers of FvD’ers, maar laat me eerst maar eens een rechtse demonstratie zien waarbij opgeroepen wordt om een politicus van de gevestigde orde dood te schieten.
Of laat maar eens de nieuwsberichten zien van stenen door ruiten en op de muren gekalkte hakenkruisen bij de huizen van het establishment.
Er is haat. Maar laten we eerlijk zijn over waar die haat zit.
Er wordt geklikt en geïntimideerd, maar niet in de eerste plaats door PVV’ers en FvD’ers.
De aanhangers van de gevestigde orde moeten eens in de spiegel kijken met hun hysterie over meldpunten en veilig je mening kunnen uiten.
En tegen al die mensen die vragen naar mijn echte naam, zou ik willen zeggen: waarom wil je mijn naam eigenlijk weten?
Ga je mijn werkgever bellen om te klikken over mijn ‘foute’ mening?
Ga je mijn familie lastig vallen?
Ga je over me roddelen bij mijn vrienden?
Het is makkelijk om ‘Laffe anoniempjes!’ te roepen als je zelf braaf napraat wat het establishment heeft goedgekeurd.
Als jij niet bang hoeft te zijn voor de gevolgen van je mening.
Ik wil dit artikel afsluiten met een oproep.
Ik zou alle anonieme twitteraars willen vragen: vertel eens op twitter waarom je anoniem bent. Vertel waar je bang voor bent, en vooral: vertel – voor zover mogelijk – wat je meegemaakt hebt.
Ik zou wel eens een twitterstorm willen zien van verklaringen hierover, en ik vermoed dat sommige verhalen ronduit schokkend zullen zijn.
Als wij werkelijk in een vrij land leven, dan is er voor IEDEREEN vrijheid van meningsuiting.
Vond je dit artikel goed? Steun Repelsteeltje via repelsteeltje.backme.org
