Gezond verstand is ver te zoeken in deze tijden.
De media gaan zo massaal los op Hoe Racistisch Nederland Wel Niet Is dat we bijna zouden vergeten dat er echt racisme bestaat in Nederland. We zouden bijna vergeten dat ook in ons land incidenten plaatsvinden die niet goed zijn te praten, sterker nog, dat zelfs vanuit de overheid bedenkelijke dingen gebeuren.
En toch sneeuwt die nare werkelijkheid bijna onder omdat sensatiebeluste media proberen te oogsten wat ze al jaren zaaien.
Al jaren worden onzinnige verhalen opgeblazen tot Racisme en al jaren mogen activisten hun bizarre beweringen doen zonder dat ze tegen worden gesproken. Liegen en fantaseren schijnt geoorloofd te zijn als je het maar uit naam van de strijd tegen racisme doet.
Laten we eens kijken naar een paar van deze verhalen. Eerst een paar voorbeelden van racisme zoeken waar het niet is, dan een paar zware beschuldigingen.
Lisette Wellens
In de Telegraaf verscheen een verhaal van Lisette Wellens, één van de vaste presentatoren van Goedemorgen Nederland. Lisette heeft een zwarte moeder en doet verslag van wat zij als racistisch ervaren heeft.
Voor we haar verhaal gaan lezen twee opmerkingen. Ten eerste: Lisette is duidelijk een bevoorrecht iemand. Hoe zou een vrouw van kleur zo’n positie kunnen verwerven in een racistisch land? Dat alleen al relativeert het racisme van Nederland.
Ten tweede: Lisette ziet er zo blank uit dat ik vermoed dat veel mensen niet eens door hebben dat zij een ‘vrouw van kleur’ is. Kijk zelf maar hieronder. Goed, ze heeft krullen, maar hoeveel vrouwen lopen met dergelijke krullen, al dan niet van nature? Dus waren die ‘racistische’ opmerkingen werkelijk racistisch? Daarvoor moeten mensen eerst door hebben dat je zwart bent, lijkt me.
Dan hier de tekst die Lisette schreef over ‘al die kleine, gemene, racistische speldenprikjes.’
Hoe vaak ik niet heb gehoord dat ik ‘zo Nederlands’ ben dus vast wel tegen een grapje over zwarte mensen kan, dat ik niet moet zeuren als iemand gedachteloos het woord neger gebruikt, want dat dat toch niet voor mij geldt? Dat ik vast de eerste uit mijn familie ben die is gaan studeren, of dat ik een leuke meid ben maar dat ik me maar niet te veel moet gaan gedragen als Sylvana Simons. Dat mensen ongevraagd aan mijn haar zitten en dan concluderen dat het ‘zo zacht ’ is. Of gekscherend zeggen dat ik op een poedel lijk. En dan was er ook nog het moment waarop ik tijdens een EK in de kroeg praktisch applaus kreeg van een oudere Amsterdammer die het echt heel erg knap vond dat ik het volkslied uit mijn hoofd ken.
- Het woord ‘neger’ was vroeger een doodgewoon woord. Er was wel een scheldwoord voor zwarten – dat was ‘nikker’ – maar ‘neger’ was gewoon een omschrijving. Niets meer en niets minder. Het is dus geen wonder als met name ouderen dit woord argeloos gebruiken.
- Vast de eerste uit je familie die is gaan studeren. Dit vat Lisette blijkbaar op als een vooroordeel dat mensen van kleur dom zijn. Waarom zo negatief geïnterpreteerd? Voor hetzelfde geld bedoelt men dat kleurlingen vroeger niet mochten studeren; een erkenning van vroegere discriminatie. Een discriminatie die overigens net zo goed voor arbeiderskinderen gold, maar dat terzijde.
- Je niet gedragen als Sylvana Simons… alweer: wat is hier racistisch aan? Bedoeld wordt waarschijnlijk of je alsjeblieft niet van je ras je verdienmodel wilt maken. En terecht, gezien alle bevoorrechte figuren die zich voor laten staan op hun slachtofferschap.
- Mensen die aan je haar zitten. Vreemd gedrag, maar racistisch? Maak zo iemand duidelijk dat hij (of zij) zijn handen thuis moet houden (tenzij je hem leuk vindt) en er is weer een probleem opgelost.
- Gekscherend zeggen dat je op een poedel lijkt. Raar grapje, maar is het racistisch? Ga eens op straat naar iemand zoeken die nog nooit uitgescholden is vanwege een uiterlijk kenmerk, en dan bedoel ik niet gekscherend, maar gemeen. Succes, want je zult lang moeten zoeken.
- Applaus omdat je het volkslied kent. Dat is een compliment. Deze oudere man zou dit compliment aan elke jonge Nederlander kunnen geven, want er zijn heel wat mensen die het volkslied niet kennen.
Dat een verhaal als dit prominent in de Telegraaf komt, zegt eigenlijk al genoeg.
En ook de andere media laten zich niet onbetuigd.
De NOS
Bij de NOS kunnen we leren dat zwarte mensen tweederangsburgers zijn. U hoeft mij niet op mijn woord te geloven, hier is de link. Ene Aminanta is zo fijngevoelig op het gebied van racisme, dat zij uit onderstaand voorval wist op te maken dat zwarte mensen in Nederland tweederangsburgers zijn.
Onlangs kreeg mijn jongere broertje te maken met racisme. Hij liep met een aantal tassen over straat naar zijn moeder. Een oudere vrouw had dat gezien en vond de situatie verdacht. Ze belde de politie, die even later ons belde om te vragen wat mijn broertje aan het doen was. Ik ben hier zo van geschrokken. Hij helpt zijn moeder er wordt ineens als verdachte gezien.
Mijn broertje is een doodnormale jongen, maar hij wordt door de buitenwereld dus niet gezien als een normale jongen. Mensen zien hem als een bedreiging door zijn huidskleur. Dat is pijnlijk voor hem en voor ons als hele familie. Je blijft toch een tweederangsburger vanwege je huidskleur.
Je zou Aminanta gunnen om eens in een land te gaan kijken waar echt tweederangsburgers rondlopen. Waar mensen op grond van hun ras bijvoorbeeld geen stemrecht hebben, of geen opleiding kunnen volgen, of in getto’s moeten wonen. Waar jongens als haar broertje in een dergelijk geval meteen afgevoerd zouden worden naar een politiecel en daar bepaald niet op een zachtzinnige behandeling zouden hoeven rekenen.
In hetzelfde artikel noemt ene Richard dan zaken die wel discriminatie zouden kunnen zijn – niet toegelaten worden in een kroeg, niet uitgenodigd worden voor sollicitatiegesprekken – maar vervolgens krijgen we Sadie-Marie die klaagt over microagressies.
Kreun.
Dat is de taal van de Amerikaanse identiteitspolitiek die gretig gekopieerd is door Nederlandse activisten. Dat houdt bijvoorbeeld in – voorbeeld van Sadie-Marie – dat het kwetsend is als iemand zegt dat je goed Nederlands spreekt. Voor het overige komt deze dame met voorbeelden die op z’n minst twijfelachtig zijn – want haar eigen interpretatie – maar gelukkig heeft ze ook een keer iemand ‘Zwarte Piet!’ horen roepen… waarmee racisme maar weer eens bewezen is.
Dit soort verhalen zijn zo belachelijk dat ze ook welwillende mensen afstoten. De logische reactie is dan dat deze klagers wat minder overgevoelig moeten zijn.
Worden er dan helemaal geen echt ernstige beschuldigingen geuit?
Jazeker.
41 doden
In een column van Sylvain Ephimenco kwam ik tegen dat ene Naomie Pieter – een van de organisatoren van de demonstratie op de Dam – geïnterviewd werd op Radio 1.
Op een vraag van de verslaggever antwoordde Pieter koeltjes: “Sinds 2016 tot aan vandaag zijn er 41 doden door de hand van de politie. En geen een veroordeeld.” De verbouwereerde journalist vroeg of ze schietincidenten bedoelde? Pieter: “Nee, vermoord!” De journalist vroeg of dit met racisme te maken had? Naomie Pieter: “Racistisch geweld zal daar onderdeel van zijn.”
Dat is nogal een beschuldiging, maar of het waar is? Overigens kan je deze journalist moeilijk verwijten dat hij overvallen was. Er wordt wel meer geroepen en een radiopresentator kan niet ter plekke uitzoeken of zo’n bewering wel klopt.
Maar toen las ik het NRC. Boven het artikel stond: ‘Ook Nederland kent genoeg racisme.’ En in het artikel kwam ik deze passage tegen:
„Is Tomy Holten onze George Floyd?” (de zwarte man die in Minneapolis aan politiegeweld overleed), staat inmiddels op de site van Control Alt Delete, een organisatie die etnisch profileren door de politie en politiegeweld in kaart brengt, en nog 41 andere gevallen noemt (sinds januari 2016) die lang niet altijd de officiële politiestatistiek haalden.
Dit verhaal was dus niet alleen op Radio 1, nu verwees ook het NRC ernaar. En dus ging ik kijken op de site van Control Alt Delete. Dit blijkt een activistische website te zijn die een kritisch oogje op de politie wil houden op het gebied van racisme en politiegeweld. Helemaal niets mis mee, natuurlijk. Laten we vooral alle machthebbers goed in de gaten houden.
Maar waar hebben zij info over 41 doden sinds 2016? En zelfs – als we Naomie Pieter moeten geloven – doden die gevallen zijn door politiegeweld?
Misschien kan iemand anders beter zoeken dan ik, maar het hoogste getal dat ik op deze site tegenkwam was 33 doden sinds januari 2016. Dat is veel, maar het is geen 41.
En hoe komt Control Alt Delete aan deze cijfers? Alweer: misschien kan iemand anders beter zoeken dan ik, maar de enige verantwoording van cijfers was een rapport waarin gesteld werd dat in 2016 en 2017 in totaal zestien mensen waren overleden. Niet alleen door politiegeweld trouwens, maar ook terwijl ze onder de verantwoordelijkheid van de politie waren.
U merkt dat deze bron al een stuk genuanceerder is dan Naomie Pieter: geen 41 doden, maar 33, en bovendien wordt nergens beweerd dat deze mensen vermoord zijn. Sommigen zijn gestorven door geweld, anderen zonder dat er geweld aan te pas kwam. Dat laatste is natuurlijk ook niet zo vreemd als je bedenkt dat de politie vaak in noodsituaties wordt geroepen.
Rapport doden onder verantwoordelijkheid politie
Het rapport zelf geeft wat meer achtergrond over de doden die in 2016 en 2017 gevallen zouden zijn. Op blz. 35 in het rapport staat:
2016: 4 doden als gevolg van politievuur 5 doden onder verantwoordelijkheid van de politie
2017: 2 doden als gevolg van politievuur 5 doden onder verantwoordelijkheid van de politie
Control Alt Delete klaagt veel over gebrek aan transparantie bij de politie, en misschien verklaart dat hun gebrek aan bronnen. Sommige verhalen zijn zo vaag dat het eerder geruchten dan feiten lijken.
De zestien doden waren allemaal mannen. Op pagina 37 staat in cirkeldiagrammen de verdeling naar ras, maar in de korte beschrijvingen op blz. 35 en 36 zijn deze gegevens niet terug te vinden. Op blz. 50 staan wel meer gegevens, maar van de grote meerderheid van de gevallen is niet duidelijk hoe men aan de informatie kwam. Ook niet uit de bronnenlijst op blz. 52.
Volgens de cirkeldiagrammen (blz. 37) gaat het om acht mensen met een migratieachtergrond, vier blanken, en vier mensen waarvan het ras niet bekend was.
In de beschrijvingen kon ik twee mensen met een donkere huidskleur vinden, twee blanken met een migratieachtergrond, drie Nederlandse blanken en negen slachtoffers waarvan ras en/of afkomst niet genoemd werden.
Dat maakt het wel lastig om vast te stellen of de verdachte sterfgevallen vaker voorkomen bij mensen die niet blank zijn. De ene donkere man pleegde zelfmoord door agenten te dwingen op hem te schieten, de ander was verward en werd onwel. Geen van beide gevallen geeft aanleiding om te denken dat er sprake was van racisme.
Van de twee blanke buitenlanders met een migratieachtergrond – een Zuid-Europeaan en een Macedoniër – stierf de ene door zelfmoord, de ander had waarschijnlijk een psychose en vocht met de politie.
Hoeveel sterfgevallen waren nu echt verdacht? De site besteedt veel aandacht aan het geval van een blanke Nederlander waar Zembla een uitzending aan heeft gewijd, maar echt duidelijk lijkt deze zaak ook niet. Een ander geval – een man die een hoofdwond opliep toen hij de cel in werd geduwd – vond ik persoonlijk verdachter, maar daar schijnt weer niet veel aandacht voor te zijn. Bij deze man staat geen ras vermeld, maar als hij donker zou zijn, zou dat heel misschien een geval van racistisch geweld kunnen zijn.
Kortom: in het rapport is niets terug te vinden wat de uitspraken van Naomie Pieter rechtvaardigt.
Het narratief promoten
Waarom is dit een probleem?
Het is een probleem omdat de media al jaren ruim baan geven aan dit soort activisme.
We lezen al jaren belachelijke verhalen waarin de kleinste voorvallen worden opgeblazen tot racisme en zware beschuldigingen – zoals van Naomie Pieter – niet of nauwelijks tegengesproken worden. Waarom heeft bijvoorbeeld het NRC niet even de moeite genomen om de door henzelf genoemde bron over de 41 doden te checken? Hiermee maakt een gerenommeerde krant een wild verhaal geloofwaardig, en dat is niet de eerste keer.
Zo kom je overal het verhaal tegen dat Haagse agenten zichzelf ‘Marokkanenverdelgers’ zouden noemen. NRC en Volkskrant hebben gerectificeerd na een reactie van de politie, maar ook in talkshows wordt dit als vaststaand feit gepresenteerd.
Gaat het verhaal van de 41 doden straks net zo rondzingen? Gaan we de ‘waarheid’ van de activisten net zo lang horen tot we straks murw gebeukt geloven dat de politie in Nederland racistische moorden pleegt en die weet te verbergen?
Waarom worden deze mensen niet tegengesproken? Waarom worden onzinverhalen zoals die van Lisette Wellens prominent in kranten afgedrukt? Waarom schrijft de NOS de bizarre beschuldigingen van beroepsslachtoffers op alsof het harde feiten zijn?
Te veel Nederlanders van buitenlandse afkomst liften mee op dit verdienmodel. Bij Radio 1 sprak Haroon Ali – een Nederlandse schrijver van Pakistaanse afkomst – en hij vertelde de meest onzinnige dingen terwijl twee blanke journalisten onderdanig zaten te knikken. Bij de demonstratie in Den Haag sprak Fatima Faïd van de Haagse Stadspartij en ze beweerde zonder blikken of blozen dat in Europa zwarte mensen in concentratiekampen zitten en dat zwarte mensen tot slaaf gemaakt worden door Europese en wereldwijde witte suprematie.
Wie spreekt Fatima tegen?
Deze bizarre beschuldigingen moeten weersproken worden. Ook Nederlanders van buitenlandse afkomst of met een ander kleurtje mogen naar bewijzen gevraagd worden. Nu ontstaat een soort groepshysterie waarin mensen elkaar lijken te willen overtroeven met nog sterkere verhalen of nog grotere gevoeligheden. En wat is het effect?
Een deel van Nederland gaat dit geloven en wordt bang. Een ander deel wordt cynisch en gelooft geen enkel verhaal meer over racisme in dit land.
Stook deze tegenstelling nog even flink op, en je krijgt een totaal gespleten maatschappij waarin rassenrellen op de loer liggen.
Is dat wat onze media willen? Willen we werkelijk ‘Amerikaanse’ taferelen in ons land?
De media zouden nuchter hun werk moeten doen. Doe verslag van echte misstanden, maar verspreid geen fakenieuws. Maak jezelf niet ongeloofwaardig door onzin te promoten, maar check je feiten. Hoe moeilijk kan het zijn?
Als onze media op deze weg doorgaan, staan ons nog zware tijden te wachten.
Vond je dit artikel goed? Steun Repel via repelsteeltje.backme.org
Voor meer artikelen van Repel, zie deze link.
Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Volg me op Twitter.
De foto’s van Lisette Wellens zijn screenshots van Goedemorgen Nederland.
.
