Het is meer dan een halfjaar geleden dat ik werd mishandeld en uit het programma werd gezet door het overheidsorgaan Stimuleringsfonds voor de Journalistiek. Een mishandeling waar 2 getuigen bij waren en het fonds ons na het melden van de mishandeling zonder overleg, onderzoek of navraag uit het programma hebben gezet. Wat Ton F. van Dijk van HP/De Tijd heeft uitgezocht en later door Nikki Sterkenburg via RTLZ/RTLNieuws nogmaals is bevestigd en toch komt dit overheidsorgaan er zonder gevolgen mee weg.
Mishandeling
Waarbij wij met het hele team elk pad hebben bewandeld om ervoor te zorgen dat dit incident intern werd onderzocht. Kregen wij keer op keer de deksel op de neus en vervolgens werd het weggelachen door de directeur en het bestuur van dit overheidsorgaan dat door de Minister van OCW wordt benoemd. De opnames hebben we nog. Uiteindelijk werden we half juli via de rijksadvocaat schriftelijk geïnformeerd dat mijn klacht definitief ongegrond werd verklaard. Onderzoek naar dit ‘incident’ had namelijk al plaatsgevonden en mij als slachtoffer of de getuigen daarin te horen was onnodig. Ook het resultaat hoefde niet met ons gedeeld te worden. Zelfs na dit schrijven heb ik 2 weken gewacht en geprobeerd om het bestuur van dit fonds (Frits van Exter, Andra Leurdijk, Maijke Olij, Roy Khemradj, Freek Staps) en directeur Rene van Zanten over te halen om onderzoek te doen. Zonder resultaat.
Uiteindelijk heb ik op 31 juli vorig jaar aangifte gedaan. Ondanks dat het voor de politie een open-en-sluiten-zaak zou zijn (2 getuigen en dader bekend) heeft het tot afgelopen vrijdag de 17e geduurd voordat de zaak compleet was. In de tussentijd gebeurde nog het een-en-ander wat je HIER terug kunt lezen. Dus nog geen halfjaar later wordt de zaak besproken met het OM en is het aan de officier of deze overgaat tot vervolging. Dit besluit kan nog zeker weken duren, althans volgens slachtofferhulp die ook bij de zaak betrokken is.
Accelerator 2019
Komen we bij onze verwijdering uit het programma. Dit heeft ons tot nu toe EUR 18.400,- gekost en dan moeten we de zaak nog voor laten komen bij de rechter. Als je het tegen de overheid gaat opnemen dan heb je hele, hele diepe zakken nodig en het nodige geduld. Het staat nagenoeg vast dat we in het gelijk gesteld zullen worden. Als het bewijs vooral komt van de tegenpartij en je zelf enkel dat hoeft aan te wijzen dan heb je, volgens onze advocaten, een sterke zaak. Zodra we een zittingsdatum hebben zullen we dat bekend maken zodat, als je geïnteresseerd bent van harte welkom bent om langs te komen.
Toch zal de overwinning bij de rechter een bittere nasmaak hebben. De bestuursrechter, want overheid, zal het besluit van het bestuur vernietigen en dit terugsturen voor heroverweging. 99,99% Wijzigt een instantie haar standpunt niet, ze komt tot hetzelfde oordeel en daardoor ben je genoodzaakt om in hoger beroep te gaan. Dat gaat zo door tot aan de Raad van State… We zijn, als we naar alle andere zaken kijken, zo ongeveer op 25% van de tijd en het geld als de rechtbank uitspraak heeft gedaan en de rest zonder vertraging doorgang kan vinden. Naar je geld kun je ook fluiten omdat er maxima verbonden zijn dat je mag eisen voor de juridische kosten in een bestuursrechtelijke zaak.
Gevolgen
Ik, mijn team en bedrijf worden keer op keer gestraft. Lichamelijk, financieel en geestelijk. Je mag aardig sterk in je schoenen staan om je in dit speelveld staande te houden en niet gewoon op te geven. Hulp? Hulp is schaars, heel schaars want onderaan de streep zijn dit de mensen die besluiten of je geld krijgt of niet. Of je carrière maakt of niet. Of je erbij hoort of niet. Of je positief in de media komt of niet. Dus privé (journalisten, columnisten, tv en radiomakers, Kamerleden en etc.) is iedereen voor je maar en publique is het akelig stil. Gesnoerd door belangen en geldstromen waarbij ethisch handelen vooral in je eigen nadeel werkt. Dat onderschrijft enkel het belang waarom ik 2 jaar geleden ben begonnen met saltmines.nl en backme.org.
Sinds vorig jaar heb ik van backme een bedrijf van heb gemaakt. Een bedrijf dat boven ieders verwachting 2019 heeft afgesloten met tienduizenden Euro’s aan winst. Waarbij we in maart de stap naar Engeland maken.
Voor de enige vrije plek om te bloggen in Nederland, saltmines.nl, geldt hetzelfde. Met de advertentie-inkomsten zijn wij instaat om de kosten te dekken en dit jaar een begin te maken met de doorontwikkeling om de site nog beter te laten functioneren.
Al in al was 2019 een verward jaar waar alles misging en tegelijk hoop kweekte voor de toekomst. Het is aan mijn team en mij om die hoop om te zetten in betere resultaten en aan de stoelpoten van de macht te blijven zagen. Niet heel handig maar wel brood nodig!
