De economie is momenteel in volle bloei en zit conjunctureel in de lift, echter zijn er ook indicatoren die aangeven dat we richting een recessie gaan. Vooral door signalen uit Duitsland, dat na een kwartaal van negatieve groei mogelijk afstevent op een theoretische recessie, zijn somber. Nederland is tevens toch maar een provincie van Duitsland. De ECB speelt een cruciale rol in de Europese economie, maar is Europees monetair beleid wel goed voor de economie?
De Purchase Manager Index (PMI) ging van 51,9 in augustus naar 50,4 in september en is hierna op ongeveer dit punt blijven hangen. Dit is de laagste score in zes jaar, daarnaast ook maar net boven de kritische grens van 50. De PMI is een indexcijfer dat een indruk geeft van het vertrouwen van ondernemers op dat moment in de economie. Een waarde van boven de 50 wordt gezien als een teken van vertrouwen en groei.
Niemand is tegenstander van een Europese douane-unie waarbij deelnemende landen onderlinge importtarieven afschaffen en gemeenschappelijke tarieven heffen op landen buiten de douane-unie. Daarnaast is een goede harmonisatie van wetgeving en een vrij verkeer van productiefactoren goed voor de efficiëntie van deze interne markt. Europese landen profiteren hier allemaal van, daar is iedereen het over eens.
Het gevaar van de Europese Unie zat hem in de invoering van de Euro op 1 januari 2002. De euro lijkt op het eerste gezicht goed voor de efficiëntie van effectenverkeer binnen Europa en zorgt voor een eerlijke interne handel, echter een gezamenlijke munt met verschillende economieën gaat niet samen.
Wanneer Nederland beleggers wil binnenhalen zullen ze proberen de koers zo hoog mogelijk te houden. Bij een stijging van de koers gaan beleggers dollars omzetten in euro’s. Nederland kan dit bijvoorbeeld doen om een te kort op de financiële rekening te verkleinen. Wanneer Italië echter een te kort heeft op de lopende rekening zullen ze de eurokoers zo laag mogelijk willen houden om export te bevorderen. Er spelen dus andere belangen in de Europese Unie.
In de eurozone is de Europese Centrale Bank (ECB) verantwoordelijk voor de uitvoering van het monetair beleid. Er wordt geen nationaal monetair beleid gevoerd, wat raar is aangezien er verschillende belangen spelen in de Europese Unie. De ECB zorgt er voor dat banken altijd te kort komen, de geldmarktkasreserve is een bedrag dat banken moeten storten op een rekening bij de ECB, de ECB zorgt er voor dat banken altijd tekortkomen door dit reserve.
Het geld dat banken gezamenlijk tekortkomen, zullen ze willen lenen van de ECB. De ECB rekent hiervoor de basisherfinancieringsrente of kortweg de beleidsrente in rekening, zo kan de ECB de rente sturen bij de banken. Bij een lage rente gaan investeringen omhoog en bij een hoge rente gaan investeringen omlaag, zo reguleert de ECB de inflatie.
De ECB is er alleen om de beleidsrente in te voeren om zo richting het geprezen inflatiestreven van 2% gaat voor constante prijsstabiliteit, de reden dat de rente zo laag ligt is omdat deze 2% in heel Europa niet gehaald kan worden, redenen hiervoor zijn technologie en lage olieprijzen.
Het is eigenlijk heel simpel, een Europees monetair beleid handelt in Europees belang. Er wordt geen nationaal monetair beleid gevoerd waardoor de basisherfinancieringsrente voor landen nooit perfect is. De inflatie van de Nederlandse economie heeft andere actoren dan die van de Italiaanse economie. Je kan moeilijk de ECB overal de schuld van geven, die doet gewoon zijn taak uitvoeren.
Nou zijn er ook signalen dat de ECB zich moet gaan leiden in de ‘klimaatstrijd’ met nieuwe topvrouw Lagarde. Wanneer de ECB zich op dit gebied gaat bemoeien zitten ze in heel naar vaarwater, de ECB is onafhankelijk en zal zich niet in politieke kwesties moeten bemoeien en zich puur moeten richten op de Europese economie.
De monetaire unie met de invoer van de Euro was een stap te ver, monetair beleid moet nationaal gevoerd worden en koersen moeten nationaal gevoerd kunnen worden, een monetaire unie wringt als er verschillende economieën mee gemoeid zijn.
De Europese Unie vormt zich steeds tot een groter wordend project met als volgende halte de transferunie in 2020. Veel politieke macht is al overgedragen aan Brussel, wanneer stopt deze Thalys?