Samenvatting
Als je een bepaalde auto alweer een behoorlijke tijd geleden getest hebt en je hebt intussen andere hele goede auto’s getest dan begin het bij altijd te knagen zo van was die auto wel echt zò goed als ik geschreven heb. De vorige keer heb ik de handgeschakelde dieselversie van de Opel Grandland X getest en nu de benzineversie met 8-traps automaat. In het begin twijfelde ik inderdaad nog even maar al snel kon ik niet anders dan onderschrijven dat mijn vorige testverslag klopte want deze auto is gewoon heel erg goed zonder hulpmiddelen zoals elektronische demping of een elektronisch bediende 8-traps automaat. Alles is mechanisch en dat spreekt voor deze Opel Grandland X. Verder is de zit op de AGR gecertificeerde stoelen uitstekend en ook de bagageruimte is dik voldoende. Over de wegligging kan ik kort zijn die is werkelijk uitmuntend. Kort gezegd een auto die uitermate geschikt is voor mensen die een hekel hebben aan de overkill aan elektronica in de huidige moderne auto.
Plus: Bagageruimte – Stoelen – Stuurgevoel
Superplus: Vering/demping + Wegligging
Min: 8-traps automaat doet af en toe vreemd maar alleen bij een kickdown
Testverslag
Omdat ik donderdagmiddag met mijn nieuwe motor naar Yamaha Nederland moest kon ik weinig anders dan de benenwagen – trein – benenwagen nemen naar Opel Nederland in Breda. Na een ontspannen snelle veel te dure treinreis arriveerde ik na 23 minuten lopen iets te vroeg bij Opel Nederland. Een dag van tevoren had ik te horen gekregen dat ik niet de 1.5 diesel met 8-traps automaat mee zou krijgen maar de 1.6 turbo benzine met 8-traps automaat. De 1.5 diesel heeft 130 Pk en de 1.6 Turbo benzine 180 Pk maar die verbruikt dan ook een beetje veel meer brandstof. En da’s minder met die in brand staande olietankers in de Golf van Oman want straks gaan die benzineprijzen skyhigh, diesel valt meestal nog wel mee qua prijsstijging. Omdat de auto nog in Oosterhout stond bij Van Mossel OPC – welk autobedrijf heet er eigenlijk niet Van Mossel? – heeft naamgenoot Daan (stagiair bij Opel Nederland) mij naar Oosterhout gereden van waaruit ik dus naar huis zou rijden. Toen ik weg reed moest ik meteen denken aan de Citroën C5 Aircross met zijn vliegende-tapijtjes-gevoel. Ik had namelijk geschreven dat de Opel Grandland X Innovation 1.6 CDTI een SUV was van de buitencategorie. Toen had ik echter nog niet in de sublieme Citroën C5 Aircross gereden maar ja ik was op dat moment ook nog niet door een echte bocht heen gereden met deze Opel Grandland X Business Executive 1.6 Turbo 180 Pk AT8. Na een relatief relaxte rit – afgezien van een BMW bumperklever die ik even tweemaal zijn voorruit liet kussen – kwam ik op de A4 bij de afslag Leidschendam aan. Ik kon gelukkig de tweede baan pakken en had daarna de hele afslag vrij. Ik sneed hard naar binnen en zette het gas erop en ja dan laat deze Opel Grandland X toch zien waarom ik ‘m “Een SssJoeVie van de buitencategorie!” genoemd heb. Precies op de limiet rijdend (= net aan piepende banden) vloog ik wel heel erg hard door de mooiste afslagbocht van Zuid-Holland heen. Oh, oh wat is dit ontzettend goed zeg en zo dadelijk de verzakking naar Leidschendam-Centrum er direct achteraan.
Gelukkig stond ik vooraan bij de het stoplicht voor rechtsaf zodat ik meteen het gas erop kon zetten in de afslagbocht. Ik stuiterde behoorlijk heftige over de verzakking heen maar de Opel Grandland X liet zich heel makkelijk controleren en ik reed zonder uit te breken verder richting het stoplicht Leidschendam-Centrum. Daarna belandde ik achter een fossiel die heel erg langzaam reed in elke bocht haar knipperlicht aanzette ook op een hoofdrijbaan kortom drama. Ik zie steeds vaker automobilisten op de weg waarvan ik denk lever je rijbewijs maar in en dan bedoel ik zowel jong als oud. Na Leidschendam heb ik richting Voorschoten rijdend de Adaptive Cruise Control maar eens aangezet. Die bleek vanaf 30 km/u geactiveerd te kunnen worden en in plaats van de afstandsblokjes verschijnt er tegenwoordig net als in de andere PSA-auto’s de woorden Ver – Normaal – Dichtbij. In Voorschoten aangekomen ben ik maar via de British School naar Leiden gereden dat is buiten de spits sneller dan via de oostkant. Bij de N44 aangekomen kon ik helaas niet even lekker door de mooie opritbocht de N44 oprijden. Op de A44 kon ik nog wel even lekker doortrekken tot 150 km/u en op de afrit voerde ik dat nog even op naar 160 km/u waarna ik precies in de lichte slinger hard in de remmen ging. Dat is een hele goede test want als een auto niet stijf genoeg is dan gaat-ie hier dweilen. De Opel Grandland X had hier totaal geen last van maar dat kan ook niet anders als je zo goed bent. Daarna zette ik de ACC weer aan om te kijken of die de auto volledig stilzet achter zijn voorganger. En dat bleek deze ACC inderdaad te doen alleen kun je ‘m niet vooraan stilstaand voor bv. een stoplicht alsnog activeren zoals in andere PSA-auto’s wel kan. Na het eten ben ik naar de huisarts gereden vanwege een infectie in mijn linkeroor en daarna heb ik de Opel Grandland X afgetankt waarbij ik op 1:12,5 uitkwam na matig sportief rijgedrag en snelheden van 100 – 150 km/u. Best aardig maar volgens de technische specificaties zou ik tussen de 1:13,8 en 1:20 moeten kunnen halen. Ik dan ook zeker nog een zuinigheidsrit doen.
Boodschappen doen
Zaterdag was het ‘s ochtends takkenweer en dus heb ik mijn moeder maar even naar de Appie in Katwijk aan Zee gereden. Ze moest namelijk ook nog een regenjas terugbrengen naar mijn zusje dus het was een nuttig ritje. Omdat ik na de hoge toerentallen van de Peugeot 508 EAT8 benieuwd was naar de toerentallen van deze krachtige SUV heb ik dat meteen maar even getest en opgeschreven.
50 km/u – D5 – 1.500 toeren
60 km/u – D6 – 1.500 toeren
70 km/u – D7 – 1.500 toeren
90 km/u – D8 – 1.500 toeren
Dat is een stuk beter dan de Peugeot 508 en nu maar hopen dat de zuinigheidsrit op zondag dit meewerkt voor een mooi laag verbruik. Terug naar huis heb ik even heel hard gelachen om een dom petje die haast had en als een asociale hufter door het verkeer heen aan het raggen was. Dus bij mij aangekomen gooide ik mijn auto ervoor want ik wilde toch net naar links voorsorteren. Door daarna tot aan het stoplicht te gaan bumperkleven dacht hij dat ik wel opzij zou gaan. NOT! Bij het stoplicht stond ik vooraan en moest na 50 meter invoegen naar rechts. Op een gegeven moment dacht hij slim te zijn en mij over het verdrijvingsvlak in te halen. We reden op dat moment met zijn drieën naast elkaar! Tripleren heet dat overigens in politietermen. Het verdrijvingsvlak hield echter snel op en ik was uiteraard sneller dan het petje in zijn prehistorische Renault Twingo met pestherrieuitlaat dus hij moest achter mij invoegen. En daarna hield meneer ineens wel afstand, wat een vreemde snoeshanen zijn die petjes toch. Dat petje heeft hij overigens op om zijn twee hersencellen bij elkaar te houden. Na thuiskomst heb ik gegeten en ben daarna in de auto gesprongen naar Ab Motoren om een 1.000-beurt af te spreken voor mijn nieuwe motor. Maar ja als je dan toch in de buurt bent van het rotondecircus…..
Dat werd dus een rondje over het rotondecircus op z’n Frans. Wat zou ik in hemelsnaam nou bedoelen met op z’n Frans? Wel het is heel simpel waar je vroeger het ESP/TRC apart uit kon zetten bij een Opel daar is dat nu niet meer het geval net als in de auto’s van Citroën, DS en Peugeot. Je kunt het ESP wel uitzetten maar zodra je boven de 50 km/u komt wordt deze weer automatisch geactiveerd. Erg jammer want juist als autojournalist wil je juist alles uit kunnen testen en dat kan nu niet. Ik begon maar gewoon aan mijn rondje vanaf de kant die ik naar mijn vorige baan. Dat begin met een heerlijk kneiterhaakse rechterbocht met een hele grote uitloop naar links. Ik hoekte de Opel Grandland X heel hard de haakse rechterbocht in maar afgezien van wat licht piepende banden gebeurde er niets geks. Op de mini-rotonde maakte ik een 360-gradendraai terug naar van waar ik gekomen was. Op de grote rotonde pakte ik de buitenring en reed zo hard mogelijk de buitenring op en af. Helaas het ging allemaal zo makkelijk dan was de Citroën C5 Aircross toch iets spectaculairder met zijn 180 Pk dieselmotor. Op de mini-rotonde met hoge rotonderand probeerde ik nog wat spektakel in het rondje te toveren maar de vering/demping deed zijn werk subliem. Neerkomen uitdempen en weer netjes doorrijden alsof het geen enkele moeite kost. Nog maar wat gas erbij dan richting de ovale rotonde waar ik met de Opel Grandland X nu eens anders dan ik altijd doe op de buitenring bleef rijden. Best leuk dan kun je meer vaart maken dus ik dacht leuk!!! Uh nee niet dus ook nu weer reed ik zeer onspectaculair over het viaduct van de A4 heen. En echt ik bleef het proberen bij het verlaten van de mini-rotonde en bij het nemen van de grote rotonde. Proberen, proberen en nog eens proberen maar nooit werd het ook maar 1 milliseconde spannend. Oké dan daar gaat-ie weer want uit pure frustratie gooide ik er nog maar een rondje tegenaan. Er is niets vervelender voor een autojournalist als een auto die zo goed is als deze Opel Grandland X. En ja het tweede rondje was absoluut leuker maar een adrenalinestoot of zo nee echt niet. Ik denk dat ik toch nog maar even naar het Space Business Park moet met deze Opel Grandland X.
Het koffermerk van de olifantenpoot
Na het rondje rotondecircus ben ik eerst gaan zwemmen en daarna ben ik naar mijn garage gereden om foto’s te maken van de Samsonite kofferset. Als ik die aan het fotograferen ben krijg ik altijd commentaar van voorbijgangers over het passen en meten. Dat van die olifantenpoot kan ik me nog herinneren van een prehistorische tv-reclame uit de jaren 70. In die reclame zag je een olifantenpoot met zijn poot op een Samsonite-koffer gaan staan en die ‘overleefde’ dat uiteraard met groot gemak.
Samsonite kofferset
Verstelbare laadvloer in hoogste stand
Met hoedenplank: 2×70-liter + 50-liter + 33-liter
Zonder hoedenplank: 2×70-liter + 2×50-liter + 2×33-liter
Verstelbare laadvloer in laagste stand
Met hoedenplank: 2×70-liter + 2×50-liter + 2×13-liter
Zonder hoedenplank: 2×70-liter + 3×50-liter + 2×33-liter
Waterballet
Zondagmiddag ga ik altijd zwemmen en tot mijn blijdschap zag ik dat er nog hele grote diepe plassen lagen op het grote parkeerterrein voor het buitenzwembad De Vliet. Daar ben ik uiteraard even doorheen gereden en exact op het moment dat ik er doorheen reed klonk er komisch genoeg net uit de speakers “Ha, ha….” het begin van het liedje Discovery channel van The Bloodhound Gang. Eenmaal thuis heb ik meteen mijn zwager gebeld of we snel even wat splashfoto’s konden maken met de Opel Grandland X. De laatste keer dat ik dat gedaan heb is alweer een paar jaar geleden dus het werd ook wel weer eens tijd. Het water spat dan ruim tweemaal zo hoog als de auto op en dat levert altijd mooie foto’s op. Mijn zwager had uiteraard de grootste lol net als ik voor en na het zwemmen had. Op mijn werk moest ik de volgende dag even lachen toen een ‘cover-teacher’ vertelde dat zijn auto stotterde sinds hij door een paar diepe plassen was gereden. Ik liet hem de splashfoto van de Opel Grandland X zien en zei tegen hem dat hij deze auto moest kopen.
HQL
Afgelopen week had ik op mijn werk een discussie over ‘High Qaulity Learning’ met de teamleider en een ‘learning guide’ van de ‘Pathfinder-students’. Deze studenten volgen een speciaal lesprogramma dat veel vrijer en vooral anders is dan dat van gewone studenten. De discussie draaide erop uit dat we er niet uitkwamen want wat voor de ene persoon betekent ‘High Qaulity Learning’ duidelijk iets heel anders dan voor de andere persoon. Voor mij persoonlijk is ‘High Qaulity Learning’ je leven lang leren en niet alleen gaan voor de hoogste kwaliteit in je werk (ben je uitgeleerd als je eenmaal werkt?) maar vooral ook voor de manier waarop je die hoge kwaliteit bereikt. Zo probeer ik als ik een testverslag aan het schrijven ben bv. altijd de achtergrond achter een bepaalde nieuwe techniek (HYbrid 4 van Peugeot of SkyActiv van Mazda) uit te leggen. Kritische mensen uit de autowereld zeggen dat dit totaal overbodige want nutteloze informatie is. Een koper van een auto is daar helemaal niet in geïnteresseerd die wil alleen maar weten of een auto lekker rijdt, comfortabel is, genoeg zit- en bagageruimte heeft en ga zo maar door. Toch ontdek ik door mijn wetenschappelijk manier van testen en schrijven dingen op en aan auto’s die alle andere autojournalisten over het hoofd zien. De grote kick voor mij is IETS te vinden en dat IETS kan echt van alles zijn, een foute kleur stiksel in een stoel, afbladderend chroom op het logo van een spiksplinternieuwe auto, een verkeerd getuned motorblok, banden die levensgevaarlijke blijken te zijn in de regen en natuurlijk levensgevaarlijke software bugs in de elektronica van auto’s. Hoezo is dat overbodige informatie??? Om een dergelijke ‘High Quality’ te bereiken in mijn testverslagen moet ik over uitstekende vaardigheden beschikken. Dat zijn vaardigheden die ik door hard werken van anderen heb geleerd dan wel door zelfstudie. Zo wist ik vroeger niets af van bandentechnologie, elektronische veiligheidssystemen, motortuning, vering/demping, het bestaan van software bugs en ga zo maar door. Ik moest daaraan denken toen ik in de Opel Grandland X Business Executive 1.6 Turbo 180 Pk AT8 stapte. Na de wowsers uitziende nieuwe Peugeot’s met onder andere hun i-cockpit en supersjieke schakelpookje voor de 8-traps automaat dacht ik in ieder geval dat supersjieke schakelpookje aan te treffen in deze Opel Grandland X. Nee dus er zat een doodgewone ouderwetse zwarte lange versnellingspook in het midden. Zo eentje die je nog van voor naar achter en van links naar rechts moet duwen.
En toen dacht ik van waar zou ik voor gaan? De Peugeot 3008 of de Opel Grandland X…………. Deze week was er een pinstoring bij Appie Heijn wat ontaarde in een totale chaos (niemand heeft blijkbaar nog contant geld bij zich) die je maar zelden ziet in een supermarkt want het hele land was getroffen. Dus de terechte vraag van mijn kant is dan ook is al dat digitale gedoe in ons leven wel wel zo fijn als het lijkt. Wat als die i-cockpit door een storing uitvalt of als het supersjieke schakelpookje geen contact meer maakt met de 8-traps automaat. Ik ken iemand waarvan de i-cockpit in zijn nieuwe Peugeot 3008 plotseling zwart werd na het starten en dan weet je dus niet meer hoe hard je rijdt. Van een manueel dashboard kun je na het uitvallen van bv. de snelheidsmeter altijd nog op de toerenteller zien hoe hard je rijdt. Als ik in een auto rij let ik altijd goed op in welke versnelling de motor hoeveel toeren draait dus dan weet je als je alleen de toeren kunt zien bij welke versnelling welke snelheid hoort. En wat als dat supersjieke schakelpookje plotseling geen elektronisch contact meer kan maken met de 8-traps automaat? Die gewone versnellingspook in die Opel Grandland X zit tenminste nog ergens manueel aan verbonden. Stom toevallig had ik tijdens een wijk-BBQ juist over dit onderwerp een discussie met een goede kennis van mij uit de autobranche. Hij vertelde mij over zijn klanten die zo min mogelijk poespas willen, die willen gewoon een auto die het altijd doet. Dus al die overbodige elektronica willen ze helemaal niet, ook geen al dan niet ingewikkelde techniek die stuk kan gaan dus geen auto met BiFuel, geen stekker-Hybride en géén elektrische auto. Duidelijk toch! Aangezien Opel tot de PSA-familie is toegetreden mag ik ‘m dus vergelijken met de andere twee SUV-leden van de familie. En ja ook die DS 7 Crossback en de Citroën C5 Aircross zijn ongelofelijk fijne en uitstekende auto’s maar als ik dan toch echt moet kiezen dan ga ik liever voor de mechanische vering/demping en de mechanisch aan de automaat verbonden versnellingspook van de Opel. Zo’n EAT-versnellingsbak is leuk-mooi-sjiek maar ja het is wel elektronisch oftewel Shift by Wire en software en elektronica…
Zondag = zuinigheidsrit
Na het zien van de wel erg zuinige 1:20 moest ik uiteraard uitproberen of dat haalbaar is! Na het aftanken (verbruik maar liefst 1:10 na toch vrij normaal rijgedrag) in ‘t Heen in Katwijk aan Zee reed ik de N206 op. Meteen ging de ACC erop en reed ik met een lange sliert auto’s achter mij richting De Zilk. Het is toch echt 80 km/u hier maar sommigen denken dat de N206 tussen Katwijk aan Zee en De Zilk een racebaan is. Richting De Zilk haakte de ene na de andere auto af want je hebt hier veel afslagen richting zee want het was in tegenstelling tot het binnenland heerlijk zonnig aan zee. Bij De Zilk aangekomen had ik nog maar één auto achter mij maar die was na de haakse rechterbocht snel uit het zicht verdwenen. Ik remde richting de haakse rechterbocht nog wel iets af op de motor maar dat zet niet echt zoden aan de dijk. De motorrem valt een beetje tegen om heel eerlijk te zijn dus een nul keer remmen zat er geheid niet in. In Vogelenzang aangekomen ging de snelheid terug naar 35 km/u dat en de afstand tot de voorligger op dichtbij. Eindelijk had ik tijd om eens even rond te kijken en moest denken aan mijn korte snelle bezoek aan Bas donderdagmiddag. Bas opende het rechter achterportier keek en voelde aan de achterbank en zei: “Skai – Skai – Skai – Leer.” Vroeger was dat “Skai – Skai – Leer – Leer”, zei Bas. Weer een bezuiniging of in nettere bewoording gezegd kostenbesparing. Oh en het Leer is dat gedeelte waarop je zit met je kont… met de woorden van Bas gesproken. De rest van het interieur ziet er goed verzorgd uit, gewoon degelijk dus niets mis mee. De NavSat is van het type ‘realtime’ dus je kunt er de files die er op dat moment zijn – en de afstand tot de file(s) – op zien en da’s best handig. Het beeldscherm in deze Business Executive is 8-inch laat zich eenvoudig en snel bedienen? De stoelen voorin zijn AGR-gecertificeerd wat inhoudt dat een ergonomie-clubje uit Duitsland het Gezonde-Ruggen-Stoelen vindt. In basis genomen heeft deze Opel Grandland X dan ook alles wat een automobilist zich wenst.
Ik vind deze Opel Grandland X echt een hele fijne auto en dat komt vooral door de mooie afstemming van de vering/demping. Die afstemming is een heel mooi compromis tussen comfortabel en sportief in. Hoe ongelofelijk groot de invloed is van vering/demping ondervond ik de week voor het ophalen van deze Opel Grandland X Business Executive 1.6 Turbo AT8. Ik heb vorige week een schokbreker en voorvorkveren van Hyperpro op mijn nieuwe motorfiets laten zetten. Waar ik eerst moeite moest doen om de schaamranden van mijn achterband eraf te rijden reed ik nu in de eerste de beste bocht meteen mijn voetsteunen aan de grond. Het kostte me €900,- maar dan heb je ook wat! Intussen reed ik alweer op de bomenweg richting Aerdenhout met al zijn giga-huizen waarvan ik maar nooit snap waarom je in hemelsnaam in zo’n (veel te) groot huis wilt wonen. De afslag naar Zandvoort was rustig en ook na de T-splitsing was het relatief rustig richting zee. Net toen ik dacht het gaat lekker zo zag ik in de verte richting de boulevard een file staan voor Circuit Park Zandvoort (=CPZ). Er was een of andere Biathlon dan wel Triathlon aan de gang en die holgekkies annex asfalthijgers moesten daarvoor tweemaal de hoofdrijbaan kruisen. Welke gek verzint zoiets op een zondag? Ga dat lekker in de duinen doen of op de hei of weet ik veel waar het rustig is maar val mij niet lastig met dit soort gezondheidsverslaafderitis. De noord-boulevard was lekker rustig en dus kon ik lekker doorrijden richting de Duinenweg. Hier kon ik wel lekker doorrijden maar met mijn gedachten zat ik alweer bij de oversteek van het CPZ. Toen ik de boulevard opreed zag ik de file in de verte al staan en dat allemaal voor een stel mafklappers. Dit keer moesten we serieus lang wachten dus ik baalde echt als een stekker. De rest van de terugweg ging gelukkig wel lekker alleen viel het verbruik mij erg tegen. Volgens de online brochure zou ik 1:20 moeten kunnen halen maar dat was dus maar 1:17,45.
Fotoshoot
Op zondag had ik snel even wat splashfoto’s gemaakt met mijn zwager maar de actie- en sfeerfoto’s moest ik dus nog maken. Aangezien mijn zwager druk bezig is in het nieuwe appartement van zijn dochter had hij geen tijd. Gelukkig kon de zoon van mijn zus wel en dus heb ik in Katwijk aan Zee na het eten samen met hem de actie- en sfeerfoto’s gemaakt. Na het instappen reden we weg en na een paar kilometer rijden zei mijn neefje tegen mij dat hij het overzicht, de zit in de bestuurdersstoel en het rijden zo lekker vond. Instappen, zitten en wegwezen alsof je niet beter weet zo snel ben je gewend aan deze auto kwam het op neer. Normaal gesproken is mijn neefje geen fan van Crossovers en SUV’s maar deze Opel Grandland X beviel hem uitstekend vanaf de 1ste seconde. Kijk dan heb ik dus niets verkeerd geschreven in mijn testverslag van de dieselversie. Wel jammer dat het net wat heiig werd maar ja dat heb je met die zeedamp aan de kust. Gek genoeg hebben sommige foto’s wel een wat blauwe lucht en andere niet terwijl ze hemelsbreed nog geen kilometer van elkaar genomen zijn. In de lente gebeurt het wel dat je aan de kust in de dikke mist (=zeevlam) loopt en dat 100 meter landinwaarts de zon volop schijnt. Mensen die niet aan de kust wonen kunnen dat vaak maar amper geloven. Na de actiefoto’s moest ik uiteraard nog even een rondje Space Business Park doen want als het rotondecircus tegenvalt is het hier meestal wel leuk. Ik gaf meteen plankgas zodat ik zeker wist dat ik er alles aan gedaan had om ‘m helemaal op de limiet te rijden. De haakse rechterbocht ging lekker, de flauwe linkerbocht ook en daarna hoekte ik ‘m zo hard mogelijk de vrachtwagenparkeerplaats op. De Opel Grandland X leek even zijdelings weg te glijden maar dat was slechts schijn. Ik vloog perfect op de ideale lijn rijdend naar de andere kant van de vrachtwagenparkeerplaats waar ik het stuur hard naar rechts en links omgooiend door de haakse combinatie heen stuurde. Daarna heb ik ‘m volledig op de limiet door de haakse rechterbocht met verkeersdrempel ervoor heen gestuurd. EITJE! Daarna vloog ik zo hard over de hoge verkeersdrempel heen dat we allebei met ons hoofd de hemel raakten. Ha, ha lachen toch, daarna gaf ik nog wat gas bij voor de hoogste verkeersdrempel. De Opel Grandland X kwam met vier wielen los en toen we neer kwamen voelde ik de stootrubbers tegen de veerschotels aankomen. Dat was de allereerste keer tijdens de testweek dus dat wil wat zeggen. Daarna stuurde ik heel mooi zo hard mogelijk de rotonde op en af de blinde rechterbocht in. Het was allemaal best heftig tot nu toe alleen ging het allemaal zo ontzettend makkelijk, echt belachelijk gewoon! Ook nu weer werd ik erin bevestigd dat de test van die dieselversie echt klopte, soms ga ik naderhand wel eens twijfelen zo van was tie nou echt wel zò ontzettend goed. Uh JA dus!
Jumping Daan
Eén van de leukste dingen die je kunt doen met een SUV is over verkeersdrempels/snelheidsbrekers heen springen oftewel in het Engels ‘speed bump jumping’ wat ik een stuk mooier vind klinken. En er liggen nogal wat hoge tot hele hoge verkeersdrempels op de route die ik naar werk rij. Ik besloot de langste weg van en naar werk te rijden zodat ik over alle verkeersdrempels/snelheidsbrekers heen zou kunnen rijden. Ik zet dan ook altijd de cruise control aan om te kijken of die het blijft doen na een sprong over zo’n hoge verkeersdrempel/snelheidsbreker of dat-ie zichzelf automatisch uitschakelt. Ik kom bij testauto’s verschillende varianten tegen, sommige cruise controls schakelen zichzelf elke keer uit, sommige af en toe en sommige nooit. Ik heb geen idee waar dat nou precies aan ligt maar dat is bij elektronica vrijwel altijd het geval. Het ACC (=Adaptive Cruise Control) van deze Opel Grandland X schakelde zichzelf heel af en toe uit dus dat viel mij mee. Op de hoge snelheidsbrekers in het Wassenaarse Bos reed ik met een steeds hogere snelheid over de snelheidsbrekers heen. Hoe harder je er overheen rijdt hoe minder je de snelheidsbreker voelt en dat klinkt misschien gek maar het klopt wel alleen moet je daarvoor wel uitmuntende vering/demping hebben. Heen is de route net even anders dan terug want op de terugweg rij ik altijd via een weg buiten de rotonde om en vervolgens een sluipweggetje naar de ventweg aan de westkant van de A44. De zeven verkeersdrempels die ik dan tegenkom zijn zo hoog dat je bij elke verkeersdrempel geneigd bent toch voor de zekerheid maar op de rem te trappen in plaats van gas bij te geven. Hoeft echt niet dus je kunt met deze fantastische Opel Grandland X Business Executive 1.6 Turbo 180 Pk AT8 heerlijk over de allerhoogste verkeersdrempels heen vliegen. Fijne auto! De volgende dag moest ik ‘m weer terugbrengen en besloot ik ook nog maar een snelwegzuinigheidsrit te doen want het verbruik van die gewone zuinigheidsrit was aan de hoge kant. In de buurt van Opel Nederland heb ik de benzinetank vol gegooid en nu kwam ik wel uit op exact 1:20.
