Op zaterdag 16 februari 2019 is op het partijcongres van GroenLinks een resolutie aangenomen waarin wordt gesteld dat ‘BDS een geoorloofd middel is om de Palestijnen te helpen in hun strijd voor rechtvaardigheid’.
Twitter ontplofte en al snel verschenen verontwaardigde opiniestukken waarin betoogd werd dat GroenLinks hiermee ‘de vernietiging van Israël op de agenda zet’ en ‘antisemitisme institutionaliseert’.
Waarom zijn de reacties zo fel?
BDS
BDS staat voor: Boycott, Divestment and Sanctions, ofwel Boycot, Desinvesteringen en Sancties.
De beweging is opgericht in 2005 en zegt geweldloos actie te willen voeren tegen Israël door over de hele wereld op te roepen tot uitsluiting van de Joodse staat: geen culturele, economische of politieke samenwerking, totdat de doelen van BDS bereikt zijn.
De doelen van BDS lijken op het eerste gezicht onschuldig, en bovendien beroepen de schrijvers zich op VN-resoluties.
Hieronder de letterlijke tekst van hun doelstellingen op hun eigen site.
- Ending its (Israel’s, R) occupation and colonization of all Arab lands and dismantling the Wall
- Recognizing the fundamental rights of the Arab-Palestinian citizens of Israel to full equality
- Respecting, protecting and promoting the rights of Palestinian refugees to return to their homes and properties as stipulated in UN resolution 194.
Oftewel:
- Het beëindigen van de bezetting en de kolonisatie van alle Arabische gebieden en het afbreken van de muur
- Het erkennen van de fundamentele rechten en de volledige gelijkwaardigheid van de Arabisch-Palestijnse inwoners van Israël
- Het respecteren, beschermen en bevorderen van de rechten van Palestijnse vluchtelingen om terug te keren naar hun huizen en bezittingen. (Resolutie 194 Algemene Vergadering Verenigde Naties).
En toch is deze beweging in Frankrijk verboden en in enkele grote Duitse steden scherp afgekeurd. Het Amerikaanse congres heeft een wet aangenomen waarin staat dat Amerikaanse staten contracten met bedrijven mogen opzeggen als die Israël boycotten.
Ook in Canada en Groot-Brittannië stuit de beweging op weerstand.
Waarom?
Als BDS slaagt, betekent dat het einde van Israël
Dat klinkt als een hele zware bewering, maar het is niet overdreven.
Eerst maar eens een analyse van hun eigen uitgangspunten.
Het beëindigen van de bezetting en de kolonisatie van alle Arabische gebieden en het afbreken van de muur
Er staat dat Israël alle Arabische gebieden moet opgeven. Waarom staat er niet ‘de Westbank en de Golanhoogte’? Waarom zo’n algemene omschrijving?
De vraag rijst wat BDS verstaat onder alle Arabische gebieden.
Het antwoord is verre van prettig: de omfloerste omschrijving dient slechts om het echte doel van BDS te verhullen. De ‘bevrijding’ van heel Israël.
In de ogen van deze activisten is heel Israël destijds gestolen van de Palestijnen: niet alleen de Westbank en de Gazastrook die van 1948 tot 1967 door Jordanië en Egypte bezet werden, maar ook het gebied binnen de lijnen van 1967.
Vandaar ook het woord ‘kolonisatie’.
En dan het afbreken van de muur.
Er zijn een hoop conflicten over de afscheiding tussen Israël en de westoever: Palestijnen klagen dat de afscheiding gedeeltelijk op hun land staat, dat zij minder makkelijk dan Joden aan de andere kant kunnen komen. Ze voelen zich opgesloten en vinden de muur discriminerend.
Aan de andere kant zegt Israël dat de afscheiding een veiligheidsmaatregel is. Sinds de bouw van de muur is het aantal zelfmoordaanslagen in Israël duidelijk afgenomen.
Moet Israël zijn burgers maar weer blootstellen aan terroristische aanslagen?
Hieronder een grafiek waarin het verband tussen de bouw van de muur en de afname van het aantal aanslagen duidelijk wordt.
Het erkennen van de fundamentele rechten en de volledige gelijkwaardigheid van de Arabisch-Palestijnse inwoners van Israël
Israël wordt door BDS beschuldigd van Apartheid, waarmee verwezen wordt naar de vroegere politiek van Zuid-Afrika.
Deze beschuldiging is zwaar overtrokken.
Israël is niet volmaakt, maar in principe zijn de grondrechten van Israëlische Arabieren – 20% van de Israëlische bevolking – gewaarborgd. Net zoals Turkse Nederlanders zich wel eens gediscrimineerd voelen, zo voelen ook Israëlische Arabieren zich wel eens gediscrimineerd – en soms terecht – maar daar kunnen ze tegen protesteren en aanklachten over indienen.
Ter vergelijking Zuid-Afrika ten tijde van de Apartheid en Israël nu:
Wat betreft eventuele discriminatie van moslims in Israël:
- Er zijn meer dan 400 moskeeën in Israël, waarvan 73 in Jeruzalem
- Het aantal moskeeën is sinds 1988 – toen er slechts 80 waren – vervijfvoudigd
- 300 imams krijgen subsidie van de Israëlische overheid
En dan het derde punt van BDS: de terugkeer van Palestijnse vluchtelingen.
Het respecteren, beschermen en bevorderen van de rechten van Palestijnse vluchtelingen om terug te keren naar hun huizen en bezittingen
Dat klinkt heel rechtvaardig, maar hoe werkt het in de praktijk?
De Palestijnse vluchtelingen zijn nogal bijzonder.
In de eerste plaats de naam ‘Palestijnen’.
Destijds waren het Arabische inwoners van Palestina, maar ergens in de jaren 60 besloot Arafat om voortaan de naam Palestijnen te gebruiken. De Arabische inwoners die in 1948 zijn gebleven, zullen we vanaf dit moment even Israëlische Palestijnen noemen, al worden ze meestal aangeduid als Israëlische Arabieren.
De UNHCR is de officiële organisatie van de VN die wereldwijd opkomt voor vluchtelingen. Maar de Palestijnse vluchtelingen hebben hun eigen organisatie, de United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees (UNRWA).
Andere vluchtelingen die er sinds 1948 overal ter wereld zijn geweest, zijn weer opgegaan in allerlei landen, maar de Palestijnse vluchtelingen van toen worden nog steeds als vluchteling erkend. Sterker nog: hun kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen worden ook als vluchteling erkend.
Deze situatie heeft ertoe geleid dat het aantal Palestijnse vluchtelingen sinds 1948 vertienvoudigd is.
Israël heeft op dit moment iets minder dan 9 miljoen inwoners, waaronder bijna 2 miljoen Arabieren, in feite dus ook Palestijnen. Dan wonen er nog ongeveer 400 000 anderen, die geen Jood en geen Arabier/Palestijn zijn.
Stel dat er 5 miljoen Palestijnse vluchtelingen toegelaten moeten worden in Israël, dan heeft dat kleine landje – ongeveer half zo groot als Nederland – ineens 14 miljoen inwoners waarvan de helft uit Palestijnen bestaat. Palestijnen die al hun hele leven geleerd hebben dat Israël slecht is en dat geweld tegen Joden een goede zaak is.
Het toelaten van deze mensen zou de vernietiging van de staat Israël betekenen.
Er zijn mensen die beweren dat dit zionistische propaganda is, en dat BDS helemaal niet streeft naar de vernietiging van de staat Israël, maar die mensen wil ik uitnodigen om het volgende citaat te lezen:
People fighting for refugee rights like I am, know that you cannot reconcile the right of return for refugees with a two state solution. That is the big white elephant in the room and people are ignoring it — a return for refugees would end Israel’s existence as a Jewish state. The right of return is a basic right that cannot be given away; it’s inalienable. A two-state solution was never moral and it’s no longer working.
Vrij vertaald: Mensen die vechten voor de rechten van de vluchtelingen – zoals ik dat doe – weten dat het recht op terugkeer niet te verenigen is met een tweestaten-oplossing. Dat is de olifant in de kamer die mensen negeren: een terugkeer van de vluchtelingen zal het einde betekenen van Israël als Joodse staat. Het recht op terugkeer is een basisrecht dat we niet op kunnen geven; het is onvervreemdbaar. Een tweestaten-oplossing was nooit ethisch en is niet meer werkbaar.
Wie is hier aan het woord?
Omar Barghouti, mede-oprichter van BDS.
Is hij een marginaal figuur binnen de beweging?
Bepaald niet. In 2017 vloog hij nog naar de VS om daar aan de universiteit van Yale de Ghandi-prijs in ontvangst te nemen. Hij werd daar geëerd vanwege zijn tomeloze inzet voor de Palestijnse zaak.
Let wel: dit eerbetoon vond plaats in 2017, het interview waar bovenstaand citaat uit afkomstig is, vond plaats in 2009.
De universiteit van Yale kon dus weten – en wist vermoedelijk ook – wat voor uitspraken hij gedaan had. Toch was Barghouti daar een geëerde gast.
De vredesactivisten die hem zijn prijs uitreikten, vonden de ondergang van Israël blijkbaar helemaal geen probleem. Ze vonden blijkbaar dat Barghouti een edel doel diende.
Hoe kunnen westerse activisten zo blind zijn voor de meedogenloosheid van deze beweging?
Maar – roepen voorstanders van BDS dan – deze eisen van BDS zijn allemaal gerechtvaardigd, want de VN heeft hier resoluties over aangenomen!
Israël en de VN
Over de VN kunnen we heel kort zijn: de VN heeft over Israël geen enkel recht van spreken meer.
Vijf besluiten van de VN over het Midden-Oosten uit 2018
- Israël is een schurkenstaat
De Joodse staat is vaker veroordeeld om mensenrechtenschendingen dan alle andere landen ter wereld bij elkaar. Onder die andere landen natuurlijk ook Noord-Korea, Venezuela en Syrië. - De Dode Zee-rollen zijn niet van Israël
Deze 2000 jaar oude geschriften bevatten teksten uit de Joodse Thora, de Hebreeuwse Bijbel. Maar volgens de VN zijn deze rollen eigendom van de islamitische Palestijnen. - Jeruzalem is geen Joodse stad
Unesco – de culturele poot van de VN – heeft besloten dat – ondanks 3000 jaar Joodse geschiedenis – de Joden geen banden met Jeruzalem hebben, wat aanleiding voor de VS was om uit Unesco te stappen. - Israël is het enige land op aarde dat gezondheidsrechten schendt
Wat moeten we hier nog van zeggen? Het is te belachelijk om zelfs maar te bespreken. - Syrië zit VN-ontwapenings-conferentie voor
U leest dit goed, het regime van dictator en oorlogsmisdadiger Bashar al-Assad mocht juni 2018 in Genève de Conference of Disarmament van de Verenigde Naties (VN) leiden.
Ter illustratie een tweet van UN-Watch, een NGO die de VN regelmatig aanspreekt op hun beleid op het gebied van mensenrechten. Zoals u begrijpt hebben zij het altijd druk.
UN: "Neutrality is critical."
UN General Assembly condemnations this month:
🇮🇱 Israel 21
🇮🇷 Iran 1
🇸🇾 Syria 1
🇰🇵 NKorea 1
🇷🇺 Crimea 1
🇲🇲 Myanmar 1
🇺🇸 US 1
🇩🇿 Algeria 0
🇨🇳 China 0
🇮🇶 Iraq 0
🇵🇰 Pakistan 0
🇶🇦 Qatar 0
🇸🇦 Saudi 0
🇸🇴 Somalia 0
🇹🇷 Turkey 0
🇻🇪 Venezuela 0
🇿🇼 Zimbabwe 0 https://t.co/gJhqnztYUm— UN Watch (@UNWatch) December 12, 2018
Conclusie
Het is dus zonder meer gerechtvaardigd om te stellen dat BDS de vernietiging van Israël beoogt.
En als de VN zich achter BDS stelt – of als BDS zich op de VN beroept – dan heeft dat geen enkele waarde aangezien de VN al decennia lang zo vijandig tegenover Israël staat, dat deze organisatie zo langzamerhand gewoon antisemitisch genoemd mag worden.
Maar zelfs al zou BDS een goedbedoelende organisatie zijn, die alleen maar op vreedzame wijze druk op Israël wil uitoefenen omwille van de mensenrechten, zelfs dan zou steun aan BDS een slechte zaak zijn.
Door deze steun uit te spreken, hanteert GroenLinks namelijk dubbele maatstaven.
Er zijn talloze landen in de wereld die zich heel wat slechter gedragen dan Israël, maar die nog geen tiende van de kritiek over zich heen krijgen die Israël al jaren te verduren krijgt.
En nu wil GroenLinks zich bij dat hypocriete koor aansluiten?
Kritiek op Israël is niet per definitie antisemitisme, maar alleen kritiek op Israël – samen met talloze schurkenregimes overal ter wereld – en geen of veel minder kritiek op landen die zich veel slechter gedragen, dat is wel antisemitisme.
Hoe heeft GroenLinks dit kunnen doen?
Het zou kunnen dat het grootste deel van de GroenLinks-leden antisemitisch is, maar laten we hopen dat dit niet het geval is.
Laten we hopen dat het grootste deel van de GroenLinks-leden zo naïef is dat ze werkelijk dachten dat ze iets edels deden door BDS te steunen. Dat ze werkelijk dachten dat ze die arme onderdrukte Palestijnen moeten helpen tegen de grote sterke onderdrukker, Israël.
Dat zou dieptriest zijn – en een bewijs hoe de jarenlange indoctrinatie van Israëlvijandige media gewerkt heeft – maar het zou tenminste nog een excuus zijn voor deze schandalige beslissing.
Maar als dit besluit niet genomen is omdat de leden van GroenLinks antisemitisch zijn, dan is het nu aan de partijleiding om actie te ondernemen.
Ga met de leden in gesprek en leg uit wat voor club BDS werkelijk is.
Leg de naïeve jongeren met hun Palestinasjaaltjes uit wat voor land Israël werkelijk is, en wat de gevolgen voor Israël zouden zijn als BDS zijn zin zou krijgen.
Houd vervolgens een nieuwe stemming, zodat de leden de kans krijgen deze resolutie terug te trekken, of besluit om zelf deze resolutie terug te trekken en dan desnoods maar leden te verliezen.
Als GroenLinks dit allemaal niet doet, en achter deze resolutie blijft staan, dan is er nog maar één conclusie mogelijk.
GroenLinks is een antisemitische partij.
