Na de mokerslag van 24 maart – toen Barr mededeelde dat Mueller geen Russian Collusion had gevonden – begint het stof een beetje neer te dwarrelen in de Amerikaanse media.
Volgende week komt waarschijnlijk het complete Muellerrapport uit, zo compleet als mogelijk is zonder de nationale veiligheid en verdere onderzoeken in gevaar te brengen.
Wat weten we al?
Op 24 maart gaf William Barr, de Amerikaanse minister van justitie, een korte samenvatting waarin gesteld werd:
- Dat niet is vastgesteld dat leden van de Trump campagne hebben samengewerkt met de Russen in het beïnvloeden van de verkiezingen
- Dat Trump niet beschuldigd wordt van het hinderen van de rechtsgang, al wordt ook niet gesteld dat hij dat niet heeft gedaan
- Dat Barr en zijn tweede man, Rod Rosenstein, geconcludeerd hebben dat niet bewezen kan worden dat Trump de rechtsgang gehinderd heeft, en dat een dergelijke beschuldiging wel een grondige onderbouwing zou vergen
De aanhang van Trump vierde feest en de vele complotdenkers in de Amerikaanse media waren dagen in de rouw.
Mensen klampten zich vast aan strohalmen: Misschien liegt Barr wel! Misschien komen er andere dingen uit waar we Trump op kunnen pakken!
En dat laatste is precies waarmee dit hele circus van het begin af aan de mist in is gegaan.
Donald Trump tegen Hillary Clinton
Vanaf het moment dat Donald Trump zich kandidaat stelde voor het presidentschap is hij uitgelachen en niet serieus genomen. Hij werd zelfs gepusht door de media als een soort grap.
Deze idioot wilde president worden? Kansloos.
Wat de heersende klasse niet besefte, was dat hun arrogantie al heel lang weerstand opriep onder grote delen van de Amerikaanse bevolking. Deze ‘deplorables’ voelden zich gehoord door Donald Trump en toen de gevestigde orde steeds openlijker op hem neer begon te kijken, werden zij feller in hun steun voor deze outsider.
Er waren meer redenen waarom mensen op hem stemden, maar de kille arrogantie van Hillary Clinton en haar entourage hebben Trump zeker geholpen.
En nu de Russian Collusion complottheorie als een kaartenhuis in elkaar stort, nu beginnen Amerikanen zich massaal af te vragen hoe de verhoudingen werkelijk liggen.
Hoe is het eigenlijk mogelijk dat Hillary wegkwam met dat e-mailschandaal?
Met het Uranium One schandaal?
Met alle vreemde verwikkelingen rondom de Clinton Foundation?
En hoe kan het eigenlijk dat het hele Muelleronderzoek gestart is op basis van politieke verontwaardiging over het ontslag van James Comey?
Trump had het volste recht om de directeur van de FBI te ontslaan, en bovendien is gebleken dat Comey een hoop bedenkelijke dingen had gedaan. Maar de Democraten waren ervan overtuigd dat Trump een onderzoek van de FBI naar Russische contacten wilde verhinderen.
Voor de tegenstanders van Trump werd deze verdenking nog bevestigd door de ‘onthullingen’ uit het twijfelachtige Steele Dossier, samengesteld in opdracht van de Clintoncampagne.
Er zijn nog steeds mensen die denken dat het Steele Dossier begonnen is in opdracht van Republikeinse concurrenten van Trump, maar de Republikeinen hadden het onderzoeksbureau Fusion GPS alleen maar ingehuurd totdat Trump de Republikeinse kandidaat werd.
Pas nadat de Republikeinen zich terug hadden getrokken – in mei 2016 – werd Christopher Steele ingehuurd – juni 2016 – om voor de Clinton campagne te zoeken naar belastend materiaal over Trump.
Er is – ook in de Nederlandse media – een hoop geschreven over een ontmoeting in de Trump Tower tussen Don jr, de oudste zoon van Trump, en een Russische advocate die beloofde dat zij belastend materiaal over Hillary kon leveren.
Die ontmoeting liep op niets uit, maar wordt tot op de dag van vandaag aangevoerd als bewijs dat de Trump campagne bereid was om samen te werken met de Russen.
Het is bewezen dat Christopher Steele in opdracht van de Clinton campagne werkelijk samenwerkte met Russische bronnen om belastend materiaal over Trump te produceren.
Waarom is daar geen ophef over?
Is dat geen samenwerking met de Russen?
De Democraten hadden zoveel steun in de media, dat dit soort verhalen weggemoffeld werden.
Trump daarentegen ligt al drie jaar onder een vergrootglas.
Complotdenkers beheersten de media
De uitslag van de presidentsverkiezingen van 2016 was zo’n schok voor die delen van de Amerikaanse maatschappij die zichzelf als weldenkend zagen, dat ze niet in staat waren om Donald Trump als president te accepteren.
Deze plebejer, deze patser, deze bluffer kon hun president niet zijn.
Het was onmogelijk dat hun kandidaat – de verstandige en beschaafde Hillary Clinton – van deze trol had verloren.
En dus doken zij gretig op het in januari 2017 gepubliceerde Steele Dossier en waren bereid om zonder bewijs de meest bizarre verhalen over Trump in omloop te brengen.
Met name CNN wist de kijkcijfers omhoog te krijgen door te hameren op Russian Collusion, terwijl ze wisten dat al hun verhalen gebakken lucht waren. Iets wat kopstukken van CNN openlijk toegaven tegenover undercoverjournalisten van het Project Veritas (video 3.54 minuten).
Talkshowhost Rachel Maddow bouwde haar hele show om de Russian Collusion heen en werd zelfs door de tegenstanders van Trump op de hak genomen. Kijk even de eerste minuut van dit filmpje.
Het meest schandalige was misschien wel het optreden van John Brennan. Hij was in allerlei praatprogramma’s te gast en zette zijn autoriteit als oud-CIA-directeur in om Trump van landverraad te beschuldigen.
Citaat uit de Washington Post:
The most sinister of all is John Brennan, who used his authority as former CIA director to suggest that Trump was a traitor and a compromised Russian asset. After Trump’s Helsinki summit, Brennan declared “he is wholly in the pocket of Putin.” When challenged by Chuck Todd on “Meet the Press,” Brennan stood by his assessment. “I called [Trump’s] behavior treasonous, which is to betray one’s trust and aid and abet the enemy, and I stand very much by that claim.”
Dat Donald Trump het regelmatig over een heksenjacht had, valt hem niet kwalijk te nemen.
De Democraten en de Deep State
En het feit dat iemand als John Brennan zijn autoriteit misbruikte om complottheorieën tegen de president te promoten, stond niet op zichzelf.
Democratische leden van de House Intelligence Committee – de VS-versie van onze commissie-Stiekem – misbruikten hun autoriteit om steeds weer te suggereren dat zij bewijs hadden gezien van een samenzwering met de Russen, en de media citeerden hen gretig.
Conflicten tussen Adam Schiff – de hoogste Democraat in de commissie – en Devin Nunes – de hoogste Republikein – werden steeds feller.
Natuurlijk mag er niet gelekt worden door leden van een dergelijke commissie, maar Nunes raakte zo gefrustreerd door de vele leugenachtige uitspraken van commissieleden, dat hij toestemming vroeg om alvast een aantal dingen naar buiten te mogen brengen.
Dit mondde uit in het Nunes memo dat uitkwam in februari 2018.
In de Nederlandse MSM is dit schokkende memo nauwelijks aan de orde geweest, maar Russells Teapot heeft er vorig jaar een stuk aan gewijd. Voor een uitgebreide bespreking van het memo – inclusief een bespreking van de dramatisch slechte verslaggeving in de Nederlandse MSM – verwijs ik naar dit stuk.
Uit het Nunes memo bleek dat tot in de top van de FBI schaamteloos gekonkeld werd om Trump zoveel mogelijk tegen te werken en de Democraten van dienst te zijn.
En sinds februari 2018 is er nog veel meer naar buiten gekomen. Langzaam maar zeker wordt duidelijk dat velen in de FBI-top gelogen en bedrogen hebben, en steeds meer mensen worden aangeklaagd.
Peter Strzok en Lisa Page bleken vele SMS-berichten te hebben uitgewisseld waarin ze openlijk hun haat tegen Trump bespraken en overlegden hoe ze hem konden dwarsbomen. Een groot deel van die berichten is trouwens ‘per ongeluk’ gewist door een andere FBI-medewerker.
Bruce Ohr, al in het vizier omdat zijn vrouw werkte voor Fusion GPS – de opdrachtgever van het Steele dossier – blijkt vele malen contact met Steele te hebben gehad, ook nadat Steele officieel niet meer voor de FBI mocht werken omdat hij gelekt had naar de pers.
Andrew McCabe, een van de twee FBI-directeuren die door Trump zijn ontslagen, heeft gelogen tegen FBI-onderzoekers, zelfs onder ede, en hij is nu aangeklaagd.
James Comey, de andere oud-FBI-directeur, lijkt met Loretta Lynch – minister van justitie onder Obama – te hebben samengezworen om Hillary Clinton uit de wind te houden toen er een onderzoek dreigde te komen naar de Clinton Foundation.
Comey was al verdacht omdat hij samen met Strzok de beschuldiging tegen Hillary over haar grove nalatigheid met haar e-mails had afgezwakt zodat ze verder kon met haar campagne, en nu blijkt Comey nog meer ‘vriendendiensten’ voor Hillary te hebben verricht.
Alles wat ik hier genoemd heb is een verre van complete opsomming van vuiligheid die de afgelopen twee jaar naar boven is gekomen over de top van de FBI, het ministerie van justitie en de Democratische partij.
Wie een kuil graaft voor een ander…
De vijanden van Trump wilden zo graag de president ten val brengen, dat ze allerlei wetten hebben gebroken. Daarnaast hebben ze enorme blunders begaan met leugens die natuurlijk uitkwamen en met het slordige verbergen van hun misdaden.
Vervolgens hebben ze ook nog Robert Mueller uitgebreide bevoegdheden gegeven om heel veel onderzoek te doen, en blijkbaar is Mueller grondig geweest en heeft hij een hoop zaken ontdekt die de tegenstanders van Trump in een kwaad daglicht stellen.
Zo langzamerhand begint het te rommelen, ook bij de media die normaal gesproken Democratisch gezind zijn. Al in november 2017 verscheen in de Washington Post een uitgebreid artikel waarom er een onderzoek naar de Clintons moet komen.
Citaat:
We should all be deeply concerned by how much Russian cash was sloshing around Washington, and how much of it found its way into the bank accounts of the Clintons and those around them. And we should all, Democrats and Republicans alike, want to get to the bottom of it.
Bedenk, dit artikel verscheen al in november 2017. Sindsdien is er nog zoveel meer naar buiten gekomen, met als voorlopig hoogtepunt de verklaring van William Barr.
Hoe graag de Amerikaanse media ook tegen Trump willen zijn, ze waarderen het niet om voor gek te staan. Ruim twee jaar hebben ze vertrouwd op anonieme bronnen binnen de FBI, de CIA en de Democratische partij, en ze blijken simpelweg gebruikt te zijn.
De Washington Post en de New York Times hebben Pullitzer prijzen gewonnen voor hun verslaggeving over de Russian Collusion.
Het is een lachertje.
Al deze journalisten staan nu in hun hemd en hetzelfde geldt voor hun tv-collega’s.
Toen Barr vertelde dat er geen Russian Collusion was, liepen de Amerikaanse kijkers massaal over naar Fox, de zender die ook in Nederland vaak wordt afgeschilderd als een partijdige sensatiezender die het niet zo nauw neemt met de feiten.
Denk je even in hoe het voelt voor de gevestigde media in de VS om te moeten erkennen dat Fox de afgelopen twee jaar nauwkeuriger verslag gedaan heeft dan zij.
Veel Democraten willen toch nog verder met onderzoeken naar Trump.
Ze putten hoop uit allerlei rechtszaken die nog tegen hem lopen, en ze hopen op belastingfraude, maar de kans dat ze hem ergens op kunnen pakken is miniem.
- Er lopen op dit moment 21 rechtszaken tegen personen die ooit voor Trump gewerkt hebben of die misschien banden met zijn campagne hebben gehad, al heeft geen van die rechtszaken met Trump zelf te maken.
- Trump weigert nog steeds zijn belastingpapieren openbaar te maken, maar het is de vraag of openbaarmaking de Democraten iets oplevert.
Rachel Maddow wist de papieren over 2005 in handen te krijgen, en dat werd een afgang. Trump bleek meer belastingen betaald te hebben dan bijvoorbeeld… Bernie Sanders en Barack Obama. - De president heeft Stormy Daniels zwijggeld betaald, en als bewezen kan worden dat hij daar campagnegeld voor heeft gebruikt, dan heeft hij een probleem. Eigenlijk is dat de enige rechtszaak waar hij zich misschien zorgen over moet maken.
Sommige tegenstanders hebben zo fanatiek opgeroepen tot impeachment van Trump dat ze elke realiteit uit het oog hebben verloren.
Ze hebben nog maar één doel: toch Trump ten val brengen, desnoods via bovenstaande rechtszaken.
Maar hoe verstandig is dat?
Voor de Amerikaanse kiezers ziet het eruit als een wanhopige poging om deze president toch nog te pakken te krijgen, en tja… dat is het natuurlijk ook.
Hoe denken de Democraten dat dit uitpakt bij de stembus?
Zijn ze nu alweer vergeten welke gevolgen de heksenjacht op Brett Kavanaugh voor hen had?
Er zijn ongetwijfeld journalisten die de Democraten hierin willen steunen, maar er zijn er ook een hoop die nu met heel wat meer aandacht naar de Democratische schandalen zullen gaan kijken.
En natuurlijk naar de ongehoorde samenwerking tussen de Democraten en de top van de FBI.
De media zijn door toedoen van de Democraten aan de schandpaal genageld, en nog los van eventuele wraakgevoelens, zullen sommigen hun reputatie willen herstellen door nu wel goed journalistiek onderzoek te doen.
De Democraten en hun medestanders in de FBI en andere overheidsinstellingen kunnen de komende maanden waarschijnlijk heel wat ongewenste aandacht verwachten.
Trump voerde campagne met de leus: Drain the swamp!
Tegen alle verwachtingen in, lijkt het hem te gaan lukken.
Vond je dit artikel goed? Steun Repelsteeltje via repelsteeltje.backme.org
