Het watergateschandaal kostte ooit de Amerikaanse president Richard Nixon de kop. En waar begon het mee? Met het afluisteren van de Democraten en (met die kennis) het dwarsbomen van hun verkiezingscampagne. Het eindeloos toedekken van dat schandaal leidde tot verdere misdaden, maar na geduldig graafwerk van de Washington Post kwam alles aan het licht en moest president Nixon aftreden. Sindsdien staat het toevoegsel ‘gate’ model voor elk (potentieel) groot schandaal.
Nu is er een nieuw afluisterschandaal, maar de kans is groot dat u er nog niets over hebt gehoord. Dit keer heeft de Washington Post helemaal geen haast om uit te pluizen wat er gebeurd is. Net zo min als de New York Times of de grote tv-zenders: CNN, MSNBC, CBS, ABC en NBC. Aangezien de VS-correspondenten van onze ‘kwaliteitsmedia’ – Volkskrant, NRC, Trouw, NOS en RTL – zich meestal tevreden stellen met het overschrijven van deze media, zult u ook daar niets vinden over de beerput die nu langzaam open gaat.
The Special Counsel investigating wrongdoing that led to Russiagate, John Durham, filed a document accusing the Clinton campaign of paying tech operatives to spy on Trump campaign, then Admin, servers. See if you can find liberal outlets covering this.https://t.co/SjcheiqsnR
— Glenn Greenwald (@ggreenwald) February 13, 2022
Trump en de Russian Collusion beschuldigingen
De wortels van Russiagate liggen in 2016. Destijds streden Donald Trump en Hillary Clinton om het presidentschap. Tot verbijstering van vrijwel iedereen won Trump, en werd president. Maar dat presidentschap werd vanaf het begin zwaar gehinderd door de beschuldiging dat Trump in het geheim met de Russen zou hebben samengewerkt. Nog voor zijn inhuldiging kwam het Steele Dossier uit: een verzameling verhalen waaruit moest blijken dat Trump banden met de Russen had en chantabel was.
In mei 2017 – Trump was vier maanden president – begon het onderzoek van speciaal aanklager Robert Mueller naar de vermeende samenwerking tussen Trump en de Russen. Twee jaar lang hingen de bovengenoemde media aan de lippen van Mueller en elk gerucht over het onderzoek was voorpaginanieuws. Als u nog even terug wilt zien hoe groot de hysterie was, kijk dan onderstaande compilatie.
De conclusie van het Muellerrapport
Het was dan ook een hele schok voor veel Amerikanen dat het Muelleronderzoek geen samenwerking met de Russen aantoonde. Een paar (oud)medewerkers van Trump werden aangeklaagd – en soms veroordeeld – wegens allerlei zaken en zaakjes, maar niet één van hen bleek werkelijk samengewerkt te hebben met de Russen. Na alle hysterie rondom Russiagate werden vraagtekens gezet bij de oorsprong van dit verhaal en er werden onderzoeken gestart.
Horowitz report
In december 2019 verscheen een onderzoek naar de rol van de FBI in de beginfase van het onderzoek naar de Russian Collusion. De resultaten waren schokkend. De FBI wist vanaf het begin dat het Steele Dossier een dubieuze verzameling ongefundeerde roddels was, maar gebruikte dit dossier als rechtvaardiging om medewerkers van Trump af te luisteren. Informatie werd verzonnen, verborgen of vervalst.
Om de zaak verder uit te zoeken werd een nieuwe speciale aanklager aangesteld: John Durham. Hij diende een aanklacht in tegen één van de betrokken FBI-medewerkers en deze Kevin Clinesmith werd veroordeeld. Daarna werd het stil rondom Durham die achter gesloten deuren verder ging met zijn onderzoek.
Today's IG report clearly shows top officials in the Obama Administration abused power to spy on @realDonaldTrump's campaign. Additionally, John Durham is continuing to investigate further wrongdoings that I look forward to reviewing.https://t.co/IuJvP9H3jP
— Rep. David Kustoff (@RepDavidKustoff) December 9, 2019
Het Steele Dossier en de verslaggeving erover deugde niet
Inmiddels hebben de ‘kwaliteitsmedia’ van de VS erkend dat het Steele Dossier blijkbaar was gebouwd op overdrijvingen, geruchten en regelrechte leugens. Ook daagde het besef dat medewerkers van Hillary Clinton waarschijnlijk betrokken waren geweest bij de totstandkoming van het dossier, en dat de verslaggeving over deze zaak beter had gekund. Zoals de Washington Post deemoedig berichtte in november 2021:
“Some of the material (van het Steele Dossier, MvC) came from a Democratic Party operative with long-standing ties to Democratic presidential nominee Hillary Clinton, according to the charges, rather than well-connected Russians with insight into the Kremlin. The allegations cast new uncertainty on some past reporting on the dossier by news organizations, including The Washington Post.”
Aanklachten
Vorig jaar heeft Durham al twee belangrijke spelers aangeklaagd. Igor Danchenko – een Rus die in de VS woont – is aangeklaagd vanwege zijn medewerking aan het Steele Dossier en vanwege liegen daarover tegen de FBI. Michael Sussmann – in 2016 advocaat in dienst van de campagne van Hillary – is aangeklaagd wegens liegen tegen de FBI over zijn banden met de Clinton campagne. Hij zou zich voor hebben gedaan als ‘bezorgde burger’ terwijl hij in dienst van Clinton geruchten plantte bij de FBI over banden tussen Trump en de Russen.
"All indications are that Durham’s report will be damning — and, if the pattern holds, ignored by all the same people in the media who promoted Russia-gate for years. Even if few people ever face legal jeopardy, there ought to be political repercussions" https://t.co/SK1J517peG
— Douglas Brown (@brownmugs) February 15, 2022
Nieuwe onthulling
Afgelopen vrijdag kwam speciaal aanklager John Durham met een nieuwe onthulling. Rodney Joffe – een supporter van Hillary Clinton – was ingehuurd door het Witte Huis als ICT-specialist, onder andere om de Amerikaanse overheid te kunnen beschermen tegen cyberaanvallen. In die functie had hij toegang tot veel gegevens.
Volgens Durham misbruikte Joffe zijn positie – zowel tijdens de campagne als na de inhuldiging van Trump – om gegevens te verzamelen en zo te presenteren dat ze Trump verdacht zouden maken. Hij werkte hiervoor samen met Michael Sussmann, de advocaat die al eerder aangeklaagd werd. Dit betekent in feite dat Joffe de president zou hebben bespioneerd met de bedoeling om hem te beschadigen.
Erger dan Watergate
Het onderzoek van Durham is nog lang niet afgerond, maar de aanklachten en de tot nu toe vrijgegeven documenten laten een zorgwekkend beeld zien. Als Durham kan bewijzen dat deze mensen inderdaad hebben samengezworen tegen een zittende president dan is dit schandaal zonder meer te vergelijken met Watergate. Het is zelfs nog ernstiger. Watergate draaide om het bespioneren en saboteren van een politieke tegenstander zodat die geen president zou worden. Deze zaak gaat om het bespioneren en saboteren van de zittende president.
While the media has largely buried or downplayed the alarming disclosures by Durham on the origins of the Russian conspiracy claims, Durham keeps adding new details implicating top Democratic figures in what he describes as an ongoing investigation.https://t.co/vvDFKa0XiO
— Jonathan Turley (@JonathanTurley) February 15, 2022
Oorverdovende stilte in de anti-Trump media
De Republikeins gezinde media nemen deze zaak terecht hoog op, maar de Democratisch gezinde media proberen de onthullingen te negeren of te bagatelliseren. En geen wonder. Ze kunnen hier geen verslag van doen zonder hun eigen rol onder de loep te nemen. Deze media hebben jarenlang alle geruchten over Russian Collusion fanatiek ondersteund, ook als ze alleen maar anonieme bronnen konden vinden. Ze kunnen hier nu geen neutraal verslag van doen, omdat ze in feite medeplichtig zijn. En dus brengen ze liever de laatste roddels over Trump.
Not my president
Deze media werpen zich al jaren op als de grote beschermers van de democratie. Ze riepen Trump uit tot een groot gevaar voor die democratie en ze gaven een podium aan ‘the Resistance’, de mensen die Trump niet erkenden als president. Ze noemden hem een marionet van Poetin en vereerden Robert Mueller als de heilige die hen zou redden van het monster. Toen het Muelleronderzoek op niets uitliep, schaarden ze zich achter het Oekraïne-impeachment. Alles was geoorloofd om Trump ten val te brengen.
Hillary Clinton werd in ere gehouden, ook als ze Trump een ‘onwettige’ president noemde. Aan het begin van de coronacrisis werd Trump beschuldigd van angst zaaien en vooraanstaande Democraten bezochten demonstratief drukke plekken. Maar zodra duidelijk werd hoe ernstig de pandemie was, draaiden de media als een blad aan de boom en was elke coronadode de schuld van Trump. Tijdens het verkiezingsjaar voerden deze media verbeten campagne tegen Trump en beschermden Joe Biden. Hiervoor konden ze rekenen op de medewerking van Twitter en Facebook zodat onwelgevallig nieuws over Biden gecensureerd werd.
Meten met 2 maten
De spiegel is bijna volmaakt. Vrijwel alles wat de Trumphaters Trump verwijten, deden ze zelf. Zij hebben nooit de verkiezingsuitslag van 2016 geaccepteerd en ze hebben er alles aan gedaan om die uitslag ongedaan te maken. Maar nadat het eindelijk gelukt was om Trump te verslaan, mocht niemand twijfelen aan de verkiezingsuitslag van 2020. Elke poging om verkiezingsfraude aan te tonen werd als ‘gevaar voor de democratie’ gezien, en de bestorming van het Capitool werd gevierd als het definitieve bewijs dat Trump een gevaarlijke dictator was.
Wat deze media en andere propagandisten van de #RussianCollusionHoax Amerikaanse kiezers hebben aangedaan, is treffend verwoord door een podcaster in juli 2021. Hij beschreef hoe de Trumpstemmers langzaam hun vertrouwen in de media en de overheid verloren door alle leugens die verteld werden. Neem vooral even de tijd om te luisteren naar Tucker Carlson, die hier een groot deel van die twitterdraad voorleest.
Tucker Carlson Reading @martyrmade's Viral Thread On Why So Many Trump Supporters Have Questions About The 2020 Election & Their Distrust Of The Mainstream Media pic.twitter.com/HY6MECgd3s
— The Columbia Bugle 🇺🇸 (@ColumbiaBugle) July 10, 2021
Angst voor Durham
Beetje bij beetje brengt John Durham nu aan het licht hoe leden van de campagne van Hillary Clinton gewetenloos te werk zijn gegaan, en hoe hun medeplichtigen niet stopten nadat de verkiezingen verloren waren. Zal hij zelfs aan het licht brengen dat Hillary zelf overal bij betrokken was en dus aangeklaagd zou moeten worden? Zal Durham zelfs aantonen dat Barack Obama of Joe Biden vuile handen heeft gemaakt?
Als Durham zijn aanklachten goed kan onderbouwen, kunnen grote reputaties vernietigd worden. En in feit zijn sommige reputaties al heel wankel, want veel zaken zijn al uitvoerig bewezen. Wat zal er gebeuren als de speciale aanklager alles samenbrengt en werkelijk mensen ten val gaat brengen? Als deze daders gaan vallen, slepen zij hun vrienden in de media mee in hun val.
Journalisten als lakeien van de macht
Dit is de grote valstrik voor media die te nauw verweven raken met de macht. Zij worden deel van het establishment en verliezen het contact met grote delen van de samenleving. Het establishment wordt voor hen iets wat uit zelfbehoud verdedigd moet worden. Door die verwevenheid zijn zij veilig als de gevestigde orde brokken maakt. En als mensen boos worden over die brokken, zijn ze voor deze media eerder dader dan slachtoffer.
Natuurlijk zijn niet alle journalisten hetzelfde, maar hoeveel journalisten zijn werkelijk kritisch op de gevestigde orde? En hoe reageren zij als die gevestigde orde echt wordt uitgedaagd? Dat was wat in de VS gebeurde. Er kwam een populist aan de macht en de media zagen een vijand. De democratie deed er niet meer toe, het domme volk had verkeerd gekozen. Te veel journalisten vergaten hun integriteit en werden instrumenten van het belaagde establishment.
Het is te hopen dat het recht zal zegevieren. Want al zijn nog niet alle details duidelijk, veel is wel al duidelijk. Het Amerikaanse volk is verraden, de democratie gesaboteerd. En alle hypocriete ophef over de bestorming van het Capitool kan niet verhullen dat dit een reactie was op alle sabotage die eraan vooraf ging. Het volk was geen gevaar voor de democratie. De media wel.
Vond je dit artikel goed? Steun Maaike van Charante via repelsteeltje.backme.org
Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Volg Maaike op Twitter.
.
