Racisme is slecht. We weten het allemaal, het wordt ons met de paplepel ingegoten, en voor het geval we ooit mochten verslappen, zullen overheid en media ons daaraan herinneren. Maar waar we vroeger kleurenblind wilden zijn, moeten we tegenwoordig juist kleur zien. Dit woke antiracisme leidt tot tribalisme, en creëert juist een voedingsbodem voor racisme. Deze antiracisten spelen met vuur.
Het nieuwe racisme
In juli 2020 schreef ik over ‘racisme in een hip nieuw jasje’: “Het heet nu antiracisme en de zondebok is dit keer blank. Het narratief is heel simpel: zwart is goed en blank – pardon, wit – is fout. Witte mensen zijn schuldig aan van alles en nog wat, en moeten een enorme lijst taken afwerken om te boeten voor hun zonden.”
Lees het stuk gerust na. Het staat propvol voorbeelden van artikelen waarin Nederlanders werd ingepeperd hoe racistisch ons land wel niet is. Ik citeerde zelfs uit een kinderboek waarin het narratief van beestachtig racisme er nog eens ingehamerd werd. Dat Nederland zo ongeveer de minst racistische samenleving op aarde was, deed er niet toe. We moesten en zouden ‘institutioneel racisme’ hebben.
Het doet iets met ons
De aandacht voor racisme is al jaren extreem, en bepaald niet neutraal. En dat heeft gevolgen. Zoals Ines van Bokhoven in diezelfde zomer van 2020 schreef in een open brief aan Mark Rutte: “Het doet iets met een mens, om elke dag voor monster te worden uitgemaakt door de media, door politici, door sporters, zangers, filmsterren, kortom: iedereen die er toe doet. (…) Het is vernederend, Mark. Het is meer dan vernederend: het sluit uit en is ondemocratisch. En het maakt kwaad. Heel erg kwaad.”
Geloof me, @markrutte: het sloopt een mens, om elke dag voor monster te worden uitgemaakt door de media, door politici, door sporters, zangers, filmsterren, kortom: iedereen die er toe doet. Lees de brief aan Mark van @InesvanBokhoven in @OpiniezMagazine 👇https://t.co/kC7mFBoJ7c
— Uri van As (@uri4u) June 24, 2020
Leuzen op de Erasmusbrug
Natuurlijk waren Ines en ik niet de enigen die hiervoor waarschuwden, maar wie kritiek heeft op antiracisten is bij voorbaat al verdacht, en er werd niet geluisterd. De bewustwordingscampagnes gingen door en het werd 2023.
Tijdens de jaarwisseling werden er teksten geprojecteerd op de Erasmusbrug in Rotterdam. Vrolijk blank 2023. White lives matter. Zwarte Piet deed niets verkeerd. En tot slot: We must secure the existence of our people and a future for white children.
Ophef alom. Maar velen waren niet zo geschokt. Zelf had ik het filmpje bekeken en de woorden ontcijferd – en ik zag heus wel dat hier een racistisch luchtje aan zat – maar na het aanhoudende ‘antiracisme’-bombardement van de afgelopen jaren kwam ook ik niet verder dan een cynisch: Wie zaait zal oogsten.
Zou 'We must secure the existence of our people and a future for white children' een reactie zijn op alle scheldpartijen op 'witte mensen'?🤨
Wie racisme zaait, zal racisme oogsten.
Vul trouwens 'black' in in bovenstaande zin, en het is ineens heel 'empowering' om dit te zeggen.— Maaike van Charante (@Repelsteeltje21) January 1, 2023
De veertien woorden
Natuurlijk kreeg ik boze reacties. En al snel werd ik op de hoogte gesteld van de herkomst van dat zinnetje. Weet je niet dat dit de veertien woorden zijn?! De veertien woorden…? Opzoeken, en ontdekken dat een of andere Amerikaanse rechtsextremist ooit dit zinnetje bedacht. Toen ik de Wikipediapagina las, besefte ik dat ik dit wel eens eerder langs had zien komen, maar de precieze woorden – en zeker de term 14 words – waren me niet bij gebleven.
Ik voelde me even dom, maar al snel zag ik dat vrijwel niemand de woorden paraat had. Uitgezonderd natuurlijk de ‘antiracisten’ die scherper staan afgesteld op ‘rechtsextremistische hondenfluitjes’ dan welke rechtsextremist ook. RTL was met een nuchter stuk gekomen waarin stond dat de leuzen waarschijnlijk niet strafbaar waren, en kreeg de wind van voren.
Uhm @RTLnieuws, hoezo was dit niet klip en klaar racisme? Iedereen en zijn hond weet dat dit de "14 words" van "Brüder Schweigen" neonazi, racist, terrorist en veroordeelde misdadiger David Lane waren.Waarom denken jullie dat skinheads '14' op hun kop tatoeëren? Christus te paard pic.twitter.com/57ngWMWSn2
— Sam Gerrits (@samgerrits) January 2, 2023
Dat weet toch iedereen…?!
Ja hoor. ‘Iedereen en zijn hond’ weet dat dit de 14 words zijn… Tuurlijk. Wij rechtsmensen hebben ze allemaal ingelijst aan de muur hangen, en we speuren met een loep alle mugshots van extremisten af om hun tatoeages te ontcijferen. Wat zeg ik? We sparen plakplaatjes van die mugshots en onze kinderen ruilen die op het schoolplein. Bonuspunten als de criminelen ook nog 88 op hun voorhoofd zetten!
Voor de argelozen onder ons: 88 is ook al zo’n hondenfluitje. De H is namelijk de achtste letter van het alfabet, en twee keer H = HH. Snapt u hem al? Niet…? Zucht. Heil Hitler natuurlijk! Sidder en beef, gij nazi! Zoals ik in een tweede – nog cynischer – tweet schreef: Hondenfluitje: signaal bedoeld om verhulde extreemrechtse boodschappen over te brengen, wat vervolgens vooral gehoord wordt door linkse activisten.
Het went nooit dat mensen zo naar de wereld kijken en (dus) overal nazi’s zien.
Afstomping
En toch, na de eerste irritatie ging ik nadenken. Had ik door moeten hebben dat dit afkomstig was van echte rechtsextremisten? Had mijn alarm niet keihard af moeten gaan bij white children? Twintig jaar geleden zou dat alarm bij mij zijn afgegaan, maar nu niet. Het drong tot me door dat het ‘antiracisme’-bombardement ook op mij effect heeft: het heeft me afgestompt.
Als proud to be black en black pride ja, zelfs black love(!) volkomen geaccepteerd zijn, ben ik blijkbaar niet meer zo onder de indruk van secure a future for white children. Ik zag heus nog wel dat het racistisch was – want nadruk op huidskleur – maar ik vond het een begrijpelijke reactie op de beschuldigende vinger van de overheid en media. Logisch dat blanken zich dan zorgen gaan maken om de toekomst van hun kinderen.
Joris
Want overheid en media lopen nog steeds op hun tenen om minderheden niet te kwetsen, terwijl ze duidelijk vinden dat je met blanken geen rekening hoeft te houden. Reclames en overheidscampagnes zijn berucht.
Ten koste van alles moet voorkomen worden dat ‘Nederlanders van kleur’ gestigmatiseerd worden. Het resultaat is dat blanke Nederlanders steevast de zwarte piet krijgen toebedeeld, zoals in onderstaand filmpje waarin ene Joris met zijn maten met messen bewapend de straat op gaat om ‘een drillrap te shooten’.
Altijd weer die Joris … pic.twitter.com/hnN9dqyKhU
— Hans Acker (@HansAckerNY) July 27, 2021
Omar en Samira
Het OM weet heus wel dat het niet de Jorissen zijn die de straten onveilig maken met grote messen, maar we moeten vooral minderheden niet stigmatiseren. Bij blanke Nederlanders ligt dat heel anders…
Afgelopen week was er ophef over weer zo’n campagne waarin blanke Nederlanders een vanzelfsprekende schop van de overheid kregen. Iemand tweette een foto van een bushokje in Eindhoven waar een grote poster in hing, met de woorden: Erik en Annemarie krijgen morgen de sleutel (Omar en Samira niet).
Reclamebord van de gemeente Eindhoven. Terwijl statushouders voorrang krijgen op een sociale huurwoning zet de gemeente deze reclame op de abri's. Tendentieus en polariserend. pic.twitter.com/CBpreeWC0J
— Marlies TCB ⚡ 🤘 (@MarliesTCB) January 3, 2023
Averechts effect
Het was natuurlijk weer antiracistisch bedoeld (gij zult niet discrimineren!), maar nu autochtone Nederlanders eindeloos moeten wachten op een huis terwijl statushouders voorrang krijgen, schoot dit bij velen in het verkeerde keelgat. Al snel verschenen sarcastische variaties op de poster waarin Erik en Annemarie pas over 10 jaar de sleutel kregen, en Omar en Samira niet eens huur hoefden te betalen.
En ja, we konden ook nog lachen. In dit overwegend blanke land hebben overheid en media al lang geleden met elkaar afgesproken dat we natuurlijk geen blank stel in beeld brengen. Diversiteit! Dus zelfs in deze campagne ging de verfkwast eroverheen, al ondermijnde dat in dit geval de boodschap. Hoezo discriminatie? Erik heeft een kleurtje!
Die Erik is toch ook gewoon 'van kleur' 😃. De obsessie met stellen van verschillende afkomst is zó sterk, dat het zelfs wordt toegepast als het totaal niet bij de campagne past. pic.twitter.com/S634xA3lqN
— Mirjam152 (@Mirjam152) January 4, 2023
Tribalisme
Maar zo langzamerhand vergaat het lachen mij wel. In de lange geschiedenis van de mensheid leefden we vooral in kleine groepen, in stammen met een paar honderd leden. We waren trouw aan onze stamgenoten, en wantrouwend tegenover buitenstaanders. Dat is tribalisme. Zo werkt ons oerbrein, want zo overleefden we.
Het is belangrijk om te beseffen dat dit onze natuurlijke neiging is. De redelijk vrije en gelijke samenleving van dertig jaar geleden is niet uit de lucht komen vallen, daar hebben onze voorouders hard voor moeten werken. En omdat wij van nature tribale wezens zijn, is het gruwelijk makkelijk om die samenleving om zeep te helpen door groepen tegen elkaar op te zetten.
Tribalisme maakt ook dat alleen kritiek uit eigen kring nog serieus genomen wordt. Wat dat betreft is het hoopgevend dat er bredere verontwaardiging was over de Erik-en-Annemarie-campagne. Balie-directeur Yoeri Albrecht reageerde woedend en schreef: “Dit is gewoon officieel polariseren en mensen tegen elkaar opzetten.” En hij is gelukkig niet de enige niet-rechtse opiniemaker die waarschuwt.
Ik hoop dat iedereen inziet waarom woke zo'n slecht idee is; het normaliseren van een discours dat draait om raciale vertegenwoordiging en dat in uitkomstenverschillen bewijs van racisme en onderdrukking ziet, speelt alleen maar extreemrechts in de kaart en voedt oa antisemitisme
— Jason Walters 🇺🇦 (@jasonwalters85) December 2, 2022
Keuzes voor de toekomst
Want stel u even voor dat dit tribalisme onze samenleving gaat beheersen. Stel u even voor dat elke groep vooral trouw gaat zijn aan de eigen groep, en andere groepen als vijanden gaat zien. Wat denkt u dat dat betekent voor minderheden? Zij zijn niet de grootste, sterkste groep, we noemen hen niet voor niets minderheden.
De activisten bij overheden en in de media zouden eens wat beter na moeten denken. In de eerste plaats is het immoreel om mensen verwijten te maken op grond van hun huidskleur, ook als die huidskleur blank is. In de tweede plaats is onze maatschappij nog steeds in principe niet racistisch, wat hysterische woke activisten ook beweren. Verschil in kansen heeft in Nederland nog altijd meer met klasse dan met ras te maken.
En in de derde plaats: willen de antiracisten werkelijk dat tribalisme de norm wordt? Willen zij werkelijk dat de grote goeiige lobbes van de zwijgende meerderheid er genoeg van krijgt en gaat beantwoorden aan het geschetste beeld? Dit gevaarlijke spel kan juist voor de minderheden heel slecht aflopen. Het creëert een voedingsbodem voor racisme. En echte racisten weten dat heel goed en zullen daar misbruik van maken.
Denk niet zwart-wit
Laten we alsjeblieft beseffen hoe gevaarlijk dit huidskleurenspelletje is. Laten we stoppen met het indelen van mensen op grond van hun ras, en terugkeren naar de idealen van Martin Luther King: Laten we mensen beoordelen op hun gedrag, en niet op hun huidskleur.
Vond je dit artikel goed? Steun Maaike van Charante via repelsteeltje.backme.org
Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Volg Maaike op Twitter.
.
