In het NRC van 6 december verscheen een ivoren-toren-reactie op ‘de gele hesjes’.
Janan Ganesh schrijft (oorspronkelijk artikel in de Financial Times) dat de oude George Bush, die deze week overleed, bij een generatie hoorde die de oorlog nog had meegemaakt en dus beter begreep hoe broos onze maatschappelijke orde eigenlijk is.
Zijn boodschap: die onwetende sukkels zonder historisch besef die – o, gruwel – op populisten stemmen, die zullen nog de ondergang van onze beschaving veroorzaken.
Janan Ganesh wordt opgevoerd als een autoriteit, maar hoe weinig historisch besef heb je als je schrijft: ‘Omdat die generatie westerlingen op een haar na de verwoesting van de beschaving had meegemaakt, speelde ze na 1945 niet lichtzinnig met gevaarlijke ideeën.’
Nooit gehoord van 1968?
Maar de grootste misser is zijn bewering dat ‘de muitende gele hesjes’ het risico lopen de westerse beschaving te vernietigen omdat ze te stom zijn om de mogelijke gevolgen van hun acties te overzien.
Ganesh werpt zich hier op als beschermer van de beschaving, maar wat hij in feite beschermt is de grenzeloze inhaligheid van de elite die de laatste decennia aan de fundamenten van onze democratieën heeft geknaagd.
De belagers van dit establishment – in zijn ogen domme relschoppers – hebben heel wat meer realiteitszin dan de zogenaamde intellectuelen waar hij vermoedelijk mee omgaat.
Blijkbaar heeft Ganesh weinig contact met mensen aan de onderkant van de samenleving.
Aan die onderkant begint het zo langzamerhand echt nijpend te worden, en wat de gele hesjes willen, is niet de vernietiging van de westerse beschaving, maar eerder de restauratie ervan. En dat betekent geen terugkeer naar de tijd dat de adel het voor het zeggen had, maar een herstel van de democratie zoals die – zelfs door de schijnheilige bovenklasse – met de mond beleden wordt.
Een democratie waarin gewone mensen hun stem kunnen laten horen en waarin hun zorgen serieus worden genomen. Een democratie waarin zij als volwaardige burgers worden gezien, en niet als melkkoeien of potentiële rechtsextremisten.
Want hetzelfde establishment dat Ganesh hier in bescherming neemt, heeft veel te weinig oog gehad voor de eigen bevolking en loopt nu het risico daar de prijs voor te moeten betalen. Als iets onze beschaving de laatste decennia ondermijnd heeft, dan is het wel de hebzucht van deze elite geweest.
Het zou lachwekkend zijn als het niet zo treurig was, dat iemand als Ganesh nu de mogelijke ondergang van onze westerse beschaving in de schoenen van de bevolking wil schuiven; dezelfde bevolking die al jaren probeert om terechte zorgen kenbaar te maken, maar elke keer weer tegen een muur van onbegrip op loopt.
Als deze laatste poging nu eens niet als rechts-extreem wordt weggezet, kan zij hopelijk fungeren als een wakeup-call voor de ingeslapen bovenklasse.
Het NRC en de Volkskrant – de ‘elitekranten’ van Nederland – hebben de laatste weken opvallend genuanceerd geschreven over de gele hesjes (uitgezonderd natuurlijk Bert Wagendorp, maar dat viel te verwachten van de kampioen dedain).
Hopelijk zullen deze kranten en de ‘Haagse kringen’ niet zo dom zijn om de weg van Janan Ganesh in te slaan.
Want als iets een vernietigende revolutie kan veroorzaken, dan is het wel een starre elite die niet wil luisteren.