Hoe ver kan je een samenleving drijven voor het helemaal mis gaat?
Onze media en overheid lijken volkomen bereid om dit uit te testen.
Racisme is weer helemaal in, maar in een hip nieuw jasje. Het heet nu anti-racisme en de zondebok is dit keer blank. Het narratief is heel simpel: zwart is goed en blank – pardon, wit – is fout. Witte mensen zijn schuldig aan van alles en nog wat en moeten een enorme lijst taken afwerken om te boeten voor hun zonden:
3 juni RTL: Dit kunnen witte mensen doen tegen racisme: ‘Erken je eigen bevoorrechte positie’
11 juni NRC: Witte mensen: een vitale bijrol
15 juni Trouw: Witte mensen moeten bereid zijn zichzelf een spiegel voor te houden
18 juni AD: ‘Witte mensen moeten zwarte mensen excuses aanbieden’
24 juni Het Parool: ‘Witte Nederlanders moeten elkaar corrigeren’
Met nietsontziende ijver wordt het gif in onze samenleving gepompt.
Je BENT je huidskleur!
- Ben jij zwart? Dan ben je slachtoffer! Kijk, hier, al het leed van de slavernij: dat draag jij mee in je genen. Voel het! Ervaar het! Voel je de pijn? Nog niet? Hier: nog wat materiaal, voel dan! Ja echt, ALLES wat jou in het leven tegenzit komt door RACISME. Denk erom, jij bent nooit ergens verantwoordelijk voor, als iets niet lukt is het de schuld van de racisten!
- Ben jij blank? Dat heet niet ‘blank’, stommeling, dat heet ‘wit’! En wit is slecht. Besef je wel dat je een racist bent? O, dacht je van niet? Leugenaar! Ontkenner! Geef het maar toe, je bent een RACIST! Dat zit in je genen. Jij stamt af van slavenhouders en jij bent dus SCHULDIG. Ga je schamen!
Welke halve gare kan denken dat dit een goed idee is?
Zelfs jonge kinderen worden al vergiftigd met identiteitspolitiek.
Kinderboek
Iemand had een twitterdraad gepost met screenshots van een kinderboek, een boek voor kinderen uit groep 5. Kinderen van acht of negen jaar oud.
Citaten:
Een blank meisje krijgt een negerslaafje, Koko:
Papa is sterk.
Hij haalde zelf het deksel eraf.
Ik zag een mensje.
Het zat dubbelgevouwen in de schaal.
Het kwam overeind.
(…) Dit is Koko, zei papa.
Een slaafje voor onze Maria.
Van tante Elisabeth kreeg ik een zweepje.
Het paste net niet in de tas.
Jammer.
Blanke vrouw tijdens een theekransje tegen haar vriendinnen over wat ze met het pasgeboren kindje van haar slavin heeft gedaan:
Ik heb er drie keer wat van gezegd,
toen was mijn geduld op.
Ik heb het opgepakt
en een tijdje onder water gehouden.
Toen was het goed stil.
Dat verzeker ik je.
Tante Amy knikte:
Slavinnen zijn een ramp, een ramp.
Mama liet de thee afruimen.
Ander citaat:
De slaven hebben gedanst en gezongen.
Ik zag opeens hoe zwart ze zijn,
hoe mooi wit ik ben.
Er zijn nog meer citaten, maar de teneur is duidelijk. Er wordt hier een beeld gegeven van afgrijselijke misstanden en een volkomen gebrek aan medemenselijkheid, en het wordt gebracht als een vanzelfsprekendheid. In alle citaten zag ik niet een keer mededogen met de slaven verwoord. Ze werden afgeschilderd als beesten.
Wat voor beeld moeten kinderen hiervan krijgen?
Voor zwarte kinderen lijkt het me afschuwelijk om dit te lezen, ze moeten hier wel bang van worden. Is het de bedoeling dat dit hen pijn doet? Zodat zij ‘deel krijgen’ aan de pijn van de slavernij? Wat is dit voor walgelijke manipulatie?
En wat moeten de blanke kinderen hiervan leren? Dat je mensen als beesten mag behandelen? Dat je ‘witte’ huidskleur ‘zo mooi’ is in vergelijking met zwart? Welke idioot bedenkt zoiets?
Je mag hopen dat leerkrachten hier heel verstandig mee omgaan, maar dat lijkt bijna onmogelijk. En hoeveel kinderen krijgen dit zonder begeleiding onder ogen? Dit boek is van 2006 en het is van een bekende kinderboekenschrijver: Dolf Verroen. Al die jaren is dit vrij verkrijgbaar geweest en is kinderen hiermee verdeeldheid en racisme aangeleerd, of dat nu de bedoeling is of niet.
Intussen neemt het tempo waarin onze maatschappij vergiftigd wordt alleen maar toe. De gevolgen laten zich raden.
NOS stookt lustig verder
De NOS komt voortdurend met artikelen over ‘hoe racistisch Nederland wel niet is.’
Is dit omdat er nodig eens een keertje iets over racisme gezegd moet worden? Niet bepaald, kijkt u zelf maar eens: alleen al in de maand juni heeft de NOS honderden artikelen over racisme geschreven. HONDERDEN artikelen in 1 maand, dat is elke dag een fikse dosis ‘bewustwording’ over racisme. Bedenk daarnaast dat ook andere media zich bepaald niet onbetuigd laten.
En zijn die artikelen vanuit verschillende invalshoeken geschreven?
Natuurlijk niet.
Er wordt geschreven over de VS, over de Nederlandse demonstraties en over de rel rond Johan Derksen. En dit wordt aangevuld met verhalen uit de samenleving. Al die artikelen vertellen over het kwaad van racisme, en voor zover ze over Nederland gaan zijn het verhalen die voortdurend bevestigen hoe racistisch ons land wel niet is.
Ik ging de reacties onder een zo’n tweet van de NOS lezen, en ik schrok. Niet omdat er zoveel racistische reacties onder stonden – toen ik keek was dat er eentje – maar omdat er zoveel woede en frustratie uit sprak.
Het artikel had als titel ‘Slavernijverleden zie je nu terug in Black Lives Matter-demonstraties’ en er stond een grote foto in van een demonstratie op de Erasmusbrug van allemaal blanke demonstranten met bordjes als: Black lives matter; Nederland is ook schuldig, en Silence is Betrayal.
Het artikel ging over de jaarlijkse Keti Koti-herdenking, maar ik betwijfel of veel twitteraars het artikel nog gelezen hebben.
Er waren ruim honderd reacties en wat waren de hoofdlijnen?
Ten eerste smeekbeden aan de NOS om eindelijk eens op te houden met het opdringen van een schuldcomplex. Ten tweede woedende verhalen over het leed van veel blanke Nederlanders door armoede, kinderarbeid, Jappenkampen en dwangarbeid in de oorlog. Ten derde de opmerking dat slavernij van alle tijden is en ten vierde de vergelijking met de Jodenvervolging. Verder veel schampere opmerkingen over een verborgen agenda: het gedram dient volgens velen om herstelbetalingen los te krijgen of om de bevolking met ‘verdeel en heers’ te manipuleren.
Ik zag niet één reactie van iemand die door dit artikel ineens was gaan beseffen dat er vroeger slavernij geweest is en dat er nog steeds racisme bestaat. Zo iemand is er in Nederland waarschijnlijk niet, tenzij hij vanochtend uit een coma van dertig jaar ontwaakt is. En zelfs dan.
Mensen worden doodgegooid met deze verhalen en de reacties maakten overduidelijk dat de grens in zicht is. Natuurlijk kan je altijd en overal racisme vinden als je goed zoekt, maar in Nederland wordt racisme al generaties lang als iets afschuwelijks gezien door de grote meerderheid van de bevolking. En toch moeten we voortdurend aanhoren hoe racistisch we zijn.
Dit gaat fout
Inmiddels geloof ik niet meer in de onschuld van degenen die dit narratief promoten. Het gestook gaat al jaren door en men lijkt pas tevreden te zijn als de hele Nederlandse bevolking – pardon, de BLANKE bevolking – zich huilend vernedert en kruipend schuld erkent.
En dat gaat niet gebeuren.
Natuurlijk is er een grote groep die zich laat intimideren en tot de meest bizarre uitspraken over ‘witte schuld’ gebracht kan worden, maar een hoop mensen zullen zich uiteindelijk gaan verzetten.
En dan?
Krijgen we dan het ‘bewijs’ dat Nederland toch racistisch is?
Nee.
Dan krijgen we het bewijs dat volhardend stoken uiteindelijk een uitslaande brand veroorzaakt.
Vond je dit artikel goed? Steun Repel via repelsteeltje.backme.org
Voor meer artikelen van Repel, zie deze link.
Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Volg me op Twitter.
.
