Samenvatting
Een auto die er tussenin hangt dat was ik nog niet eerder tegen gekomen maar het kan dus blijkt nu. Ik had geen idee wat ik moest verwachten van de Mazda CX-30 maar het kon bijna niet tegenvallen was mijn verwachting. En die verwachting klopte inderdaad want de handgeschakelde 6-versnellingsbak, de zit, het sturen ja echt alles klopt bij deze Mazda. De elektronica kan ik moeilijk als minpunt bestempelen want dat vind ik bij alle auto’s overbodige ballast waar je heel veel geld voor betaald maar die weinig meer oplevert dan pure ergernis. Elektronische veiligheidssystemen maken een auto namelijk niet écht veiliger naar mijn mening dat doen dingen als het ultra-sterke staal, de kreukelzones en de airbags (beschouw ik even niet als een elektronische veiligheidssysteem) en dat is erg goed gelukt bij deze Mazda CX-30 met zijn absurd hoge NCAP-score van maar liefst 99 procent! Mazda heeft met de CX-30 een zeer complete auto op de wielen gezet die uitstekend scoort op alle punten met hier en daar een minpuntje zoals de stick-slip van de vering/demping maar die verdwijnt naarmate de kilometers oplopen en de ACC die zichzelf iets te laat automatisch uitschakelt. Maar dat mag de pret niet drukken dus ik zou zeggen ga zeker een proefrit maken als je een Crossover of SUV in dit segment zoekt.

Plus: Banden – Interieur – Koppeling – Motorblok – Stuurgevoel – Versnellingsbak – Wegligging

Min: Adaptive Cruise Control schakelt zichzelf te laat automatisch uit – Verbruik

Testverslag
De titel is toch eigenlijk wel een terechte vraag van mijn kant of niet dan? Want wie het weet mag het zeggen! Gaat het de elektrische auto worden of misschien de waterstofauto of toch iets totaal anders met een soort van nieuwe recyclebare brandstof of nog weer heel iets anders? Sinds de ontdekking van een ‘new state of matter’ waarbij elektronen zich bij kamertemperatuur op een bepaalde manier rangschikken die tot voor kort alleen mogelijk was bij extreem lage temperaturen sta ik nergens meer van te kijken. De natuurkundige die het ontdekt heeft omschreef de nieuwe vinding als volgt, je wandelt door een boomgaard en ziet dan allemaal mango’s aan een appelboom hangen. Op zo’n moment denk je dat kan niet en twijfel je aan je eigen hersenen, iets wat ik eigenlijk de gehele afgelopen week al doe. Ik zou bijna die coronavirus-hysterie de schuld geven maar het kan ook zijn dat ik gewoon een oude lul aan het worden ben. En alsof het niet erger kon stapte ik op weg naar Mazda Motor Nederlands bij het verkeerde treinstation uit, Waddinxveen-Noord in plaats van Waddinxveen. Dat is het verschil tussen 4,1 km en 2,8 km lopen dus ik heb toch maar 15 minuten op de volgende trein gewacht. Nog voor 10 uur reed ik de parkeerplaats af in een spierwitte Mazda CX-30 een Crossover die het gat tussen de Mazda CX-3 en de Mazda CX-5 opvult volgens journalistiek Nederland. Ach je zou ook kunnen zeggen dat de CX-30 het gat tussen de Mazda 3 en Mazda CX-3 opvult. Mij boeit dat eerlijk gezegd niet zo al dat type- en segmenten-gedoe. Na het wegrijden heb ik mijn nieuwe iPod Touch via de Bluetooth gepaard en dat ging net als in de Renault Captur lekker snel en eenvoudig. Mijn ‘elektrische’ stoel had ik voor het wegrijden al in de juiste positie afgesteld maar de zijspiegels doe ik toch liever al rijdend dan op een parkeerplaats. De Mazda CX-30 voelde direct lekker aan; zit goed, stuurt heerlijk, schakelt fabuleus, kortom typisch Mazda. Naar de Cruise Control zoeken zag ik dat die van het type Adaptive is en ik zag ook een knopje Auto Hold op de midden-console zitten wat ik dan weer niet had verwacht in een handgeschakelde auto. Na de nodige bochten en rotondes door Waddinxveen besloot ik dat ik na het op “0” zetten van de Tripmeter toch maar even in Waddinxveen te tanken. Er ging nog ruim 1,5 liter E5 in ook al stond de brandstofmeter op vol wat inhoudt dat mijn verbruiksmeting niet had geklopt. Tijdens het tanken viel mij op dat de benzineklep toch wel uit de toon viel vergeleken bij de rest van de netjes en strak afgewerkte CX-30.
Richting Hazerswoude-Rijndijk rijdend kon ik de snelheid eindelijk opschroeven naar 80 km/u en het gekke is dat ik totaal niet het gevoel had in een auto te rijden met een vermogen van 180 Pk. Dat is inderdaad net als de nieuwe Mazda 3 begin dit jaar die had ook de nieuwe Skyactiv-X motor. Ook deze auto laat zich met groot gemak afwurgen tot 50 km/u in 5 en 60 km/u in 6 dus koppel zat. Na een lange weg rechtdoor kon ik dan eindelijk de N11 opdraaien waar helaas een slome BMW 7-serie (die dacht dat ie snel was) voor mij reed. Hopelijk had ik van de N11 naar de A4 niemand voor mij rijden en inderdaad had ik mazzel. Voordat ik de A4 onderdoor reed had ik de Traction Control al uitgeschakeld zodat ik stevig gas gevend in de 2de versnelling door de haakse bocht kon. Dat ging uitstekend dankzij het GVC Plus (= G-Vectoring Control Plus) zoals Mazda haar elektronisch sperdif noemt. Ik moest wel lachen wat Mazda Motor Nederland in haar bericht hierover schrijft op haar nieuwsblog. [quote nieuws.mazda.nl] G-Vectoring Control Plus zorgt voor consequent soepele overgangen tussen gieren, rollen en stampen, zelfs in scherpe bochten, waardoor de auto plotselinge stuurbewegingen beter kan opvangen en strak de bocht verlaat. [/quote nieuws.mazda.nl] Sommige mensen hebben wel eens commentaar op mijn manier van testen (= op de grens rijden) maar als ik de woorden gieren/rollen/stampen zie staan heb ik zoiets van ja uh en wat schrijft Mazda zelf dan… De lange flauwe bocht naar de Europaweg ging ook zalig voor een auto zoals deze en zou ik eerder verwachten in een hatchback. Aan het einde van de op-/afrit gekomen gaf ik nog even gas bij want iedereen ging rechts rijden maar het is hier veel slimmer om links te rijden zoals ik dus altijd doe. Ik vloog met een voor een Crossover normaal gesproken te hoge snelheid door de scherpe rechter-afknijp-bocht maar dat bleek voor deze Mazda CX-30 geen enkel probleem.

YouTube-filmpje GVC Plus

Lovende Bas met een ietsepietsie kritiek
Omdat ik toch eerst even naar mijn garage moest om foto’s te maken van de Samsonite kofferset ben ik daarna ook meteen maar door gereden naar Bas. De bagageruimte in de kofferbak viel mij mee want die is gelijk aan de standaard hatchback kofferset. Ik hield overigens nog wat ruimte over aan de bovenkant maar daar paste geen koffer of beautycase meer maar wel wat zachte bagage.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×50-liter
Zonder hoedenplank: 3×50-liter + 3×33-liter + 13-liter

Na 400 meter stond ik bij Bas voor de deur die helemaal weg was van het interieur van deze Mazda CX-30. “Mooi en erg strak afgewerkt met spannende en leuke accenten”, zei Bas. Bas vindt het interieur van deze Mazda CX-30 met afstand één van de mooiste die ik de laatste maanden aan hem heb laten zien. Het eerste wat hem opviel was het gaatjespatroon in zwarte het leer op de stoelen waar je als je goed kijkt een bruine kleur doorheen kunt zien. Erg fraai gedaan volgens Bas net als de stiksels en het bruine leer dat weer terugkomt in de portieren, het dashboard en de midden-console. Verder vielen Bas ook de ‘punten’ op in de geopende voorportieren die na het sluiten van de voorportieren niets meer dan het dashboard blijkt te zijn dat doorloopt in de armsteun + handgreep van elk voorportier. Ook weer heel fraai gedaan volgens professor Autobekledologie Bas Kallenberg. Best grappig om Bas zo enthousiast te zien want dat maak ik zeer zelden mee. Maar dat is natuurlijk alleen maar goed want ik heb een bloedhekel aan mensen die niet kritisch durven te zijn. Als iets goed is dan is het goed en als iets slecht is dan is het slecht en verder alles daar tussenin. Ik hoor Bas nog “Vette porno” zeggen toen hij zijn hoofd naar binnen stak bij de Jaguar XJ of zoals laatst bij de Hyundai IONIQ electric “Daar kom ik niet voor naar buiten” met meteen daar achteraan “Oh ik zie het al hij staat al in de grondlak”. Maar ook deze Mazda CX-30 ontkwam niet aan kritiek want toen Bas de benzineklep zag reageerde hij met de uitspraak die ik dacht toen ik de benzineklep open deed: “Dat ziet er toch niet uit!” Dat blijft toch iets dat ik nooit zal snappen vooral omdat de ambachtslieden van Mazda net als die van Lexus (daar las ik het voor het eerst) Takumi zijn. [quote Mazda.nl] Dat zijn ambachtslieden die hun vaardigheden jarenlang, zelfs tientallen jaren, hebben verbeterd om puur meesterschap te bereiken. Hun passie, geduld en toewijding aan het vak spreekt uit elke Mazda. Een emotioneel vertoon van vakmanschap dat door geen enkele computer is na te bootsen. Elk detail in de Mazda CX-30 verwijst naar de vaardigheden van de Takumi. Deze overdracht van energie creëert een omgeving die inspireert en een gevoel dat blijft bestaan – zelfs als de rit voorbij is. Van ontwerper tot bestuurder; deze verbinding creëert een emotionele band tussen mens en machine. [/quote Mazda.nl]

Leeg zwembad
Na Bas ben ik direct door gereden richting het zwembad maar niet voordat ik een rondje Space Business Park had gedaan. Op de N206 heb ik het TCS alvast met een korte druk op de knop uitgezet want een ESP-knopje was nergens te vinden. Het TCS-knopje lang ingedrukt houden (zoals bij Hyundai en Kia) leverde geen enkel verschil op met kort indrukken. Nou heeft deze Mazda CX-30, net als de nieuwe Mazda 3 Skyactiv-X 180 Luxury 6MT die ik in januari heb getest, ook GVC Plus. Samen met het TCS uit moet dat toch ruim voldoende lol (= gieren, rollen en stampen) opleveren lijkt mij. Op de afrit gaf ik extra gas bij in de afknijpbocht en dat deed deze Mazda CX-30 erg goed. Aan het einde van de bocht kreeg het onderstel het heftig te verduren maar dat bleek geen enkel probleem voor deze Mazda CX-30. Over het viaduct heen rijdend reed ik heel rustig op de rotonde af om mezelf goed te positioneren zodat er niemand voor mij reed en ik meteen de rotonde verlatend plankgas kon geven. De haakse rechterbocht ging heerlijk net als de flauwe linkerbocht. Het gekke is dat je van die 180 Pk totaal niets merkt tijdens het rijden maar als je stevig gas geeft in de 2de versnelling vlak voor een haakse bocht je er toch echt met doorspinnende voorbanden doorheen stampt. Maar ja het klopt wel want dit 2-liter Skyactiv-X motorblok heeft geen turbo en door het dieselgevoel van dit motorblok gaat alles zo soepel dat je er niets van merkt. En toch zitten die 180 Pk’s er écht wel in merkte ik in de eerste bocht van het SBP. Na de flauwe linkerbocht schakelde ik terug naar de 2de versnelling en hoekte de Mazda CX-30 keihard de vrachtwagenparkeerplaats terwijl ik het gaspedaal vloerde. Het GVC Plus deed zijn werk perfect want ik vloog amper naar rechts weg glijdend met doorspinnende voorwielen mooi strak naar de uitgang van de vrachtwagenparkeerplaats. De rechts-links-combinatie ging heel mooi voor een Crossover, de wegligging is door de goede vering/demping en dus de goede grip van de banden uitstekend (Bridgestone Blizzak LM005 winterbanden). Omdat er in de verte een auto uit de richting van de ESTEC kwam heb ik even ingehouden en dus reed ik rustig over de lage verkeersdrempel heen om daarna plankgas te geven in de 2de versnelling voor de haakse rechterbocht met verkeersdrempel ervoor.
Na minimaal opzij stuiteren (is vrij normaal als ik zo extreem hard door de bocht heen vlieg) reed ik op de hoge verkeersdrempel af. Gek genoeg voelt het neerkomen na deze verkeersdrempel relatief heftig aan als je het vergelijkt met de allerhoogste verkeersdrempel. En toen was daar dan de allerhoogste verkeersdrempel waar ik zo hard mogelijk overheen reed. Eind februari heb ik hier een vrij heftig rondje met de nieuwe Renault Captur gereden die een hele mooie 4-in-1 foto heeft opgeleverd op deze allerhoogste verkeersdrempel. Daar is goed op te zien hoe diep de Renault Captur inveert nadat mijn zwager – net als ik eerder die week – met een behoorlijk hoge snelheid over de allerhoogste verkeersdrempel heen reed. Na het neerkomen merkte ik een duidelijk verschil met de Renault Captur, want waar de Renault Captur direct strak verder reed daar deinde deze Mazda CX-30 heel even licht na. Het was niet veel maar wel duidelijk voelbaar – als je weet wat je moet voelen uiteraard! – waar ik de conclusie uit kon trekken dat de setup van de vering/demping van de Renault Captur net wat beter is dan die van de Mazda CX-30. Maar ja de normale automobilist zal dit nooit merken natuurlijk. Betekent dat dan dat ik dit niet moet testen? Natuurlijk wel want juist in het grensbereik heb ik mankementen dan wel fouten gevonden tijdens het testen. Na het neerkomen gaf ik plankgas en dook de rotonde op en af de blinde rechterbocht in met zwaar doorspinnende voorbanden. Ik had verwacht dat de Mazda CX-30 hier moeite mee zou hebben maar noop eitje oftewel met twee vingers in de neus. Meteen na deze bocht had ik zoiets van ik ken deze auto nu van binnen en van buiten of door en door zo je wilt. Mazda heeft duidelijk werk gemaakt van de CX-30 en net als de Renault Captur is het een topauto. Welke ik zou kiezen weet ik niet (deze Mazda is handgeschakeld en de Renault Captur een automaat) maar ik zou zeggen ga in allebei proefrijden. Dan wel allebei handgeschakeld dan wel allebei automaat, ik ben meer van een handgeschakelde versnellingsbak. Daarna ben ik uiteraard nog even door de opritbocht bij ‘t Heen gereden en dat ging als om door een ringetje te halen mooi en goed.

Gek vrouwmens in een C1
Vrijdag wilde ik eigenlijk op mijn mini-motor naar werk maar het was zulk slecht weer dat ik maar voor de Mazda CX-30 heb gekozen. Best lekker met stuur- en stoelverwarming want het is begin maart nog steeds best waterkoud met die vele regen en lage temperaturen. Op de ventweg langs de A44 ging meteen de ACC erop en als je op- of terugschakelt blijft het ACC gewoon geactiveerd. Als het ACC dus vaart minder vanwege een langzame voorligger hoef je alleen maar terug te schakelen en klaar is kees. Het aantal afstandblokjes is vier maar zelfs bij één afstandblokje houdt de Mazda CX-30 zoveel afstand dat er makkelijk 2-3 auto’s tussen kunnen. Een beetje overdreven veel afstand als ik heel eerlijk ben. De minimum snelheid van het ACC is trouwens 30 km/u. Nadeel van een ACC in een handgeschakelde auto waarbij het ACC bij op- en terugschakelen geactiveerd blijft is dat de auto met ingetrapte koppeling het laatste stukje tot je voorligger blijft remmen en een aantal keren werd het ACC pas heel laat uitgeschakeld waardoor de Smart City Brake Support ingrijpt en je plotseling stilstaat. Ik kan gewoon niet wennen aan het irritante autonome ingrijpen van dit noodremsysteem. En dat geldt overigens niet alleen voor deze Mazda CX-30 maar voor alle auto’s met zo’n noodremsysteem. Aan het begin van de N44 sloeg ik rechtsaf Wassenaar in om via het Wassenaarse Bos weer de N44 op te rijden. Ik heb zo’n bloedhekel aan dat stuk van de N44 dat ik het alleen rijdt als het echt moet. Dat heeft te maken met het stoplicht bij de A44/N44 waar je vaak tot Sint Juttemis staat te wachten als je pech hebt en die pech heb ik dan ook meestal. Rechtsaf gaat het stoplicht vrijwel altijd meteen op groen en is het bovendien lekker rustig en allemaal mooie bochten, rotondes, snelheidsbrekers en verkeersdrempels kortom veel leuker voor een testrijder. Het gekke aan deze Mazda CX-30 is dat ik het een ongelofelijk fijne auto vind alleen krijg ik maar geen vinger achter die vering/demping van deze auto. Nou ja we gaan het zien de komende dagen of ik er alsnog een vinger achter kan krijgen. De rotonde-draai ging fantastisch lekker want dat vind ik echt wel (hoorrrr) een kwaliteit van deze Mazda CX-30 dat je er ongelofelijk hard en strak mee over een rotonde heen kunt sturen. Nadeel is dat sommige auto’s die op de rotonde aangereden komen dat niet verwachten waardoor ik er steeds bijna bovenop knalde.
De verkeersdrempel voor het Centrum ging erg lekker net als de scheve verkeersdrempel na het Rijnlands Lyceum. De hoge snelheidsbrekers daarentegen vind deze Mazda CX-30 duidelijk minder leuk dan de Renault Captur. Daar kom ik dan toch weer op de vering/demping en weer weet ik gewoon niet wat ik er nou van moet vinden. Is er nog sprake van wat stick-slip? Is het een gebrek aan uitgaande demping of is de combinatie veer + demping gewoon niet goed gekozen. Een Crossover en een SUV blijven qua vering/demping setup namelijk de lastigste auto’s omdat ze alles een beetje (liefst nog GOED ook) moeten kunnen. Op de snelheidsbrekers in het Wassenaarse Bos begin ik met 35 km/u en dat ging prima maar al bij 40 km/u hoor ik een harde boink en helemaal bij 50-60-70 km/u. Aan het einde van de Schouwweg reed ik weer richting de N44 waar ook weer een stoplicht staat waar je of mazzel hebt of pech. Op weg naar de Hubertustunnel kwam er een superirritant vrouwmens in nota bene een Citroën C1 op minder dan een halve meter achter me hangen, een echte truttenschudder dus! Ik remde even, nog een keer en toen die sufkut dat nog niet snapte remde ik af tot volledig kampeerstand. Hopelijk had ze het nu wel begrepen, zou je denken toch? NOT! Vlak voor het stoplicht liet ik haar nog even schrikken door een noodstop te maken. Dat doe ik altijd bij elke testauto en ik kon concluderen dat de remmen uitstekend zijn, goed doseerbaar + een uitstekende vertraging. Op weg naar mijn werk beland ik tegenwoordig op een 50 km/u weg. Vroeger was deze weg tweebaans was maar na een zeer ernstig dodelijk ongeluk (het zoveelste) is het terecht een éénbaans weg geworden. Er zitten twee rotondes in met rotonderanden met kinderkopjes, zeer irritant voor een gewone auto maar niet voor een Crossover. Ik heb op deze weg in een Crossover of SUV altijd de grootste pret, zit er voor de rotonde nog een petje of klusser te bumperkleven na de door mij zeer snel genomen rotondes – iets wat deze Mazda CX-30 overigens extreem goed doet – liggen ze zomaar 50-100 meter achter.

Vanallesdagje
Omdat het extreem mooi weer zou zijn die zaterdag moest ik heel veel doen, sfeer-fotoshoot Mazda CX-30, zwemmen, actie-fotoshoot van de Mazda CX-30, motorrijden Yamaha Tracer 700, motorrijden Honda MSX 125 + bagel eten, naar mijn zus en haar dochter + zoontje in Alphen a/d Rijn kortom een zeer rijk gevulde dag. De sfeer-fotoshoot in Noordwijk aan Zee was best wel bizar want ondanks de zeer zonnige dag en het tijdstip van 09.00u-09.30u was het volledig uitgestorven. Ik had meer het idee dat ik ergens in een corona-gebied in Noord-Italië rond reed. Maar voor de sfeerfoto’s kwam het mij erg goed uit want dan wil je juist rust en ruimte om foto’s te maken en die kreeg ik dus volledig in mijn schoot geworpen. Na de erg goed gelukte foto’s die ik met mijn kleine pocketcamera heb gemaakt ben ik rustig en snel naar het zwembad gereden. Rustig van Noordwijk aan Zee naar Katwijk aan Zee maar eenmaal in de buurt van het Space Business Park kon ik het niet laten om nog even het gas erop te zetten. En ja dan sta ik verdorie toch weer met mijn mond vol tanden want je kunt ongelofelijk vegen met deze auto en ja dan is die vering/demping dus eigenlijk toch best wel goed. Kijk zo’n auto is dus ongelofelijk lastig voor mij als testrijder want hij zet mij eigenlijk steeds op het verkeerde been. Lastig en toch ook leuk en daardoor ook spannend. Spannender in ieder geval dan die waardeloze Mini John Cooper Works die ik laatst getest heb. Uit het zwembad vandaan ben ik nog een keer door de opritbocht bij ‘t Heen gereden maar nu echt over de grens dus zo van gekker dan dit gaat ‘t niet worden. En zelfs dan laat de Mazda CX-30 het niet afweten alhoewel het wel spannend is want de auto wringt, glijdt en de banden piepen de hele bocht lang. Daarna ook nog even de rotonde + S-bocht bij voormalig MarineVliegkamp Valkenburg zo hard als het maar kan en ook dit was zo lekker om te doen. Voor thuiskomst heb ik de Mazda CX-30 nog even afgetankt en ik kwam op een redelijk nette 1:16 uit.
Na het motorrijden en een bagel eten ben ik samen met mijn moeder naar Alphen a/d Rijn gereden. Rustig op 99 procent van de rit maar in de mooie bochten toch stiekem net even harder dan de rest van het verkeer zonder dat moeders begint te piepen dat is de grote kunst. In de slingerbocht van De Vink naar de Haagweg zei ze nog wel even: “”Hoe hard rij je nou?” Als je die bocht met 50 km/u neemt is dat voor de meeste automobilisten al op de grens maar ik reed net iets harder vandaar die opmerking. Maar het geeft wel aan hoe goed de Mazda CX-30 is want in een truttenschudder had ik dit niet moeten doen. Op weg naar de A4/N11 sorteerde ik laat voor zodat ik iedereen buitenom in kon halen. In deze opritbocht zei mijn moeder: “Moet dat nou?” maar toen ze zag hoe snel ik op normale snelheid rijdend na de bocht iedereen ver achter me liet was ze blij. Ondanks dat ze geen autorijbewijs heeft en niets met auto’s heeft kan ze niet tegen slome fossielen op de weg. Op de A4 reed ik netjes 100 km/u rijdend naar de afslag voor de N11. Ik rij dan altijd zo strak mogelijk langs de vangrail maar als de rechterstrook bezet is dan moet het maar strak over de linkerbaan. Stiekem is dat lastiger en dus eigenlijk leuker zeker met moeders naast je. Ik reed lekker strak door het eerste deel van de S waardoor de g-krachten in het tweede deel van de S hoger zijn dan normaal. Mijn moeder klaagde niet dus de Mazda CX-30 voelt lekker comfortabel aan. De rest van de rit was rechtdoor dus dat boeide niet zo.

Nu mag het nog!
Zondag moest ik naar Woerden waar ik met Christian Schilder van Driveaholic-punt-nl een gesprek zou hebben. Daarna moest ik naar een verjaardag en dus ging er familie mee in de Mazda CX-30 dus een prima gelegenheid om een en ander te testen. Rond het middaguur vertrok ik naar Woerden via de N11 en daarna binnendoor via Bodegraven omdat ik geen zin had om over de A12 te rijden. Met de Adaptive Cruise Control was ik wel een beetje klaar in de zin van dat ik ‘m steeds ruim op tijd uitschakelde als ik het ACC automatisch afremde voor een voorligger die bij een stoplicht stond te wachten. In alle andere handgeschakelde auto’s met een ACC die ik tot nu toe gereden heb schakelde het ACC zichzelf ruim op tijd automatisch uit. Nu had ik iets te vaak te maken met een auto die bijna stilstond of uit zichzelf automatisch afremde en moest ik wachten voordat ik weer verder kon rijden. Nee doe mij maar een gewone Cruise Control in een handgeschakelde auto. Bij de snelweg aangekomen stond ik mooi links voorgesorteerd en kon ik lekker hard buitenom de rest van de auto’s inhalen. De vering/demping van deze auto is werkelijk uitstekend ondanks het ietwat nadeinen in het grensbereik maar dan praat je wel over volledig ingeveerde schokbrekers + veren/dempers. Inderdaad veren/dempers achter want deze Mazda CX-30 heeft tot mijn grote verrassing een torsieas achter en dat voel je niet tijdens het rijden. De torsieas is in eigen huis ontwikkeld om zoals Mazda schrijft de overdracht van krachten naar het afgeveerde gewicht minder hevig te maken. Een nieuwe sferische vorm voor de interne structuur van de bussen zorgt in combinatie met een nieuwe wielophangingsgeometrie voor een vertragingsvrije overdracht en een lineaire respons. Samen met alle andere onderdelen zorgt dat voor zoals Mazda het noemt het ultieme Jinba Ittai-gevoel = het gevoel dat de auto een verlengstuk is van lichaam van de bestuurder. Het Jinba Ittai-gevoel blijft het doel van de Mazda-ingenieurs bij de ontwikkeling van elk nieuw model. En bij de nieuwe Mazda CX-30 is het Jinba Ittai-gevoel naar een nog hoger plan gebracht voor nog meer rijplezier. Om dit te realiseren heeft Mazda de Skyactiv-Vehicle Architecture ontwikkeld, een nieuwe generatie menscentrische ondersteltechnologie die inspeelt op de natuurlijke balanscapaciteiten van mensen, wat zowel voor meer comfort aan boord zorgt als voor meer betrokkenheid bij het rijden.
Nou dat laatste klopt als een bus want toen ik door de S-bocht heen reed van de A4 -> N11 voelde het alsof ik in een hatchback (= Mazda 3) reed in plaats van een Crossover. Echt genieten zo heerlijk hard als ik door één van mijn lievelingsbochten heen kon knallen. Na een kilometer of 17 rechtdoor ging ik eraf bij Bodegraven, een listige smalle afrit zonder enige uitloop dus een fout maken is hier desastreus. Dan beland je naast de afrit in de sloot wat menig jong gassie oftewel petje hier is overkomen. Daarom rij ik hier ook altijd lekker strak maar nooit op de grens en in deze auto kan dat werkelijk perfect. Daarna nog even heerlijk over de rotonderanden en door de twee hele mooie flauwe bochten van de rondweg buiten Bodegraven om. Ik ben nu al aan het voorgenieten wat betreft de Mazda MX-30, die elektrische Mazda kan niet anders dan ongelofelijk leuk en spannend zijn om in te rijden. Na de 60 km/u N-weg langs de Oude Rijn ben ik via Woerden-Centrum naar de BP naast de A12 gereden. Na een gesprek van een uurtje ben ik weer op huis aangereden. Lekker even 130-150 km/u gereden gewoon omdat het nu nog kan en over een week niet meer dan is het in heel Nederland overdag 100 km/u. Vooral de lange flauwe bocht aan het begin van de N11 vind ik altijd weer lekker. Je kunt daar heel hard doorheen zo ook met deze Mazda CX-30 en dat verbaasde mij toch wel. Ik bedoel het is geen sportauto laten we wel wezen. Het onderstel is echt fantastisch en die stick-slip kan ik dan ook prima mee leven want die verdwijnt toch na verloop van tijd (= inslijten). Bij de stoplichten op de Hoogvliet-kruising heb ik nog even een sprintje getrokken en dan blijkt deze Mazda CX-30 toch rapper dan ik dacht. Best wel cool 180 Pk zonder turbo ik mag dat wel. Daarna was het weer lang rechtdoor tot aan de A4 waar ik via een fraaie actie links -> rechts -> links lekker hard door de zeer lange flauwe rechterbocht heen kon knallen. En ja ook hier weer lekker veel druk op de buitenste wielen maar gripverlies nee absoluut niet. Ik ben hier regelmatig opzij gegleden met 120-150 km/u maar niet met deze Mazda CX-30. En dan als toetje nog even de afknijpbocht naar de rotonde voor de Europaweg. Ik ging er extra hard doorheen omdat ik eerdere goed genomen bochten die garantie bieden voor…. Zoiets als met aandelen of zo geloof ik.

VEILIG met koeienletters!
Ik had de Luxury uitvoering mee dus het mag duidelijk zijn dat het mij aan niets ontbrak, lederen bekleding, elektrisch verstelbare stoelen, fraai leer op en rond het dashboard en de midden-console gewoon mooi dus. De audio is van Bose dus ook gewoon goed en de bediening ervan gaat via de centrale grote knop op de midden-console. Persoonlijk vind ik dat fijner dan zo’n touchscreen omdat die vaak in dit soort auto net wat te ver weg zit. Dat doet Tesla bv. beter door een groot touchscreen ter grootte van een iPad ruim binnen handbereik te plaatsen dat werkt wél fijn. Het paren van mijn iPod Touch ging zoals ik al schreef snel en eenvoudig en na het starten werd de verbinding altijd meteen opgestart. Ook vond ik het fijn dat ik door de songlist heen kon scrollen dat kan in de Peugeot 2008 bijvoorbeeld niet. Zal wel met de keuze voor Android/Apple te maken hebben maar ach het zij zo. Deze auto is op dit moment overigens de veiligste auto ter wereld las ik ergens dus ik ben meteen de Euro NCAP-video gaan bekijken op youTube. Al die veiligheid zit dus verborgen in het interieur naast het gebruik van ultra-sterk staal want juist de kracht daarvan moet niet onderschat worden. Met alleen veel airbags ben je er absoluut niet! De Mazda CX-30 haalde een score van 99 procent en dat is de hoogste score ooit sinds het Euro NCAP testinstituut in 1997 begon met het publiceren van haar onderzoeksresultaten. De Mazda CX-30 eindigde met een score van 99 procent dus hoger dan de scores van 98 procent die eerder werden behaald door auto’s als de Mazda 3 uit 2019, de Volvo XC60 uit 2017, de Alfa Romeo Giulia uit 2016 en de Volvo V40 uit 2012. De Mazda CX-30 heeft die uitstekende hoge score met name te danken aan de bescherming van de volwassen inzittenden na een frontale crash, een zij-aanrijding en een whiplash-situatie.
[quote Mazada.nl] Naast veiligheid besteedt Mazda ook veel aandacht aan de zogenaamde NVH-eigenschappen. NVH staat voor Noise – Vibration – Harshness. Red.: “Nou denk je dat kan toch niet moeilijk zijn om deze drie dingen te optimaliseren maar dat valt dus vies tegen.” De onderdrukking van geluidsproductie en reductie van het volume, alsmede controle van de fluctuaties en aandacht voor de richting waarin de geluiden gaan, gaat verder dan simpelweg een ‘stil interieur’. Het resultaat is een ‘stilte van hoge kwaliteit’ die plezierig is voor alle inzittenden. Voor betere NVH-eigenschappen is de nieuwe Mazda CX-30 voorzien van een ‘dubbele wandstructuur’ die ervoor zorgt dat er ruimte zit tussen de carrosserie en de vloerbekleding. Door de vloerbedekking en het carrosseriepaneel als twee wanden te beschouwen en ze vervolgens op zo’n manier vorm te geven dat het vezelmateriaal op de vloermatten optimaal wordt benut, wordt de akoestische efficiency verbeterd, zonder dat dit tot een gewichtstoename leidt. Het aantal gaten in de vloerbedekking is waar mogelijk eveneens gereduceerd om de geluidsisolatie aanzienlijk te verbeteren. Er zijn ook maatregelen genomen om het weggeluid en de vibraties te minimaliseren. Elke verandering qua geluid moet op een lineaire manier plaatsvinden om de inzittenden te ontzien. De geluidsabsorberende dakhemel en vloermatten onderdrukken geluiden met een hoge frequentie die ontstaan als het wegoppervlak wisselt van ruw naar glad. Banden met geoptimaliseerde veereigenschappen absorberen vibraties ook snel om te voorkomen dat veranderingen in het wegoppervlak worden overgebracht naar de oren van de inzittenden. Een vertragingsvrije overdracht van toegestane geluiden en vibraties zorgt voor meer interieurcomfort. [/quote Mazda.nl]

Eureka!
Waar ik eerder nog twijfelde was ik dinsdag helemaal zeker van mijn zaak. In het Wassenaarse Bos reed ik zo langzaam over de hoogste snelheidsbreker dat de auto nog net in- en uit zou moeten veren maar dat deed de Mazda CX-30 dus niet = stick-slip. Bij extreme stick-slip voel en weet ik het meteen maar hier twijfelde ik de hele tijd maar nu wist ik het zeker. Dat is dus ook exact de reden dat het AD-punt-nl over de Mazda CX-30 schrijft “Alleen blijkt de schokdemping soms net iets te hard” en Autovisie op YouTube zegt “Het onderstel is stevig geveerd”. NEE beste autojournalisten dit is niets meer of minder dan stick-slip en als je dit fenomeen niet kent dan ben je gewoon zwaar af als autojournalist. Maar ja zoals ik eerder al eens schreef is de Nederlandse autojournalistiek compleet hersendood. Ik geef eerlijk toe dat het soms best lastig is als er iets aan de hand is met een testauto maar ik geef nooit op totdat ik erachter ben wat er precies aan de hand is. Daarom is het ook zo ontzettend belangrijk dat je een groot arsenaal aan testtrajecten hebt met allemaal verschillende soorten bochten, rotondes en vooral ook verkeersobstakels zoals verkeersdrempels en snelheidsbrekers. Ik had afgelopen weekend nog een gesprek met een Nederlandse autojournalist en besloot eens een aantal testverslagen van hem na te lezen waar goed testen het verschil maakt tussen totale onzin schrijven of weten waarover je schrijft. En inderdaad las ik in zijn testverslag van de DS 7 Crossback met elektronische demping (Comfort/Normal/Sport) en de Renault Talisman met het 4Control systeem exact dezelfde fouten als bij andere Nederlandse en buitenlandse autojournalisten. Als je goed test dan voel je een overduidelijk het verschil in uitgaande demping bij de DS 7 Crossback tussen de standen Comfort, Normal en Sport. En bij de Renault Talisman met het 4Control systeem maakt de rijmodus heel veel uit wat betreft het aantal graden verdraaiing van de achterwielen. Dat kun je heel makkelijk uittesten alleen moet je wel weten hoe en dus ook waar in wat voor soort bocht, verkeersobstakel etc. Natuurlijk mag je mijn testverslagen lang vinden maar er staat tenminste geen onzin of oeverloze woorddiarree in die kant nog wal raakt. Zo dat wilde ik even kwijt!
Om deze test compleet af te sluiten heb ik op de valreep toch nog even een zuinigheidsrit gedaan. Dat heb ik vooral gedaan vanwege de nieuwe waarden voor het verbruik volgens de WLTP. Volgens de WLTP verbruikt de Mazda CX-30 minimaal 1:16,95 en volgens de oude NEDC 1:21,74. Ik was heel erg benieuwd bij welke van deze twee ik het dichtst in de buurt zou komen. Na het aftanken bij de onbemande pomp voor de Appie in Katwijk aan Zee kwam ik uit op 1:12,5. Beste een hoog verbruik maar ja ik had dan ook af en toe best stevig gas gegeven. En met 180 Pk gaat het dan snel maar nu mag de Mazda CX-30 Skyactiv-X 2.0 Luxury laten zien dat ie ook zuinig kan rijden. Na net aftanken reed ik de N206 op waar het redelijk druk was. Direct na het bereiken van 80 km/u ging de Adaptive Cruise Control erop met en minimale afstand tot de voorligger. Helaas passen er zelfs bij de minimale afstand tot de voorligger nog 2-3 auto’s tussen. Dat is erg irritant want die ruimte nemen veel automobilisten dan ook terwijl als de afstand net iets minder zou zijn ze er niet tussen gaan rijden. Ik vind werkelijk niets irritanters dan automobilisten die in een gat duiken waardoor jij ineens een bumperklever wordt. Ik zal er geen lang verhaal van maken want de zuinigheidsrit was er één van niet voor herhaling vatbaar. Iets teveel aso’s op de weg, ik moest iets te vaak remmen het leek wel of alles tegenzat verdorie. Wat me erg tegenviel was het afremmen op de motor dat was zo goed als onmogelijk. Jammer want dat is nou juist wat een zuinigheidsrit met een handgeschakelde auto zo leuk maakt. Maar goed het rijden op zich was erg leuk omdat ik de hele tijd iemand achter me had rijden die mij probeerde bij te houden. Hij raakte mij steeds kwijt na scherpe haakse bochten en na rotondes die ik altijd op mijn snelle manier neem. Eenmaal bij de onbemande benzinepomp in Katwijk aan Zee was ik benieuwd dat het verbruik zou zijn mét winterbanden. Ik kwam uit op 1:18,18 + 10 procent compensatie voor de winterbanden = 1:20. Een verbruik van 1:20 is ruimschoots beter dan het opgegeven WLTP-verbruik van 1:16,95. Dan zit de oude NEDC-opgave (+1,74 km) er minder ver naast dan de nieuwe WLTP (-3,05 km). NEDC – 1:21,74 WLTP – 1:16,95