Samenvatting
De Subaru Forester e-Boxer vergelijken met de Subaru XV e-Boxer heeft totaal geen zin, het zijn twee totaal verschillende auto’s voor totaal verschillende doelgroepen. De XV is meer een auto voor de boer en de wereldreiziger terwijl de Forester meer een auto is voor de caravantrekker en de zo nu dan off road rijder. Zelf vond ik de XV wat ruiger en minder luxueus en de Forester wat luxer en comfortabeler. De Forester straalt dat luxere van buiten ook echt uit vind ik. Deze Subaru Forester First Edition had bovendien een Lineartronic CVT met 7 geprogrammeerde versnellingen (en dus stuurflippers) én SI-drive = Sportstand + Intelligent modus. Wat betreft het rijden zijn er overeenkomsten en verschillen. De XV is net wat Spartaanser ook qua rijden maar denk nou niet dat de wegligging van de Forester daarom minder is. De wegligging is werkelijk subliem maar het voelt gewoon anders aan en dat is eigenlijk best wel knap van Subaru. Eén ding vind ik wel jammer en dat is dat je niet zulke lange stukken elektrisch kunt rijden. Ik had verwacht dat je langer elektrisch zou kunnen rijden dus daar moeten ze bij een volgende vernieuwing van hun e-Boxer modellen echt iets aan doen. De zit achter het stuur is heerlijk en voor de passagiers achterin geldt hetzelfde. De beenruimte achterin is werkelijk fantastisch en de kofferbak is veel groter dan je zou denken als je ‘m opendoet. Het premium audiosysteem is van harman/kardon en het centrale display laat zich goed en snel bedienen niets mis mee. Uiteraard ben ik ook met de Subaru Forester nog even het terrein in geweest in dit geval was dat het zand van het Noordzeestrand. Ik heb de X-Mode (Sneeuw/Modder/Zand) bewust uit laten staan en het ESP uitgezet want anders corrigeert de S-AWD constant en krijg ik geen mooie actiefoto’s. Ga je in het terrein rijden of sneeuwt het dan adviseer ik ‘m wel aan te zetten want dan heb je gewoon meer en betere grip. Naast de S-AWD en de boxermotor heeft deze Subaru nog iets speciaals namelijk vier geventileerde schijven rondom. Bijna alle normale auto’s die ik test hebben voor geventileerde schijven en achter gewone schijven. Dat is wel zo lekker want daardoor kun je heel laat en heel hard remmen. Subaru zal altijd wel bijzonder blijven en ik mag dat wel.

Plus: Bagageruimte – Stuurgevoel – Vering/demping – Verbruik binnendoor – Zit
Superplus: Wegligging

Min: Slechts korte stukken elektrisch rijden – Verbruik snelweg

Testverslag
Na een zeer zonnige maar vooral ook week met lekker hoge temperaturen voor de tijd van het jaar was het tijd om de Subaru XV om te ruilen voor de luxere en comfortabelere Subaru Forester. Dat eerste zie je direct na het instappen en dat tweede voel je direct op de 1.000-drempelweg. Het was zelfs zo erg dat ik onder de Leimuiderbrug door rijden niet eens meer wist hoe de verkeersdrempels op de 1.000-drempelweg aanvoelden. Huh? Ik was zo verrast dat ik even dacht ik heb verdorie toch geen geheugenverlies of zo? Ze lekker comfortabel voelt de vering/demping van deze Subaru Forester dus aan. Het is echt totaal onvergelijkbaar met de Subaru XV die spreekt veel harder aan. Ook tijdens het gas geven in een snelle bocht en hard door een haakse bocht heenrijden merkte ik een duidelijk verschil. Waar de banden van de Subaru XV sneller piepen is de Subaru Forester stiller en gemoedelijker hoe gek dat ook mag klinken. Verder heeft deze Subaru Forester 2.0i e-Boxer First Edition exact dezelfde motorisatie als de Subaru XV e-Boxer die ik hiervoor heb getest. Heen was ik met de Subaru XV binnendoor via Leimuiden -> Kudelstaart langs de Westeinderplassen naar Aalsmeer gereden. Terug besloot ik mijn standaard route over Rijsenhout te rijden en daarna via Leimuiden en Roelofarendsveen naar huis. Voor de Leimuiderbrug ben ik nog wel even over een off road-paadje omhoog de dijk opgereden. Dat doe ik heel vaak met SUV’s op deze plek gewoon omdat het zo ontzettend leuk is. Eenmaal in de buurt van Leiderdorp reed ik zo vlak langs rotondecircus dat ik er maar even een rondje overheen gereden ben met het ESP en de botswaarschuwing uit. Eigenlijk wist ik het antwoord al want anderhalf uur daarvoor had ik met de Subaru XV nog twee rondjes over het rotondecircus gereden. Eén van de grote pluspunten waar ik het nog niet over heb gehad is natuurlijk het boxerblok. Door de lage ligging van de vier cilinders is het zwaartepunt laag en door de boxer-constructie heb je bovendien geen last van vibraties.
Deze auto is gewoon niet uit balans te krijgen of je moet doelbewust een eenzijdig ongeval willen veroorzaken. Om heel eerlijk te zijn was dit rondje rotondecircus wel minder leuk dan met de Subaru XV dat is toch iets meer een pretauto (lees: gooi-en-smijtauto) als het op rijplezier aankomt. Dit is toch meer een wat luxere auto voor de wat oudere sleurhutten-fanaat die heel Europa doorreist van de Noordkaap tot aan Gibraltar. Na het rondje rotondecircus ben ik via de Stierenbrug naar Leiden gereden maar bij de Wilhelminabrug (over het kanaal richting mijn garage) bedacht ik me dat ik mijn pocketcamera was vergeten en dus geen foto’s kon maken van de Samsonite kofferset. En dus ben ik toen maar rechtdoor gereden richting het mooiste stukje van het Leidsche singelcircuit. Helaas stond er direct na de bocht een vrachtwagenchauffeur een vlikobak te plaatsen voor een huis waardoor hij de weg blokkeerde met zijn vrachtwagen. Ik ben daarna maar rustig verder gereden want door de blokkade en de ontstane opstopping was het ineens druk geworden. Bij het stoplicht aangekomen besloot ik linksaf te slaan en meteen naar Bas door te rijden dan had ik dat ook maar gehad. Bas was erg positief over de kleur leer, de mooie stiksels, het mooie dashboard met geïntegreerd display (mooier dan Mercedes zei Bas) en smal display ervoor. Gek genoeg zaten er rondom de openingshendels van deurportieren voor en achter nu wel allebei mat carbon. Minder vond Bas de dubbele opbergvakken in de leuningen van de voorstoelen voor de achterpassagiers. Eén opbergvak is normaal en de ander is in drieën verdeeld, de stiksels daarvan zullen snel kapot gaan zei Bas. En ja toen was ik toch al dichtbij mijn garage en omdat ik mijn pocketcamera bij me had heb ik ook meteen maar foto’s van de Samsonite kofferset gemaakt. En verdorie er paste toch een stuk meer koffers in dan ik verwacht had. Ook daar scoort de Subaru Forester dus gewoon dikke punten.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 3×50-liter + 4×33-liter
Zonder hoedenplank: 4×70-liter + 2×50-liter + 2×13-liter

Asfalt-Forest
Zaterdag was de brug bij Het Haagsche Schouw gelukkig weer dicht en daardoor dus open voor verkeer want dat vergat ik elke keer en dan moest ik weer helemaal omrijden. Normaal ga ik altijd zwemmen maar ja dat is er nu al weken niet bij dus mijn normale dagelijkse weekendroutine ligt helemaal overhoop. Ik ben ‘s ochtends eerst maar eens heel vroeg brood gaan halen in Valkenburg bij een ouderwetse bakker die geen smakeloos fabrieksbrood bakt. Onderweg zag ik voor de Hoogvliet al een lange rij mensen staan vanwege de 1,5-metersamenleving maar bij de bakker was het gelukkig rustig. Op de terugweg heb ik altijd lol omdat de Dorpsstraat een 30-zone is en veel mensen daar lak aan hebben. Ik rij daar altijd 30 km/u op de ACC want zonder ACC rij ik ongemerkt altijd iets sneller. Laatst kwam een totale malloot in een auto met een groene kentekenplaat mij hier met +50 km/u tegemoet dus heb ik mijn Renault Twizy er even voor gegooid. Je raadt al welk soort mens erin deze auto zat: “Kanker dit en kanker dat….” Tja sommige mensen hebben hersencellen zonder inhoud meegekregen van onze lieve heer. Met 30 km/u op de ACC* ben ik over de vele snelheidsbrekers heen gereden en dan hoorde ik toch even een boink. Maar ineens bedacht ik me dat die boink afkomstig was van de losliggende bodemplaat. Twee strookjes klittenband en je hoort niets meer. Daarna volgt de mooie flauwe aan het einde zwaar afknijpende slingerbocht onder de N206 door altijd leuk om automobilisten te laten schrikken die voorrang willen nemen maar dat hier dus écht niet hebben. Geen idee hoe vaak ik hier al een noodstop heb moeten maken want dat is niet meer op de vingers van twee handen te tellen. Ik geef hier altijd net voor de bocht gas want als je te vroeg op het gas gaat dan kom je in het tweede deel van de bocht niet goed uit. Dan moet je juist op het mooiste en lastigste punt hard in de remmen en dat wil je niet. Ik vloog er perfect doorheen en het mooie van deze Subaru Forester is dat je heel nauwkeurig tot op de millimeter precies kunt voelen waar de grens ligt dus waar de uitstekende 18-inch Bridgestone Dueler H/P Sport banden gaan piepen. Ik ken geen enkele andere auto waarmee ik dat zo goed kan maar ja dit is dan ook de enige auto ter wereld met Symmetrical AllWheelDrive. Na deze leuke bocht volgen de verkeersdrempels + slinger-vluchtheuvels waar je perfect de vering/demping en onderstelreacties kunt testen. Je mag officieel met 60 km/u over deze verkeersdrempels heenrijden maar bijna niemand doet dat vanwege het slingereffect. De Subaru Forester had nergens last van en herstelde zich perfect na in- en uitveren.
Rond het middaguur ben ik op een sukkeldrafje (= zoveel mogelijk elektrisch) naar het Space Business Park gereden dat ik dit keer heb omgedoopt tot Asfalt-Forest. Na de stoplichten op de China-kruising (vanwege het Chinese restaurant daar) van de N206 bij Katwijk-Binnen heb ik het ESP en de botswaarschuwing uitgezet. Daarna gas erop richting Klei-Oost en omdat deze auto vierwielaangedreven kon ik uiteraard veel harder dan normaal door de afknijpbocht van deze mooie afrit heen rijden. De druk op de banden hier is gigantisch en als je dan pech hebt van het gas af te moeten net voor het einde van de afknijpbocht merk je dat de auto om zijn as wil draaien. In een voor- of achterwielaangedreven auto heb je dan een serieus probleem als je volledig op de grens aan het rijden bent. Deze Subaru Forester heeft het daar een stuk makkelijker mee omdat de aandrijfkrachten perfect over alle vier de wielen verdeeld worden. Eigenlijk is het niet uit te leggen hoe dat aanvoelt maar als testrijder kan ik daar ongelofelijk van genieten als een auto precies doet wat ik wil. Het was slechts een voorproefje van wat mij te wachten stond. Aan de andere kant aangekomen vloog ik over de kleine rotonde en gaf in de haakse rechterbocht plankgas. Gillende banden was het gevolg (piepende banden is een graadje minder) en meteen daarna gaf ik weer plankgas en vloog ik met piepende banden door de flauwe linkerbocht. En het mooie is dat ik die piepende banden perfect kon controleren zo ontzettend goed is deze auto. De balans door het lage zwaartepunt van de boxermotor, de gasreactie + lineartronic CVT, de S-AWD maken de wegligging gewoonweg geniaal goed. Ik smeet ‘m zo hard de vrachtwagenparkeerplaats dat elke andere auto om zijn as zou zijn gedraaid zoals mij hier wel vaker is overkomen in het verleden als ik zo over de grens heen ging. Geen enkel probleem voor de Subaru Forester net als de rest van de bochten, verkeersdrempels, rotondes. Ik heb de banden het in elke bocht uit laten gillen gewoon omdat het kan met deze auto. Zelfs de noordelijke oprit naar de N206 kon ik met ruim 100+ km/u zwaar gillend en zijdelings glijdend oprijden. Eitje! De oprit bij ‘t Heen was gewoonweg heel hard lachen zo goed en leuk.
*De minimum snelheid van dit ACC is 30 km/u en de Resume werkt direct na wegrijden vanuit stilstand. Het ACC zet de Subaru XV ook volledig stil bij afremmen voor een voorganger bij een stoplicht en heeft vier afstandsblokjes om de afstand tot de auto die voor je rijdt in te stellen. De ingestelde snelheid plussen/minnen gaat met stapjes van van 1 of 5 km/u met de SET/RES-knop. Kort vasthouden is + of – 5 km/u en lang vasthouden is + of – 1 km/u

Wandelen, wandelen, wandelen, voelen, voelen, voelen….
Tja wat doe je als je verplicht thuis zit van school met al je vrije tijd? Gelukkig heb ik de vette mazzel dat ik auto’s kan testen maar ja daar vul je geen hele dag mee natuurlijk. Wat ik wel iedere dag gedaan heb ik is een lange wandeling maken met mijn 86-jarige moeder. Niets doen en stilzitten is zéér slecht voor je lichaam en dan met name je immuunsysteem en dat is in deze tijd je belangrijkste wapen tegen het corona-virus. Het leuke aan die ritjes naar o.a. de Katwijkse Zuid-duinen, natuurgebied Lentevreugd en de Drie Molens is dat ik altijd stiekem kijk tot hoe ver ik kan gaan. Als mijn moeder zegt kan het niet wat rustiger dan weet ik dat ik te hard door een bocht heen rijd of over een verkeersdrempel. In een slechte auto zal ze dat eerder roepen dan in een hele goede auto waarmee ik ongemerkt verder kan gaan zonder dat ze het merkt. Dat is toch leuk of niet dan dat je op deze manier iets kan zeggen over de kwaliteiten van een testauto? Ik vind het wel grappig en mijn neefje ook die een keer heel hard moest lachen toen we van vakantie terugkwamen en in Duitsland 170 km/u op de Autobahn reden in een luxe testauto en mijn moeder vroeg hoe hard we reden. Ik zei toen dat toen dat we voor mijn gevoel 120 km/u reden en zo voelde het ook echt in die auto. Ik zeg ook altijd dat testen vooral voelen-voelen-en-nog-eens-voelen is want hoe een auto aanvoelt wordt bepaald door het gevoel in het stuur, het gevoel van hoe de auto in- en uitveert en uitdempt op oneffenheden, hoe de banden aanvoelen qua grip droog en in de regen (moet het wel regenen natuurlijk), of het onderstel tordeert (wel of geen stabilisatiestang) en natuurlijk hoe de gasreactie is dus of de motor te arm staat met name onderin. Kortom een auto testen is oneindig veel meer dan een rondje om de kerk rijden zoals veel autojournalisten doen. In mijn carrière als autojournalist heb ik dan ook meerdere malen hilarische dingen meegemaakt. Zo kreeg ik een keer een Renault Clio RS mee die voor Michelin Primacy HP (= tour)banden had en achter twee Michelin Exalto (= sport)banden. De achterbanden waren net nieuw dus dat hield in dat alle autojournalisten voor mij in een Renault Clio RS hadden gereden met vier tourbanden. Huh? Niemand maar dan ook helemaal niemand had het gemerkt! Toen het op de avond van de dag na het ophalen regende en ik het ESP/ASR had uitgezet stond ik meteen achterstevoren nadat ik plankgas had gegeven in de 2de versnelling. Normaal gesproken rij ik in zo’n geval met doorspinnende voorwielen de bocht door. Sindsdien fotografeer ik altijd het merk/type/maat banden en kijk ook altijd of ze voor en achter van hetzelfde type en/of diameter zijn. Maar ja om het zo te ontdekken had ook wel iets want ik kon mezelf voorhouden dat ik wél goed test.
Een ander nog veel hilarischer voorbeeld is die van de Opel Insignia OPC 2.8 V6 Turbo 4×4 AT-6 Sedan. Opel zat toen nog in Prinsenbeek en vlak na het ophalen rij je daar meteen de snelweg op en ik had direct zoiets van heeft deze auto wel écht 325 Pk? Ondanks dat de motorolie nog koud was en ik nog geen serieus gas gegeven had voelde ik dat er iets niet klopte. De volgende dag ging ik foto’s maken met mijn zwager en vroeg hem het ESP/ASR uit te zetten en plankgas te geven in een haakse rechterbocht met een grote lap asfalt links. Mijn zwager had zoiets van er gebeurt niets maar om nou te twijfelen aan die 325 Pk ging hem wat ver. Aangezien ik net contact had gekregen met Rica Engineering (een Autotuner in Wateringen) via een lezer uit Wateringen besloot ik daar eens langs te rijden. Afijn eerst even een rondje over industrieterrein gereden met Roel Jr en die had zoiets van die auto heeft wel 325 Pk. Ik zie toen tegen hem: “Ik eet mijn motorlaarzen op als deze auto 325 Pk heeft.” De auto werd op de vermogensbank gezet en wat denk je dat eruit kwam? Slechts 255,7 Pk in plaats van 325 Pk oftewel maar liefst 69,3 Pk te weinig. Mijn gevoel bleek dus te kloppen en met een uitgedraaid A4-tje liep ik de week daarna op de PR Manager van Opel af. Die schrok zich een hoedje en snapte er niets van want ook deze auto was reeds door alle journalisten van de grote autobladen getest en niemand had hem iets gemeld van een gebrek aan vermogen laat staan dat ze het hadden laten meten zoals ik wel had geDaan. Toepasselijke voornaam heb ik toch en dan nog ook nog die mooie achternaam Keur oftewel Keurslager… En dan denk je dat je alles gehad hebt en krijg je een Tesla Model 3 onder je kont die door iedereen werd afgekraakt want ja volgens o.a. Autoblog-punt-nl is de “Bouwkwaliteit Tesla Model 3 nog steeds kut met peren”. Tja als je nou eens iets verder had gekeken dan je neus lang is dan had je ontdekt dat de Tesla Model 3 de meest mysterieuze auto op deze aardbol is die vol zit met vreemde technologie. Echt? Jep echt waar en zelfs ik moest toegeven dat ik flabbergasted was. Het was domweg voelen wat er gebeurt en luisteren wat je hoort en daarna gaan zoeken, zoeken, zoeken en ja dan vind je wat. Het werd mijn mooiste en meest idiote testverslag dat ik ooit heb geschreven.

Snelwegzuinigheidsrit met harde tegenwind
Nou dat was me het snelwegzuinigheidsritje wel zeg, ha, ha. Op weg naar het mega Shell-pompstation in Wassenaar maakte ik een 180-gradendraai met zwaar gillende banden terwijl een politiebusje die mij tegemoet kwam net Wassenaar in reed. Die politieagenten zullen wel gedacht hebben wat is dat voor maloot. Ik had voor het stoplicht even het ESP/ASR uitgezet en een kickdown gegeven terwijl ik die 180-gradendraai maakte. Deze auto leent zich daar als geen enkele andere auto voor vanwege die fantastische S-AWD. Na het aftanken (1:12,1 met afwisselend rustig tot zeer sportief rijden) kon ik aan mijn snelwegzuinigheidsrit met harde tegenwind beginnen. Als ik winterbanden heb weet ik dat ik 10 procent bij het verbruik op mag tellen dat heb ik een keer gemeten met exact dezelfde testauto op zomer- en winterbanden. Maar ja wat moet je met harde tegenwind ook iets van 10 procent er bij optellen? Ik heb in ieder geval een verbruik van een vergelijkbare auto (= de Subaru XV e-Boxer) want dezelfde e-Boxermotor + ook S-AWD dus als dat inderdaad exact 10 procent beter is dan heb ik wel een graadmeter voor harde-wind-compensatie. Ik trok heel rustig op naar 100 km/u terwijl ik van de N44 de A44 opreed. Ik was wat later vertrokken want dan wist ik zeker dat het rustig zou zijn op de weg. Het rijden ging werkelijk fantastisch alleen baalde ik verschrikkelijk van de harde noordenwind = vol wind tegen dus. Dat zou het verbruik niet ten goede komen verdorie nog aan toe! Bij de afslag Hoofddorp aangekomen nam ik de linkerbaan van de afrit dus dat is zo laat mogelijk. Ik kon daardoor lekker de vaart erin houden en dat ging prima in het eerste deel van de S-afritbocht maar in het tweede deel moet je heel hard naar binnen sturen en toen voelde ik dat het onderstel zoekerig begon te worden. Het ging uiteindelijk goed en ik had ook niet anders verwacht maar de druk op de banden was echt gigantisch en dan is de S-AWD wel zo lekker. Hoe hard het ging was te zien aan de auto’s die net nog vlak achter mij reden maar toen ik al bij het stoplicht stond zaten zij net in het eerste deel van de S-afritbocht.
Achteraf vond ik mezelf wel iets te overmoedig maar goed dat heb je nou eenmaal wel eens als testrijder. Na het stoplicht sloeg ik linksaf en reed over het viaduct naar de oprit voor de A4 waar geen auto te zien was. Omdat daar een busbaan overdwars ligt stuurde ik iets naar buiten en hoekte toen heel hard naar binnen. Dat ging er zo heftig aan toe dat één van de achterwielen los kwam van het asfalt. Zwaar piepende banden maar uitbreken écht niet! Sorry maar dit moest gewoon even want als een auto zo ontzettend goed is wil je uiteraard weten waar de grens ligt. Na de lange oprit reed ik de A4 op en kachelde heel rustig terug naar Wassenaar. In de online brochure las ik dat de Subaru Forester e-Boxer dik 100 kg meer weegt dan de Subaru XV e-Boxer. Dat zal uiteraard iets schelen in verbruik dus ik ben benieuwd waar ik op uit ga komen. Na een windje mee terug naar Wassenaar draaide ik bij de stoplichten om en reed dezelfde Shellpomp als waar ik voor vertrek had getankt. Ik kwam uit op een verbruik van 1:14,55 en als ik daar nou vanwege de harde tegenwind 10 procent bij optel kom ik op exact 1:16 uit. Dat zou dan maar iets slechter zijn dan de windstille zuinigheidsrit van 1:16,5 met de Subaru XV e-Boxer. Wat ik ook dit keer vreemd vond is dat ik wel constant “charge” in beeld zag terwijl de Li-ion accu niet bijsprong want ik heb alleen aan het einde van de afrit op de A4 en het begin van de oprit naar de A4 – waar de snelheid laag is – even de elektromotor groen zien oplichten op het display. Vreemd, vreemd en nog eens vreemd en ik hoop echt dat Subaru hier iets aan gaat doen want nu is het toch wel heel minimaal wat de elektromotor bijdraagt aan het omlaag brengen van de uitstoot. Dat kan nee dat moet echt beter!

Even het zand in
Net als met de Subaru XV ben ik met de Subaru Forester uiteraard even het zand ingedoken alleen dit keer niet het zand van een snelweg in aanleg maar het strand. Er is niets mooiers dan over het strand rijden vraag maar aan de boeren die met hun tractoren over het strand vanaf Katwijk aan Zee naar Den Haag zijn gereden. Vanwege de corona-crisis staat mijn zwager (werkt op het ziekenhuis en vervoerd corona-patiënten) voorlopig even in de wacht, maar gelukkig heeft de oudste zoon van mijn zus een goede voertuigbeheersing en alle tijd want de colleges op de Universiteit van Leiden en Delft zijn voorlopig uitgesteld. De zandervaring met de Subaru XV was zijn eerste keer off road met een auto en hij vond het erg leuk dus dat was wel fijn voor mij. Omdat ik mooie foto’s wilde hebben heb ik de X-Mode (= voor zand/modder) uit laten staan want als je die aanzet krijg je ronduit saaie foto’s omdat de elektronica constant ingrijpt. Rijmodus Normaal en het ESP/ASR uit levert mooie foto’s op dus die heb ik dan ook uitgezet voor ik mijn neef achter het stuur liet plaatsnemen. Op weg naar Katwijk aan Zee ben ik via Klei-Oost en het Space Business Park gereden om mijn neef even te laten zien wat je met deze auto allemaal kan. Bij Strandpaviljoen Willy Zuid zijn we het strand opgereden en heb ik hem eerst even laten zien hoe je in het zand moet rijden. Als het zand nat/vochtig is dan is het hard en kan je er zonder enig probleem overheen rijden maar als het zand mul is zoals nu voor een groot deel het geval was dan moet je de vaart erin blijven houden anders zinkt de auto langzaam in het zand weg. Deze auto heeft geen terreinbanden en we hebben ook de bandenspanning niet omlaag gebracht (= meer bandoppervlak) dus dan ben je gewoon niet 100 procent zandproof. De foto’s zijn uiteindelijk prima gelukt en ik had precies wat ik graag wilde hebben. Daarna zijn we nog even naar de afwatering gereden maar daar was het zand zo mul en moest hij ook omhoog rijden dan daarvoor kon hij niet genoeg vaart maken en kwam hij vast te zitten met de Subaru Forester. Hij probeerde los te komen en dat lukte niet en toen heb ik hem even dé truc geleerd hoe je heel eenvoudig los kan komen. Het is doodsimpel, je zet de versnellingsbak in zijn achteruit draait het stuur helemaal naar links of rechts en rijdt achteruit en hoppa je bent in een oogwenk los. Natuurlijk had hij ook de X-Mode aan kunnen zetten maar dit vond ik leuker en leerzamer voor hem. Daarna heb ik nog even een mooie foto gemaakt met de zee op de achtergrond en klaar waren we.

Subaru-evenement Lelystad
Een aantal maanden voor de test van deze Subaru Forester had Subaru Benelux een evenement georganiseerd op een circuit (asfalt + off road) in Lelystad waar ik van alles uit kon testen. Het leuke was dat ik zowel met een nieuw als oud model kon rijden waardoor ik duidelijk het verschil in wegligging kon voelen tussen het oude en verbeterde nieuwe model. Naast de verbeterde wegligging kon ik hier ook mooi even de Hill Descent Control en de Reverse Automatic Braking uittesten want dat zijn twee dingen waar je normaal niet aan toekomt dan wel niet kunt regelen. De heuvels in het terrein waren perfect om de Hill Descent Control uit te testen en ik moet zeggen het werkt perfect. Je kunt de Subaru Forester hierdoor heuvel af een heel rustig en netjes de juiste kant opsturen zonder steeds het rempedaal te moeten beroeren. Voor de Reverse Automatic Braking (= RAB) hadden de mensen van Subaru Benelux een nepmuurtje neergezet en ook dat werkte werkelijk perfect. Deze optie kan dus een hoop schade voorkomen en vind ik persoonlijk belangrijker dan dezelfde functie vooruit rijdend. Bij het achteruitrijden gebruikt het RAB-systeem vier sensoren op de achterbumper om obstakels achter het voertuig te detecteren. Indien ze gedetecteerd worden, waarschuwt het systeem de bestuurder met geluiden én automatisch remmen om een botsing te voorkomen dan wel de aanrijschade te verminderen.

Zuinigheidsrit doodgewoon
Het blijft voor mij één van de leukste onderdelen van een autotest de zuinigheidsrit. Meer dan 10 jaar geleden heb ik die verzonnen om te kijken hoe zuinig ik met een testauto kan rijden en of ik dus net zo zuinig dan wel zuiniger kan rijden dan het laagst opgegeven verbruik. Als extra moeilijkheid had ik verzonnen om te proberen nul keer te remmen tijdens de zuinigheidsrit. Om zuinig te rijden moet je de bochtensnelheid zo hoog mogelijk zien te houden waardoor je minder vaart hoeft te maken na een bocht en dus minder benzine verbruikt. En remmen is in dit geval helemaal de dood in de pot want dan haal je de snelheid er helemaal uit dus dan maar proberen helemaal niet te remmen dacht ik toen. Zo gezegd zo gedaan en na een keer of twaalf lukte het mij voor het eerst om nul keer te remmen en ik weet nog precies met welke auto dat was namelijk een blauwe Ford Focus 1.6 TDCi. En op een keer lukte het mij zelfs om na een zuinigheidsrit met nul keer remmen ook weer exact stil te vallen voor het juiste pompnummer van het onbemande pompstation. Ik tank namelijk voor en na de zuinigheidsrit altijd bij hetzelfde pompnummer. Ook deze zuinigheidsrit heb ik mijn moeder van 86 weer meegenomen om er even lekker uit te zijn. Het is ook een hele mooie route via Vogelenzang, Aerdenhout, Bentveld en Zandvoort. Uitbundig bloeiende bollenvelden, bos, duinen en natuurlijk de bekende drie namelijk zon, zee en strand. Waarschijnlijk heb ik deze route al vele honderden malen gereden maar toch geniet ik er elke keer weer van. Na de uitstekende zuinigheidsrit van de Subaru XV was ik benieuwd wat voor verbruik ik met deze 100 kg zwaardere Subaru Forester zou halen. Het aftanken leverde een hoog verbruik van 1:9,3 op maar ja mag het ik had de avond ervoor met mijn neef op het strand gereden en dat vreet benzine. Maar ja een avondje zand happen mag dan ook wat liters benzine kosten daar lig ik niet wakker van want ik kreeg er hele mooie actiefoto’s voor terug. Deze zuinigheidsrit was het voor de Appie wat drukker dan de vorige keer maar eenmaal op de N206 werd het al snel weer rustig. ACC erop en met 80 km/u richting De Zilk waar ik voor het eerst elektrisch kon rijden na de haakse rechterbocht. Die haakse rechterbocht ging overigens lekker en natuurlijk reed ik er (uiteraard) niet zo hard doorheen als wanneer ik alleen in de auto zou zitten.
Maar zelfs met mijn moeder naast mij was het een eitje om de auto’s die net nog vlak achter mij reden op 100 meter achterstand te zetten. Zo goed is deze auto dus gewoon dat je zelfs niet op de grens rijdend ongemerkt hard door een bocht heen kunt. In een gewone voorwielaangedreven auto had mijn moeder me waarschijnlijk boos toegesproken. Na de haakse rechterbocht zakte de snelheid naar 60 km/u en niet veel later 50 km/u en daarna door Vogelenzang heen 30 km/u. Ik rij dan niet plussend en minnend op de ACC maar in dit geval schakel ik het ACC af en toe even uit. Door het gas lost te laten forceer ik de e-Boxer namelijk om elektrisch te gaan rijden en zodra ik elektrisch rijdt zet ik het ACC weer vast. Het is een beetje spelen maar als je het eenmaal goed beheerst kun je behoorlijke stukken elektrisch rijden. In ieder geval langer dan als je dit niet doet. Onderweg kwam ik erachter dat deze Subaru Forester in tegenstelling tot de Subaru XV een S/I-knop heeft. In de normale I-modus past de CVT zich automatisch (I = Intelligent) aan jou rijstijl aan. In de S(port)-modus verloopt de acceleratiecurve een stuk steiler en reageert de motor dus feller op het gas. Ik heb de S-modus maar eenmaal gebruikt tijdens een stoplichtsprintje en dat was best leuk maar het is denk ik vooral handig als je in wilt halen met een caravan. Natuurlijk had ik een lekker muziekje aan onderweg gestreamd via bluetooth vanaf mijn iPod Touch. Wat betreft de audio kan ik kort zijn dat is een harman/kardon premium audiosysteem met 9 luidsprekers en een verbeterde akoestiek voor een betere geluidsbeleving. Eenmaal op de boulevard was het weer feest met fossielen dan wel verkeershufters, normale nette automobilisten die zich aan de snelheid houden en netjes richting aangeven zijn een zeldzaamheid heden ten dage. Ik kabbelde er rustig achteraan en deelde af en toe een toeter uit en reed bij Overveen aangekomen weer terug. De terugweg gebeurt er altijd weinig en gaat ook altijd sneller voor mijn gevoel, waarom weet ik niet maar dat is gewoon zo. En jawel het aftanken leverde weer exact een fraai 1:20 op dat is toch grappig.

Over caravans gesproken
Subaru’s staan bekend als goede caravantrekkers vandaar dit linkje naar de site van Caravantrekker-punt-nl: https://caravantrekker.nl/trekautotest/subaru_forester.php

Driemaal (Japans) is scheepsrecht!
Na het terugbrengen van de Subaru Forester had ik nog een gesprek met een verkoper van Subaru Aalsmeer. Ik had hem verteld dat we nog het strand op waren geweest om wat mooie actiefoto’s te maken. Hij vertelde mij daarna dat ze en Subaru Forester hadden verkocht aan de Handhaving van de gemeente Soest. De BOA’s van Soest hebben namelijk ook een groot gebied met onverhard paden in het bosgebied onder hun hoede met daarin ook grote stukken zand. De gemeentes in Nederland wordt door de overheid opgelegd om zoveel mogelijk milieuvriendelijke auto’s te kopen dus het liefst elektrisch dan wel een Plug-In Hybrid of een Hybride. Een elektrische 4WD is nog niet te koop en dus koos de gemeente Soest voor een Mitsubishi Outlander PHEV. De BOA’s kwamen in het mulle zand echter vast te zitten met de Mitsubishi Outlander PHEV en dus hebben ze daarna een Toyota RAV4 Hybrid geprobeerd. Maar ook die kwam muurvast te zitten in het mulle zand en dus hebben ze toen maar een Subaru Forester geprobeerd. En die kwam geen enkele keer vast te zitten in het mulle zand met de semi-terreinbanden. Dat laatste scheelt natuurlijk behoorlijk en samen met een lagere bandenspanning heb je dan een uitstekende zandhaas. Zo zie je maar weer dat deze Subaru Forester zijn mannetje staat op de onverharde paden.