Samenvatting
Een nieuw model anno 2020 blijft een lastig iets want hoeveel ga je als autofabrikant nog investeren in een brandstofauto? Maar ja nog lang niet alle auto’s zijn elektrisch en dat zal ook nog wel even duren maar toch. Als je het doet moet je het vernieuwen van een oud model goed doen want de koper is kritischer dan ooit tevoren en de leasemarkt is ook erg belangrijk. Oh en dan heb ik het nog niets eens over de totaal achterlijke label-terreur van dit kabinet Rutte. Dezelfde auto is in België en Duitsland vaak vele duizenden tot soms zelfs vele tienduizenden euro’s goedkoper. Maar ja dat is dan weer minder belangrijk want Nederland is een te klein land om een rol van betekenis te zijn op de automarkt in Europa. Na de vernieuwde Renault Clio mocht ik nu dus plaatsnemen in de vernieuwde Renault Captur. Bij de Renault Clio was het vooral het fijne rijden dat direct opviel maar bij de vernieuwde Renault Captur is het vooral het interieur dat direct na het instappen positief opvalt. Deze automaat heeft een zwevende midden-console en dat is in dit goedkopere SUV-segment zeer ongebruikelijk. De rest van het interieur ziet er ook netjes en mooi verzorgd uit en de bagageruimte is behoorlijk groot, helemaal als je de achterbak naar voren schuift. Het rijden is net als in de vernieuwde Renault Clio een fantastische ervaring. De wegligging is ongekend goed dankzij de sublieme vering/demping die weer zorgt voor en uitstekende grip van de banden. Verder heeft deze auto een heerlijk stuurgevoel en zit je prinsheerlijk in de bestuurdersstoel kortom de driveability is werkelijk top net als het lage verbruik in de rijmodus Eco! Ik had veel verwacht maar dit absoluut niet, Renault is duidelijk heel goed bezig net als landgenoot Peugeot.
Plus: Banden – Interieur – Manueel flipperen – Motorblok – Rijmodus Sport – Stuurgevoel – Verbruik in de rijmodus Eco – Wegligging – Zuinigheid
Min: Autohold
Testverslag
Het komt niet zo heel vaak voor dat ik de ene auto terug moet brengen en de andere op moet halen bij dezelfde importeur maar de Renault Captur moest vanwege omstandigheden verzet worden en ik had toevallig nog een gaatje na de Renault Zoe dus ja waarom ook niet. Ik had geen idee welke uitvoering ik mee zou krijgen en wat voor motor + schakelbak. Het bleek een speciale uitvoering namelijk een Edition One met een benzinemotor en EDC schakelbak (= 7-traps automaat). Het interieur zag er anders sjiek uit en daarmee bedoel ik sjiek maar bijvoorbeeld geen leren bekleding maar hele mooie stoffen bekleding. Het dashboard was vrijwel gelijk aan dat van de nieuwe Renault Zoe alleen met iets andere knopjes want een brandstofauto. Helaas heeft deze auto geen stuur- + stoelverwarming zag ik meteen na het plaatsnemen. Voor het wegrijden heb ik eerst even mijn iPod Touch gepaard en dat ging op exact dezelfde manier als in de Renault Zoe. Logisch en simpel en eenmalig en daarna doet ie het elke keer meteen na het opstarten van de iPod Touch. Het geluid uit de Bose-speakers klinkt uitstekend dus nog voor ik goed en wel vertrokken was had ik het al naar mijn zin. Op de kruising had ik al besloten dit keer anders naar het zwembad in Katwijk aan Zee te rijden. Ik had het plan opgevat via de A4 te rijden en daarna eraf te gaan richting Nieuw Vennep en dan Nieuw Vennep uit weer de A44 op om vervolgens via Sassenheim en Noordwijk naar de N206 te rijden. Een totaal andere route dan gebruikelijk maar dat houdt het testen leuk zou ik zeggen. Het eerste dat me opviel was dat ik voor een stoplicht staand in Drive + Autohold echt even moest wachten voordat de Renault Captur optrok. Maar ja wat wil je ook want ik had daarvoor de elektrische Renault Zoe getest en die reageert direct op de eerste millimeter intrappen van het gaspedaal want daar hoeft geen motor opgestart te worden zoals bij de Renault Captur met zijn start/stop-systeem wel het geval is. Tja als je eenmaal een elektrische auto gewend bent dan is een brandstofauto in dit opzicht ineens een ergernis.
De eerste kilometers moest ik behoorlijk wennen aan de ’slome’ gasreactie van de Renault Captur maar ja dat is allemaal hartstikke subjectief natuurlijk na een week in een lekker felle elektrische auto. Gelukkig zit er ook een Sportieve rijmodus op dus die heb ik maar even snel ingeschakeld via het centrale display. Ik kwam zowaar vooraan te staan bij het stoplicht linksaf richting de A4/N201. Ik nam de haakse linkerbocht lekker strak en dat voelde goed aan, daarna gaf ik meteen stevig gas om hopelijk goed uit te komen voor de oprit naar de A4. Dat lukte waardoor ik mooi door de lange flauwe opritbocht heen kon rijden. Ik rijd niet eens hard maar met 100 km/u laat je de meeste automobilisten die bochtenangst hebben al met gemak achteruit rijden. De Cruise ging erop en ja hoor alweer drukte ik het verkeerde knopje van de snelheidsbegrenzer in net als in de Renault Zoe. Gelukkig heeft deze Renault Captur exact dezelfde layout qua dashboard en dus wist ik alles blindelings te vinden. Op de A4 zette ik de rijmodus weer in Eco want waarom zou je onnodig benzine verstoken in de rijmodus Sport. Ineens bedacht ik me dat het ook wel eens leuk zou zijn een andere route naar het zwembad in Katwijk aan Zee te rijden. Ik besloot daarom bij Leimuiden/Nieuw-Vennep de A4 te verlaten en via de andere kant van de vaart weer naar de A44 te rijden. Daar liggen uitermate vervelende steile verkeersdrempels die met de motor erg leuk zijn maar voor een auto erg heftig. Op weg naar Nieuw-Vennep kwam er een een snelle Mini Cooper op mijn bumper zitten. Ik vind het dan altijd wel humor om zonder te remmen en met een hoge bochtensnelheid zo’n bumperklever los te rijden. Dat lukte met groot gemak en na elke bocht en als laatste de rotonde zie je zo iemand dan altijd verwoed gas geven om weer bij te komen.
Echte SUV!
Bij de vaart aangekomen sloeg ik rechtsaf om via de burg even verderop aan de andere kant van de vaart te komen. De eerste verkeersdrempel voelde iets te heftig aan – want erg steil bij aanvang – en dus heb ik de snelheid iets omlaag gegooid want deze Renault Captur is tenslotte geen 4WD! Daarna ging het beter en kon ik de vering/demping prima beoordelen. Het aanspreken bij het oprijden van de verkeersdrempel is mooi en niet té comfortabel net als het uitdempen na de verkeersdrempel. De Renault Captur is een heerlijke comfortabele SUV die precies doet wat ie moet doen om zijn bestuurder en passagiers thuis te laten voelen. Het sturen vind ik ook lekker maar mijn zwager vindt het vast – net als van de Renault Zoe – weer niet direct genoeg. Maar ja dit is geen sportauto en het publiek dat deze auto koopt zit helemaal niet op een superdirect sturende auto te wachten. Dat moet juist niet zo direct zijn als in een sportauto. Na de lange drempelweg draaide ik aan het einde de snelweg op en merkte dat het snelheid maken in de rijmodus Eco de snelweg op toch net was te langzaam gaat. Nou kun je natuurlijk een kickdown geven maar ik heb toch maar even snel de rijmodus Sport ingeschakeld via het beeldscherm. Je moet dan even op een knopje met het Multi-Sense-logo drukken et voilà. Renault heeft gelukkig alles heel mooi in één beeldscherm ‘gepropt’ zoals bijvoorbeeld alle veiligheidssytemen, al die waanzinnig irritante dingen (LDW, LKA, BLIS etc.) kun je in één keer allemaal tegelijk uitzetten is dat niet fantastisch? Je t’aime Renault! Het paren van mijn iPod Touch was net als in de Renault Zoe een fluitje van een cent. Wat kunnen sommige auto’s toch heerlijk zijn, alles werkt gewoon zonder poespas en ook geen woud van knopjes overal. Toen ik dat tegen een medewerker van Bas zei moest ik even lachen om zijn antwoord. Hij vertelde dat zijn vriendin een Audi als ruilauto had meegekregen en dat ze helemaal gek werd van al die knopjes in die auto. Tja dat doen Renault, Peugeot en Citroën stukken beter met bijvoorbeeld 1 knopje voor 3 dingen in plaats van zoals bij Audi en BMW en Mercedes 3 knopjes voor 3 dingen. Daar word je toch helemaal leip van of niet dan?
Eenmaal op de snelweg moest ik beslissen waar ik eraf zou gaan en ik besloot er toch maar bij Warmond af te gaan zodat k via Sassenheim en Voorhout naar Katwijk aan Zee kon rijden. De afrit is lekker omdat die zo lekker afknijpt aan het einde en daarna volgt na de rotonde bij het tankstation een hele mooie afrit naar Voorhout. Dat is een hele rare afrit omdat deze dalend naar van rechts naar links gaat. Als je deze afrit op hoge snelheid neemt is wel zo lekker en helemaal als je de andere kant op rijdt. De 18-inch Continental WinterContact TS850P M+S (met als vermelding Extra Load op de banden) hebben een uitstekende grip waardoor ik de snelheid lekker hoog kon houden. Na de spoorwegovergang volgt een heerlijk bochtenserie naar de rotonde naast de wetering. Dit zijn van die lekker overzichtelijke ietwat flauwe bochten waar je lekker hard doorheen kan en dat deed ik dan ook. De banden piepten voor het eerst even maar de Renault Captur bleef perfect op de ideale lijn. Het is een auto die je direct door hebt en veel vertrouwen geeft aan de bestuurder. Bij Voorhout aangekomen ben ik altijd weer blij dat die zéér irritante stoplichten zijn verdwenen. De fietsers gaan nu door het tunneltje en iedereen rustig doorstromend over de rotonde echt honderd maal beter! Vervelende aan de N-weg na Voorhout vind ik altijd dat er mensen zijn die niet door hebben dat je daar op een gegeven moment 80 km/u mag rijden. Zo ook nu weer een fossiel voor mij die maar 60 km/u bleef rijden maar gelukkig kon ik hem inhalen op de dubbelbaans rotonde. Daarna moest ik direct vanaf de rotonde de N206 op via een hele scherpe soort van ‘t Heen-opritbocht maar dan iets krapper. Er reed een Tesla Model X achter mij die behoorlijk vaart maakte maar in de messcherpe opritbocht snel oploste in mijn achteruitkijkspiegel. Prima wat zeg ik een uitstekende wegligging dus deze Renault Captur en bij Katwijk aan Zee aangekomen besloot ik meteen maar een kort rondje Space Business Park te doen. Het ESP kan wel niet uitgezet worden (tijdens het starten zie je overigens wel “ESP off” staan) maar goed dat is niet anders.
Heftig maar goed
Op de mooie afrit naar het SBP besloot ik er meteen maar lekker tegenaan te gaan. Dat is een hele flauwe S-afritbocht die aan het einde sterk afknijpt. Na deze afritbocht lekker strak genomen te hebben kon het SBP-feest beginnen. Het was gelukkig rustig en dus had ik alle ruimte om alle goed uit te testen. Ik was nog net op tijd om snel de rijmodus Sport in te schakelen op het centrale display, oef! Er kwam niets aan van rechts dus ik kon direct plankgas de haakse rechterbocht inhoeken en daarna meteen doortrekken in de flauwe bocht. In de verte kwam er een auto aan maar die was gelukkig ver genoeg weg zodat ik de Renault Captur lekker hard de vrachtwagenparkeerplaats op kon smijten door het stuur hard om te gooien en meteen plankgas te geven. Ik voelde en zag het ESP aan het werk maar gelukkig werd er niet hard ingegrepen. Ik gleed dus heerlijk naar rechts richting de uitgang waar ik in één vloeiende beweging het stuur hard naar rechts en links omgooide. Daarna ging het gas erop en reed ik op de haakse rechterbocht af met verkeersdrempel ervoor. Vlak voor de bocht flipperde ik terug naar M2 (sorry was ik een vergeten, deze Renault Captur heeft met het stuur meedraaiende stuurflippers) en gaf plankgas. Ik dacht ik even dat ik teveel snelheid had maar de Renault Captur stuiterde met groot gemak over de verkeersdrempel heen de haakse rechterbocht door. Eitje! En toen werd ik overmoedig want ik reed nog met een redelijke snelheid over de hoge verkeersdrempel maar met te hoge snelheid over de hoogste verkeersdrempel en dat voelde ik ook. De veerschotels sloegen tegen de stootrubbers aan na de landing op het asfalt (het is een SUV Daan geen 4WD!) maar desondanks hield de Renault Captur de ideale lijn perfect vast en vloog ik over de rotonde heen knalhard de blinde rechterbocht in. Mwah dit is toch wel erg goed voor een comfortabel afgeveerde SUV, beetje over de top maar de Captur flikte het ‘m toch maar mooi. Daarna volgde de rotonde met weer een haakse rechter- en daarna haakse blinde linkerbocht. En het echte volledige rondje doe ik van de week nog wel droog en in de stromende regen.
Deze Renault Captur is een echte SUV maar wel eentje die lekker comfortabel is. Met lekker bedoel ik dat de vering/demping optimaal afgesteld staat waardoor je er alles mee kunt wat je maar wilt. En met alles bedoel ik over een onverharde weg heen rijden, even over de hoge stoepranden heen van een middenberm om te keren, lekker over hoge verkeersdrempels heen vliegen. Staat de vering/demping té comfortabel afgesteld dan dans je letterlijk elke snel genomen bocht uit, slaan de veerschotels na elke gewone(!) verkeersdrempel tegen de stootrubbers aan en geloof me dat leidt na verloop van tijd tot pure ergernis. Ik heb een keer heel mooi in één auto, die drie standen elektronische demping had: Comfort/Normal/Sport, uit kunnen testen. In de standen Normal en Sport ben ik met net zo’n hoge snelheid als deze Renault Captur over die hoogste verkeersdrempel heen gevlogen. Dat ging uitstekend maar in de stand Comfort begon deze auto na de landing letterlijk links-rechts over het asfalt heen en weer te stuiteren. Dat is dus té comfortabel en prima als je rechtuit rijdt over het spiegelgladde asfalt van de Duitse Autobahn, maar in die auto kan het ook omdat je over nog twee andere standen beschikt die in alle andere omstandigheden uitstekende voldoen. Juist dit maakt auto’s testen zo leuk want het is dus niet zo simpel als veel mensen denken even een rondje om de kerk, actie- en sfeerfoto’s maken (doet vrijwel geen enkele autojournalist) en een verhaaltje schrijven (veel autojournalisten copy/pasten zelfs) en klaar is kees. Na het zwemmen ben ik uiteraard via de opritbocht in ‘t Heen naar huis gereden. Voor de opritbocht flipperde ik in de rijmodus Sport terug naar M2 waarna ik plankgas gaf en superstrak met constant licht piepende banden langs de witte lijn de N206 opreed. Dat kan alleen maar omdat het ESP niet keihard ingrijpt en eigenlijk als een soort van elektronisch sperdif functioneert op dat moment. Daarna heb ik voor het stoplicht op de grote kruising bij Katwijk-Binnen nog even een noodstop gemaakt en die verliep perfect. De remmen zijn goed en ook mooi doseerbaar maar het verbaast mij wel dat er achter trommels zitten in plaats van schijven. Maar goed Renault is niet he enige automerk met trommels aan de achterkant.
Naar mijn garage en Bas
Omdat het nog rustig en droog was (het zou veel gaan regenen en stormen) en ik de hele middag nog voor me had ben ik maar snel de Samsonite kofferset gaan fotograferen want zodra er maar een beetje wind staat waaien de koffers weg. Direct na het instappen zette ik mijn iPod Touch aan en meteen startte de muziek op, mooi is dat gewoon één keer paren en daarna werkt het altijd. Het multimedia-systeem van Renault + Bose audio werkt gewoon uitstekend en dat maak ik wel eens anders mee. Samen met het uitstekende weggedrag en de lekkere stoelen zorgt dat ervoor dat je deze auto net even meer waardeert dan de gemiddelde SUV. Bij de garage aangekomen moest ik tot mijn verrassing er een derde rij koffers van 70-liter bijpakken. Dat komt omdat ik de verwijderbare bodemplaat over het hoofd had gezien. Ik moest dus twee series foto’a maken. Verder kan de achterbank ook nog vanuit de kofferbak via een handgreep-trekhendel naar voren geschoven worden waardoor er nog meer bagage in de kofferbak past maar dan kun je hooguit twee baby’s of kleine kinderen in Maxi-Cosi’s op de achterbank laten zitten. Maar dat puur ter informatie want om daar ook nog extra foto’s van te maken vond ik wat ver gaan. Uiteindelijk bleken er redelijk wat koffers in de kofferbak te passen, in ieder geval meer liters dan ik gedacht had.
Samsonite kofferset
Met verstelbare laadvloer
Met hoedenplank: 4×33-liter
Zonder hoedenplank: 50-liter + 4×33-liter + 13-liter
Zonder verstelbare laadvloer
Met hoedenplank: 2×70-liter + 50-liter + 2×13-liter
Zonder hoedenplank: 2×70-liter + 2×50-liter + 13-liter
Na de foto’s van de Samsonite kofferset ben ik direct door gereden naar Bas want ik had gezien dat hij weer terug was uit Thailand. De fraaie blauwe kleur en de subtiele chromen sierljsten vielen bij Bas in de smaak en na een kijkje in het interieur was Bas net als ik enthousiast over het innerlijk en uiterlijk van de nieuwe Renault Captur. Met name de stof + skai beklede stoelen vond hij weer eens wat anders dan leer en ook de zwevende middenconsole met E-shifter-versnellingspook vond Bas erg mooi gedaan. Enige echte kritiekpunt vond hij het centrale display. Waarom moet dat nou weer zo uitsteken en werken ze dat niet even netjes weg in het dashboard. Na Bas ben ik weer op huis aan gereden en ik moest serieus opletten dat ik niet bij de oplaadpaal parkeerde. Ik was zo gewend geraakt aan steeds weer die Renault Zoe opladen dat ik zowat zonder nadenken op die oplaad-parkeerplaats ging staan.
Rustig weekendje
Het zou alweer gaan stormen dit weekend, het zoveelste stormweekend alleen dit keer gelukkig een light-versie. Omdat het weer zwaar beroerd was had mijn moeder gevraagd of ze mee kon naar Katwijk aan Zee dan ging zij nog wat boodschapjes doen op het moment dat ik aan het zwemmen was. Na het instappen ging de iPod Touch aan die ondertussen een bijna lege batterij had. Daarna moest ik er echt even aan denken om de rijmodus op Eco te zetten want die staat standaard na het starten op My Sense en niet op de rijmodus Eco waar de Renault Captur in stond toen ik het contact uitzette. Ik word daar soms wel eens een beetje moe van, in de ene auto blijft de Cruise Control aanstaan na contact aan/uit en in de andere auto niet hetzelfde geldt voor de ingestelde rijmodus. Ik zal eens kijken of ik die rijmodus standaard in kan stellen op mij als bestuurder want direct na het instappen vraagt het display steeds wie ik ben. Ik heb het niet zo op alles instellen maar ja ik heb dan ook een bloedhekel aan al die in mijn ogen totaal overbodige elektronica in een auto. Ik weet als autojournalist exact wat het is en hoe het allemaal werkt maar in mijn omgeving hoor ik veel met name vrouwen en oude mensen klagen over al die knopjes en in te stellen dingen in een auto. Ondertussen ben ik even naar de auto gelopen heb ‘m gestart en gekeken of ik een en ander in kon stellen als ‘Guest’. Nou laat maar want na 1 stap had ik al zoiets van dit gaat ‘m niet worden. Waarom gaan autofabrikanten gewoon niet terug naar de basis? Men heeft het vaak over economische groei en vooruitgang maar als ik om mij heen kijk wat het ons allemaal heeft gebracht dan schud ik mijn hoofd maar eens. Allemaal op hun smartphone kijkende zombies ja zelfs tijdens een romantisch etentje in het restaurant, meer doden in het verkeer dan ooit tevoren, kamerleden die niet meer debatteren maar op een beeldscherrumpie staren, onderwijs naar de kloten, gezondheidszorg naar de kloten, bejaardenzorg naar de kloten, woningbouw naar de kloten en 1 klein snertvirus legt de halve wereld plat. Yeah right goed bezig mensen! Volgens mij is die constante niet aflatende economische groei nergens goed voor en al die idiote volgens velen broodnodige technische vooruitgang heeft ons niets dan ellende gebracht.
Na het zwemmen zijn we meteen door gereden naar Woerden want ik moest een nieuwe opberghoes halen voor mijn nieuwe grotere Macbook Pro. Vrijdag had ik MacDirect nog gebeld en Dick zei aan de telefoon: “Nou ik heb twee opberghoezen liggen waarvan eentje met een wereldkaart aan beide kanten erop dat past helemaal bij jou.” “Hou die maar vast voor mij”, antwoordde ik dan kom ik ‘m morgenochtend halen. De rit naar Woerden gaat voor mij in 99 procent van de gevallen langs de Oude Rijn. Over het water sowieso één van de mooiste vaarroutes van Nederland maar op de weg zeker ook erg fraai vanwege de eeuwenoude boerderijen. Omdat het heerlijk rustig was op de tegenwoordig 60 km/u N-weg kon ik wat dingen uittesten. De minimum snelheid van de Cruise Control is zoals het hoort 30 km/u want handig in 30-zones. Snelheidsbegrenzer is een totaal overbodig uh systeem, want hoe noem je dat nou eigenlijk? Een veiligheidssyteem? En wat als je dan ondertussen zit te whatsappen? Daarna ben ik maar eens gaan flipperen en switchen tussen de verschillende rijmodi. Wat direct opvalt is dat de toerenteller alleen te zien is in de rijmodi My Sense en Sport terwijl je in de rijmodus Eco een centrale snelheidsmeter/temperatuurmeter links/benzinemeter rechts op de plek van de tellers ziet. Jammer want juist in de rijmodus Eco zou ik dolgraag het toerental weten zodat ik vroeg kan opschakelen. Wat ik ook typisch vind is dat je alleen met de schakelflippers manueel kunt schakelen, normaal gesproken kun je in elke auto met een automatische versnellingsbak de versnellingspook naar links klappen. Wil je permanent manueel schakelen dan moet je de rechter stuurflipper even naar je toegetrokken houden tot je een M (M1 t/m M7) ziet verschijnen. Schakel je namelijk met de schakelflippers in de D(rive)-stand dan springt ie elke keer na een aantal seconden automatisch terug in D. Wil je van M(anual) weer terug naar D(rive) dan hoef je alleen even de rechter stuurflipper weer even naar je toe te trekken. Er staat op die rechter stuurflipper naast de + heel klein “off” als hint. Misschien nog even grappig om te vermelden hoe comfortabel deze nieuwe Renault Captur aanvoelt. Op de heenweg vloog ik stiekem heel mooi strak (en best wel hard) door de S-bocht van de A4 naar de N11. Omdat het zo lekker en comfortabel aanvoelt gaf mijn moeder geen kik waar ze dat normaal toch zeker had gedaan. Superplusje dus voor deze nieuwe Renault Captur, ha. ha.
Rondje SBP in de regen
Maandag besloot ik toch maar ‘s ochtends te gaan zwemmen want het was schoolvakantie en dan werd het na 12.00u druk want dan gaan alle grote speeltoestellen het water in. Maar het waterde ook buiten dus dat was een mooie gelegenheid om de Renault Captur aan een rondje SBP te onderwerpen op kletsnat asfalt. Op weg er naartoe nam ik expres de Achterweg zodat ik die mooie S-bocht voor en na de rotonde lekker hard kon nemen in de rijmodus Sport en de Manuele schakelflipperstand. Ik deed ongelofelijk mijn best maar net als in de supersaaie Mini John Cooper Works gebeurde er niets geks. Maar ja hier staan alle veiligheidssystemen aan en het voelt vrijwel hetzelfde. Het zou mij eerlijk gezegd niet eens verbazen als ik bovenop de bumper van die Mini John Cooper Works zou kunnen blijven hangen in deze twee heftige S-bochten. Is tie echt zo goed? Ja dus! Ik nam de afslag Klei-Oost best hard en strak en dacht nu gaat het gebeuren maar nee hoor niets. Verdorie! Op de rotonde reed een vrouw direct voor mijn neus de rotonde op en dus stuurde ik naar links en reed haar over de rotonderand voorbij. Ze schrok zo van mijn actie dat ze direct gas terug nam, ja sufkut dat had je net ook moeten doen bij het naderen van de rotonde gas terug nemen en even wachten zoals het hoort. Wat hebben mensen tegenwoordig toch allemaal haast-haast-haast ik word er wel eens moe van maar ik rem niet meer en toeter lekker lang en ga er ook gewoon naast rijden en gooi ‘m er daarna gewoon voor. “Iek heb skait aan alles”, schijnen ze te denken nou “Iek heb skait aan jou!” is mijn antwoord daarop. Ik ben laatst 3 minuten toeterend achter een totale idioot aangereden die doelbewust bijna vol bij me naar binnen reed want anders kan ik het niet noemen als je gas geeft om nog persé voorlangs te willen kruisen terwijl het allang niet meer kan. Het scheelde minder dan 30 centimeter dus ja dan mag ik ook echt even tüteren toch of niet dan? Genoeg geluld over verkeershufters ik moet aan de bak want flipperen en vegen in de regen. Na de rotonde sloeg ik rechtsaf en gaf plankgas in M3 waarna ik mooi glijdend door de bocht heen vloog. Jep dit is veel leuker dan op droog asfalt! Ik reed al flipperend door de flauwe linkerbocht maar kon door een autotrailer verderop in de bocht geen vaart maken. Jammer want dit is een leuke en vooral spannende bocht zeker als het nat is.
Dan maar lekker hard de Renault Captur de vrachtwagenparkeerplaats opsmijten en zo geschiedde. Ik had niet veel vaart meer door die verkeerd geparkeerd staande vrachtwagentrailer dus ik moest plankgas geven in M2 -> M3 om genoeg vaart te kunnen maken. Ik gooide het stuur hard om en gaf plankgas na snel terug geflipperd te hebben naar M2. Wat volgde was het beste en heerlijkste moment van de hele testweek. Ik vloog perfect en slechts lichtjes naar rechts glijdend door de linkerbocht heen. Ik heb het later die week nog een keer gedaan en ook toen voelde het weer net zo lekker aan. De links-rechts-combinatie ging al net zo perfect en dan rij ik echt op de grens en die ligt bij deze nieuwe Renault Captur erg ver voor een SUV. Ik reed op de verkeersdrempel in het midden af, de laagste en dus gewoon leuk maar meer ook niet. Ik besloot de haakse rechterbocht met verkeersdrempel ervoor met extra veel snelheid te nemen. De vering/demping is zo goed dat moet makkelijk kunnen. En inderdaad vloog ik na de verkeersdrempel hard stuiterend naar links maar al terugflipperend en plankgas gevend in M2 reed ik gewoon lekker verder. Het regent verdorie maar de Renault Captur heeft er niets van! Oké en daarna ging ik er even goed voor zitten want de hoge en hoogste verkeersdrempel + blinde rechterbocht zijn in de regen toch wel andere koek. Dacht ik, hoopte ik maar na de harde landing gevolgd door een zeer heftige landing dook ik plankgas de blinde rechterbocht in alsof ik aan het rallyrijden was. Ik gleed wel iets naar links maar het stelde helemaal niets voor vergeleken bij andere SUV’s. Daarna heb ik het rondje netjes uitgereden want echt spannend wordt het daarna niet meer. Zelfs de flauwe bocht en de noordelijke oprit waren een eitje in de regen terwijl veel andere auto’s hier toch minimaal een halve tot hele bandbreedte opzij glijden. Daarna de opritbocht bij ‘t Heen nog en de rotonde + S-bocht en dan zit het erop. Nou dat ging allemaal superstrak maar achteraf baalde ik want er had meer ingezeten. Woensdag nog maar een keer dus want dan regent het ook.
Zuinigheidsrit
Dit was misschien wel één van de vreemdste zuinigheidsritten sinds ik er meer dan 10 jaar geleden mee ben begonnen. Ik heb namelijk iets gedaan dat ik nog nooit eerder heb gedaan. De rit begon lekker rustig en dat bleef ook zo tot aan Vogelenzang toen werd het wat drukker. Ik kon heerlijk op de Cruise Control blijven rijden en ik was blij dat deze Renault Captur geen Adaptive Cruise Control heeft. Nu kon ik op de momenten dat ik even snelheid moest minderen even de Cancel-knopje indrukken en meteen daarna weer het Res-knopje. Ik vind dat fijner dan dat de auto zelf afremt en versnelt zoals bij een Adaptive Cruise Control het geval is. Eigenlijk zou ik net als die ene Toyota Prius die ik ooit heb getest de keus willen hebben tussen een gewone Cruise Control en een Adaptive Cruise Control voor de op de snelweg en de rechte lange stukken van provinciale wegen. Ik reed uiteraard in de rijmodus Eco dat mag duidelijk zijn want de rijmodus Sport ga ik het opgegeven laagste verbruik natuurlijk nooit halen. Afremmen op de motor heeft weinig zin in deze auto en dus heb ik die nul keer remmen maar direct na vertrek uit mijn hoofd gezet. Maar na de bomenweg en de slingerweg kwam ik op de Zandvoorterweg achter een bestelauto te rijden met allemaal 5 centimeter dikke piepschuimen platen op zijn dak. Een stevige windvlaag blies vier piepschuimen platen van zijn dak die op beide rijbanen belanden. En toen deed ik iets wat ik nog nooit eerder gedaan had tijdens een zuinigheidsrit ik zette de auto stil het contact uit, de gevarenlichten aan en stapte uit om twee van de piepschuimen platen op te rapen en naar de bestuurder van het bestelauto. Hij was erg blij dat ik hem even hielp maar ja dat is toch niet meer dan normaal. Toen ik de Renault Captur weer had gestart en weg reed was ik gelukkig wel zo helder dat ik bedacht dat de rijmodus na contact aan/uit weer in My Sense (= Normaal) springt. Ik moest de rijmodus dus zelf weer in Eco zetten want als dat niet had gedaan was deze zuinigheidsrit waardeloos geweest.
Ik reed verder maar het had geen zin om al te gaan gissen naar het eventuele verbruik. De benzinemeter is geen wijzer die redelijk nauwkeurig het verbruik aangeeft maar streepjes in een halve cirkelachtige vorm waarvan er steeds eentje verdwijnt. Wat ik wel wist is dat het 1.3-liter en 130 Pk sterke motorblok bijzonder is. Zo zijn onder andere de cilinderwanden gecoat met behulp van een proces genaamd ‘Mirror Bore Coating’ dat afkomstig is van de Nissan GTR. Minder wrijving = soepeler motorloop = lager verbruik en daar bovenop komt dan nog de betere hitteregulatie. Eenmaal op de boulevard genoot ik van de onstuimige zee, fantastisch mooi gezicht en lang geleden dat ik het zo mooi gezien heb. Na de duinenweg vice versa reed ik weer richting Katwijk aan Zee en dat was een werkelijk rimpelloos ritje zonder enig probleem. Eenmaal met het vulpistool weer in de vulopening was ik benieuwd naar het verbruik. Het opgegeven verbruik met 18-inch wielen is 1:19,6 maar er rolde een veel betere waarde uit en dat nota bene met M+S winterbanden namelijk 1:21,15 en daar mag je 10 procent bij optellen als compensatie voor de winterbanden = 1:23,27. Ik kan mij zo voorstellen dat je met 17-inch wielen (16-inch kan ook) met Energy Saver banden in de buurt van 1:24 of zelfs 1:25 zou moeten kunnen komen. Onderweg heb ik nog snel even gekeken in wat voor versnelling je nou rijdt bij 50-60-70 km/u en dat bleek te zijn 50 km/u = D5 – 60 km/u = D6 – 70+ km/u =D7.
Uitbreken
Omdat het nog steeds regende besloot ik nog een rondje Space Business Park te doen. Die eerste keer ging zo makkelijk en goed ik vertrouwde dat gewoon niet. Maar ook nu weer hield de Renault Captur zich werkelijk voorbeeldig. Ik kan toch niet anders dan concluderen dat dit een hele goede SUV is en dat voor zo’n concurrerende prijs. Ik had veel verwacht van de nieuwe Renault Captur maar absoluut niet dat ie zo verschrikkelijk goed zou zijn in alle opzichten dus rijden, sturen, wegligging en vooral het zeer fraaie lage verbruik voor een auto van 1.234 kg/130 Pk. Die Fransen zijn toch wel verdraaide goed bezig als ik het vergelijk met de Duitsers die hebben gewoon echt zwaar de boot gemist in alle opzichten. Na het oprijden van de N206 besloot ik er toch nog even af te gaan bij ‘t Heen want ik wilde nog één keer loeihard door de opritbocht heen in de rijmodus Sport + manueel flipperen. De afrit is trouwens ook erg leuk maar wel een soort van link in de regen want hier wordt elke fout afgestraft en heb je geen enkele marge. Dat ik in deze auto dan toch zo hard door deze afritbocht durf te rijden zegt alles over hoe goed deze auto is. Vooral de grip van deze banden is in de regen mede dankzij de sublieme vering/demping uitstekend en dat blijkt hier dus ook. Aan het einde draaide ik om en reed in de rijmodus Sport en de manuele flipperstand op de apex van de bocht af. Terug schakelend naar M2 gaf ik ruim voor de apex plankgas en bleef plankgas geven en toen begon de Renault Captur dan eindelijk uit te breken. Hè, mama mia daar moest ik wel heel veel moeite voor doen hoor maar goed het geeft wel aan hoe ongelofelijk goed de wegligging is. Op naar de rotonde + S-bocht bij voormalig MarineVliegkamp Valkenburg want ik wilde wel eens kijken wat de Renault Captur hier in het absolute grensbereik zou doen. Op de rotonde voelde zat ik al net tegen uitbreken an maar in het eerste deel van de S gaf ik plankgas dat ging nog goed maar in het tweede deel van de S begon de Renault Captur zwaar uit te breken. Maar dan komt weer een andere kwaliteit van de Renault Captur om de hoek kijken en dat is dat dit uitbreken makkelijk op te vangen is. De eindconclusie is dan ook dat Renault hiermee een uitstekend staaltje vakmanschap laat zien met deze vernieuwde Renault Captur.
Toch nog even…
Eigenlijk had ik alles al getest maar woensdag heb ik toch nog even een snelwegzuinigheidsrit gemaakt want ik moest toch op en neer naar de DS-importeur in A’dam voor een kennismakingsgesprek met de nieuwe PR-manager. Voor vertrek heb ik bij mij om de hoek even de benzinetank vol gegooid. Dat was iets duurder dan bij de onbemande Tango-pomp maar ach ik had geen zin om voor 60 eurocent besparing om te gaan rijden. Na snel hoofdrekenen kwam ik uit op exact 1:12 en dan zie je maar weer wat het verschil is tussen de rijmodus Eco en Sport én je rechtervoet niet in bedwang kunnen (en dat geldt voor heel veel automobilisten) houden. Omdat ik buiten de spits naar Amsterdam ben gereden was het lekker rustig op de weg en kon ik heel netjes 100 km/u rijden op de Cruise Control uiteraard in de rijmodus Eco. Het zat overal mee en ik had geen enkele spookfile want rond A’dam heb je die nog wel eens. Dat weet ik omdat ik met mijn motor door dat soort spookfiles heen kan rijden en als ik dan vooraan zo’n spookfile kom ik is de snelweg helemaal leeg. Huh??? wasdanou denk je dan. Een grappig fenomeen waar veel onderzoek naar is gedaan, kijk maar eens op YouTube. Het heeft alles met remgedrag te maken van automobilisten en met de smartphone – want geen focus op het rijden – is dat alleen nog maar erger geworden. Met een vrijwel perfecte heenrit zat de eerste bijna 50 km erop en kon ik met een hopelijk net zo perfecte terug rit een 100 km-rit afsluiten met een mooi laag verbruik. En inderdaad verliep de terugrit ook vrijwel vlekkeloos zodat ik na een stukje extra snelweg bij Leiden tot aan Wassenaar de 100 kilometer vol kon maken. Tot mijn grote verrassing was het ook nu weer laag namelijk exact 1:21 en dat nota bene met winterbanden + 10 procent compensatie maakt 1:23,1 met zomerbanden.
Gewoon keigoed en samen met de andere kwaliteiten maakt dit van deze vernieuwde Renault Captur een SCHOT IN DE ROOS. Na de snelwegzuinigheidsrit heb ik met mijn zwager actiefoto’s gemaakt want de sfeerfoto’s had ik een dag eerder al gemaakt toen de zon scheen. De auto staat op die sfeerfoto’s stil zonder bestuurder erin maar ach dat moet een keer kunnen vind ik. Ik wilde persé mooie sfeerfoto’s hebben en dan bedoel ik naast een mooie achtergrond ook een mooie blauwe lucht. De actiefoto’s zijn prima gelukt en vooral de mooie blauwe kleur springt er op een aantal actiefoto’s echt uit. Verder heb ik een aantal actiefoto’s – zie uit 4 foto’s samengestelde foto – heel bewust gemaakt omdat ik nou eindelijk wel eens wilde laten zien waarom en hoe ik test. Op die uit 4 foto’s samengestelde actiefoto kun je perfect zien waarom de vering/demping van deze Renault Captur zo subliem is. Met het oprijden van de hoogste verkeersdrempel van het Space Business Park blijft de carrosserie ondanks de diep ingeveerde voorkant heel mooi horizontaal. Daarna komt de Renault Captur volledig uit de veren om vervolgens van voren en van achteren diep in te veren. Van voren ietsje dieper maar dat is normaal vanwege het motorblok. Daarna komt de Renault Captur weer volledig uit de veren en nou komt het want de Renault Captur gaat op dat moment niet links-rechts over het asfalt deinen. Dat had wel gebeurd als de Renault Captur té comfortabel afgeveerd was geweest. Deze foto’s heb ik uiteraard met een hoge sluitertijd geschoten anders lukt dat niet, fotografentaal maar het werkt dus want ik kreeg de foto’s die ik wilde. Ik bof echt ongelofelijk dat mijn zwager goed kan autorijden want zonder hem zouden mijn actiefoto’s nooit zo goed en mooi zijn. Thanx Sip!
Best wel duur eigenlijk
Toen ik deze test aan het schrijven was las ik dat Luxemburg het OV vanaf heden gratis heeft gemaakt. Ze moesten er toch al ik op toeleggen maar at betreft het verminderen van files is het een slimme zet gezien de absurde files elke dag vanwege forenzen uit omliggende landen die in Luxemburg werken. Dat zouden ze hier ook moeten doen want het OV in Nederland is gewoon belachelijk duur. Ik was van Renault Nederland naar Leiden met de bus-trein-bus 8,85 euro kwijt maal twee = 17,70 euro terwijl het mij op mijn Honda MSX 125 die 1:55 rijdt slechts 1,70 euro had gekost oftewel dik 16,- euro minder. Oké ik heb het geld en soms vind ik de bus + trein gewoon fijn maar het verschil is natuurlijk buiten alle proporties. Wat ik wel fijn vond is dat je tegenwoordig gratis WiFi hebt in de bus en trein. Ik heb dan wel geen smartphone maar met mijn iPod Touch kan ik ook op het internet en dus in de bus even snel kijken hoe laat de trein naar Leiden zou vertrekken. Dus de conclusie is handig maar wel heel erg duur dat OV.
