Aan de ene kant kun je het best moedig vinden dat een politieke partij terugkomt, bij nader inzien, van een standpunt of besluit. Jammer alleen dat wanneer de partij daadwerkelijk onderdeel uitmaakte van een regering dat zij keihard voor TTIP was en de handelswijze van de onofficiële president van de Europese Unie Federica Mogherini nagenoeg volledig steunde.
TTIP een brede Europese meerderheid van ons burgers is tegen. Niet omdat burgers zo goed ingelezen zijn maar gewoon omdat er heel wat ruis over bestaat. Waarbij het handelsverdrag snel wordt geassocieerd met de grote “successen”, aldus vriend Frans Timmermans, van het Europese project dat niet al te warme gevoelens bij de meesten van ons Europeanen opwekt.
De waarheid is echter dat de hoofdbestandsdelen waar burgers moeite mee hebben al lang en breed zijn geregeld. Als ik bijvoorbeeld Wallonië roep dan gaat er wellicht bij u een belletje rinkelen. Goh, u heeft een probleem met TTIP nou dan halen we dit onderdeel eruit en stoppen we het ergens anders in. #mazzels #wohow
Dus anno vandaag “WIJ ZIJN TEGEN” roepen is toch wel heel handig voor een partij die het straks niet aan de beste vrinden in Brussel hoeven uit te leggen.
Dat is de werkwijze. Telkens een kleine stap tot er geen weg terug mogelijk is. En de media is veel te druk bezig om te copy-pasten van persberichten en het verder kijken naar kattenplaatjes op het internet, vermoed ik.
Tot morgen en graag sluit ik deze avond af met een quote van een van mijn persoonlijke helden: George Carlin
