Het was de week van het jawoord. Onze eigen minister van Justitie en Veiligheid voelde zich geroepen om in het huwelijk te treden. Hij die ons beetje bij beetje onze vrijheden afpakte, hij die besloot dat er bij overtreding betaald moet worden, hij die graag strafbladen leest en hij die zei dat alle corona-ongelovigen aso’s zijn. Deze hij ging buiten het huwelijksbootje ook nog eens keihard de boot in. Want Ferd besloot zijn huwelijksfeest een asothema te geven. Lekker knuffelen, handen schudden, stevig vasthouden en vooral zo min mogelijk op 1,5 meter van elkaar staan. Hij had zelfs voor de vorm 2 ex-coronapatiënten uitgenodigd om het feest de gewenste richting te geven. Maar wees eerlijk, met een trouwambtenaar die de naam Broekers-Knol draagt, weet je dat hij kan afzakken en dat de kans op vergalopperen megagroot is. Grappenhaus had beter voor Kaag kunnen kiezen. In dat geval had namelijk de belastingbetaler het huwelijk betaald en was het daadwerkelijk een knalfuif geworden met als thema ‘De aanslag’. Dan was die € 780,- aan het Rode Kruis ook beter te verklaren geweest. Maar Ferd ging door het stof, vermengde dat met een traantje en wist dat het goed was.
Wat niet zo goed gaat, is het beleid in onze hoofdstad. Daar krijgen statushouders voorrang op burgers met sociale en/of medische klachten bij het uitdelen van een woning. Het beleid onder links staat net als de kades aan de grachten op instorten. Wie ook al een tijd op instorten staat is de moeder van het ontvoerde meisje Insiya. Insiya moet terug, maar Insiya komt niet terug. Papa houdt haar vast, India werkt niet mee en Nederland heeft klaarblijkelijk geen tijd om het recht te doen zegevieren. Hier zijn we drukker om een zekere politicus die 24/7 bewaakt moet worden berecht te krijgen. Misschien kan Geert tijdens de uitspraak een traantje laten , zielig doen en pleiten. Dat mocht hij een boete krijgen die gedoneerd wordt aan het Rode Kruis. Of zou mevrouw Kaag nog een potje weten?
