Opinie: De vierde feministische golf is emancipatiegolf van de moslimvrouw!
Nederland wordt de laatste paar dagen overspoeld met nieuws over een enquêtecommissie die moskeeën ondervraagt over hun ideologie en geldstromen. Wat mij het meest opviel waren de enorme geldbedragen die de lokale moskeeën opstreken. Ze hoefden maar bij wijze van spreken te kuchen of de miljoenen aan oliedollars werden op hun rekeningen bijgeschreven. Het is geen wonder dat deze patriarchale mannenbolwerk als paddenstoelen in ons landde kop op steken. Zelfs de Nederlandse overheid helpt ze een handje mee door hun activiteiten te subsidiëren en allerlei samenwerkingsverbanden met hen aan te gaan die de macht en status van deze patriarchale bolwerken alleen maar groter maken. Hoe triest staat het hierbij vergeleken met de emancipatiebeweging van de Nederlandse moslimvrouw?
Ik heb in een gesprek met Nenita La Rose-Lont, voorzitster van de Nederlandse vrouwenraad, vernomen dat de vrouwen uit bijna alle minderhedengroepen hun eigen vrouwenraad hebben, behalve die uit de Marokkaanse gemeenschap! Het is toch een gotspe dat wij als groep met de meeste problemen het minst georganiseerd zijn? Wat we wel hebben is de MVVN (Marokkaanse Vrouwen Vereniging Nederland), maar deze belangenbehartiger heeft geen leden en geen inkomsten en haar voortbestaan hangt aan een zijden draad sinds de overheid voor haar de subsidiekraan dichtdraaide. In tegenstelling tot de moskeeën kan zij geen beroep doen op de overheid (!!), nog op de charity-organisaties uit Koeweit en omstreken.
We zijn aan ons lot overgelaten en dat terwijl wij degenen zijn die het roer om kunnen gooien als het gaat om de problemen oplossen in onze gemeenschap. Geen enkele jongerenwerker kan de taak overnemen van een sterke geëmancipeerde moeder. En juist die moeders staan alleen. We moeten ons netwerk nog opbouwen. We hebben niet de steun en de knowhow waar moderne intellectuele feministen een beroep op kunnen doen. Moderne feministen zijn ons totaal vergeten, want in hun ogen zijn er belangrijkere zaken zoals genderneutrale toiletten en de strijd tegen de blanke man die uit de V.S. zijn overgewaaid. In dat opzicht zijn de pro-boerkaverenigingen veel beter georganiseerd en gefinancierd. Zij krijgen de steun van zowel feministen als van de schatrijke patriarchale moskeeën.
Maar wie steunt ons? Wij, de moslima’s die ons willen emanciperen en organiseren ? Wie steunt ons om onze stem gehoor te geven en te verspreiden ? Imam Elforkani zei dat hij met Koeweitse steun in elke grote stad een moskee wil bouwen. Die droom mag hij koesteren, maar ik gun mezelf mijn eigen droom en dat is dat er in elke hoofdstad een feministisch bolwerk is van moslimvrouwen (allochtone vrouwen, vrouwen met een moslimachtergrond, vrouwen uit achterstandswijken etc.) van deze tijd die een sterke stem hebben en ook aan tafel zitten met de machthebbers en met miljoenen op de bank voor emancipatieprojecten: het vinden van een baan, steungroepen, lezingen, powerlady-actiegroepen, samenwerkingen met andere feministen, demonstraties, enzovoort. We moeten stoppen met het zijn van eilanden. Een Shirin Musa, een Ayaan Hirsi Ali, een Fidan Ekiz, kunnen het tij niet keren. Alleen een vloedgolf, een echte vrouwenbeweging kan dat doen. We moeten ophouden met het bekvechten tussen links en rechts, ten koste van de moslimvrouw die aan het kleinste lontje trekt.
Wijlen Pim Fortuyn die gisteren 72 zou zijn geworden had destijds al begrepen dat om de problematiek van islamitische achterstandswijken op te kunnen lossen de moslimvrouw geholpen moet worden in haar emancipatie. Helaas is hij voortijdig gestorven en sinds zijn dood is met hem ook zijn plan in de doofpot gestopt: de emancipatie van de moslimvrouw.
Ondertussen worden patriarchale islamitische organisaties die haar emancipatie ondermijnen alleen maar groter en invloedrijker. Ik gun de moslimvrouw een minstens net zo groot en machtig podium als de moslimman. Wij mogen als land de moslimvrouw niet links laten liggen, want haar machteloosheid is niet alleen haar probleem, maar is inmiddels het probleem van de gehele samenleving geworden. Daarom pleit ik voor de vierde feministische golf: de emancipatiegolf van de moslimvrouw. Laten wij onze politieke voorkeuren voor een keer links laten liggen en ongeacht afkomst onze handen samenballen tot een grote vuist, de vuist die opkomt voor de emancipatie van de Nederlandse moslimvrouw!
Salima Essakkati
Avantgarde Imam