“We willen ons plek aan tafel. En no spang, we nemen onze eigen stoel mee. We are ready. We are done. We are tired. And we are tired of being tired.” Deze woorden werden uitgesproken door het hoofd der dwaallichten Sylvana Simons op een demonstratie van Black Lives Matter. Bij Simons is een aantal jaar geleden een draadje losgeschoten. Eerst was het dat leuke meisje van TMF, toen werd het dat leuke meisje die met miljonairs hokte en nu is dat leuke meisje opeens een hele kwade zwarte vrouw die al haar hele leven wordt tegengewerkt vanwege haar huidskleur. Er zijn ik weet niet hoeveel blanke meisjes die dromen van alle kansen, mogelijkheden, roem en rijkdom die Simons haar hele leven in dit voormalig prachtige land heeft gekregen, maar blijkbaar was het niet genoeg.
https://twitter.com/SpoedNickje/status/1280221172836249601
Nu kan je over Sylvana heel veel zeggen, maar we kunnen toch niet zeggen dat zij nooit een plek aan de tafel heeft gehad. Zolang ik weet zit zij aan iedere tafel. Overal duikt dat vervelende mens op met haar klaagzang over dat ze nergens aan tafel mag. Er is geen tafel in dit land waar dat onding niet aan heeft gezeten. En mevrouw is uiterts pedant en arrogant. Die neemt helemaal niet haar eigen stoel mee. Die eist een stoel, het liefst van een ander. Dit arme mens, want ik heb meer medelijden met haar dan een andere emotie, is ervan overtuigd dat ze de Hollandse Martin Luther King is. Daarom komt ze steeds met de Engelse taal aankakken. Zo heeft ze dat geoefend voor de spiegel. “We are ready. We are done. We are tired. And we are tired of being tired.” We zijn klaar. We zijn klaar. We zijn moe. En we zijn moe van het moe zijn. Je kan niet echt zeggen dat het van het niveau ‘I have a dream’ is. Waar zijn ze dan klaar voor of klaar mee? We zijn het minst racistische land van de wereld. We praten al weken over niets anders. De zelfhaat onder blank links Nederland is nog nooit zo groot geweest. De BLM-demonstraties waren overal en kregen alle ruimte in corona-tijd, waar andere demonstraties verboden werden. Hoezo zijn ze klaar? Voor wat? En dan dat moe zijn. En daar dan weer moe van zijn. Van wat ben je moe, Sylvana? Hoogstwaarschijnlijk niet van jezelf, terwijl je uitermate vermoeiend bent. Je hebt notabene in een interview zelf toegegeven dat jouw huidskleur alleen maar voordelen heeft gebracht in je leven. En nu opeens moe zijn en aan tafel willen.
https://twitter.com/wever_nadine/status/1278372841583509504
Sylvana Simons is dus een poseur. Ze speelt de rol van de onderdrukte zwarte vrouw. Ze doet net of ze altijd achterin de bus moest zitten, terwijl ze altijd voorin zat. En nu probeert ze Rosa Parks te imiteren. Dat is niet alleen heel nep en vals, het is vooral een hele dubieuze manier van aandacht vragen. Deze vrouw is knettergek. Maar mensen die achter haar aanlopen zijn nog veel gekker.
Steun Jans 12-uurtjes via janroos.backme.org