Deze week organiseerde de Europese Volkspartij op het Europarlement een bijeenkomst om te spreken over islamradicalisme. Genodigde sprekers waren onder meer ikzelf en Manel Mselmi. Het onderwerp kón niet actueler zijn.
Dit is slechts een uitsnede van de speech, maar toch. Absoluut het kijken waard. U kunt mijn werk steunen via BackMe. Want u snapt wel dat dit geluid geen subsidie krijgt, in tegenstelling tot het ‘linkse’ geluid. Of nou ja een geluid wat ooit links was, maar waarbij inmiddels de gewone werkende man wordt opgezadeld met enclaves à la Maalbeek. Een bekende is actief in de muziekwereld en ook bij de PvdA. Dit zei ze in een onbewaakt ogenblik:
Ik maak me zorgen over moslimscholen waar wordt uitgedragen dat muziek tegen het geloof ingaat. Maar ja in mijn partij is het nog een groot taboe om te zeggen dat Vrij Links op zich wel interessante ideeën heeft. Je kijkt wel uit om dat aan te kaarten.
En tóch verdelen dit soort partijen alle onderzoeksubsidies en bemannen zij alle culturele fondsen. In de mainstream media gaat men helemaal los op FvD. Wie geld wil verdienen en een baan op niveau, moet alle islamkritiek afwijzen. Dat rammen alle ‘journalisten’, ‘wetenschappers’ en ‘opiniemakers’ er op dit moment keihard in. Onafhankelijke geesten als Sid zijn de laatste der Mohikanen en moeten het absoluut hebben van steun vanuit de grassroots.
De instituties van de bovenbouw weigeren bij te draaien – ze blijven uitsluiten, negeren en demoniseren. ‘Bovenbouw’ is hier breed bedoeld als alle instituties die onze cultuur bepalen.
Ze draaien niet bij maar verharden in hun cultuurmarxistische groepsgevoel. Hetzelfde overigens bij Merkel, Macron, Timmermans en Verhofstadt. Sinds Brexit, Trump en het Oekraïne-referendum zijn ze slechts radicaler geworden in het realiseren van hun superstaat. Ze willen nóg sneller nu voordat het volk hen kan stoppen. Ze leren niets. Men roept zelfs openlijk om Volkert (de moordenaar van Pim Fortuyn). Een docent aan de Universiteit van Utrecht twitterde naar de verkiezingsuitslag dat Volkert snel moest komen en op straat scanderen mensen leuzen als “schiet op Thierry“.
Dit kan pas veranderen wanneer er posten binnen de bovenbouw vrijkomen: ik bedoel de cultuurbepalende posities. Met kracht moet worden afgedwongen dat hun opvolgers niet uit dezelfde bubbel kunnen worden gerekruteerd. Alle analyses voeren tot die sombere conclusie. Want je zou verwachten dat nu, na deze uitslag, er een breed maatschappelijk debat wordt gevoerd om mensen minder bang te maken en elkaar beter te begrijpen. Immers onze eigen buurman of dochter kan FvD (of PVV) hebben gestemd. Maar ik zie de meest debiele commentaren rondgaan die als waarheid worden aangenomen. Thierry zou een dierenhater zijn en letterlijk Hitler citeren. En wie met een genuanceerd tegenverhaal op basis van feiten aankomt, wordt domweg geblokkeerd.
“We weten allemaal hoe erg de populariteit van FvD is, daar zijn we hier binnen deze muren diep van doordrongen. Het is voor de beeldvorming even niet handig dat je dit hebt getweet. Dus je moet even weg van onze faculteit nu maar maak je geen zorgen, ik ken wel iemand die wat voor je regelt.”
In de praktijk zien we dat extreemlinks niet tot nauwelijks wordt vervolgd; de realistische analyse wordt naar het volk toe weggezet als ‘racistische onderbuik die met zijn rug naar de wereld staat’, linkse docenten houden elkaar de hand boven het hoofd en andersom kan er niets gezegd worden. Er is een samenspel van deze links-doctrinaire instituties die hun eigen denkwijze via het personeelsbeleid blijven versterken. Een jongedame werd drie jaar geleden afgewezen voor een stage BuZa omdat ze had geflyerd voor FvD (en toen was het nog een denktank, geen politieke partij).
Al die instituties zijn zoals als taartpunten die elkaar dekken. Je zult minstens één taartpunt moeten bemannen voordat je een bres in het kartel kunt slaan. Maar hoe kan dit op een vreedzame wijze zolang ze elkaar beschermen? De vijanden van FvD zetten in op winner takes al – een afgrondelijke uitsluiting en demonisering. Ze spreken niet over mensen met andere standpunten waarover debat mogelijk is, maar over “nazi’s” en “fascisten”. Dit geeft nul ruimte tot onderhandeling en maakt het onmogelijk om op een vreedzame wijze te komen tot machtsoverdracht. Spoedig begrijpen de FvD-stemmers dat de instituties er niet voor hen zijn, maar tégen hen.
Mooi voorbeeld is ook de N-VA in Vlaanderen. Zij werden gekozen op een strikter migratiebeleid en probeerden dat te verwerkelijken. In de praktijk ontdekten de minister en staatssecretaris dat ze hun instituties niet tot nauwelijks kunnen aansturen: hun ambtenaren worden actief gelobbyd door de asielindustrie en die weten zich weer gesterkt door internationale verdragen die ook nog eens zo ruim mogelijk worden geïnterpreteerd door linkse rechters. En al deze mensen krijgen weer via de media hetzelfde frame voorgeschoteld: dit migratiebeleid dat de N-VA wil voeren is inhumaan. De saboteurs krijgen geld van de asiellobby, worden door de kranten en talkshows moreel gesteund, en in de klaslokalen wordt het N-VA beleid vanuit de grassroots afgezaagd.
Uiteindelijk trok de N-VA haar conclusies en stapte zélf maar uit de regering. De taartpunten moeten vanaf de straat worden gebroken want er is binnen de instituties nul zelfkritiek. En wie eigen gedachten heeft houdt zijn mond wel, want toekomstige loopbaan. Dit kan niet langer zo!
U kunt Sid Lukkassen als auteur van dit artikel steunen op duurzame wijze via BackMe (inclusief video), wat de productie van deze realistische content langdurig mogelijk maakt.
