Discussiëren met links wordt weleens vergeleken met schaken met een duif. Ze gooien de stenen om, kakken op het bord, lopen weg en zeggen dat ze gewonnen hebben. Vol verbazing over het ontbreken van enige inhoudelijke argumentatie blijf je achter. Want het ging niet over het onderwerp, maar alleen over jou als persoon. De bekende argumentum ad hominem. Jij bent een populist, jij bent extreemrechts, jij bent een slecht mens en daarom heb ik sowieso gelijk. Het is als een kleuter die de handen voor de ogen doet en denkt verstopt te zijn. Alleen kan je die nog naar zijn kamer sturen, de linkse volgroeide kleuters zitten overal aan de knoppen in dit land.
Het gaat met discussies over het klimaat net zo. Zij hebben gelijk, omdat zij gelijk hebben. En als het er even op lijkt dat ze geen gelijk hebben, veranderen ze de definitie of het woord en zeggen toch gelijk te hebben. De ontmaskering van al die leugens en bedrog gaan bijzonder langzaam omdat ze hun vriendjes hebben in de media, in de politiek en op universiteiten. Ook daar is wetenschap emotie geworden. Een kwestie van erbij horen, dus deugen of er niet bij horen, dus niet deugen. Maar wat nou als die methode wordt doorbroken door mensen uit eigen gelederen. Wat nou als linkse klimaatgekkies zich eens informeren, gaan nadenken tot een conclusie komen dat ze het bij het verkeerde eind hadden en daarmee hun voormalige geloofsgenoten confronteren. Wat gebeurt er dan? Neem even een uur en veertig minuten de tijd en kijk de documentaire Planet of the Humans van de ultralinkse Michael Moore en Jeff Gibbs.
Ze slopen in nog geen twee uur het hele duurzame energie verhaal. Alle groene leugens ontmaskerd en het bedrog van de klimaatmaffia geopenbaard. En wat doen ze dan? Precies. Ze reageren zoals ze altijd deden tegen hun politieke tegenstanders. Vingers in de oren, ogen dicht en heel hard ananas roepen. Neem Thijs ten Brink, een man die zijn geld verdiend met deze windhandel. Hij reageert op de documentaire:
“Wat een meuk.”
“…raad ik kijken van de film af.”
“De docu is kwalitatief uitermate teleurstellend.”
“Het liefst zou ik deze film verder negeren.”
“Daarmee groeit de kans dat ook mensen met een prettiger levenshouding blootgesteld worden aan de drogredenen in de film.”
“Het zijn Moore, Gibbs en Zehner die ons met deze film afleiden van de werkelijkheid.”
“Dit gaat weer veel zinloze ophef opleveren. Irritant.”
Iemand zag blijkbaar zijn goudmijn imploderen. Prachtig.
Steun Jans 12-uurtjes via janroos.backme.org
