De ene crisis is de andere niet.
Nog geen maand geleden werd het nieuws nog niet beheerst door covid19, maar waren we op weg naar een economische crisis als gevolg van stikstof.
Toevalligerwijs stond wel hetzelfde instituut in het middelpunt van de belangstelling, het RIVM.
Boeren werden van alle kanten aangevallen, omdat ze het waagden de betrouwbaarheid van de wetenschappers in twijfel te trekken.
Inmiddels is er volgens mij een flink groter deel van de bevolking die toch vragen stellen bij de deskundigheid van dit instituut.
Volgens dit artikel van Boerderij.nl is het kabinet tot overeenstemming gekomen over de te nemen maatregelen, echter laat de publicatie waarschijnlijk op zich wachten.
Is het slecht van mij, om te denken dat ze hiermee wachten tot de piek van de corona-crisis, zodat er geen boerenprotesten meer kunnen komen?
Bovengenoemd akkoord is echter niet in overleg met het Landbouw Collectief genomen, er ‘zitten elementen van het landbouwvoorstel’ in, is de dooddoener hierbij.
Patroon van arrogante regenten.
Dit is nou net het probleem waar de landbouw in Nederland al decennia tegen aan loopt.
Er wordt wel over hen gesproken en beslist, maar nooit MET hen gesproken.
Voor de vorm mocht de Land en Tuinbouw Organisatie (LTO) altijd aanschuiven, maar die konden nooit veel meer doen dan schadebeperking voor hun achterban, de plannen waren al klaar en de doelen mochten nooit ter discussie staan.
De boeren hebben nu echter een streep in het zand gezet, met de Farmers Defence Force als initiator hiervan en niet de ‘polderende’ LTO.
Mocht er onverhoopt toch een acceptabel akkoord voor de boeren komen om de FDF de wind uit de zeilen te nemen, zal de overheid nieuwe wegen bedenken om de boerenstand van hun gewilde bouwgrond te verdrijven.
Verdrijven? Ja, verdrijven.
Het doel van de onnoemelijke aantallen beperkingen die de landbouwsector opgelegd krijgt, is niet ter bescherming van onze postzegelnatuur, biodiversiteit of dierenwelzijn.
Met deze beperkingen maakt men de boeren tot de vijand van de natuur, dat is handiger bij het bespelen van de publieke opinie.
De regels dienen er ook voor om het boeren onmogelijk te maken concurrerend te blijven in een internationaal speelveld. Als een boer dan zijn zwaar gefinancierde bedrijf moet verkopen door knellende maatregelen, is er maar 1 koper, de overheid.
De waarde van landbouwgrond ligt op ongeveer 6 euro per vierkante meter, verkoopt de overheid het als bouwgrond, gaat de prijs over de 250 euro.
De resterende boeren worden gedwongen richting een vorm van landbouw met een hoog Ot en Sien gehalte.
Afgelopen weekend kwam daar weer dit langlopende plan om de hoek kijken in een interview met JW Erisman.
Hier komt hetzelfde patroon als altijd naar voren, mensen zonder enige binding met de landbouw stellen een visie op. Daarna begint men met pilotgebieden om met veel subsidies aan te tonen dat het plan haalbaar zou zijn. Overleg en samenspraak is er in de ogen van de planners wel, maar in de aangewezen gebieden zijn de boeren echter altijd verrast om te zien dat ook hun grond staat ingetekend.
Hoe het kan dat men toch claimt draagvlak en enthousiasme hebben onder boeren?
Simpel, binnen het gebied wordt gezocht naar een enkele boer die wel in die richting wil ontwikkelen en misbruikt die dan als alibiboer.
Haalbaar zijn de plannen alleen met flinke subsidies en een nichemarkt produkt, als dit zou worden opgeschaald verdwijnt uiteraard de meeropbrengst, iets wat buiten beschouwing wordt gelaten.
Onderstaande quote komt van het platform kringlooplandbouw:
“Daarnaast richten we allerlei ‘tafels’ op, een klimaattafel, een stikstoftafel. Daarin zijn alle partijen vertegenwoordigd, zoals overheden, NGO’s, leveranciers, onderwijs, supermarkten, consultants. Wat mij betreft koppelen we kennis los van belang. Er zijn belanghebbenden, stakeholders, die stellen vragen. De kennismensen gaan daarmee aan de slag, zonder belang en agenda. We moeten die rollen en verantwoordelijkheden van elkaar scheiden.”
Boeren worden door hem weer niet genoemd, die sputteren alleen maar tegen.
Ook zijn vraagtekens te plaatsen bij ‘kennismensen zonder belang en agenda’.
Op zijn eigen site https://www.janwillemerisman.nl/about/ valt al te lezen dat zijn leerstoel bij de VU gefinancierd werd door het Wereld Natuur Fonds, niet direkt onafhankelijk dunkt me.
Nu zit hij bij het Louis Bolk Instituut en verdient flink aan het promoten van de onhaalbare kringlooplandbouw.
Eveneens is Erisman oud-werknemer van het RIVM en nauw betrokken geweest bij de omstreden ammoniak berekeningsmodellen.
Als lid van de commissie Hordijk, die de modellen bedacht heeft, mocht hij de RIVM modellen in opdracht van minister Schouten onlangs beoordelen. Die zijn dus goed bevonden, wat een verrassing…
uiterst links staat JW Erisman.
Een ander voorbeeld van verdrijven van boeren voor bouwgrond is Amsterdam Wetlands. Een moeras dat wordt aangelegd ter compensatie voor een bouwopgave van 75000 huizen in Amsterdam.
Een boer in Monnickendam zag plotseling 20 hectare van zijn grond ingetekend staan. Dat betekent gebruiksbeperking, dat je bijvoorbeeld geen drijfmest meer mag uitrijden. Gaat het waterpeil verder omhoog, dan kun je ook geen schapen meer weiden en veel minder koeien houden.
De afspraken tussen diverse gemeenten, provincie Noord-Holland, LTO, Landschap Noord-Holland, Natuurmonumenten en waterschappen waren toen al getekend en daarmee is de individuele boer kansloos verloren.
Met een mooie affiche van ‘Topnatuur voor zeearend, purperreiger en otter’ wordt voorbijgegaan aan het feit dat het nu een prachtig weidevogel gebied is. Na de vernatting zijn die verdwenen en blijven vermoedelijk alleen grote zwermen ganzen als nieuwe gasten over.
Megalomane plannen.
Mocht u denken dat dit meevalt en slechts een paar voor woningbouw noodzakelijke gevallen zijn, dan moet ik u teleurstellen.
Onder de volgende links kunt u een hele avond lezen over de plannen die gerealiseerd gaan worden ten koste van de boeren en voedselvoorziening in Nederland.
https://www.collegevanrijksadviseurs.nl/adviezen-publicaties/publicatie/2018/12/06/panorama-nl
https://deltametropool.nl/projecten/panorama-nederland/
https://www.commonland.com/landscapes/peat-meadows-regenerating-green-deserts/
Het uiteindelijke doel, een metropool van de Randstad, Brussel en het Roergebied met de huidige landbouwgrond als natuur en recreatieruimte voor 45 miljoen inwoners:
Onvermijdelijk of te stoppen?
“Koningin Juliana zei het al in haar troonrede van 1950, toen ons land nog geen tien miljoen inwoners telde. Zij herhaalde dat in 1979: “Nederland is vol, ten dele overvol.”
Hierin ligt feitelijk de kern voor het gevecht om grond in Nederland, hoever kan de bevolking toenemen?
En hoe verhoudt zich dat tot de plicht van een regering om de voedselvoorziening te waarborgen?
Als er niets veranderd zal het niet de laatste keer zijn geweest dat we de boeren op het Malieveld hebben gezien, na de stikstof vindt men wel een nieuwe stok om mee te slaan.
Dat we met het verdwijnen van de boeren ook 45 miljard inleveren op ons handelsoverschot samen met 600.000 banen in de agrosector en de economie en daarmee onze welvaart met hen verdwijnt, schijnt niet relevant te zijn.
Met de huidige Coronacrisis in gedachten, kies ik liever voor voedselzekerheid van nederlandse bodem, in plaats van import uit Canada of Oekraine.
En als ik de lijst met vitale beroepen langs loop, zie daar wel boeren op staan, maar geen landschapsarchitekten.
Bart Jan Oplaat
Twitter: @classysaxxon
BackMe.org
