Het was de week van de grote demonstraties tegen racisme. De halve wereld liep uit om te uiten dat racisme maar een keer afgelopen moet zijn. Ik kan me niet voorstellen dat je het daar niet mee eens bent. Echter staan er nu individuen op die graag even het podium pakken. Woordkunstenaar Akwasi oreerde dat hij in elke zwarte piet die hij tegenkomt in zijn melis wil trappen. Mocht hij mistrappen dan doet ‘tobartiest’ Ronnie F. een tweede poging. Het oproepen tot geweld bleek godzijdank een woordspeling te zijn. Ook de jongerenburgemeester van onze hoofdstad deed een ouderwetse florijn in het zakje en riep op alle gevels in Amsterdam te slopen. Of hij daar ook de gevel van de woning van Halsema mee bedoelde is niet bekend. Dit optrekje werd gebouwd door slavenhandelaar Godin, maar als je een 1873-button draagt telt dat niet.
Een nieuw fenomeen van de protesten is het neerhalen en bekladden van standbeelden. Zo kreeg Pim een lik verf cadeau en werden er wereldwijd wat standbeelden van hun sokkel getrokken. Een aanslag op historisch besef, maar wees eerlijk, slopen werkt nu eenmaal ontspannend na dagen keihard demonstreren. Naar verluidt worden de standbeelden van Coen en De Ruyter extra bewaakt. De standbeelden van ras-Nederlanders en vertolkers van het Hollandse lied Jordaan en Hazes zijn tot op heden nog veilig, hoewel er best wel een vrijwilliger tussen de demonstranten zit die zich geroepen voelt.
Na al die ellende was er ook goed nieuws. Het eerste vaatje Hollandse nieuwe werd geschonken aan de hulpverleners. Deze haring die vol en mooi blank is werd dankbaar genuttigd. Of de Hollandse nieuwe volgend jaar nog bestaat is door zijn racistische karakter, vol en blank, nog niet zeker. Wie wel zekerheid heeft is onze Femke. Femke kan alles fout doen, want haar hele linkse politieke vriendenkring houdt haar makkelijk in het zadel. Heel even opperde ik, eensgezind met alle demonstranten, het idee van een naamsverandering van de Coentunnelweg. Maar de Femke Halsemaweg er doorheen drukken zal wel een utopie zijn.
