Net als 1,7 miljoen landgenoten keek ik gisteravond naar Veronica Inside. Maar zelfs na een nachtje slapen weet ik nog steeds niet waar ik nou werkelijk naar heb zitten kijken. Was dit een doordacht en doorgesproken toneelstukje of zag ik hier de ontmanteling van het laatste mannenprogramma van de treurbuis. Want laten we eerlijk zijn, de rolverdeling was een bijzondere. Eerst maar even de gasten. Natascha Harlequin had een duidelijk verhaal. Ze vindt dat je altijd met elkaar in gesprek moet blijven, in tegenstelling tot het Nederlands elftal. Waar Memphis Depay met goedkeuring van Ryan Babel en Georginio Wijnaldem op social media zijn niveau van communicatie toonde.
Goh. Wat grappig. pic.twitter.com/IImEM8ZzSk
— Jan Roos (@LavieJanRoos) June 22, 2020
Dan had je ex-voetballer Dries Bousatta. Hij was boos dat Johan Derksen ook vaak Marokkanen de maat neemt. Dat deed hij op een wijze waarmee hij alle vooroordelen over Marokkanen bevestigde. Hij was agressief, schreeuwde door mensen heen, luisterde niet, eiste van alles en nog wat en loog dat hij minder betaald kreeg bij AZ dan blanke spelers.
Aldus Van Galen over Dries die loog dat allochtonen slechter betaald werden dan autochtonen. Wat een flop die gozer. #veronicainside pic.twitter.com/fXg1m82oIO
— Jan Roos (@LavieJanRoos) June 22, 2020
Wim Kieft en Rene van der Gijp zaten er als vulling bij en zo gedroegen ze zich ook. Passief en onzinnig. Ren probeerde het soms een beetje luchtig te maken, maar dat werd hem niet in dank afgenomen. Het meest opvallende was de rol van Wilfred Genee. Hij deed alsof hij nooit onderdeel van het programma is geweest. Hij ging volledig in zijn rol op als de man die het licht heeft gezien en zijn collega dat en plein public ging kwalijk nemen dat hij dat nog niet ziet. Natuurlijk is de rol van de presentator die van iemand die moet prikken, maar dit was een eenzijdige vertoning van extreem deugen. Terwijl Genee daar zeker niet om bekend staat. Was dit een afgesproken rol? Zo niet zou het mij niet verbazen dat dit de laatste uitzending is geweest. Als ik Johan Derksen was zou ik namelijk niet in nog één show met iemand willen zitten die mij op die manier aanpakte en duidelijk liet merken dat ie me er voor over heeft. Derksen werd voor de bus gegooid. Het was met z’n allen op een man. Het was ook Derksen die als enige aan die tafel geloofwaardig bleef en met een rechte rug het programma uitzat. Hoe dan ook, de naborrel is vast niet erg gezellig geweest. Want hier werd live een programma ten graven gedragen.
Steun Jans 12-uurtjes via janroos.backme.org
