Drie jaar geleden streden Joe Biden en Donald Trump om het presidentschap van de VS. Destijds deden de mainstream media geen verslag van censuur door Twitter, waarschijnlijk omdat Biden daar voordeel van had. Nu doen zij geen verslag van de twitterfiles die onthullen hoe die censuur tot stand kwam, maar wel van de zoveelste blunder van Trump. Het gebrek aan vertrouwen in deze media veroorzaken zij zelf.
Waarom de twitterfiles belangrijk zijn
Elon Musk, de nieuwe eigenaar van Twitter, tweette op 24 november dat hij de interne besluitvorming bij Twitter over de censuur van oktober 2020 openbaar wilde maken, en hij hield woord. Hij gaf de relevante documenten aan de onafhankelijke journalist Matt Taibbi, en die zette op 3 december een lange twitterdraad online waarin hij vertelde wat destijds achter de schermen gebeurd is.
De censuur van 2020 was op z’n minst een poging om de presidentsverkiezingen te beïnvloeden, en waarschijnlijk is die poging ook geslaagd. Het is de vraag of Biden zonder deze hulp gewonnen had. De VS zijn nog steeds het machtigste land ter wereld, en het maakt uit wie daar president is. Ook hebben gebruikers over de hele wereld te maken met het beleid van Twitter. Dit is dus belangrijk nieuws.
De keuze van de media
Toch zijn de Nederlandse mainstream media heel traag met de berichtgeving hierover, het is zelfs de vraag of ze hier überhaupt verslag van zullen doen. Het is verbijsterend om te zien hoe veel van deze media wel berichten over de reactie van oud-president Trump op deze onthullingen, maar zonder die context te duiden. De Nederlandse media gaan mee in de anti-Trump bias van veel Amerikaanse media – en inmiddels ook de anti-Musk bias – zonder zelfs maar te proberen om eerlijk te zijn.
Om te begrijpen hoe schandalig deze mediabias is, is het belangrijk om eerst te kijken wat er in oktober 2020 gebeurde, en wat de door Matt Taibbi gepubliceerde twitterfiles daarover zeggen. Veel linkjes in de komende alinea’s verwijzen naar tweets van Matt Taibbi waarin hij screenshots toont van interne documenten van Twitter.
October surprise
Op 14 oktober 2020 kwam de New York Post met een schokkend verhaal. Hunter Biden – de zoon van de Democratische presidentskandidaat Joe Biden – had een laptop achtergelaten bij een servicezaakje, en nooit meer opgehaald. Op die laptop stonden veel onsmakelijke foto’s en filmpjes, maar ook documenten en mailwisselingen waaruit bleek dat Joe Biden wel eens heel erg corrupt zou kunnen zijn.
Het was een typisch voorbeeld van een October surprise: een onthulling die de verkiezingen in november beslissend zou kunnen beïnvloeden. De Democraten waren in paniek. Dit nieuws kon hen het presidentschap kosten, en dat betekende nog vier jaar Trump… Dit verhaal moest zo snel mogelijk onschadelijk worden gemaakt.
Verdacht maken en verdraaien
Hoe maak je dergelijk nieuws onschadelijk? Het team van Biden kon het verhaal niet ontkennen, maar kon het wel verdacht maken, verdraaien, en proberen te zorgen dat niemand het te zien kreeg. Al deze tactieken werden gebruikt. In de eerste plaats was het nieuws natuurlijk al ‘verdacht’ omdat het team van Trump dit naar buiten had gebracht, maar dat was niet genoeg.
Gelukkig voor de Democraten werd Trump gehaat door grote delen van het establishment, dus binnen een week kwam een verklaring uit van ruim vijftig topfiguren uit de inlichtingendiensten die stelden dat dit leek op Russische desinformatie. Let wel: ze zeiden niet dat het dat was, maar dat het erop leek.
Ze keken wel uit om deze bewering al te hard te maken, want het was natuurlijk niet waar. Maar dat maakte niet uit: voordat iemand daarachter was, zou Joe Biden hopelijk president zijn. En Biden nam dit presentje dankbaar in ontvangst en gebruikte het tegen Trump.
LIAR: Here’s Joe Biden saying the incriminating emails on Hunter’s laptop were just "a smear campaign" and “a bunch of garbage.”
Biden wanted @Twitter to censor the @nypost story. pic.twitter.com/K3Ojf3SyIg
— RNC Research (@RNCResearch) December 2, 2022
De herkomst van het verhaal verdacht maken, was niet genoeg; het moest ook verdraaid worden. Ineens was Hunter Biden een zielig figuur waar je medelijden mee moest hebben, en was het gemeen om zo’n kwetsbaar iemand zo te kijk te zetten. Daardoor werd het schandalige beeldmateriaal de hoofdzaak, in plaats van de documenten die wezen op corruptie bij Joe Biden.
Censuur
Toch was het team van Biden bang dat verdacht maken en verdraaien niet genoeg was. Niemand mocht dit zien! Het probleem was: hoe houd je dergelijk nieuws verborgen als iedereen het op internet op kan zoeken? En daar hadden de Democraten geluk, want in de top van de grote social media bedrijven hebben ze veel vrienden. De top van Twitter bestond voor 99% uit supporters van de Democraten.
Tot verbijstering van de New York Post werd dit artikel op Twitter verboden. Het artikel kon niet meer getweet worden, een maatregel die tot op dat moment alleen gebruikt werd voor extreme gevallen, zoals kinderporno. Kayleigh McEnany – de woordvoerster van het Witte Huis – werd diezelfde dag nog uit haar account gesloten omdat ze erover tweette.
De rechtvaardiging voor deze vergaande maatregelen was dat het hier om ‘gehackt’ materiaal zou gaan, en dat Twitter veel te fatsoenlijk was om dergelijk materiaal zomaar aan de openbaarheid prijs te geven. Als leugens gewicht hadden, zou dit een zwart gat hebben opgeleverd. De New York Post schreef prompt een stuk over een aantal onbewezen anti-Trump-roddels die zonder enig gewetensbezwaar door alle ‘nette’ media verspreid waren, ook op Twitter.
De krant schreef nog meer woedende stukken over de censuur, en ook die stukken mochten de kiezers natuurlijk niet bereiken, dus werd het account van de New York Post eveneens op slot gezet. In die drie cruciale weken voor de verkiezingen kon de krant twee weken lang niet tweeten of nieuw bezwarend materiaal posten.
De trage kwaliteitsmedia
Het heeft nog jaren geduurd voordat de zogenaamde kwaliteitsmedia in de VS en in Nederland mondjesmaat toegaven dat de laptop van Hunter Biden echt van hem was, en dat het materiaal erop authentiek was. Het zal nog wel even duren – als het ooit gebeurt – voordat echt onderzocht gaat worden of Joe Biden inderdaad corrupt is.
De Amerikaanse mainstream media hebben het er maar liever niet over dat de presidentsverkiezingen destijds beïnvloed werden door de censuur van dit verhaal. Ze hebben er tenslotte zelf allemaal aan meegewerkt. Dat verklaart ook waarom deze ‘nette’ media helemaal niet blij zijn dat nu documenten naar buiten komen waaruit blijkt hoe de top van Twitter met de Democraten overlegde.
Gevaar voor de democratie
Deze media en de Democraten zien zichzelf als de kampioenen van de democratie. Bij de laatste midterm verkiezingen voerde Biden campagne met de leus: ‘Democracy is on the ballot.’ Alsof een stem voor de Republikeinen een stem tegen de democratie was. Precies zo claimen ons establishment en de daarmee verweven media ook graag dat zij de ware democraten zijn, en dat hun tegenstanders een gevaar voor de democratie zijn.
Het is dan ook geen wonder dat ook nu weer de Nederlandstalige mainstream media meegaan in de laatste afleidingsmanoeuvre van de Trumphaters in de Amerikaanse media. Want de nieuwsconsumenten moeten goed begrijpen dat deze corrupte censuurliefhebbers niet het gevaar voor de democratie zijn; Trump is het echte gevaar!
Trump en de grondwet
En Trump zou Trump niet zijn als hij hen niet een perfect haakje verschaft had om hun afleidingsmanoeuvre aan op te hangen. Natuurlijk reageerde de oud-president op het nieuws van Twitter, en natuurlijk deed hij dat op zijn karakteristieke lompe wijze. Hij stelde dat deze schandalen reden genoeg waren om hem alsnog tot winnaar uit te roepen, of om nieuwe verkiezingen te houden. En als er wetten of regels in de weg stonden, moesten die maar even opzij. Ook als het om de grondwet zou gaan.
Trump rejecting the Constitution and the "Founders" was definitely not on my 2022 bingo card. pic.twitter.com/yiB8PKL4hm
— Carl Benjamin (@Sargon_of_Akkad) December 3, 2022
De Trumphaters hadden hun aanleiding, al was die niet zo perfect als ze wel zouden willen. Screenshots van deze uitspraak van Trump zult u weinig vinden, want die maken duidelijk dat Trump het over termination (ontbinding, opheffing) van regels heeft in de context van het rechtzetten van het onrecht van de vorige verkiezingen. Als je die context negeert, lijkt hij de grondwet als geheel te willen ontbinden; als je de context meeweegt, lijkt Trump zich (weer eens) ongelukkig uit te drukken.
Nederlandse media
Maar wie let op details als de grote boze Trump als boeman kan worden ingezet? De Democratisch gezinde media grijpen hun kans, en schrijven dat Trump de grondwet op wil heffen. En aangezien de Nederlandse ‘kwaliteitsmedia’ gewend zijn om CNN over te schrijven, kunnen we nu ook weer in Nederlandse kranten lezen dat Trump het grote gevaar is voor de democratie.
De Nederlandse media zijn zelfs nog erger dan CNN. Want CNN vermeldde tenminste nog dat Trump met zijn uitspraak over nieuwe verkiezingen reageerde op de onthullingen van Twitter; veel media hier vermelden dat niet eens. De meeste media zeggen zelfs elders niets over de twitterfiles, zoals ze destijds niets zeiden over de censuur door Twitter.
De Telegraaf
Tot op dit moment is er maar één uitzondering: de Telegraaf. Deze krant bracht weliswaar ook het eenzijdige verhaaltje over Trump en de grondwet – blijkbaar was dat centraal voorgekookt – maar de Telegraaf deed in een ander stuk keurig gebalanceerd verslag van de twitterfiles. Zonder scheldwoorden en met de meningen van beide kanten van het politieke spectrum.
In feite zou dit natuurlijk gewoon moeten zijn. Gewoon verslaggeving, gewoon de feiten, gewoon het nieuws brengen. Maar anno 2022 is dat niet meer gewoon. Anno 2022 zijn we verbaasd als een krant gewoon nieuws brengt, zoals de Telegraaf dat hier doet. Het is positief dat Silvan Schoonhoven dit schreef, maar het is deprimerend dat NOS, RTL, NRC, AD, Trouw en de Volkskrant het chronisch laten afweten op dit gebied.
Zes miljoen artikelen over vermeende Russische inmenging in de Amerikaanse verkiezingen.
Nul artikelen over bewezen inmenging van social media tyconen, big tech en de Democraten in de Amerikaanse verkiezingen.
Dan weet je dus dat het vrijwillig was, en de media het prima vindt.
— Svennus J. Max (@SvensTweet) December 4, 2022
Lakeien van de macht
Het is triest dat zoveel media het blijkbaar volkomen normaal vinden om een narratief te brengen in plaats van het nieuws. Om liever over de bijzaak – de reactie van Trump – te berichten, dan over de hoofdzaak die het establishment niet uitkomt. Veel Nederlanders zullen niet verrast zijn. Zij maken al jaren grappen over het staatsjournaal en over de media als lakeien van de macht. Maar zo grappig is dit niet, het is in wezen diep treurig.
We kunnen alleen weten wat er elders in de wereld gebeurt als anderen ons dat vertellen, en die anderen, dat zijn meestal de media. Als die ervoor kiezen om de macht te dienen, waar blijven gewone burgers dan? De media zijn zelf een macht. Als zij er een eigen agenda op na houden en het nieuws bijkleuren, vertekenen of verzwijgen, dan kunnen zij de hele samenleving op dwaalsporen leiden. Zeker als deze media eensgezind zijn, en alle andere informatie geblokkeerd wordt.
Ooit noemden de mainstream media zichzelf graag: waakhond van de democratie. Ze zagen zichzelf als degenen die de macht controleerden door burgers evenwichtig en waarheidsgetrouw te informeren. Bovenaan hun lijstje met randvoorwaarden voor goed functionerende journalistiek stond: geen censuur. Maar blijkbaar is de waakhond in slaap gevallen.
De mainstream media bewijzen ook nu weer dat zij lakeien van de macht zijn.
Vond je dit artikel goed? Steun Maaike van Charante via repelsteeltje.backme.org
Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Volg Maaike op Twitter.
.
