Het boerenprotest bij het huis van minister Van der Wal zorgde voor veel opschudding. Maar alle verontwaardiging is nogal hypocriet: de politieke klasse heeft zelf deze escalatie veroorzaakt door jarenlang de boeren tot wanhoop te drijven. Dat praat de actie niet goed, maar het vingerwijzen door politici mag wel wat minder. Een overzicht.
Verontwaardiging
De verontwaardiging klotste weer eens tegen de plinten.
Wat was er gebeurd? Een groepje boeren met trekkers ging minister Van der Wal thuis opzoeken en bood haar een zelfgemaakte ontslagbrief aan.
Dat is intimidatie! Onacceptabel! Dit gaat te ver! Laat de minister en haar familie thuis met rust! Ondermijning van de democratie!
Weet u wie deze verontwaardigde uitspraken deden?
Politici van D66, GroenLinks en de Partij voor de Dieren. Precies de drie partijen die al jaren een complete oorlog voeren tegen de boeren, en de agenda van een kleine radicale minderheid tot agenda van heel Nederland hebben gemaakt. Partijen die niet vatbaar zijn voor argumenten, maar ten koste van de boeren hun ideologie doordrukken.
"Over boze boeren, wanhoop en thuisbezoek bij de minister". Protestactie is geen zwart wit-verhaal. Column van @InesvanBokhoven #vanderWal #stikstof #boeren https://t.co/d7QiNKUW7O
— OpinieZ.com (@OpiniezMagazine) June 11, 2022
Democratie
Deze politici hebben de mond vol van democratie. Want we leven toch in een democratie? De boeren moeten ‘gewoon’ via de stembus hun mening kenbaar maken en zich neerleggen bij besluiten van de meerderheid. We hebben het immers allemaal zo geweldig geregeld in dit land. En zeg nu zelf: in een democratie kunnen we nu eenmaal niet allemaal ons zin krijgen…
Dit verhaal is stuitend hypocriet, en wel hierom:
- Boeren gaan kapot aan dit beleid, hun rechten worden vertrapt.
- Het stikstofprobleem is een papieren probleem.
- Media en politiek eten uit de hand van de groene lobby.
- Deze ‘groenen’ gebruiken zelf intimidatie om hun ideologie te promoten.
- De democratie waar de boeren nu op gewezen worden, werkt niet (meer).
We gaan ze puntsgewijs langs.
De boeren gaan kapot
Om te beginnen het belangrijkste punt: de Nederlandse boeren worden werkelijk langzaam kapot gemaakt. In de media lezen we voortdurend fabeltjes over verwende boeren, of – als dat niet meer werkt – over hoe asociaal de boeren wel niet zijn. Wie eens wil lezen wat de huidige politiek echt voor boeren betekent, raad ik dit verhaal van mij uit 2019 aan. Nederland gaat al heel lang schandalig met boeren om. Even ter info: mensenrechten gelden ook voor boeren, juist in een democratie.
Voor wie eens wil lezen wat #boeren meemaken dankzij de #klimaatgekte: hier mijn interview met een boerenechtpaar in 2019.👇
Speciaal aanbevolen voor leden van 'empathische' partijen als @D66 en @groenlinks die nu zo hard FOEI roepen.https://t.co/9oPZMQWv9T— Maaike van Charante (@Repelsteeltje21) June 10, 2022
Het stikstofprobleem is een papieren probleem
De boeren krijgen al jaren onmogelijke eisen op hun bordje, maar waarom? Dat is een kwestie van politieke keuzes: keuzes die niet zijn gemaakt door democratisch gekozen politici, maar door activistische ambtenaren. Citaat uit mijn artikel van 2019:
“Overijverige ambtenaren hebben meer Natura2000-gebieden aangemeld dan nodig was, en het is niet toegestaan om gebieden weer van de lijst af te halen. Vervolgens is daar een onhaalbare stikstofnorm aan gekoppeld, en nu moeten de boeren maar verdwijnen. Dit is een gecreëerde werkelijkheid; een papieren werkelijkheid.
Je kunt je afvragen of er ook maar ergens één salamander uitsterft als die in Nederland niet meer voorkomt. Je kunt je afvragen of de biodiversiteit van al die piepkleine Natura2000-gebiedjes zo belangrijk is dat onze boeren ervoor opgeofferd moeten worden.”
Alleen al het feit dat de stikstofcrisis bij de landsgrens ophoudt, zegt genoeg. Ronald Plasterk – oud-minister en wetenschapper – legde het in december nog eens uit.
Er is helemaal geen "stikstofcrisis". Ronald Plasterk legt het uit: pic.twitter.com/ULaUtOOTHx
— Roelof Bouwman (@RoelofBouwman) June 10, 2022
Media en politiek eten uit de hand van de ‘groene’ lobby
Is het overdreven om te stellen dat media en politiek slaafs de ‘groene’ lobby volgen? Nee, dat is het niet. Een praktijkvoorbeeld: in februari 2020 kwam een Natuurrapport uit over de toestand van de Nederlandse natuur. Het rapport was opgesteld door een reeks natuurorganisaties en er konden heel wat vraagtekens bij de inhoud gezet worden. Voor geïnteresseerden: ik heb het rapport destijds doorgenomen en kritisch besproken.
Maar denkt u dat het in de mainstream media kritisch besproken werd?
Geen sprake van. Het rapport was voorpaginanieuws en werd zonder enige kritische kanttekening doorgegeven alsof het om een nieuw evangelie ging. Sensationele beweringen werden niet gecheckt, maar domweg nagepraat. Er werd gedaan alsof hier neutrale experts aan het woord waren in plaats van belangenorganisaties.
En zo wordt elke keer weer het publiek rijp gemaakt voor nog ‘groenere’ politiek. Dat leidt tot bizarre uitwassen, zoals een kenmerkend voorbeeld in onderstaand twitterdraadje laat zien. Natuurorganisaties willen graag plantjes en insecten die hier van nature niet voorkomen, en doen veel moeite om dergelijke kunstmatige natuur te behouden of zelfs te creëren. Voor deze zwaar gesubsidieerde wensnatuur moeten boeren dan weer wijken.
Drentse Aa gebied, paarse hexagonen zijn gebiedje met overbelasting stikstof volgens habitattype. Voor de kenners uit het gebied, het zijn nu net de gebiedjes die afgelopen 20 jaar zijn aangelegd vanuit landbouwgrond. pic.twitter.com/kNJhTzjjdg
— Johan Emmens (@johan_emmens) June 11, 2022
Intimidatie door ‘groene’ activisten
Dit alles gebeurt onder de nobele dekmantel van liefde voor de natuur; en de natuur wordt dan zo gedefinieerd dat de boeren er niet meer in passen. Je kunt je afvragen waarom media en politiek zo gedwee het narratief van de activisten overnemen. Is het angst om ‘fout’ te zijn? Of zelfs angst voor acties van deze natuurliefhebbers?
Want dat uitgerekend Jesse Klaver en Esther Ouwehand met een domineesvingertje stonden te zwaaien tegen de protesterende boeren, was wel heel bizar. Juist hun achterban maakt zich al decennia schuldig aan intimiderend activisme en zelfs terrorisme, denk aan de (groen)linkse dierenactivist Volkert van der Graaf.
‘Huisbezoeken’ zijn een geliefde tactiek in deze kringen. Een paar jaar geleden was er een zeer intimiderende stalbezetting in Boxtel toen ruim honderd activisten huisvredebreuk pleegden. Het is niet voor niets dat boeren bang zijn voor deze fanatici, en dat boerenbladen instructies publiceren hoe hier mee om te gaan.
Democratie
En het meest cynisch is nog wel de oproep van deze ‘groene’ politici om toch vooral de democratische weg te bewandelen. Zoals ik schreef in een reactie op Esther Ouwehand: “Welke democratie? Die van de dichtgetimmerde regeerakkoorden en stalinistische fractiediscipline? Die van media als lakeien van de macht? Die van Groningen, overbelaste jeugdzorg, het toeslagenschandaal, etc. etc.?”
De afbraak van Nederland is inmiddels zo totaal, dat op alle fronten de breuklijnen zichtbaar worden. RTL kwam met een onderzoek naar financiële problemen bij de modale inkomens, en de resultaten zijn schokkend. Energiearmoede is inmiddels een bekend verschijnsel, en dat is niet aan onvoorziene omstandigheden als de coronacrisis of de Oekraïnecrisis te wijten. Lang voor die tijd waren er al waarschuwingen.
Maar politici lijken liever hun eigen hobby’s na te jagen, dan het werk te doen waarvoor we hen gekozen hebben. Zoals Nausicaa Marbe treffend schreef over het huidige beleid: “Catatonie is een gruwelijke ontregeling die tot een toestand leidt waarbij cruciale functies lijken uitgevallen. Bestuurlijke catatonie, we maken het nu mee.”
Lees hoe @nausicaamarbe het treffend beschrijft: catatonisch bestuur. En de gevolgen zijn niet te overzien.
*Hoe Nederland onnodig ineenstort* https://t.co/TdrJsRan9i— Maja Mischke (@MajaMischke) June 11, 2022
Politieke kaste ver van de kiezers
Er gaat veel mis in onze democratie. De dichtgetimmerde regeerakkoorden en de stalinistische fractiediscipline zijn maar een deel van het probleem. Wie de Nederlandse politiek volgt, ziet veel groepsdenken, arrogantie en een heel beperkt wereldbeeld. Ons kent ons en wij weten hoe het zit. De politieke kaste is losgezongen van de samenleving.
Uit onderzoek blijkt dat een groot deel van de bevolking geen invloed heeft op het beleid. Hoezo democratie? Het is niet voor niets dat zoveel mensen ‘afhaken’. Maar de bevolking krijgt wel dagelijks de rekening gepresenteerd van de politieke keuzes die gemaakt worden, of beter gezegd: die niet gemaakt worden.
Hieronder citeert Wierd Duk Mark Rutte die in feite heel goed beseft dat er wel keuzes moeten worden gemaakt, en zich hier dus even een stukje waarheid liet ontvallen. Alleen is het politiek lastig om te kiezen, aangezien het onmogelijk is om een keus te maken waar iedereen tevreden mee is. Dus wat doet de premier? Hij schuift de keus voor zich uit en laat de boeren bungelen.
Samengevat komt het hierop neer: "Het leegtrekken van weilanden voor de verdere huisvesting van immigranten".
Wees als beleidsmakers gewoon eerlijk, dan kan er ook eerlijk gedebatteerd worden. #stikstof #boerenprotest
— Wierd Duk (@wierdduk) June 11, 2022
Politieke keuzes
Want de boeren komen vooral in de problemen doordat Nederlandse regeringen al jarenlang weigeren deze keuzes openlijk te maken. In de eerste plaats reguleert de regering de immigratie niet, want dat geeft maar politieke wrijving. Het resultaat is bevolkingsgroei in een al overbevolkt land. In dat overbevolkte land kan die ruimte vervolgens maar één keer gebruikt worden: het is of boerenland of (wens)natuur of woningbouw. Niet en en en.
Door deze essentiële keuzes voortdurend voor zich uit te schuiven, kiest de politiek uiteindelijk toch: voor chaos. Voor woningnood en ontwrichting van de economie. En vooral voor de ondergang van gewone Nederlanders die de rekening krijgen van deze bestuurlijke catatonie. Want de ambtenaren die het praktische beleid uitvoeren – zoals bij die Natura2000-gebieden – die gaan dan zelf kiezen. Zonder democratisch mandaat.
De wilde actie van de boeren bij minister Van der Wal was niet verstandig. Maar het laffe, asociale en ondoordachte ‘beleid’ van onze politici is de ware oorzaak van deze wanhoopsactie.
Vond je dit artikel goed? Steun Maaike van Charante via repelsteeltje.backme.org
Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Volg Maaike op Twitter.
.
