Samenvatting
Na de overname van Dacia door Renault is dit Roemeense automerk uitgegroeid tot de lieveling van een bepaald koperspubliek en terecht. Dacia maakt prima auto’s voor een prima prijs voor een bepaald publiek. Met name de Dacia Duster mag je gerust een cult-4WD noemen met zijn aparte look die volslagen uniek is. Wat je ook van Dacia vindt ze doen daar echt wel iets goed want als je er eens goed op gaat letten zie je best veel Dacia’s rijden. De Dacia Sandero Stepway draait ook alweer heel wat jaren mee en was dus ook weer eens aan een update toe. Ik vind het nieuwe design goed geslaagd en die lekkere felle kleur past goed bij deze auto. Ik had de handgeschakelde benzineversie mee met een vermogen van 90 Pk. Er is ook nog een 90 Pk benzineversie met CVT en een Bi-Fuel versie met een vermogen van 100 Pk. In het begin moest ik even wennen aan die maar 90 Pk maar eenmaal gewend en wat meer toeren makend bleek er prima mee te leven. Wat minder vond ik het verbruik want juist als ik heel rustig en netjes reed in nota bene de rijmodus Eco steeg dat tot astronomische hoogten, op de snelweg (constant 100 km/u) was het 1:14,23 en binnendoor (30/50/60/80 km/u) zelfs 1:10,80. In de rijmodus Normaal en sneller doorrijdend reed ik nota bene zelfs zuiniger. Uh??? Hier is duidelijk iets niet goed gegaan met het programmeren van de injectie-software. Jammer want het is voor die prijs gewoon een heerlijke, nette mooie auto die alles goed doet. Zoiets verwacht je gewoon niet dus ja ik zou zeggen koop de Bi-Fuel versie want LPG is stukken goedkoper dus die hogere wegenbelasting haal je er met gemak uit zeker met dit hoge benzineverbruik. Ik ga de Dacia Sandero Bi-Fuel binnenkort testen dus lees dat testverslag maar zou ik zeggen of de Dacia Duster Bi-Fuel die ik eerder al heb getest.
Plus: Bagageruimte – Bodemvrijheid – Prijs – Versnellingsbak – Wegligging
Min: Verbruik
Testverslag
Toen ik thuis was gekomen van een uurtje vergaderen op werk en wilde beginnen aan dit testverslag moest ik even diep in mijn door corona aangetaste geheugen (bizar hoe lang dat duurt) graven. Want wanneer had ik ook alweer het vorige model van de Dacia Sandero Stepway getest? Het bleek 2013 te zijn alweer 8 jaar geleden dus! Het ging toentertijd om de Dacia Sandero Stepway Laureate TCe 90 dus ook 90 Pk net als deze nieuwste versie. Er is echter wel één verschil en dat is dat het motorblok destijds een 4-cilinder was en de nieuwe versie een 3-cilinder heeft. Omdat ik op mijn vrije donderdag naar werk moest voor een korte vergadering ben ik heel vroeg op de motor gesprongen naar Aalsmeer. Dan had ik de testauto alvast maar opgehaald en kon ik bovendien mooie sfeerfoto’s in Den Haag Centrum maken. Het wegrijden in de slechts 90 Pk sterke Dacia Sandero Stepway was even wennen want ik rij slechts nog zeer zelden in auto’s van dit formaat met een vermogen van minder dan 100 Pk. Dat wennen had niet nodig geweest in de (niet eens zo veel duurdere!) CVT maar ik had de handgeschakelde versie mee dus dan moet je zelf de koppeling op laten komen. Ik besloot het eerste deel tot aan Leimuiden binnendoor te rijden want rondom Aalsmeer is het één grote chaos. De bewegwijzering van de omleidingen zijn volgens mij gemaakt door een blinde analfabetische raamstaarder. Ik neem daarom geen enkel risico meer en rij van en naar Aalsmeer zolang de werkzaamheden voortduren binnendoor. Eenmaal op een recht stuk weg heb ik de zijspiegels even juist afgesteld en dat gaat elektrisch en jawel met hele mooie knopjes. Daarna heb ik het stuur en de stoel even beter afgesteld want die had ik slechts provisorisch afgesteld voor het wegrijden. Tot mijn verrassing blijkt het stuur van deze nieuwe Dacia Sandero Stepway zowel in hoogte als diepte verstelbaar. Maar ook daarna zat ik nog steeds niet lekker want iemand voor mij had de in hoogte verstelbare bestuurdersstoel in een wel heel erg lage stand gezet. Ik heb dus eerst de bestuurdersstoel omhoog gekrikt waardoor ik met mijn hoofd bijna tegen de hemel aanstootte. Na het kiezen van een stand iets onder het midden heb ik de bestuurdersstoel toch nog even een tandje naar achteren geschoven oh en de hoofdsteun twee klikjes omhoog en toen zat ik eindelijk GOED=JUIST! En vergis je daar dus niet in een JUISTE zit achter het stuur want dat kan dus ernstig nek- en of borstletsel voorkomen! Nekletsel omdat de leuning te veel naar achterover staat waardoor de hoofdsteun op een te grote afstand van het hoofd staat. Borstletsel omdat de bestuurder veel te dicht op het stuur zit en het stuur daardoor in het ergste geval de ribbenkast verbrijzeld.
Ik genoot van de opkomende zon en de Westeinder Plassen rechts van mij. Hier heb je dorpjes met de mooie plaatsnamen als Kudelstaart en De Kwakel of nog mooier het gehucht met de naam Vrouwentroost. Heerlijk toch! Ik reed met 50 km/u richting Leimuiden en zag ineens links op het stuur twee knopjes zitten voor de Cruise Control en de Snelheidsbegrenzer. Die eerste gebruik ik altijd maar die tweede vind ik de meest onzinnige uitvinding ooit. Alhoewel in het huidige tijdsgewricht met al die smartphones letten bestuurders natuurlijk veel minder goed op hoe snel ze rijden en is het voor hen dus wél een handig hulpmiddel om zich aan de maximum snelheid te houden. Misschien moeten ze het voortaan maar de Smartphone-knop noemen. Bij het einde-50-bord schroefde ik de snelheid op en dat kan met het + knopje. Het knopje kort indrukken is +/- 1 km/u en het knopje lang ingedrukt houden is +/- 10 km/u. De minimum snelheid van de Cruise Control is 30 km/u en wat ik erg fijn vind is dat de ingestelde snelheid wordt weergegeven op het kleine display tussen de tellers. Bij Leimuiden aangekomen sloeg ik nog even linksaf richting Roelofarendsveen om bij de rotonde rechtsaf te slaan naar de A44 want ik wilde op tijd thuis zijn. Om 09.00u vertrok ik op mijn vrije dag naar Den Haag voor een korte vergadering op school waar ik persé bij wilde zijn. Uiteraard ben ik via het Wassenaarse Bos gereden want ik was erg benieuwd hoe de vering/demping zich zou houden op de hoge snelheidsbrekers. Op de lage snelheidsbrekers bij mij om de hoek voelde ik al dat de vering/demping weinig uitgaande demping heeft en dat er sprake is van stick-slip. Dat van die weinig uitgaande demping hoeft op zich niet erg te zijn maar we gaan het zien. Stick-slip (= puur een kostenaspect) is iets wat vanzelf inslijt (bus en spindel) want bij een hogere kilometerstand verdwijnt het vanzelf. De versnellingsbak heeft er een versnelling bij gekregen en is nu een 6-versnellingsbak. De bak schakelt lekker en nauwkeurig niets op aan te merken dus. Vroeger noemde ik dit een klakbak en nu zit het tussen een klakbak en een soepel schakelende versnellingsbak in. Al met al beviel het rijden in de nieuwe Dacia Sandero Stepway mij uitstekend, ik vind het een fijne, mooie en vooral ook ruime auto.
Dacia Sandero Stepway Laureate TCe 90 2013
4-cilinder/0.9 liter – 898cc
90 Pk – 5.250 toeren
135 Nm – 2.500 toeren
Dacia Sandero Stepway TCe 90 GPF Comfort 2021
3-cilinder/1.0 liter- 999cc
91 Pk – 4.600 – 5.000 toeren
160 Nm – 2.100 – 3.750 toeren
Wassenaarse Bos
Bij de Schouwweg aangekomen zette ik de Cruise Control eerst vast op 30 km/u en voerde dat steeds met +10 km/u op. Toen ik met 30 km/u over de eerste snelheidsbreker heen reed gebeurde er niets maar bij 40 km/u hoorde ik al een overduidelijke ‘boink’ en met 50 km/u was het al stuiteren. Hier kun je duidelijk aan zien dat de kwaliteit van de vering/demping helemaal past bij de verkoopprijs van deze auto. Kortom ik zou graag iets zachtere veren (in de veringbranche spreekt men van harde en zachte veren) willen en meer uitgaande demping. De rest van de route was weinig interessant maar de route terug naar huis was wel erg leuk. Na een korte vergadering op school ben ik langs het Malieveld en Den Haag CS naar huis gereden. Er staan daar hele mooie gebouwen die je gerust architectonische hoogstandjes mag noemen. Zoals het een echte Hagenees betaamt heeft elk gebouw een bijnaam gekregen. Daar zitten hele mooie bij zoals de JuBi-torens, de Afstandsbediening, de Haagse tieten, de Vulpen ook wel Patatzak of Skischans genoemd, de Citruspers, de Keukenrol, het Strijkijzer en het Haagse stadhuis heet heel toepasselijk het IJspaleis. Het mooiste aan de klinkerweg langs het Malieveld naar Den Haag CS zijn de fantastisch mooi vorm gegeven snelheidsbrekers. Er lagen er zoveel dat ik gewoon even moest lachen. Op een gegeven moment ging ik steeds gekker doen en trucjes uit de Motorcross gebruiken zoals heel stevig gas geven net voor een hoge snelheidsbreker. De vering/demping krijgt het dan heel stevig te verduren maar ik was oprecht verbaasd dat deze Dacia Sandero Stepway zelfs die ‘mishandeling’ goed doorstond maar dit was toch wel het maximaal haalbare. Poeh hey goede auto die Stepway! Na het maken van de sfeerfoto’s ben ik naar mijn garage gereden en nog even lekker door een paar favoriete bochten heen gereden zoals die van de N44 naar de Papeweg. En ook dat deed de Dacia Sandero Stepway verrassend goed en dat had ik niet verwacht in een auto met toch wat langere veerwegen. Bij mijn garage aangekomen heb ik zes koffers en een beautycase van de Samsonite kofferset uit de garage gepakt en ingeladen. Ik was benieuwd hoeveel koffers er in zouden passen. De kofferbak was in ieder geval behoorlijk diep dus het zouden er sowieso meer dan zes worden ging ik al blind vanuit. En inderdaad pasten er maar liefst acht koffers plus twee beautycases in, gephotoshopt uiteraard want ik heb nou eenmaal geen acht 50-/33-liter koffers. Het gekste van alles vond ik dat de bovenste koffers best wel uitstaken maar toch kreeg ik de achterklep met groot gemak dicht. Kijk dat noem ik nou slim ontwerpen want er zijn zat auto’s waarvan ik de achterklep níet dicht krijg in zo’n geval.
Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×50-liter + 33-liter
Zonder hoedenplank: 4×50-liter + 4×33-liter + 2×13-liter
Crazy Friday!
Op school zeggen we altijd TGIF = Thank God It’s Friday maar vandaag was het duidelijk Crazy Friday want man, man wat een hoop gekken op de weg zeg. Bumper kleven, extreme snelheidsoverschrijdingen, geen voorrang verlenen, afsnijden en verzin het allemaal maar. Ik weet dat ik af en toe ook wel eens de vaart erin heb tijdens het testen maar dan doe ik dat op stille bedrijventerreinen waarbij ik niemand lastig val. Meestal klik ik mijn achteruitkijkspiegel dan omhoog zodat ik me niet hoef te ergeren. De weg van het eind van de Hubertustunnel (ongeveer 1/3 van de afstand) tot aan mijn werk is volledig 50 km/u en dat is wel zo lekker want ik kan daardoor heerlijk op de Cruise Control blijven rijden. Ik probeer dan op sommige stukken de Cruise Control aan te laten staan en soms lukt dat ook. Gelukkig slaat deze Cruise Control niet steeds af als ik over een hoge verkeersdrempel of snelheidsbreker heen vlieg. Dat is bij nogal wat auto’s wel het geval en ook nog eens erg hinderlijk want dan moet ik alles opnieuw instellen omdat de ingestelde snelheid dan ook uit het geheugen is verdwenen. Op de terugweg was het ook weer een gekkenhuis maar gelukkig kan ik er bij Duindigt af en helemaal binnendoor naar huis rijden. Gewoon voor de leuk en omdat het kan met deze auto ben ik met een hogere snelheid over de snelheidsbreker van de Schouwweg heen gereden. De laatste ligt in een flauwe slingerbocht dus dan krijgt de auto ook nog eens zijdelingse g-krachten mee tijdens de jump. De landing was erg heftig maar toch stuiterde de Dacia Sandero Stepway gecontroleerd richting rustig verder rijden op vier wielen. Om nog even zeker te weten dat de grondspeling zo goed is als ik denk dat ie is ben ik via de smalle sluipweggetjes Middelweg en Santhorstlaan naar huis gereden. Daar liggen een paar genadeloos hoge bulten van straatklinkers die ergens tussen een snelheidsbreker en een verkeersdrempel (snelheidsdrempel dus) in zitten.
Als de beschermplaat onder het motorblok daar de straatstenen niet raakt weet je zeker dat de grondspeling oké is. De eerste snelheidsdrempel nam ik zonder af te remmen wat ik bijvoorbeeld in een sedan of hatchback niet moet doen want anders gaat het fout. De eerste ging goed, de tweede ook maar bij de derde snelheidsdrempel dacht ik heel even “Zal ik of zal ik niet? maar ik besloot toch gas te geven in plaats van even kort af te remmen. De landing was heftig maar de beschermplaat raakte het asfalt niet. Cool dat betekent dat de grondspeling uitstekend is en je dus ook met gemak ook over de wat slechtere landweggetjes kunt rijden als dat zo uitkomt. Van mij mogen ze best een 2/4WD-uitvoering van deze Dacia Sandero Stepway maken. Aan het begin van de avond heb ik nog even een kort rondje over het Bio Science Park gereden om te kijken hoe de wegligging is in het grensbereik. Het voelde allemaal erg goed aan dus ik ben benieuwd hoe het rondje Space Business Park zal gaan want die is langer en heftiger. Daarna ben ik door gereden naar mijn zwager want ik moest nog actiefoto’s maken van de Dacia Sandero Stepway. Het was een mooie zonnige avond met een fraaie zakkende zon die vast en zeker een mooie gloed over de fraaie kleur lak van deze auto werpt. En ik kreeg inderdaad gelijk want de actiefoto’s zijn erg mooi geworden mede dankzij die lakkleur en het laag staande zonnetje. Soms heb je gewoon een beetje mazzel nodig en ik ben blij dat we weer ‘s avonds actiefoto’s kunnen schieten. Het geeft mij en mijn zwager meer mogelijkheden dan alleen overdag en dat is gezien zijn baan met avond-, nacht- en weekenddiensten ook wel zo handig. Gelukkig heb ik nog de twee zonen van mijn oudste zus achter de hand mocht mijn zwager echt niet kunnen dus het komt hoe dan ook altijd goed. Het is tot nu maar één keer voorgekomen dat ik geen actiefoto’s kon schieten maar dat kwam door het extreem slechte weer tijdens de gehele testweek.
Hey krijg nou wat een Eco-knopje
Geen idee waarom ik het niet eerder heb gezien maar pas op zondag zag ik ineens het Eco-knopje op het dashboard zitten. Dat werd dus een dubbel aantal zuinigheidsritten maken verdorie dus ik ben meteen maar begonnen zondagmiddag met twee snelwegzuinigheidsritten. Het was zonnig en windstil dus de perfecte gelegenheid voor twee snelwegzuinigheidsritten. Het aftanken bij de Total om de hoek leverde (114,5 km/7,4 ltr E10) 1:15,5 op wat mij meeviel gezien mijn meestentijds sportieve rijstijl. De snelwegzuinigheidsrit begon lekker met allemaal groene stoplichten op weg naar de oprit naar de snelweg A44 tegenover Holiday Inn. Ik reed rustig over de oprit met precies 100 km/u de snelweg op en zette de Cruise Control vast. Het werd een perfecte zuinigheidsrit en omdat ik er ook nog één in de rijmodus Eco wilde doen heb ik die er meteen achteraan gedaan want dan kon ik ze tenminste 1 op 1 vergelijken want exact dezelfde omstandigheden. En ook de snelwegzuinigheidsrit in de rijmodus Eco verliep perfect. Alleen werd ik niet zo blij van het verbruik, je zou toch mogen verwachten dat het verbruik in de rijmodus Eco een stuk lager is. Wees nou eerlijk 1:14,23 bij een snelheid van constant 100 km/u in een 1.071 kg zware auto met een 1-liter motorblok is gewoon ronduit slecht! en het ergste van alles is dat het ok nog eens ruim slechter is dan de 1:17,61 in de rijmodus Normaal over exact dezelfde afstand onder exact dezelfde omstandigheden met exact dezelfde snelheid. Huh??? Volgens het opgegeven verbruik zou ik toch minimaal in de buurt van de 1:20 moeten komen maar niet dus!
Snelwegzuinigheidsrit Normaal – 51,8 km/2,94 ltr E10 = 1:17,61
Snelwegzuinigheidsrit Eco – 51,8 km/3,63 ltr E10 = 1:14,23
Verbruik bij lage snelheid – 1:15,5
Verbruik bij gemiddelde snelheid – 1:20
Verbruik bij hoge snelheid – 1:21,3
Verbruik bij extra hoge snelheid – 1:15,6
De gewone zuinigheidsrit
Maandagavond en dinsdagavond heb ik na het eten ‘s avonds een gewone zuinigheidsrit gereden. Maandagavond in de rijmodus Normaal en dinsdagavond in de rijmodus Eco. Beide avonden was het zonnig en weinig wind werkelijk ideale omstandigheden dus net als tijdens de snelwegzuinigheidsritten. Ik was benieuwd wat deze doorgaans erg zuinige zuinigheidsritten zouden op gaan leveren qua verbruik. Beide avonden heb ik werkelijk heerlijk gereden beide keren had ik dikke pret in de haakse bocht aan het einde van het rechte stuk van de N206 ter hoogte van De Zilk. Beide keren zat er een Duitser (Mercedes en BMW) achter mij te duwen en beide keren lagen ze na de bocht 50 meter achter. Die Dacia Sandero Stepway stuurt namelijk strakker dan je zou verwachten van een Crossover. Die 16-inch Continental EcoContact6 banden hebben een uitstekende grip, mijn complimenten dan ook aan Continental bij deze. Qua vloeiend rijden is de Dacia Sandero Stepway een prima auto alleen valt het afremmen op de motor behoorlijk tegen. Ik moest dan ook behoorlijk vroeg van het gas afgaan en ook vroeg een versnelling lager schakelen om de snelheid er op tijd uit te halen. Op duinenweg naar Overveen heb ik extra goed links en rechts gekeken want ik las dat er veel meer aanrijdingen met reeën, herten en zwijnen zijn dan anders. Omdat het over een lange periode veel rustiger is geweest op de Nederlandse wegen trekken de dieren automatisch meer richting de wegen. Ik las zelf van iemand die op zijn scooter een aanrijding had gehad met een ree en bijna de gehele nacht zwaar gewond op de weg heeft gelegen. De arts zei dat hij mazzel had dat hij thermokleding aan had en een sterk gestel had anders was hij dood geweest. Vanwege de zomertijd vertrok ik met licht en kwam ik ook weer bij het pompstation aan met licht. Dat is wel zo fijn want in het donker rijden wil je op deze route liever niet. Beide zuinigheidsritten verliepen perfect en voor mijn gevoel had ik heel erg netjes en dus zuinig gereden. uh NOT!
Zuinigheidsrit – Normaal
69,8 km/5,13 ltr E10 = 1:13,61
Zuinigheidsrit – Eco
69,8 km/6,46 ltr E10 = 1:10,80
Het meest idiote was dat ik in de rijmodus Eco nog meer had verbruikt dan in de rijmodus Normaal en in beide rijmodi ook nog eens meer dan met een veel hogere snelheid over de snelweg. Hier moeten ze echt even naar kijken in de fabriek want dit slaat helemaal nergens op. Jammer, heel erg jammer want het is een hele fijne auto voor dat geld. Maar ja het gaat wel eens fout blijkt maar weer en daarvoor dient een autojournalist dan ook alle ins en outs te testen en dat kost tijd maar het blijkt maar weer dat het loont.
