Samenvatting
Zelden heb ik zo’n leuke grappige auto getest als deze Honda e, een autofiele vrouw zou zeggen: “Wat een snoepie!” Het is dan ook niet voor niets dat dit de allereerste Japanse auto die tot “German Car of the Year” is verkozen. Het meest grappige van alles vind ik het instappen en wegrijden. Als ik op de Honda e afloop dan springen de hendels al uit de voorportieren maar de auto is dan nog wel vergrendeld. Je moet eerst nog even aan het hendel trekken waarna deurvergrendeling er automatisch afspringt. Na plaatsnemen zag ik dat er op het dashboard al iets geactiveerd was maar ik drukte uiteraard zoals bij elke auto op de startknop maar dan zet je ‘m juist weer uit. Je kunt dus direct na het plaatsnemen en de zeer fraaie lichtbruine gordel vastmaken meteen de D-knop indrukken en wegrijden. Het interieur is werkelijk fantastisch mooi met dat display over de hele lengte van het dashboard, de houten accenten en natuurlijk de zijspiegels en achteruitkijkspiegel die geen spiegels zijn maar cameraprojecties. Uiteraard knapten vele autojournalisten af op de actieradius maar ja waarom dan? Dit is een pure stadsauto voor korte afstanden en dus ook voor een select publiek. Niks mis mee want ik ben bv. zo iemand die nooit lange afstanden in een auto rijdt. Daarom heb ik ook een Renault Twizy naast mijn twee motorfietsen en voor de broodnodige beweging ook nog een Speed Pedelec. De actieradius van mijn Renault Twizy is trouwens maar 50-60 km als het hard vriest en 70-90 km in de zomer dus ik bedoel maar. De kofferbak van de Honda e lijkt niet groot maar er bleken toch meer koffers en beautycases in te passen dan ik zo op het oog ingeschat had. De zitruimte achterin viel mij heel erg mee zelfs achter mij met mijn lange benen kan nog een volwassene zitten. Natuurlijk geen lange afstanden maar ja daar is deze auto dan ook niet voor bedoeld. De remmen vind ik verrassend goed vooral omdat ze zo onopvallend goed zijn. Hetzelfde geldt ook voor de vering/demping die doet ook onopvallend zijn werk maar is stiekem wel heul errug goed. Ja en dan de acceleratie en de wegligging, wel die zijn allebei superrrr! In de rijmodus Sport speert de Honda e er heerlijk als een malle vandoor. Ik had de Advance uitvoering mee met een vermogen/koppel van 154 Pk/315 Nm. Dat lijkt op papier tegen te vallen gezien het gewicht van 1.500+ kilogram maar daar stond ik dus echt van te kijken. Het is net als met de Opel Corsa e die accelereerde ook veel sneller dan ik verwacht had op grond van zijn vermogen/koppel. Meest gekke aan deze auto vind ik de parkeerrem die muurvast blijft zitten als je weg wilt rijden zowel voor- als achteruit. Ik kan mij niet zo snel een auto herinneren waar de parkeerrem er niet automatisch vanaf springt als je weg rijdt. De R is trouwens een heel vreemd trekknopje die ik nog nooit eerder ben tegen gekomen in een testauto. Als je het portier open doet springt de auto automatisch in de P-stand, je kunt dus niet achteruit rijden om te kijken of de autobanden geen stoeprand raken of dat ik perfect recht sta voor het fotograferen van de Samsonite kofferset. Maar alles bij elkaar is het inderdaad een Snoepie van een auto die mij als bestuurder heel vrolijk maakt. Goed gedaan Honda!
Plus: Acceleratie – Buitenspiegels – Dashboard – Design – Interieur – Wegligging
Min: Actieradius bij ‘verkeerd’ gebruik – Opladen aan een gewone oplaadpaal duurt lang – Shell oplaadpasje werkte soms niet
Testverslag
Nog nooit eerder heb ik in één maand vier elektrische auto’s getest maar in 2021 is dat dan zowaar een heugelijk feit! Als ik de Mazda MX-30 meetel zijn het er zelfs vijf achter elkaar ook een unicum in de geschiedenis van Autotesten-punt-nl. De Honda e is met grote voorsprong een elektrische auto met de hoogste aaibaarheidsfactor. De Honda e is niet voor niets elektrische vrouwenauto van het jaar 2021 geworden. Ik was vorige week al even bij Honda Verhagen langs gereden om mezelf even netjes voor te stellen. Ik vind het wel zo fijn als ik ergens een auto voor het eerst op kom halen dat ze alvast weten wie ik ben. Na het terugbrengen van de Mini Electric moest ik op mijn kleine Honda MSX 125 naar Rotterdam-Charlois en dat met harde tegenwind. Gelukkig kon ik met mijn 10 Pk sterke Hondaatje af en toe achter een vrachtwagen hangen met 90 km/u en anders plat leggend op de tank proberen de vaart erin te houden. Ik arriveerde lekker op tijd bij Honda Verhagen waar ik even in een Honda e dacht te stappen met grote stickers “De nieuwe Honda e” op de zijkanten. Maar nee ik kreeg een maagdelijk witte Honda e mee met een volle Li-ion accu. Ik had op de foto’s al gezien dat de Li-ion accu watergekoeld is dus dat is lekker dan speelt de lage buitentemperatuur in deze tijd van het jaar geen negatieve rol. Het interieur van de Honda e is erg fraai en vooral anders met materialen die je niet in zo’n kleine elektrische auto zou verwachten. Meest opvallende vind ik toch wel het 230V-stopcontact onder het dashboard. Tijdens het zoeken naar informatie zag ik een grappige foto voorbij komen van iemand die zijn stofzuiger erop had aangesloten. Dit keer geen draaiknop maar drukknoppen voor D/N/R/P maar na wat beter kijken zag ik dat de R een trekknop is. De Honda e heeft geen zijspiegels maar twee camera’s op de voorportieren. En grappig genoeg gaat het afstellen exact hetzelfde als met elektrisch bedienbare zijspiegels alleen ziet er heel gek uit dat je op een display binnen in de auto het beeld ziet verschuiven. Het systeem werkt ieder geval perfect en de displays annex zijspiegels aan de binnenkant van de auto zien er heel natuurlijk uit. Ik hoefde er in ieder geval totaal niet aan te wennen. De achteruitkijkspiegel is ook een camera maar daar moest ik wel even heel erg aan wennen totdat ik merkte dat je gewoon net zolang moet verstellen totdat ie voor jou ogen goed staat. Het leek in eerste instantie steeds of ik dubbel zag maar goed ik heb ‘m goed afgesteld gekregen. Het wegrijden ging lekker ik hoefde totaal niet te wennen ondanks het feit dat dit een kleine elektrische auto is met jawel achterwielaandrijving én onafhankelijke achterwielophanging. Bijzonder want deze combinatie kom je zeer zelden tegen. Grappig mijn privé Renault Twizy is ook achterwielaangedreven en heeft ook onafhankelijke achterwielophanging.
Eenmaal op de snelweg wilde ik de Adaptive Cruise Control activeren (er zit namelijk ook een Snelheidsbegrenzer op in combinatie met het ACC) maar dat bleek zo eenvoudig nog niet. Pas nadat ik het instructieboekje erbij had gepakt zag ik hoe het moest net als de dagteller(s) op “0” zetten. Het komt allemaal nogal gekunsteld over terwijl het bij 9 van de 10 auto’s zich gewoon vanzelf wijst. Dat valt mij dan toch wel weer tegen van Honda die toch bekend staat om zijn simpelheid, logica en eenvoud. Ik ben niet meteen terug naar huis gereden want ik moest nog wat dingen wegbrengen naar een vriend in Waddinxveen. Zonder er erg in te hebben reed ik richting Den Haag terwijl ik veel sneller naar Waddinxveen had kunnen rijden. Maar goed het zij zo en dus ben ik via Den Haag en Zoetermeer naar Waddinxveen gereden. Terug naar huis ben ik uiteraard binnendoor gereden via Boskoop en Hazerswoude-Dorp. In de rijmodus Sport is deze kleine Honda e behoorlijk rap dus ik heb onderweg bij de verkeerslichten dan ook hele dikke pret gehad. De versie die ik mee heb gekregen is de Honda e Advance met een vermogen/koppel van 154 Pk/315 Nm. Wat mij binnendoor rijdend over de verkeersdrempels en op de rotondes/rotonderanden opviel is de werkelijk sublieme vering/demping. Zo goed als dit tref ik op een kleine auto zéér zelden aan! Van de achterwielaandrijving merk je zo goed als niets, pas als je plankgas een bocht uit accelereert dan voel je het. Aan het einde van de N11 sprong het verkeerslicht ruim van tevoren op groen en omdat de rechterbaan voor mij helemaal leeg was kon ik plankgas geven in de lange flauwe rechterbocht. Ik zag heel even 143 km/u op de snelheidsmeter en dat is ook de topsnelheid die volgens de brochure 140 km/u is. De lastige slingerbocht aan het einde van de op-/afrit ging heerlijk, maar ja mag die wegligging alstublieft ook een beetje heel erg goed zijn met die sublieme vering/demping en 17-inch Michelin Pilot Sport 4 ZR plakbanden. Een beetje vreemde keuze want met lage-rolweerstand banden zou je makkelijk 10 procent (ik las dat zelfs 20 procent meer actieradius in de nabije toekomst mogelijk is) meer actieradius kunnen halen. Ik ben meteen door gereden naar Bas van Autobeklederij v/d Werf want die wilde de Honda e dolgraag van binnen zien. Bas was helemaal weg van het interieur en wat hem dan weer opvalt en mij niet zijn de fraaie stiksels in de deurpanelen die hij nooit in een auto tegenkomt. Ieder zijn vak ja toch niet dan? Uiteraard heb ik Bas een rondje laten rijden want ik zag aan zijn gezicht dat hij dat wel heel erg graag wilde.
Nog minder kilometers dan de Mazda MX-30
Toen ik de Honda e thuis gekomen aan de oplaadpaal had gehangen zag ik dat ik 68 procent van de accu had leeg getrokken tijdens mijn ritje van Rotterdam -> Waddinxveen -> Leiden.
Donderdag 21 januari
Tripmeter: 82 km
Verbruik: 68 procent
Geen lage rolweerstandbanden: -10 procent actieradius
Actieradius omgerekend naar 100 procent: 120,6 km + correctie banden = +12,06 km = 132,7 km
Snelheid: 50-140 km/u
Rijmodus: Afwisselend Normal en Sport
Deze Honda e heeft dus zelfs nog minder actieradius dan de Mazda MX-30 maar ja de Honda is dan ook bedoeld als een hele echte stadsauto. Als je geen lange afstanden rijdt dan is dit de ideale auto voor jou. Na kort opladen en een tosti naar binnen werken ben ik snel even op en neer naar Ab Motoren gereden om een flesje brandstofbooster voor mijn Honda MSX 125 te halen en meteen daarna ook even snel wat sfeerfoto’s te maken. Onderweg heb ik het ACC even uitgebreid getest. De minimum snelheid van het ACC is 30 km/u, het ACC zet de auto automatisch stil achter een voorligger bij het verkeerslicht en het ACC is ook in stilstand activeerbaar en +/- is mogelijk in stilstand. Plussen en minnen gaat met 1 km/u = SET/RES-knopje kort indrukken of 10 km/u = SET/RES-knopje lang ingedrukt houden. Het aantal afstandsblokjes tot de voorligger is vier. Als het ACC geactiveerd is en je trekt dan wel de linker dan wel de rechter stuurflipper (= remregeneratie) naar je toen dan wordt het ACC automatisch uitgeschakeld. Na thuiskomst heb ik de Honda e weer aan de oplaadpaal gehangen maar ook nu weer niet voor lang want ik wilde nog even naar de BMW Group in Rijswijk omdat de PR Manager er die ochtend niet was. Bij de uitleen hadden ze mij verteld dat ze er ‘s middags zou zijn. Toen de Li-ion accu weer voor 38 procent vol geladen was ben ik vertrokken. Onderweg zag ik de theoretische actieradius teruglopen maar het was ruim voldoende om weer thuis te komen zonder tussentijds op te laden. Uiteindelijk ben ik voor niets gereden want ze bleek vandaag thuis te werken. Toen ben ik maar naar mijn garage gereden om de Samsonite kofferset te fotograferen. Het was nu nog zonnig dus een goed moment alhoewel het wel hard waaide dus ik hoopte dat de koffers niet weg zouden waaien.
Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 2×33-liter + 2×13-liter
Zonder hoedenplank: 3×33-liter + 3×13-liter
Toen ik thuis kwam bleek de Li-ion accu nog maar voor 3 procent vol te zitten. Billen knijpen dus? Welnee ik ben wel eens in een elektrische auto met 1 procent thuis gekomen. Verder las ik ergens in een artikel waarbij ze alle elektrische testauto’s hadden leeg gereden dat je vaak nog een behoorlijk stuk door kon rijden met 0 procent op het display. Voordeel van deze Honda e vind ik in ieder geval dat de verwarming en het ACC geen energie opslokken van de tractie-accu. Ik heb dat even getest door de verwarmingsknop vol open te draaien en daarna dicht en dat maakte geen enkel verschil. Verder is de Li-ion accu geconditioneerd en dus is de lage buitentemperatuur niet van invloed op de actieradius.
Vrijdag 22 januari eco-dag!
Na de spannende ophaaldag was ik heel erg benieuwd hoe ver ik zou gaan komen met deze 35,5 kWh Li-ion accu als ik met mijn meest zuinige rijstijl op en neer naar werk rijd. Gelukkig is het door het vele thuiswerken lekker rustig op de weg en kon ik overal de minimale snelheid of zelfs nog wat langzamer aanhouden. Alles voor een mooie uitkomst en waarom zou ik 50 km/u rijden als ik door het Wassenaarse Bos ook 35 km/u kan rijden omdat ik de enige auto op de smalle weggetjes ben. Ik zag de actieradius teruglopen maar minder snel dan ik verwacht had. Wie weet ga ik op een omgerekende 100 procent-actieradius uitkomen van meer dan 150 km want dat is toch wel mijn ultieme doel. Het is mogelijk om naast de gewone rem met de stuurflippers op de elektromotor af te remmen (1 t/m 4 pijltjes, 1=minimaal en 4=maximaal) maar die vond ik zwaar tegenvallen. De remmende werking is zo minimaal dat alleen bij lage snelheden het een beetje werkt maar meer ook niet. Dan vond het one-pedal driving van de Mini Electric veel fijner en ik had liever gezien dat Honda ook voor dit systeem op de Honda e had gekozen. Wat ik ook miste is een Eco rijmodus en zeker van Honda had ik dat wel verwacht. Ik ken bijna geen enkele elektrische auto die geen Eco rijmodus heeft. Het rijden in de Honda e had nog een leuke bijkomstigheid want omdat je ‘m zeer zelden ziet rijden – ik heb ‘m nog nooit zien rijden – werd ik overal nagekeken, gefilmd en aangesproken. Best leuk want dat geeft het testen toch weer een extra dimensie. Eenmaal op de N44 rijdend (max. snelheid 70 km/u) pluste ik het ACC op naar 60 km/u. Vlak daarna wordt het op de verbindingsweg naar de N440 weer 70 km/u maar ik rij dus 60 km/u op het ACC. Eenmaal in Den Haag zakte de maximum snelheid weer naar 50 km/u en kreeg ik op de President Kennedylaan weer eens te maken met de onzichtbare voorbij vliegende vogel want met een lege weg voor mij remde de Honda e plotseling zomaar uit het niets af. Fijn al die elektronica…. NOT! Ik krijg daar verdorie soms zo’n sik van, hou op schei uit zeg. Ik arriveerde op mijn werk met een nette waarde dus na snel hoofdrekenen wist ik al dat 150+ km geen probleem zou zijn.
Wel gek trouwens dat ik ‘s ochtends bij vertrek 99 procent zag staan bij de meter van de acculading. Ik had de auto echt nog langer dan nodig aan de oplaadpaal laten staan dus daar zou dan toch echt 100 procent moeten staan. De dag erop zag ik ‘m na volladen wel heel even op 100 procent staan maar daarna sprong ie al heel snel op 99 procent. Vreemd toch of niet dan! De rit terug ging gelukkig ook weer lekker en wat mij elke keer weer zo ongelofelijk verbaast is de stilte op de wegen door de wijken heen. De hoofdwegen zijn serieus druk maar daar kom ik maar heel soms een auto tegen. Bovendien zijn het veelal 30-zones die goed zijn voor de zuinigheid en daar doe ik het toch voor. De eerste 30-zone heeft behoorlijk wat steile en tevens hoge snelheidsbrekers een prima test voor de vering/demping. Met 30 km/u blijven de banden volledig aan het asfalt gekleefde pas vanaf 40 km/u beginnen ze heel even los te komen en vanaf 50 km/u steeds meer. Toch voelt het ook dan nog steeds goed aan, de Honda-technici hebben de vering/demping echt heel mooi op de Honda e maar vooral ook op elkaar afgestemd. Een stuk beter dan de Mini Electric want die brak in het grensbereik zomaar ineens heftig uit. Dat wil je gewoon niet en ik ben dan ook blij dat ze er bij Honda wel werk van gemaakt hebben. Mooiste vind ik dat deze kleine elektrische auto onafhankelijke wielophanging aan de achterkant hebben gegeven. Dat zie ik zeer zelden bij kleine auto’s dus ook dat geeft aan dat Honda deze kleine elektrische auto heel serieus neemt. Het is geen zijdelings project zo van dat doen we even omdat een elektrische auto nou eenmaal moet anno 2021. Thuis gekomen bleek ik ruimschoots die 150+ km gehaald te hebben en met de correctie voor de sportieve ZR-banden (= hoge rolweerstand) erbij opgeteld kwam ik zelfs boven de 170 km uit. Mooi toch.
Zuinigheidsrit
Rijmodus: Normal
V: 99 procent
A: 71 procent
Verbruik: 28 procent accu-energie
Tripmeter: 46,1 km
Geen lage-rolweerstand banden: -10 procent actieradius
Omgerekend naar 100 procent = 164,6 km + correctie banden = + 16,5 km = 181,1 km
Elektrosmog in auto’s
Het is een onderwerp waar je vrij weinig over leest en de weinige artikelen die ik heb kunnen vinden stonden geen meetwaarden in. De elektrosmog die je graag wilt weten en meten zijn de magnetische wisselvelden. Dat zijn dezelfde magnetische wisselvelden van bv. hoogspanningsleidingen die een verhoogde kans op leukemie bij kinderen geven. Erg vreemd dus daar nog geen normaalwaarden voor zijn gesteld in elektrische auto’s. In het testverslag van de Mini Electric schreef ik al dat Pieter Hennipman van Eco-wise in een dure snelle elektrische auto waarden had gemeten van 40.000 nT. De WHO beschouwt dergelijke veel te hoge waarden als potentieel kankerverwekkend dus daar word je als bestuurder en helemaal als taxichauffeur (die de hele dag daaraan blootgesteld worden) absoluut niet blij van. Zaterdag ben ik naar Amsterdam-Westpoort gereden waar Pieter zijn bedrijfsruimte heeft. Na de meting van de Mini Electric heb ik besloten dat ik voortaan de magnetische wisselvelden van elke elektrische auto die ik test ga meten. Omdat de rit op een paar kilometer na vrijwel geheel over de snelweg gaat besloot ik er meteen maar twee snelwegzuinigheidsritten van te maken. Heen een snelwegzuinigheidsrit in de rijmodus Normal en terug een snelwegzuinigheidsrit in de rijmodus Sport. Gelukkig was het weer goed want met sneeuw en hagel had ik het kunnen shaken om een nette snelwegzuinigheidsrit te maken met constant 100 km/u op de Adaptive Cruise Control. Het rijden ging heerlijk en afgezien van een paar sloom rijdende auto’s kon ik de 100 km/u perfect aanhouden. Omdat ik het adres ongeveer wist maar niet precies had ik die ingevoerd in de NavSat. Die NavSat vind ik eerlijk gezegd nogal omslachtig. Je bent drie stappen verder voordat je eindelijk het adres kunt invoeren. Dat intypen gaat dan wel weer heel erg makkelijk maar van mij mogen ze de layout van de NavSat aanpassen naar iets eenvoudiger dan dit. Wat ik ook irritant vond is dat het uitzetten de NavSat-stem nergens te vinden is. Meestal is die op een logische plek te vinden en uit te zetten maar nee dus. Na een probleemloze rit liep ik vlakbij Pieter’s bedrijfsruimte vast. Er was een bovenleiding van de trein gebroken precies op de spoorwegovergang dus dat ging ‘m niet worden. Aan beide kanten van de spoorwegovergang stond een politieauto om alle verkeer tegen te houden. Gelukkig hoefde ik maar een klein stukje om te rijden zag ik op het display dus de NavSat kwam goed van pas want je moet het wel net even weten. Na aanbellen kwam er iemand aangelopen die open deed en toen ik naar binnen liep zag ik meerdere oude Citroëns en Peugeots uit een ver verleden op hefbruggen staan.
Na een half uurtje gezellig ouwehoeren met de mannen van de oude Citroëns en Peugeot’s was het tijd voor de meting van de magnetische wisselvelden in de Honda e. Het mooie aan net Westelijk Havengebied in Amsterdam dat je er veel lange stille rechte wegen hebt en rustig de tijd kunt nemen om metingen te doen. Bij mijn hoofd bleek de nT-waarde slechts 98 nT te zijn, bij mijn romp 255 nT en vol accelererend in de sportmodus bij mijn voeten 3.060 nT. Die laatste meting doe ik vooral om aan te geven hoe hoog het kan zijn bij volle acceleratie want daarna zakte het ook bij mijn voeten terug onder de veilige waarde van 400 nT. Ook de Honda e komt dus werkelijk uitstekend uit de bus net als de Mini Electric en ik denk dat ze daar bij Honda Verhagen erg blij mee zullen zijn. Ik hoop ook dat ze ermee gaan adverteren want wees nou eerlijk wie wil er in een dure en snelle elektrische auto rijden met nT-waarden van 20.000 – 40.000 nT. Volgens de WHO is dat potentieel kankerverwekkend dus volgens mij wil je dan heel snel van je elektrische auto af maar ja wat als niemand ‘m nog wil hebben? Ik heb het Rijksinstituut TNO al gemaild met de vraag of ze mij hierbij willen helpen want dit is natuurlijk een onderwerp wat iedere Nederlandse burger aangaat. In die zin bof toch wel weer met mijn wetenschappelijke achtergrond, zo zie je maar weer dat wetenschap en autojournalistiek meer raakvlakken hebben dan je op het eerste gezicht zou denken. Na de meting heb ik nog even gezellig een bakkie koffie gedronken met de mannen van de oude auto’s. Heerlijk daar kan ik zo van genieten! Voor ik weg ging heb ik snel nog even foto’s gemaakt van de net door Pieter aangekochte Peugeot 404 waarmee hij de Classic Dakar Rallye gaat rijden. Met de Peugeot 404’s reden ze in de jaren 60 The East-African Rallye’s die ze meerdere keren hebben gewonnen. Een fantastisch mooi project waarvan ik hier op Autotesten.nl een aparte pagina aan ga maken die de ombouw tot Rallye-auto gaat volgen.
Snelwegzuinigheidsritten
Zaterdag heb ik twee snelwegzuinigheidsritten gemaakt want ook al is de Honda e een échte stadsauto je wilt toch wel graag weten hoe ver je kan komen op de snelweg. Deze Honda e heeft een Adaptive Cruise Control dus dat was wel fijn. Die heb ik uiteraard vastgezet op mijn vaste zuinigheids-snelheid op de snelweg van 100 km/u. Beide ritten gingen lekker zonder problemen, het was wel drukker dan ik verwacht had voor een zaterdag. Die intelligente lockdown van MP-wappie Markie pRutte werkt niet dat is wel duidelijk. Wat ik wel erg fijn vind aan deze Honda e is dat de wegligging voor een achterwielaangedreven auto erg zeker aanvoelt. Zelfs in hogesnelheidsbochten blijft deze auto strak en stabiel zonder de neiging te hebben om zijn as te willen gaan draaien cq uit te breken. Het ESP en het TRC doen hun werk dus uitstekend.
Snelwegzuinigheidsrit – Heen naar Amsterdam
Rijmodus: Normal
V: 100 procent
A: 66 procent
Verbruik: 34 procent accu-energie
Tripmeter: 46,0 km
Geen lage-rolweerstand banden: -10 procent actieradius
Omgerekend naar 100 procent = 135,5 km + correctie banden = + 13,6 km = 149,1 km
Snelwegzuinigheidsrit – Terug naar Leiden
Rijmodus: Sport
V: 46 procent
A: 8 procent
Verbruik: 38 procent accu-energie
Tripmeter: 40,9 km
Geen lage-rolweerstand banden: -10 procent actieradius
Omgerekend naar 100 procent = 107,6 km + correctie banden = + 10,8 km = 118,4 km
Het lijkt erop dat alleen al het inschakelen van de rijmodus Sport veel energie opslurpt en dat is vreemd want tijdens beide ritten heb ik met exact dezelfde snelheid gereden. Bij de Mini Electric was het verschil tussen de snelwegzuinigheidsritten in de rijmodus MID (= Normal) en SPORT veel kleiner zo niet zelfs beter in de rijmodus SPORT. Bij de Mini Electric ging de actieradius pas echt omlaag als ik ook serieus gas ging geven in de rijmodus SPORT. Het lijkt er dus op dat er iets niet helemaal goed is gegaan. Ik ga er vanuit dat het iets software-matigs is. Weer terug in Leiden ben ik nog even gaan trappen de laatste paar kilometers. En toen merkte ik hoe goed de remmen van de Honda e écht zijn, ik kon lekker laat en heel erg hard remmen want de remkracht en dosering zijn uitstekend. Thuis ben ik eens gaan kijken wat voor remmen deze Honda e heeft. De remmen bleken vier schijven rondom maar waar de meeste elektrische auto’s 4 geventileerde schijven (raar maar echt waar) rondom hebben heeft deze kleine elektrische auto vanwege het lage gewicht 2 geventileerde schijven voor en 2 gewone schijven achter.
Alleen een gewone zuinigheidsrit
Zondag was het mooi weer maar ik gunde mezelf een dag rust alhoewel het ‘s middags toch weer begon te kriebelen. Ik heb toen maar een zuinigheidsrit in de rijmodus Sport gemaakt naar mijn werk.
Zuinigheidsrit
Rijmodus: Sport
V: 100 procent
A: 68 procent
Verbruik: 32 procent accu-energie
Tripmeter: 46,2 km
Geen lage-rolweerstand banden: -10 procent actieradius
Omgerekend naar 100 procent = 144,8 km + correctie banden = + 14,5 km = 159,3 km
De gewone zuinigheidsrit in de rijmodus Normal leverde een actieradius op van 164,6 km en dat is zonder correctie bijna 20 km meer.
Snel leeg rijden!
Maandagochtend had het licht gevroren en de ruiten waren dan ook bedekt met een dun laagje ijs. Gelukkig heeft deze Honda e voor- en achterruitverwarming en was de boel snel ontdooid. De buitenspiegels hoefde ik niet te krabben want dat zijn twee camera’s dus ik had direct goed zicht in de binnen-buitenspiegels. Meteen na vertrek trapte ik het gaspedaal kort diep in en steeds als ik weer gas kon geven deed ik dat, uit laten rijden tot de kruising en daarna weer snel accelereren in de hoop zo snel mogelijk de Li-ion accu leeg te rijden. Ik was expres niet te laat vertrokken zodat ik overal lekker door kon rijden. Omdat de elektromotor tussen de achterwielen ligt is het stuurgedrag tijdens de vol accelereren heel neutraal en dat voelt heerlijk aan bij sportief rijgedrag. Er is wel een klein beetje sprake van ‘torque steer’ maar dat is veel minder dan wanneer deze Honda e voorwielaangedreven zou zijn geweest. Wat erg leuk is aan een achterwielaangedreven auto is dat wanneer je plankgas geeft (vooral in de rijmodus Sport) na een lage verkeersdrempel je een duw in rug krijgt. Erg verslavend en prima ook om de Li-ion accu zo snel mogelijk leeg te rijden. Na bijna 4 dagen rijden in de Honda e moet ik zeggen dat ik totaal verliefd ben geworden op deze kleine elektrische auto. Deze auto is in alle opzichten leuk, grappig, geinig en ik stap er dan ook elke dag weer met een hele grote glimlach in. Wat ik wel heel erg typisch vind en nog nooit eerder tegen gekomen ben is dat de mp3-muziek van mijn USB-stick pas uit de speakers knalt als ik al meer dan een kilometer onderweg ben. Da’s toch vreemd of niet dan, al net zo vreemd is dat die USB-stick onder de apps staat en er nergens een bron (= radio/USB/Etc.) bij de audio is te bekennen. De audio is van uitstekende kwaliteit met 8 luidsprekers voor en achter en een subwoofer en hoort bij het Advance-Pakket.
Snel-accu-leegrijden-rit
Rijmodus: Normal
V: 99 procent
A: 49 procent
Verbruik: 50 procent accu-energie
Tripmeter: 48,2 km
Geen lage-rolweerstand banden: -10 procent actieradius
Omgerekend naar 100 procent = 96,4 km + correctie banden = + 9,6 km = 106 km
Snel-accu-leegrijden-rit
Rijmodus: Sport
V: 99 procent
A: 57 procent
Verbruik: 42 procent accu-energie
Tripmeter: 45,7 km
Geen lage-rolweerstand banden: -10 procent actieradius
Omgerekend naar 100 procent = 108,8 km + correctie banden = + 10,9 km = 119,7 km
Vlakbij huis aangekomen bedacht ik me ineens dat ik de maximum snelheid in z’n achteruit nog niet had getest. Ik nam daarom de afslag naar de grote parkeerplaats van het Valkenburgse Meer om deze uit te testen. Tot mijn grote verrassing was die een stuk hoger dan van alle andere elektrische auto’s die ik de afgelopen jaren getest heb. Ik haalde een maximum snelheid achteruit van maar liefst 50 km/u en dat is best snel kan ik je vertellen. Daarna ben ik nog even naar het begin van de A44 gereden om de topsnelheid uit te testen want ook die had ik nog niet gemeten. De topsnelheid bleek 150 km/u op de snelheidsmeter te zijn. Een mooie afsluiting van een erg leuke testweek.
